ΧΡΩΜΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ

καλησπερα σας!

Εχω μερες να μπω να γραψω και ομολογω μου λειψατε!

Σχετικα με μενα, το συνεδριο πηγε πολυ καλα! Η παρουσιαση πολυ καλη , ολα πολυ καλα!

Επεστρεψα και ξανακρυωσα και ημουν χαλια για αρκετες μερες. Η μεγαλη μου ειναι και αυτη μπουκωμενη και απο εχτες βηχει και η μικρη. Ο Δημητρης ελειπε αυτο το ΠαρασκευοΣαββατο και ετσι εμεις τα γυναικοπαιδα δεν πηγαμε πουθενα μειναμε σπιτι να αναρρωσουμε.

Και σας διαβαζω οτι ειστε στις μαυρες σας και πεσμενες αυτες τις μερες και θελω να φωναξω οτι θα ρθουν καλυτερες μερες βρε κοριτσια! αλλα η φωνη μου πνιγετε μεσα στις δικες μου αρνητικες σκεψεις και μαυριλες.....

Και η δικη μου αιτια της μαυριλας μου ειναι η ιδια...: τα κιλα μου!
Βαρεθηκα να μην μπορω να επιβληθω στον εαυτο μου! Καθε φορα που αισθανομαι ασχημα τρεχω να φαω οτι βρω μπροστα μου. ΚΑι μετα ξανα νιωθω ασχημα και μετα ξανα τρωω ενω δεν πειναω! ουφ! βαρεθηκα! Ξαναπηρα τα 5 κιλα που εχασα και δεν τολμω να ζυγιστω ξανα!

Προσπαθω να σκεφτομαι αισιοδοξα (και οχι αιδιοδοξα αν το θυμαστε) και να ανασκουμπωθω! Σκεφτομαι κινητρα για να μπορεσω να ξαναμπω σε προγραμμα διατροφης και το μονο που βρισκω ειναι ο γαμος της αδερφης μου τον Μαιο. Αλλα ξερετε τι λεω η γαιδαρα? ελα μωρε εχω ακομη καιρο μεχρι τον Μαιο!!! Αρνουμε αρνουμε αρνουμε!!!!

Γιατι ρε κοριτσια δεν μπορουμε να συγχρονισουμε την θεληση μας με την αποφαση μας και τις πραξεις μας? και να καταληξουμε στην διαθεση μας? και στο επιθυμητο αποτελεσμα!

Αλλα σκεφτομαι οτι δεν ειμαι αυτο που φαινομαι και οτι η αξια μου δεν ειναι αυτο που δειχνει η ζυγαρια. Μεσα στα χρονια εχω μαθει ποια ειμαι με τα αδυνατα και δυνατα μου σημεια. Γιατι ομως να χανομαι και να κολαω μεσα σε ενα νουμερο? μεσα σε μια μη εγκρατης συμπεριφορα απεναντι στο φαγητο? ε?

Και γιατι τα ρωταω ολα αυτα? Μαλλον μπερδεψα το ντιβανι της ψυχης με το η ζωη ειναι ωραια! Αλλα μου αρεσει αυτο το μπερδεμα! Η ζωη ειναι οντως ωραια! ακομη και για τις στιγμες που βρισκομαστε πανω στο ντιβανι και βγαζουμε τα εσωψυχα μας! ΚΑθε τι στην ζωη μας, μας κανει αυτο που ειμαστε, τον ττροπο που σκεφτομαστε και λειτουργουμε....

Εχουμε τοσα πολλα ομορφα πραγματα στην ζωη μας ας μεινουνε οι σκεψεις μας σε αυτα!

Πολυ μπερδεμενα σας τα λεω σημερα αλλα καπως ετσι ειμαι! χαχαχ

Ναταλιτσα μην απελπιζεσαι, εγω σε αγαπαω και σε αποδεχομαι οπως ακριβως εισαι! Και στα επανω σου και στα κατω σου! :)

Και ολες κοριτσια μου σας σκεφτομαι και σας υπολογιζω για δικους μου ανθρωπους! Χαιρομαι πολυ που σας γνωρισα!

Και μαλλον πρεπει να σταματησω καπου εδω γιατι σας ζαλισα με την πολυλογια μου!

Φιλακια γλυκουλες μου να εχετε ενα πολυ ομορφο Κυριακοαπογευματοβραδο!

Και μη το βαζετε κατω! Η ζωη ειναι ωραια!!!

H NADINE που ειναι;Ειναι αισθητη η απουσια της..
Ελπιζω να ειναι καλα..

ΝΑΝΤΙΝ καλιτεχνικη ευαισθητη ψυχη που βρισκεσαι;Η απουσια σου ειναι αισθητη:no:

επανήλθε η νεκταρινώ μας...με τα συνέδριά της, τις βόλτες της, τα ταγιεράκια της και...τις μάυρες και άραχνές της, απόλυτα εγκλιματισμένη στο κλίμα του φόρουμ! Καλώςήρθες λοιπόν κι εσύ στο ντιβάνι μας...αν και λίγο έως πολύ όλες εστιάζουμε στο ΕΝΑ πρόβλημα που έχουμε και δεν κοιτάμε τον τίτλο του τόπικ μας....τι το δώσαμε τον τίτλο;;Ε, ρωτώ κι απάντηση δενπαίρνω καθώς κι εγώ ήμουν υπέρ...και είμαι. Ειμαστε καλά, κορίτσια μου, μέσα στο σώμα που δε θέλουμε, που μας εγκλωβίζει και που ίσως μισούμε...όμως αυτό είναι, αυτό φτιάξαμε ή αυτό μας χάρισε η φύση...και μπορούμε ακόμη να αγαπάμε και να αγαπιόμαστε (λέω ακόμη γιατί αν συνεχίσουμε έτσι θα εκπέμπουμε τόσο αρνητισμό που κι ο αγαπημένοι μας θα φεύγουν από κοντά μας, χωρίς να ξέρουμε ούτε εμείς ούτε αυτοί το λόγο). Ας μη συμβιβαστούμε αλλά ας δούμε λίγο παρέξω από το κάδρο, όπως λέει και ο το Ναταλάκι...
Έτσι πολεμούσε κι η Ιωάννα με τα κιλά της και μετά με τον καρκίνο στήθους και μετά με τον καρκίνο στους λεμφαδένες και μετά με το ρεμάλι τον άντρα της (που της την έκανε επανειλημμένα την περίοδο των χημειοθεραπειών της)...και όταν όλα πήγαν καλά, πέρασε μια πενταετία με πολυ καλούς τους δείκτες, βρήκε το κουράγιο και τον έδιωξε μακριά τους, άρχισε διατροφή με πολύ καλά αποτελέσματα, τότε η Ιωάννα δεν πήγε ένα μεσημέρι να πάρει τα παιδιά από το σχολείο, τη βρήκε έμφραγμα στο σπίτι...έτσι απλά! Καλό ταξίδι, Ιωάννα, μαχήτρια...
Καλό κουράγιο και σε όλες εμάς να ταξιδεύουμε στο πικρόγλυκο ταξίδι της ζωής μας...

καλημέρα κι απο εμένα κοριτσάκια μου, και καλό μήνα,

μου λείψατε πολύ, έχω ένα μήνα σχεδόν να μπω στο φόρουμ και όχι δεν σας ξέχασα άς όψεται η μέση μου που με καθήλωσε στο σπίτι...
δεν μπορούσα να κουνηθώ, ηπια ένα σκασμό φάρμακα κι έκανα άλλες τόσες ενέσεις, τώρα είμαι σαφώς καλύτερα...
δεν ξέρω γιατί με πήρε έτσι απο κάτω, μάλλον κουραστηκα πολύ και δεν το κατάλαβα...

διαβάζω τις σκέψεις σας εδώ και αρκετή ώρα και νομίζω ότι διαβάζω και τις δικές μου κι εμένα με έχει πάρει από κάτω...τόσες μέρες σπίτι χωρίς να μπορω να κουνήσω να κάνω διατροφή να γυμναστώ, άστε τα να πάνε..
από κιλά δεν ξέρω σίγουρα έχω τσιμπήσει 2-3 μην ρωτάτε πόσα δεν ζυγίζομαι..
όλες βλέπω από την Ναταλία μας μέχρι την μπάρμπυ την νέκκυ την tide όλες έχουμε τις μαύρες μας,.....
συγκλινιστικη η ιστορία της Ιωάννας tide μου...

λοιπόν κοριτσάκια μου επειδή LA VITA E BELLA και όχι μόνο είναι μπέλλα είναι και μία
ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΜΟΝΟ ΖΟΥΜΕ ας φροντίσουμε να μην μηζεριάζουμε,..
ας κάνουμε όλες μια νέα αρχή από σήμερα, ας μας αγαπήσουμε λίγο περισσότερο εμάς τις ίδιες..
ας μην τρέχουμε μόνο για τους άλλους ας κάνουμε κάτι και για μας έστω κάτι μικρό..

ΚΑΙ ΠΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ
κι ας κάνουμε λάθη θα ξανασηκωθούμε, τα λάθη είναι για τους ανθρώπους,κανείς δεν είναι τέλοιος έλα πάμε από σήμερα...
μέχρι τα Χριστούγεννα να δούμε τι θα κάνουμε
LA VITA E BELLA και μία και πρέπει να την ζήσουμε καλά ....
να κυνηγήσουμε τα όνειρα μας, ποιος είπε ότι είναι εύκολο..
αλλά τελικά κορίτσια σημασία δεν το τέρμα του ταξιδιού αλλά το ίδιο το ταξίδι...
(Σαν ξεκινήσεις για την Ιθάκη να εύχεσαι να είναι μακρύς ο δρόμος...
το σκότωσα λίγο στην αρχή αλλά δεν το θυμάμαι ακριβώς....)

ας μην μας ξαναπάρει από κάτω, ας κάνουμε μια νέα αρχή, ......

την καλημέρα μου σε όλες και την αγάπη μου

καλημέρα και καλό μήνα...με τις ευχάριστες προτροπές της Αννέζας...(που λογικά πήρες κιλάκι, βρε, με τόση ακινησία και φάρμακα..εδώ παίρνουμε εμείς που, όσο να πεις, ένα τρεξιματάκι το ρίχνουμε...) αλλά συμφωνώ! Ας χαμογελάσουμε λίγο πιο αισιοδόξα...μήπως και το πιστέψουμε δηλαδή!
κορίτσια μου μόλις γύρισα από μια διατροφολογο που, ούτε λιγο ούτε πολύ, τί μου είπε;;;;; Ο,τι και το Νατάλι δηλαδή ότι το έχω παρακάνει θέμα αυτό με τα κιλά, ότι έχω εστιάσει εκεί, ότι χάνω τις μέρες, μήνες κ.λ.π. και το χειρότερο:υποψιάζεται ότι ως έφηβη είχα ανορεξικές τάσεις!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Εννοείται, ότι δεν το δέχομαι αυτό!!!!Μια χαρά παιδάκι ήμουν, και μάλιστα, χωρίς καμιά έγνοια για το σώμα μου!! Θεωρεί ότι η όποια έλλειψη απώλειας βάρους παρατηρείται γιατί δε μου δίνω χαλαρά χρόνο και το άγχος με γεμίζει τοξίνες και μετά από κάθε αποτυχημένη απόπειρα απώλειας βάρους καταφεύγω σε υπερβολές και πάει λέγοντας!!!!!!!!!!!Σε κάποια ίσως έχεις δίκιο...τα ήξερα κι εγώ απλώς μου το πιστοποίησε! Στο θέμα της ανορεξίας πάντως δεν το πιστεύω!!!!!!! Επί του προβλήματός μου δε μου είπε κάτι συγκεκριμένο, παρά ότι πρέπει να ξεκολλήσει το μυαλό μου να εστιάζει μόνο σ'αυτό και όλα θα πάνε καλά...διαιτολόγιο δε μου έδωσε σήμερα, από Πέμπτη.
Και ρωτώ η αφελής: γιατί έπρεπε να πληρώσω (ευτυχώς ήταν μικρή η επίσκεψη) για να μάθω αυτά που πολυ΄εύστοχα και ποιητικά μου είπε το Νατάλι;;;;;Ε;;;;Γιατί;;;Και απαντώ η ίδια:γιατί είμαι αμελής μαθήτρια και κοπανατζού! Χωρίς πλάκα πάντως κάπου εκεί είναι η αλήθεια!
Α! Εννοείται ότι της μίλησα και για εσάς!! Και μου είπε ότι μου κάνει πολύ καλό και να σας συνεχίσω. Δηλαδή τώρα το τόπικ ΚΑΙ με συνταγή γιατρού....
Λοιπόν, άντε πάμε πάλι από την αρχή, όχι ότι έχω τον ενθουσιασμό που πρέπει αλλά μου το χρωστάω
κι εσείς σε σας!!!
Φιλια
ΥΓ>Νατάλι, θα κρατήσει για πολύ η περίοδος της σιωπής;:fake sniffle:

Κορίτσια καλησπέρα!!! καλό μήνα!
Σήμερα ο γιός μου ο οποίος είναι 22μισι μινών με έκανε να ξεκινήσω την μέρα μου υπέροχα. Καθόταν το πρωί και με έβλεπε που ετοιμαζόμουν και σε κάπια φάση μου λέει "όμοφη μάμα" "τί είπες αγάπη μου του λές?" λες και δεν το άκουσα την πρώτη φορά "όμοφη μάμα" μου λέει ξανά. "Ευχαριστώ αγάπη μου του λέω, και εσύ είσαι όμορφος". Μετά από λίγα λεπτά φόρεσα και τα παπούτσια μου και έμεινε και τα έβλεπε. Πρώτη φορά τα έβαζα. Και μου λέει "Οαία παπούκια μάμα" (οραία παπούτσια μάμα σε κοινή μετάφραση) "Ευχαριστώ αγάπη μου του λέω, και τα δικά σου είναι πολλά ωραία" και μου λέει "πολλά όμοφη μάμα, πολλά οαία παπούκια μάμα" ε και τότε το πήρα πάνω μου και όλη μέρα ήμουν στα΄καλά μου!!!!! Απο μικρό και από τρελλό μαθαίνεις την αλήθεια δεν λένε? Ορίστε το μωρό που είπε την αλήθεια!!!!!

Καλημέρα πριγκηπέσσες μας!!!
Χαμογελάστε, ορε! Που μουτρωθήκαμε και χωθήκαμε στις σπηλιές μας βαθειά...ωραίες μέρες μας κάνει, ελπίζω να είμαστε όλοι καλά, ο γιος της Πωλίνας της έκανε το πρώτο κομπλιμέντο και χ..κε από τη χαρά της (υπομονή! έχεις να ακούσεις πολλά γλυκόλογα από τον κανακάρη σου, είναι τρυφερά τα αγοράκια)
η συνεδριούσα μπήκε, είδε, μας ακούμπησε κι αυτή το μαύρο οβολό της κι αποχώρησε...
το Μπαρμπούλι μας ποιος ξέρει τι αναζητά και χάθηκε, όσο για την προεδρεύουσα την κατήφεια μας τη μαύρη προφανώς ακόμη αναρρώνει...
τα άλλα κοριτσάκια;;;η Βάσια τι έγινε; έχετε κανένα νέο;;;Δε μιάω για Λίλη...(ανα)ζητείται! και άλλη πρόθεση να βάλετε σωστ'ες θα ε'ιστε! Βρε, μήπως σας απασχολεί η εκλογική αναμέτρηση γι'αυτό σιωπάτε;;;;Μην ανησυχείτε..με όποιο εκλιγικό αποτέλεσμα τους ίδιους ή αντίστοιχους μαάκες θα εκλέξετε...
φιλιά καλή ανάρρωση και γρήγορα κοντά μας..ΟΛΕΣ!

καλημερα και απο εμενα. απο κεφια ειμαι καλα. μετα τα αναποδα που ειχα την παρασκευη ειμαι καλυτερα. εχω δουλιτσα και ολο παω να μπω και κατι προκυπτει και το κλεινω.
απο εδω και μεχρι τελη νοεμβριου δεν θα μπαινω συχνα γιατι πρεπει να βγαλω δουλεια. ειπα να κανω μια ακομη αρχη απο θεμα διαιτας και αρχισα weight watchers με 85,6 κιλα σημερα.
αννεζινα μου, νεκκυ μου, tide μου, να εχετε ολες μια καλη ημερα και γενικα καλες μερες μεχρι να ξαναμπω!
φιλια πολλα σε βασια που δεν βλεπω να ξαναμπαινει μεχρι να αποκτησει το μπεμπε (την παρασκευη αν ολα πανε καλα εχουμε γεννητουρια), σε ναταλια που μας μουτρωσε παλι για τα καλα και περιμενουμε ποτε θα της περασει, σε πολινακι με το τελειο μωρο (καλε πες μου τι του ταιζεις να ταισω και τα δικα μου!!!) και σε οσες αυτη τη στιγμη ξεχναω!!

χεχεχε τίποτα το ιδιέταιρο δεν τον ταίζω ΒΑΡΒ μου απλά εχει μια τόσο γλυκιά μαμά, ε δεν θα εβγενε και αυτός γλυκος? :):):)
tidekpe το ξέρω!!!!! είναι πολύ τρυφερα όσο είναι μικρά. μεγαλόνοντας και καθώς γίνονται αντρες είναι που γίνοντε τελίος γουρούνια!

Quote:

---

Originally posted by tidekpe

Και ρωτώ η αφελής: γιατί έπρεπε να πληρώσω (ευτυχώς ήταν μικρή η επίσκεψη) για να μάθω αυτά που πολυ΄εύστοχα και ποιητικά μου είπε το Νατάλι;;;;;Ε;;;;Γιατί;;;

---

Και αναρρωτιέται και το Νατάλι:
Γιατί τόσα χρόνια δε χρεώνω τις φιλίες μου;

Βιταμπελλίτες και Βιταμπελλίτισες!
Ελπίζω να σας βρίσκω καλά σε υγεία και διάθεση
και να περάσατε όμορφα τις μέρες αργίας,που όλοι λίγο πολύ είχαμε!
Εκεί που ήμουν στα μπλε μου και καταπιεζόμουν να πάω να συνεχίσω τη γενική μου καθαριότητα,
μου την έδωσε κι αποφάσισα στις 12:30 τη νύχτα να πάω Πάτρα με το πρώτο πρωινό.
Αρκετά με τα πρέπει!Όπου το θέλω βρίσκει λίγο χώρο ν'αναπτυχθεί,πλέον δεν το σαμποτάρω.
Πέρασα πολύ όμορφα,είχε υπέροχο ήλιο,ήμασταν όλη μέρα στη γύρα,από το κάστρο της Αχάϊα Κλάους και το φρούριο
μέχρι τη θάλασσα από Ρίο μέχρι τ'αγαπημένα μου Βραχναίικα,σε καφέ,σε ουζερί,σε μπυραρίες,ακόμα και σε ρεμπετάδικο
έφτασε η χάρη μου!Μακάρι να μπορούσα να μοιραστώ φωτογραφίες μαζί σας!Συνάντησα και το Νούδι και το Μαρικάκι!
Kαι ξέρω πως δεν ήρθα Αθήνα λόγω της απεργίας των τρένων και τελικά μπήκα σε λεωφορείο για πολύ μακρύτερο ταξίδι,
αλλά είχα ανάγκη να δω δυό πρόσωπα,που μόνο εκεί θα μπορούσα να συναντήσω.Η Αθήνα θα περιμένει λίγο ακόμα...Sorry!

Αναφορικά με τη διάθεση-ανσανσέρ μας.Θεωρώ πως δε χρειάζεται να την ενοχοποιούμε και να τη φοβόμαστε.
Η στασιμότητα είναι επικίνδυνη.Εκείνη που σε βουλιάζει μέσα στην απάθεια της και παραιτήσαι από συναισθήματα.
Οι μεταπτώσεις είναι αντίδραση στη δράση της ζωής!Δε νοείται άλλωστε εξέλιξη διαφορετικά!
Οι μπλε μου περίοδοι έχουν κι εκείνες να προσθέσουν το πολύτιμο λιθαράκι τους!Όχι μόνο επειδή
φωτίζουν τις υπόλοιπες μέσω της εναλλαγής,αλλά κυρίως γιατί μέσα από αυτές μαθαίνω περισσότερα για μένα
και τις ανάγκες μου!Κι αν συντονιστώ περισσότερο στην ικανοποίηση τους, σε αυτές κυρίως το χρωστώ
παρά στις ρόδινες περιόδους.Εξάλλου και όσα μας λείπουν αναπόφευκτα βαραίνουν τη διάθεση μας.
Μόνο όταν το τίμημα τους γίνει αβάσταχτο θα στραφούμε στην επιδίωξη τους.Η ευθεία γραμμή τι έχει να προσφέρει,
πέρα από έναν πιο σύντομο δρόμο για το τέλος της διαδρομής;

Για να επανέλθω στα δικά μου,είμαι σίγουρη πως θα ξανάρθουν στιγμές,που η οπτική μου θα σκοτεινιάσει,
που όσα δεν πέτυχα ακόμη θα με βαραίνουν,που η αισιοδοξία μου για όσα έπονται θα κλονιστεί...
Το καλό είναι πως στο πέρασμα του χρόνου ανέχομαι αυτή τη μιζέρια όλο και λιγότερο,αρνούμαι να με δω ως θύμα
και επανασυντονίζομαι στην κατεύθυνση,που θεωρώ πως λειτουργεί βοηθητικότερα για μένα.Κάποιες φορές
θέλω και λίγο σπρώξιμο(καλή ώρα κάτι μέρες πριν,τότε που με έπαιρνε το Πωλινάκι και μιλούσα).

Μην ανησυχείτε για μένα περισσότερο από όσο οι συνθήκες απαιτούν και προπαντός μην ανησυχείτε
για τα δικά σας σκοτεινά κομμάτια.Φροντίστε όσο μπορείτε να τα κατανοήσετε,να συμφιλιωθείτε μαζί τους
ν'αφεθείτε με όλες τις αισθήσεις σας τεντωμένες να σας διαφωτίσουν με την πολύτιμη σοφία τους!

Και τα κιλά μας είναι μεγάλο σχολείο.Όσο δε μαθαίνουμε αυτό που έχουν να μας διδιάξουν,στην ίδια τάξη θα μένουμε
κι απολυτήριο δε θα δούμε ποτέ!Όσο κι αν κλέψουμε με σκονάκια όσο κι αν παπαγαλίσουμε και πιάσουμε κανά τεστάκι,
αν δεν κατακτήσουμε τη γνώση τους,φοβάμαι,δεν μπορούμε να πάμε παρακάτω...Τάδε έφη το Νατάλι.

Η ζωή είναι ωραία,είναι μία,το ταξίδι μετρά κι όχι τόσο ο προορισμός,οκ,αλλά μέσα σ'αυτήν είναι και οι μπόρες και οι καταιγίδες.
Και θα χαθούμε στο δρόμο και θα ξαναβρούμε τα σημεία του ορίζοντα μας κι αυτή είναι κι η ομορφιά της τελικά!
Σας φιλώ γλυκά,όπου κι αν χαρίζετε τις ανάσες σας!

Καλησπέρα παιδιά!!!
Σήμερα όταν σχόλασα από την δουλιά, δεν ξέρω γιατί, αλλά κάτι με έσπρωχνε να έρθω από άλλο δρόμο σπίτι.... Από εναν δρόμο που στην ουσία δεν είχα περάσει για πολλή καιρό. καθώς παιρνούσα λοιπόν από αυτό τον δρόμο διάβασα πάνω σε ένα τοίχο "Η ζωή είναι ωραία... Αλλά τα έχει με άλλους" και αυτό με έβαλε σε σκέψεις..... Γιατί άραγε να πιστεύουμε πως η ζωή τα έχει μόνο με άλλους και εμάς μας ξεχνά? Γιατί να νιώθουμε πως σε κάπιους άλλους δύνονται ευκαιρίες που σε εμάς δεν θα δοθούν ποτέ? Αραγε οι άλλοι δεν έχουν προβλήματα? δεν έχουν στεναχόριες? Κιόμως ίσως βλέπουν την ζωή με ένα πολύ πιο όμορφο τρόπο όσα κύμματα και να τους κτυπάνε.....
Σταμάτισα σε μια μεριά του δρόμου, και σκέφτικα, τί μου έχει δώσει εμένα η ζωή? μου έχει δώσει την υγεία μου, μου έχει δώσει ένα υπέροχο γιο, μερικούς καταπλυκτικούς φίλους..... Γιατί πρέπει να παραπονιέμαι που μου έχει δώσει και μερικά παραπανίσια κιλά? γιατί πρέπει να λέω πως μου στάθηκε άδικη η ζωή μετά από όλα όσα μου έχει προσφέρει?
Εκείνη την ώρα με πήρε η ξαδέλφη μου τηλέφωνο, και μου είπε πως ανακοίνωσε στον άντρα της πως είναι έγκυος το 2 τους μωρό, και τότε εκείνος άρχισε να βρίζει θεούς και να κατεβάζει δέμονες..... να λέει πως αν δεν πάει η ίδια να το σκοτώσει, θα της το σκοτόσει αυτός και άλλα πολλά.... αυτό δεν είναι αδικία της ζωής? να πετάς από την χαρά σου για κάτι τόσο όμορφο, και ξαφνικά ο ίδιός σου ο σύντροφος να σου την ρουφάει? Κιόμως ή ίδια δεν έπεσε.... λέει έτσι είναι η ζωή, αν δεν θέλει εκείνος το μωρό τότε θα μας χάσει και τους 3.
Και τότε κατάλαβα πως η ζωή δεν είναι άδικη, η ζωή δίνει και παίρνει ισάξια σε όλους. Δεν αφίνει κανέναν πίσω, απλά εμείς πρεπει να αναγνωρίσουμε τα θετικά της και να την δεκτούμε όπως είναι.
Ηρθα σπίτι, βρήκα τον γιο μου με τον άντρα μου να παίζουν σαν 2 μωρά, να γελάν, να κιλιούντε στο πάτωμα, και σκέφτικα αυτό είναι ζωή!!!! Μπορεί να μου έχει δώσει ένα μέτριο σύζηγο αλλά έδωσε στον γιο μου ένα υπέροχο πατέρα!!! Σαγαπάω ζωούλα μου και με τα καλά και με τα κακά σου!!!

Εχεις δίκαιο Ναταλία μου!!!! Αυτά τα έλεγε και η γιαγιά μου.... αχ αυτή η γιαγιά πόσο σοφή ήτανε...... έλεγε πάντα "κόρη μου, αν δεν σου στίλει και λίγες στεναχώριες, και λίγα μαράζια, και λίγα σκαμπανεβάσματα ο θεός, πώς θα εκτιμήσεις τις ωραίες σου στιγμές? Η ζωή σε ρίχνει για να ξανασικωθείς. Αμμα δεν πέσεις, πως θα συκωθείς πιο δυνατή μετά?"..... Αχ βρε Ναταλία μου τί μου θύμισες........

Έχω που έχω δέρμα κρεμασμένο γιαγιάς,ας έχω και λίγη από τη σοφία της,Πωλινάκι μου...
Ίσως η γιαγιάκα σου να ήθελε κάτι να σου υπενθυμίσει μέσα από τα λόγια μου...

Ισως... ξέρεις μου λίπει πολύ...... Μαλλον θα πάω το σάβατο να ανάψω το καντύλι τους (γιαγιάς και παππού)

Kαλησπέρα καλοκόριτσα...
Νατάλι ζηλεύω τρελά αυτή την ελευθερία που έχεις, που θέλεις να φύγεις με το πρώτο πρωινό και...φεύγεις!Οι δυο όψεις του νομίσματος...με τα καλά και τα κακά τους!
Πωλινάκι μας γλυκό...με έκανες και δάκρυσα με τις διαπιστώσεις σου..αυτή είναι η αλήθεια, τόσο απλή που το δικό μου στενόμυαλο κεφάλι σκέφτεται πως δενείναι δυνατό να είναι τόσο απλό....και ηλιθιωδώς το προσπερνώ!
μαθαίνω, νατάλι μου, ε;;;;
καλό βράδυ, γλυκές μου!

Quote:

---

Originally posted by tidekpe

μαθαίνω, νατάλι μου, ε;;;;

---

Είναι πολύ νωρίς ακόμα...Έχουμε δρόμο μπροστά μας...Θα δείξει...
Προς το παρόν,μελέτησε καλά το παρακάτω σχεδιάγραμμα,παιδί μου:

Nadine μου καλημέρα.... Έχω μελετήσει το διάγραμμά σου και αποφάσισα πως πρέπει να αλλάξω κάτι για να είμαι και εγώ ευτυχισμένη...... Ξέρεις σε τί αναφέρομαι φαντάζομαι...... :(

καλημέρα και απο μένα...
Ψψψψψ Πωλίνα, πες και σε μένα..στην πρώτη ερώτηση του τεστ, κόλλησα! σφύριξέ μου το!!

Καλημέρα κούκλα μου. Για μένα η πρώτη απάντηση ειναι ΝΟ.....

Μεγάλη κουβέντα ανοίγουμε με αυτό το σχεδιάγραμμα: Η ευτυχία είναι μία έννοια, που ανάθεμα και αν έχουμε ορισμό να της δώσουμε. Μόνο να την αισθανθούμε μπορούμε και αυτό στιγμιαία, περιστασιακά. Στιγμιαίο λάθος? :) Δεν ξέρω..
Αν με ρωτήσετε, θα σας πω ότι κάθε μέρα (σχεδόν) είμαι cheerful, pleased, το happy όμως είναι μεγάλη κουβέντα. Δεν έχει διάρκεια. Το αισθάνομαι στιγμές στιγμές και μάλιστα σε φάσεις που δεν το περιμένω, καθημερινές και φαινομενικά ασήμαντες. Στις μεγάλες χαρές μου, το περίεργο είναι ότι νιώθω μουδιασμένη και όχι πανευτυχής, όπως θα ήταν και το αναμενόμενο. Ίσως γιατί στη ζωή μου τίποτε δε μου χαρίστηκε. Ότι κατάφερα, το έκανα μόνη μου, μετά από πολύ αγώνα, δεν έχω λοιπόν την πολυτέλεια να ξαφνιαστώ με μεγάλες, αναπάντεχες χαρές. Και για να το ελαφρύνω λιγάκι, μιας και άρχισα να νιώθω κάπως πρωί πρωί, θα σας πω με τι αισθάνθηκα ευτυχία σήμερα. Φόρεσα το πρώτο μίντιουμ ρούχο, εδώ και πολύ καιρό. Φαρδιά γραμμή, θα μου πείτε, αλλά είναι άλλο πράγμα να βλέπεις στην ετικέτα του ρούχου σου το m και άλλο το xxl!
Καλημέρες!

αβαααααααα μπραβοοοοοοοοοοοοοοοοο!!!!!! !!!!!1

συγχαρητηρια πολλα :)
και σε κατωτερα ;)

Κιόμως πολλές φορές συμβαίνει να είσαι ευτυχισμένος, και την στιγμή που είσαι ευτυχισμένος Αβα μου, κάπιος να σου ρουφάει όλη αυτή την ευτυχία και να στην κάνει μιζέρια..... Δυστυχία...... όπως την περασμένη βδομάδα που ήμουνα πανευτυχείς πως είχα χάσει 1μισι κιλό σχεδόν..... και ξαφνικά με την ηλήθεια ερώτηση του άντρα μου μου τα χάλασε όλα...... "Από που τα έχασες, από το μυαλό? " :(:(:(:(

οσο για την ευτυχια... εχω την αισθηση οτι πολλοι εχουμε χασει πολλες χαρες κ πολλη χαρα περιμενοντας να ρθει η ευτυχια...
ισως τελικα η πιστη στην ευτυχια να ειναι τοσο εγκλωβιστικη ωστε να κατανταει σιγουρος τροπος να τη χασουμε.
δεν ξερω αν αντιλαμβανεστε το σκεπτικο μου αλλα δεν εχω την ευχερεια νατο αναλυσω περισσοτερο τωρα...

Αμάν, βρε Πωλίνα! Συγκλονίζομαι με το τι άσχημα παιχνίδια επιβολής παίζονται ανάμεσα σε ανθρώπους, που υποτίθεται ότι είναι σύντροφοι στη ζωή. Αφού δε μπορείς να τον χωρίσεις, προς το παρόν, κάνε το άλλο. Αγνόησέ τον. Έχασες ενάμισυ κιλό, δεν είναι και λίγο! Δεν θα σου χαλάσει την ευτυχία, δεν θα του το επιτρέψεις με τον τρόπο σου. Την επόμενη φορά που θα προσπαθήσει να σε μειώσει, για δοκίμασε να επιτεθείς με τη σειρά σου. Από πού τα έχασες, από το μυαλό? Ναι, δεν είναι προφανές? Αφού σε παντρεύτηκα..
Smart, σε ευχαριστώ πολύ! Είναι όμορφο να μοιράζεσαι τη χαρά σου. Το σκεπτικό σου το αντιλαμβάνομαι. Δε γίνεται να είμαστε κυνηγοί της ευτυχίας, να απαιτούμε καλά και ντε να είμαστε ευτυχισμένοι, να περιμένουμε να έχουμε προαγωγή, χρήματα, επαγγελματική επιτυχία, πετυχημένους γάμους, υγιή και όμορφα μωρά και ομαλές οικογενειακές σχέσεις για να νιώθουμε ευτυχισμένοι. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι στατιστικά το μεγαλύτερο ποσοστό αυτοκτονιών συμπίπτει με τις γιορτές των Χριστουγέννων, μία εποχή όπου όλοι και εμείς μαζί περιμένουμε την ευτυχία, λες και έρχεται κατά παραγγελία. ʼντε, πάλι άρχισα!

Quote:

---

Originally posted by Ava
Αμάν, βρε Πωλίνα! Συγκλονίζομαι με το τι άσχημα παιχνίδια επιβολής παίζονται ανάμεσα σε ανθρώπους, που υποτίθεται ότι είναι σύντροφοι στη ζωή. Αφού δε μπορείς να τον χωρίσεις, προς το παρόν, κάνε το άλλο. Αγνόησέ τον. Έχασες ενάμισυ κιλό, δεν είναι και λίγο! Δεν θα σου χαλάσει την ευτυχία, δεν θα του το επιτρέψεις με τον τρόπο σου. Την επόμενη φορά που θα προσπαθήσει να σε μειώσει, για δοκίμασε να επιτεθείς με τη σειρά σου. Από πού τα έχασες, από το μυαλό? Ναι, δεν είναι προφανές? Αφού σε παντρεύτηκα..

---

Και θα χάσω ακόμα παραπάνω και τότε θα αρχίσει για την χαλάρωση, και μετά για τις πληγές μου μένουν..... αν φυσικά μίνει μαζί μου μέχρι τότε..... Πολλές φορές προσπάθησα να τον αγνοήσω αλλά δεν τα καταφέρνω. έχει τον τρόπο να μου σπάει τα νεύρα. αυτό το έχω πεί πολλές φορές όταν με λέει παλαβή (χαζή δλδ) και του λέω αν δεν ήμουν δεν θα ήμουνα τώρα μαζί σου. Αχ τώρα να δούμε πόσο θα αντέξω.... θα αρχίσω να παίζω και τζοκερ, μπας και κάτσει τίποτα... 200 000 θέλω και τον έδιωξα...!

Δε δουλεύεις Πωλίνα? Έχεις άλλη πηγή εισοδήματος, πχ ενοίκια ή άλλο? Κάποιον που να σε στηρίξει οικονομικά? Δε θέλω απαντήσεις με λεπτομέρειες, απλά ρωτάω για να δω αν ο λόγος που είσαι με αυτόν είναι η οικονομική εξάρτηση και αν πατάει ο κύριος εκεί για να κάνει τα δικά του.

Quote:

---

Originally posted by Ava
Δε δουλεύεις Πωλίνα? Έχεις άλλη πηγή εισοδήματος, πχ ενοίκια ή άλλο? Κάποιον που να σε στηρίξει οικονομικά? Δε θέλω απαντήσεις με λεπτομέρειες, απλά ρωτάω για να δω αν ο λόγος που είσαι με αυτόν είναι η οικονομική εξάρτηση και αν πατάει ο κύριος εκεί για να κάνει τα δικά του.

---

Δουλεύω.... Δυστυχώς δεν έχω άλλη πηγή εισοδήματος ουτε οι γονείς μου μπορούν να με βοηθήσουν.... Χρωστάμε 220 000 στο σπίτι. Η δόση είναι 1200 ευρώ για 30 χρόνια.... εγώ παίρνω 1300. πως θα τα καλίψω μόνη μου?

Ουπς! τι κουβέντα άνοιξα άθελά μου...
περί ευτυχίας, λοιπόν!
Νιώθω ευτυχισμένη για όλους τους παράγοντες της ζωής μου, εκτός από ένα (ξέρετε. εσείς). Γι'αυτό δίστασα να απαντήσω...αν είχα καταφέρει αυτό, ελικρινά, θα τα είχα όλα (έτσι, όπως θέλω εγώ, να εξηγούμαστε, καθώς για άλλον μπορεί να θεωρούσε ότι δεν είχε τίποτε) δεδομένου όμως ότι λόγω ηλικίας και εμπειρίας έχω γίνει ακόμη πιο ολιγαρκής (ομολογώ ότι το είχα ανέκαθεν) το δηλώνω ευθρασώς: Αν είχα 10 κιλά λιγότερα και ταυτόχρονα όλα όσα έχω τώρα, ΝΑΙ, θα ήμουν τρισευτυχισμένη!!!!
Αβα μου, εξαιρετικό το νέο σου με το μέγεθος...άντε και στα παιδικά!
Πωλίνα, να σου πω ότι τη συμπεριφορά του άντρα σου μπορείς να τη δεις και ως κίνητρο του τύπου...τώρα θα σου δέιξω εγώ πώς μπορώ να γίνω, ε; Για σκέψου το....:smug:

ΥΓ: Πώς τα πάω, κυρία;

...tidekpe χαιρομαι για σενα..αν μομο εξτρα 10 κιλα ειναι η πηγη του κακου....μπραβο σου
σε ζηλευω!
καλημερα!

Quote:

---

Originally posted by XENIA!
...tidekpe χαιρομαι για σενα..αν μομο εξτρα 10 κιλα ειναι η πηγη του κακου....μπραβο σου
σε ζηλευω!
καλημερα!

---

Ευχαριστώ...αλλά λάβε υπόψη αυτό το ολιγαρκής:saint:

Quote:

---

Originally posted by tidekpe

Quote:

---

Originally posted by XENIA!
...tidekpe χαιρομαι για σενα..αν μομο εξτρα 10 κιλα ειναι η πηγη του κακου....μπραβο σου
σε ζηλευω!
καλημερα!

---

Ευχαριστώ...αλλά λάβε υπόψη αυτό το ολιγαρκής:saint:

---

ολιγαρκης ή σοφος....
ξερω γω...

ωωωωωωωω! με τιμάς, αλλά πίστεψέ με, δεν είναι σοφία σίγουρα, καθώς θα έπρεπε να είχα ξεκολλήσει από αυτό το θέμα των κιλών, χωρίς να σημαίνει ότι το παρατάω. Αν ήμουν σοφή θα έπρεπε να το βάλω στις πραγματικές του διαστάσεις, καθώς το έχω γιγαντώσει μέσα στην κεφάλα μου!Απόδειξη ότι δεν απάντησα αμέσως ότι είμαι ευτυχισμένη, ενώ θα έπρεπε..
Το παλεύω όμως, νομίζω ότι αρχίζω να το βλέπω, όπως πραγματικά είναι πλέον...ή μάλλον προσπαθώ!

tidekpe μου αυτό προσπαθώ να κάνω... αλλά κάποτε πέφτω.... Φύσικά σε λίγες μέρες θα κάνω και την επέμβασή μου και θα αρχίσω να πέφτω και σε κιλά!!!!

Quote:

---

Originally posted by polinaki1983
tidekpe μου αυτό προσπαθώ να κάνω... αλλά κάποτε πέφτω.... Φύσικά σε λίγες μέρες θα κάνω και την επέμβασή μου και θα αρχίσω να πέφτω και σε κιλά!!!!

---

Μακάρι, όλα να σου πάνε καλά, γενικώς! Ποιος θα σε βοηθάει με τον μπέμπη, όταν θα χειρουργήθείς;

Με το καλό, Πωλίνα, καλή επιτυχία στο χειρουγείο σου...και στα άλλα!

tidekpe ελα στο τσατ!

Η μαμά μου και ο γάιδαρος ο αντρας μου καλή μου θα κρατήσουν το μωρό. Το καλό είναι ότι το σπίτι μας είναι πάνω από της μαμάς μου και είναι εύκολο

Quote:

---

Originally posted by XENIA!
tidekpe ελα στο τσατ!

---

τώρα το είδα..πώς να έρθω;