Οταν η συντροφος σε χρεωνει για το σεξ, πας και βρισκεις τσαμπα η εστω φτηνοτερα.
Printable View
χαχαχχαχα καλά οι περισσότεροι για τον αγύριστο είναι.... εγώ φιλικά βγήκα μαζί του, αυτός είχε άλλες βλέψεις και έφτασε στο σημείο να πει ότι τον προκάλεσα κιόλας αχαχαχ .. Να φανταστείς ότι μια μέρα που είχαμε βγει ήμουν αδιάθετη, πονούσα πολύ και χρειάστηκε να πάω στο φαρμακείο να πάρω παυσίπονο...Και έφτασε στο σημείο να πει ότι είχα φοβερή οικιοτητα μαζί του για να του πω ότι είμαι αδιάθετη.....ξέρετε κανέναν νορμάλ άνθρωπο να σκέφτεται έτσι ? ... αλλά τώρα θα μου πεις ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται ..
Άρα δεν ήταν μόνο το αυτοκίνητο ο λόγος που δεν προχώρησε. Και ναι, πολλά ζευγάρια, ακόμα και 30+ και 40+ και μεγαλύτερης ηλικίας για πολλούς λόγους, ιδίως οικονομικούς ή υγείας, κυκλοφορούν με ΜΜΜ ή ταξί. Δεν το θεωρώ κακό. Από την άλλη, δεν μπορούμε να κρίνουμε κανέναν. Αν δε θες, δε θες και τέρμα.
Πάντως και οι άντρες πλέον δύσκολα αποδέχονται γυναίκα που δεν έχει αυτοκίνητο και δεν οδηγεί. Ίσως φοβούνται ότι θα αναγκαστούν να της κάνουν τον σοφέρ.
Ούτε εγώ οδηγώ. Δεν χρειάζεται όλοι να έχουν αμαξι και να κυκλοφορούν στους δρόμους κ όποιον πάρει ο Χάρος. Από εκεί και πέρα με οποιον έχω βγει και έχω πει ότι δεν οδηγώ δεν τους κακοφάνηκε ούτε σχολιάστηκε . Οπότε δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει αυτό που λες ότι οι άντρες δύσκολα αποδέχονται γυναίκα που δεν έχει αυτοκίνητο, ακραίο ακούγεται.
Γενικά, πολύ κακό να χρεώνεις το οτιδήποτε σε άλλους. Δυστυχώς, η δική μου η γενιά των Millennials έπεσε σε αυτή την παγίδα και παρέσυρε και τις επόμενες. Το πρόβλημα είναι ότι βάζουμε μόνο standards και μια λίστα με απαιτήσεις προς τους άλλους, αλλά πάντα έχουμε μια πρόχειρη δικαιολογία για τα δικά μας ελαττώματα.
Το έχετε ακούσει το φαινόμενο "loneliness epidemic"; Αυτό που ο καθένας προτιμά να είναι μόνος του και να φέρει την ευθύνη του εαυτού του και μόνο, παρά να μοιραστεί στιγμές με έναν άλλο άνθρωπο. Και μετά ακολουθούν εκφράσεις κλισέ: "πού χάθηκαν οι άνδρες", "οι γυναίκες ακυρώνουν τον ρόλο τους", από ανθρώπους και των δυο φύλων που στην ουσία είναι μόνοι τους όχι από επιλογή, αλλά γιατί δεν μπορούν να ξεπεράσουν εμπόδια που οι ίδιοι έβαλαν στον εαυτό τους.
Φιλοσοφήσαμε και σήμερα????????????.
Είχαμε καιρό να το κάνουμε :Ρ
Τελικά θα αγοράσω μια Κάντιλακ Ελ Ντοράντο και θα την φέρω στην Αθήνα αλλά θα την κυκλοφορώ μόνη μου και όλοι θα με θαυμάζουν!
Εκτός από αυτούς που θα προκαλέσω κυκλοφοριακή συμφόρηση λόγω μεγέθους και ταχύτητας (φτάνει έως 80 χλμ και εγώ την θέλω για παραλιακή) :Ρ
Μαριλού και Τζοάννα, σας παίρνω και εσάς για παρέα!
Όπως καταλαβαίνεις, δε μιλάω για ηλικίες με το 2 μπροστά! Αλλά μετά τα 30 ας πούμε τούς φαίνεται πολύ περίεργο κάποια να μην οδηγεί. Νομίζουν ότι έχει κάποιο "κουσούρι" ή αγγαρεύει τους άλλους. Πάντως πέρα από τη σχέση, είναι πρόβλημα αν δεν έχει κανείς αυτοκίνητο στα 30, βαριά 35 του/της. Έστω ότι στη δουλειά τα κουτσοβολεύει. Αλλά αν τον/την καλέσουν κάπου εκτός πόλης του/της, αν θέλει να πάει ένα ΣΚ να ξεσκάσει, δεν μπορεί. Και το πιο σημαντικό: αν χρειαστεί ποτέ να πάει κάποιον στα επείγοντα, ιδίως αν είναι γονιός, δε θα μπορεί.
Αυτό δεν λέω και εγώ; Είναι πρόβλημα να μην έχεις αυτοκίνητο ή μηχανή, το καταλαβαίνω και από τον ίδιο μου τον εαυτό. Άρα τι να τον κάνω και τον άλλον που επίσης δεν έχει;
Εμείς που δεν έχουμε, θα βρούμε τον τρόπο να εξυπηρετηθούμε, όμως αν είμαστε σε μια σχέση τότε δεν βγαίνει το πράγμα να λειτουργήσει σωστά. Κάποιος από τους δύο πρέπει να έχει. Μπορεί να με απέρριπτε κι αυτός γι' αυτόν τον λόγο αλλά δεν το έκανε. Αυτό δείχνει ανωριμότητα.
Δηλαδή για τον 40 χρόνο που έλεγε η γκαμορα ότι δεν είχε αμαξι , θεώρησες ότι κρίνουμε επιφανειακά...Αλλά τώρα λες ότι αν μια γυναίκα μετά τα 30 δεν οδηγεί φαινεται να έχει κάποιο κουσούρι .. Και πάλι σου ξαναλέω ότι δεν είναι όλοι κατάλληλοι οδηγοί, αν βλέπεις ότι δεν το έχεις με την οδήγηση δεν χρειάζεται να οδηγείς. Τις απόψεις ότι αν μια γυναίκα δεν οδηγεί έχει πρόβλημα, κουσούρι κτλ τις βρίσκω ακραίες.
Κ για μένα είναι μείον αυτό. Και γενικά οι άντρες που δν έχουν αμάξι είναι για οικονομικούς λόγους και πάλι αυτό πάει μαζί με άλλα. Συνήθως μένουν και με γονείς, δν είναι πλήρως ανεξάρτητοι. Αν ο άλλος έχει φτάσει τα 40 και οικονομικά δεν μπορεί να ανταπεξέλθει για να είναι αυτόνομος σίγουρα δεν μπορείς να τον δεις σοβαρά.
Το θέμα της οδήγησης δε δείχνει κάτι κακό ή ελαττωματικό για τον χαρακτήρα κάποιου, ούτε συνδέεται ντε και καλά με κάποια αδυναμία ή αναπηρία, ούτε (για εμένα) θα ήταν λόγος να χωρίσω. Είναι θέμα πρακτικό και μόνο. Την οδήγηση τη μαθαίνεις για εσένα. Βεβαίως κάθε άνθρωπος θέτει τις δικές του απαιτήσεις και προτεραιότητες σε μια σχέση. Απολύτως σεβαστό και κατανοητό.
Μα είναι άλλη η σχέση με το παιδί σου, άλλη με τον/τη σύζυγο. Πόσοι και πόσοι χωρισμένοι με παιδιά δεν υπάρχουν. Από την/τον πρώην σου μπορείς να απαλλαγείς. Το παιδί σου πάντα είναι το παιδί σου. Ότι θα επικοινωνείτε μέχρι να γίνει το παιδί 18, ναι, αυτό δε θα το αποφύγεις. Αλλά ούτε πάνω από το κεφάλι σου είσαι υποχρεωμένος να έχεις μια σύντροφο που δε θες.
Μπορείς να μην με καρφώνεις άλλο;;; :Ρ
Θέλω να περνάω απαρατήρητη.
Σου λέω απλά πώς κρίνει ο κόσμος. Όπως εσύ βάζεις σε κουτάκια τον άνδρα που δεν οδηγεί, έτσι και οι άλλοι άνθρωποι θα αντιμετωπίσουν εσένα αν μετά από κάποια ηλικία δεν οδηγείς. Αρέσει δεν αρέσει, ο εργοδότης, οι ανάγκες της εποχής έχουν αναδείξει την οδήγηση σε elementary προσόν, ούτε καν ως εξτραδάκι δεν πιάνεται. Και εδώ που τα λέμε δε θέλει καμιά ιδιαίτερη ικανότητα.
Η κριτική είναι δρόμος διπλής κατεύθυνσης πάντα, ποτέ μονόδρομος. Δε γίνεται να έχουμε πάντα μια δικαιολογία για τον εαυτό μας, αλλά όχι για τους άλλους. Δεν είμαστε "ειδική περίπτωση" και δε θα κάτσει κανείς να ακούσει μα και μου και εγώ είμαι άλλο. Για εμένα προσωπικά, η οδήγηση ή η μη οδήγηση δεν είναι red flag ούτε κρίνω τις επιλογές κανενός. Ξαναλέω όμως, είναι πρακτικό ζήτημα. Ποτέ δεν ξέρεις πότε και κάτω από ποιες συνθήκες θα σου χρειαστεί.
Το είπε η κοπέλα...πόσες φορές να το πει