Απλά περίμενα να γίνει κάτι που θα με βοηθούσε αλλά δυστυχώς δεν το βλέπω να γίνεται... :( Κι έπεσα ψυχολογικά...
Printable View
Απλά περίμενα να γίνει κάτι που θα με βοηθούσε αλλά δυστυχώς δεν το βλέπω να γίνεται... :( Κι έπεσα ψυχολογικά...
Χάλια...πάλι ξύπνησα πολύ νωρίς και δεν ξέρω τι να κάνω για να γεμίσω το χρόνο μου, δεν νιώθω να έχω όρεξη για κάτι κιόλας...και με πονάει το κεφάλι μου και ζεσταίνομαι πολύ...
Κανε ενα ντουζακι!!!Και μετα βαλε μουσικη και αραξε!!
Βρεχει????
ΑΑΑ ΤΕΛΕΙΑ!!!Μου αρεσει η μυρωδια μετα την βροχη!!!
Εδω Ηλιος...!!!!
Α γεια σου!!! Το βρεγμενο χωμα....!!!
Ερχομαι :P
Είχες δίκιο τελικά...χαλάρωσα λίγο με τη μουσική, με πέρασε και το κεφάλι μου κάπως...
Άγχος ή αναστάτωση, δεν ξέρω ακριβώς κι απογοήτευση...
Κυκνε αν μια μερα γραψεις οτι νιωθεις ομορφα , οτι το παλευεις και να πανε να μαμηθουν ολα θα σου στειλω σαμπανιες!Και οχι τις φτηνιαρικες τις Καιρ!!
χαχαχαχαχαχα..................μου αρέσει που ροζίζει και την γραμματοσειρά της......
ΑΝΤΕ ΕΙΣ ΥΓΕΙΑΝ
http://kmas01.pblogs.gr/files/f/4959...%A5%C3%B21.jpg
Κοίτα, σίγουρα είναι ένα ζήτημα κι η οικογένεια μου γιατί υπήρχαν αρκετές άσχημες στιγμές που με πλήγωσαν (δεν μιλάω για μικροπράγματα)...όσον αφορά το πως μεγάλωσα, μεγάλωσα υπερπροστατευμένη κι αυτός είναι ένας λόγος που δεν έμαθα να στέκομαι στα πόδια μου...
Όμως η δυστυχία μου νιώθω να πηγάζει από μέσα μου, συγκεκριμένα η μελαγχολία λογικά γι' αυτό φταίει η κατάθλιψη...Δεν είναι μόνο αυτό όμως, σίγουρα μετράνε κι άλλα πράγματα όπως για παράδειγμα ότι δεν μιλάω πια με τον πρώην μου...ναι, ξέρω ότι έχω κολλήσει αλλά λογικό εν μέρει μιας κι είμαι και ψυχαναγκαστική...
Τώρα για τη σωματική υγεία έχουν υπάρξει φορές που έχω ευχηθεί να αρρωστήσω και να πεθάνω...αντ' αυτού "φεύγουν" αγαπημένα μου πρόσωπα που είχαν όρεξη για ζωή...όπως ο θείος μου...
Σόρρυ που τα λέω όλα μαζεμένα, αλλά μεθαύριο είναι η εκταφή της γιαγιάς μου και με πειράζει που δεν θα υπάρχει πια τάφος για να πηγαίνω...πήγα πριν λίγες μέρες για τελευταία φορά...στην εκταφή δεν θα πάω, θα είναι πάρα πολύ για να το αντέξω...
Ελπίζω να μην τα είπα μπερδεμένα, είμαι συναισθηματικά φορτισμένη αυτή τη στιγμή κι αποσυντονίζομαι...
Α, επίσης νιώθω ότι δεν παίρνω αρκετή βοήθεια...είχα ραντεβού με την ψυχολόγο μου σήμερα κι ενώ άλλες φορές φεύγω πιο ήρεμη, σήμερα δεν ωφελήθηκα και νιώθω ότι θέλω να κλάψω...
Κύκνε αλήθεια μένεις σε χωριό πόλη ή μεγάλη πόλη;
Κυκνε , κ εγω μεγαλωσα υπερπροστατευμενος , αλλα με σκληρυναν οι δυσκολιες που αντιμετωπισα . Εχω υιοθετησει μια σταση , πανω απο ολους ο εαυτος μου , τηρουμενων των αναλογιων , αλλα πχ δεν θελω να παω στη ταδε κηδεια , ε , δεν παω , κ ας πουνε οτι θελουν , δλδ γενικως δεν μενδιαφερει η γνωμη των αλλων , παλι τηρουμενων των αναλογιων . Δεν πιστευω στους ψυχολογους , τους απορριπτω ( αποψη μου ) , αλλα πιστευω μονο στον εαυτο μου . Η γνωμη μου , αν μπορω να την πω , ( σουχω απευθυνθει πολλες φορες ) ειναι οτι πρεπει να βρεθει ( η να βρεις ) εναν καταλυτη , που θα σε κινητοποιησει να βγεις απο το αδιεξοδο , που το καταλαβαινω . Ο δικος μου καταλυτης για να παρω μπρος , ηταν η ηλικια μου , δλδ σκεφτηκα , Αγγελε κοντευεις 53 , κοφτησαχλαμαρες , γιατι θα ξυπνησεις μια μερα , κ θασαι 60 , κ θα λες , που πηγε η ζωη μου .
Φιλικα .
Κοίτα, δούλευα για πολλά χρόνια μέχρι που έπαθα κοκομπλόκο από την πίεση, πήρα άδεια άνευ αποδοχών και μετά ήμουν κι εγώ μέσα στους άτυχους που απολύθηκαν...τώρα περιμένω να γίνει κάτι από Σεπτέμβρη γιατί για καλοκαίρι από την ενημέρωση που έχω δεν το βλέπω...αυτό θα είναι ξανά ένα πρώτο βήμα για την αυτονομία μου...
Συναισθηματικά/ψυχικά τώρα η αλήθεια είναι ότι δεν νιώθω να έχω το κουράγιο να παλέψω, νιώθω να μην έχω άλλη δύναμη, να έχω παραιτηθεί...και δεν ξέρω από που να βρω δύναμη...
ανουσιοτητας συνεχεια. τα βρισκω ολα αδιαφορα. δε μπορω να νιωσω καλα σε τουτη τη χωρα, μου βγαζει μια αηδια, μια σιχαμαρα, για οτιδηποτε γυρω μου, που δε ξεπερνιεται. δε ξερω πως λεγεται αυτου του ειδους η αρρωστια, ελλεηνιτιδα ισως ? προς αποφυγη των παντων, να μη θες να συνεργαστεις και να ανηκεις πουθενα εδω. οχι οτι ανηκεις, λεμε τωρα.
ετοιμος να με παρει ο υπνος
σκατα.....
κι εγω σκατα βαριεμαι που ζω!!!
Καλα αν και κανει λιγο νυστα!!!
στο κοσμο μου
Ξύπνησα πριν λίγο κι έχω ταχυκαρδία και τρέμω...δεν ξέρω γιατί...
Αναστατωμένη από την καταιγίδα και τα μπουμπουνητά... :(
ωχ!!! θα εκραγει η κοιλια μου απο το πρηξιμο κ τους κολικους!!! κ λογικο να εχω τα νευρα μου κ να ειμαι στη τσιτα!
αλλα..... ειμαι καλα!!!
ελα κυκνακι μου καλο!!! ειμαστε Κ Α Λ Α!!!!
Οντως , θα περασει κ αυτο . Καλα κανεις κ δεν παιρνεις φαρμακα , hapydays , εγω εχω εθιστει στο ζαναξ , χαρη στον πρωην γιατρο μου ( συνταξιοδοτηθηκε ) θα τον καρυδωνα με μεγαλη μου χαρα , αλλα με την επιμονη , παντα κερδιζεις , αρκει να το πιστευεις ( το γραφω , για να το βλεπω κ εγω !!!! ) .
μειωση σιγα σιγα κ θα τα καταφερεις!!! επιμονη κ υπομονη θελει... κ γω δεν περιμενα ποτε πως θα καταφερω να τα κοψω γι αυτο πλεον δν θελω να παιρνω φαρμακα.... 2 χρονια εκανα μειωση στη μειωση ωσπου τα καταφερα κ πιστεψε με δν ειμαι καθολου πεισματαρα! ενα τεταρτο τη βδομαδα να μειωνεις κ λιγοτερο ακομα καποια στιγμη θα φανει η διαφορα! εκτος βεβαια αν ο νεος σου γιατρος πιστευει οτι τα χρειαζεσαι...
βρεχει κ μπουμπουνιζει? βαλε χαλαρωτικα τραγουδακια κ ακουστικα στα αυτια ή να σου δωσω μια αλλη ιδεα??? κατσε στο παραθυρο για να βλεπεις εξω κ οταν εισαι ετοιμη βγαλε κ τα ακουστικα.... αντιμετωπισε το! δεν εχει τη δυναμη να σου κανει κακο! δεν μπορει καν να σε αγγιξει!!!