Μπον μποτέ,μον μπονμπόν!Quote:
Originally posted by Ava
Α Παγί, λαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλα!!! Α Παρί, λαλαλαλαλαλαλαλα! Πάμε πάλι! Α Παγί... Ελπίζω, μον αμί, Ναταλί, να είσαι περήφανη για τη λε μαθήτργιά σου! :love:
Printable View
Μπον μποτέ,μον μπονμπόν!Quote:
Originally posted by Ava
Α Παγί, λαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλα!!! Α Παρί, λαλαλαλαλαλαλαλα! Πάμε πάλι! Α Παγί... Ελπίζω, μον αμί, Ναταλί, να είσαι περήφανη για τη λε μαθήτργιά σου! :love:
Ο ρε βουάρ, κουκλίτσες μου! Νο αντιέ, ο ρεβουάρ!
Πάλι ψέμματα στον Κώστα, τον είχα φλομώσει τον Χριστιανό! :lol:
Κατέβηκα κάτω λοιπόν στην Αθήνα, είχα πολύ άγχος και ήμουν εντελώς έξω από τα νερά μου. Είχα να κατέβω Αθήνα χρόνια και δεν την ήξερα καθόλου. Είχα πει σε όλους ψέμματα, μόνο οι φίλες μου ήξεραν ότι ήμουν Αθήνα και η αδερφή μου. Ήρθε με τον Γρηγόρη και με πήραν από την Ομόνοια και πήγαμε σπίτι του. Η μαμά του μία μεγάλη σε ηλικία κατάκοπη γυναίκα, σκληρή μεν αλλά καλή και φιλόξενη. Το σπίτι μικρό και φτωχικό. Δεν με ένοιαζε όμως καθόλου, τίποτα δεν με ένοιαζε, αρκεί να μπορώ να είμαι για λίγες στιγμές μαζί του. Μόνο αυτό μετρούσε τότε, τίποτα άλλο. Ο Γιώργος κλασσικά απόμακρος, μα καλά τι συνέβαινε μέσα του; Απορούσα... από τη μία καταλάβαινα ότι δεν θα έβαζε την οποιαδήποτε μέσα στο σπίτι της μάνας του, από την άλλη πάλι αυτή η ψύχρα. Με τέσταρε; Δεν μπορούσα να καταλάβω...
Οι μέρες πάλι περάσανε νεράκι και αποχώρησα και πάλι για τα Βόρεια. Είχαμε περάσει όμορφα αλλά ένιωθα μία απογοήτευση. Πως θα δούλευε αυτή η ιστορία, και τελικά τι είχα εγώ με τον Γιώργο; Σχέση δεν ήταν σίγουρα, αλλά ούτε και ξεπέτα... Είχα μπερδευτεί.
Γεια σου Αβουλίνα! Καλό μποτέ και καλό ραντεβού! Αλήθεια τι ραντεβού είναι τούτο που δεν μας λες;;;;; :smug b:
Τι λέτε να συνεχίσω για λίγο ακόμη;
--->ΠΛΑΚΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙΣ?Quote:
Originally posted by Eli
Τι λέτε να συνεχίσω για λίγο ακόμη;
Δε με βλέπεις καθηλωμένη πώς σε περιμένω;
ποια linguafone????? εδω οι καλες ξένες γλώσσες!!!!
απαπα!!! πολυ με εχεις εμπνευσει ελη! εκτος απο μεγαλο ερωτα διακρινω και μεγαλο συγγραφικο ταλεντο!!!
68 κιλα! αυτα κανει ο ερωτας!!!
κι εγω το μαναρι οταν ημουν 64 κιλα το γνωρισα. αααααααααχχχχχχχχχχχχχχ ακομα θυμαμαι το πουκαμισο που φορουσα μεχρι το στηθος ανοιχτα τα κουμπια!!!!
ηθελα να ειμαι προκλητικη αλλα και Qρια!
γι αυτο λοιπον μπραβο στη μακ για την επιλογη του ασπρου πουκαμισου!!!
παω να μαγειρεψω κοτοπουλο με αρακα για να δεσω το γκομενακι:bouncy::bouncy:
επιστρεφω για τη συνεχεια!
ελλη μας εχεις καθηλωσει!!!!!!!!!!!!!!!!
και ναι το ξερω πως το μυνημα μου ειναι ασυναρτητο ηθελα ομως να τα πω ολα!
Ήξερε πολύ καλά το αγόρι τι έκανε τότε!Μετά,φοβάμαι,έχασε το παιχνίδι!Quote:
Originally posted by Eli
Ο Γιώργος κλασσικά απόμακρος, μα καλά τι συνέβαινε μέσα του; Απορούσα... από τη μία καταλάβαινα ότι δεν θα έβαζε την οποιαδήποτε μέσα στο σπίτι της μάνας του, από την άλλη πάλι αυτή η ψύχρα. Με τέσταρε; Δεν μπορούσα να καταλάβω...
Ώστε έτσι δένονται τα γκομενάκια!Τώρα εξηγείται πώς εμένα χρόνια τώρα μου γλυστρούν!Quote:
Originally posted by koritsaki
παω να μαγειρεψω κοτοπουλο με αρακα για να δεσω το γκομενακι:bouncy::bouncy:
Κοτόπουλο με αρακά,ε;Δηλαδή με ένα παστίτσιο,έναν μουσακά κλπ. έχουμε πρόταση γάμου επί τόπου;
Πέρασε λοιπόν ο χειμώνας, πέρασε και η άνοιξη και ήρθε το καλοκαίρι που μας βρήκε ακόμη στα τηλέφωνα και στα μηνύματα. Τότε αποφάσισα να χωρίσω με τον Κώστα, άργησα θα μου πείτε αλλά ήταν και μία σχέση που δεν ήταν fulltime. Έτσι του μίλησα και του είπα ότι δεν είμαι ερωτευμένη πλέον μαζί του και χωρίσαμε φιλικά γιατί ήμασταν στο ίδιο μήκος κύματος. Δεν ήθελα να ξαναπάω να δω τον Γιώργο και να υπάρχει η σκιά της σχέσης μου. Αποφασίσαμε και πάλι κοριτσοπαρέα να πάμε στην Μύκονο. Η φίλη μου η Δήμητρα όλο αυτόν τον καιρό είχε κρατήσει επαφές με τον Γρηγόρη, τον φίλο του Γιώργου, και μάλιστα είχαν γίνει σκηνικά μεταξύ τους μιας και ο Γρηγόρης λόγω δουλειάς είχε ξαναέρθει στην Θεσσαλονίκη. Πήραμε λοιπόν και πάλι το πλοίο για την Μύκονο γεμάτη όνειρα και επιτέλους ελεύθερη να ζήσω τον έρωτα μου!
Κούνια που με κούναγε πάλι....
Σόρυ για την μιρκή διακοπή αλλά πήγα να πάρω γάλα. Ξέχασα και την μοδίστρα πάνω στο συγγραφικό μου οίστρο και έκλεισε :grind:. Ελπίζω το απόγευμα να την πετύχω, θέλω να πάρω ένα μπλουζάκι μου ααααα!
Κοριτσάκι μου άστα τότε είχα ρέψει από τον έρωτα, μπουκιά δεν έβαζα στο στόμα μου! :lol:
Ναταλία μου τα καψώνια που μου έκανε ο Γιώργος άλλος άντρας δεν μου τα έχει κάνει, που να δεις στην συνέχεια....
Και σ'αυτό υπάρχει εξήγηση,Έλι μου,κουνιαμπέλι μου!Ο Γιώργος σου είναι :Quote:
Originally posted by Eli
Πήραμε λοιπόν και πάλι το πλοίο για την Μύκονο γεμάτη όνειρα και επιτέλους ελεύθερη να ζήσω τον έρωτα μου!
Κούνια που με κούναγε πάλι....
Έβαλα να φάω και άρχισα να διαβάζω την ιστορία σου Eli. Μου αρέσει πάρα πολύ και η ιστορία σου αλλά και η γραφή σου και τόση ώρα που διαβάζω έχω καταφέρει να φάω λίγο περισσότερο! Μήπως να το καθιερώναμε κάθε μεσημέρι εσύ να γράφεις κι εγώ να σε διαβάζω για να τρώω μέχρι να επανέλθει η όρεξή μου; :lol: :lol:
Τόσα χρόνια,δίαιτες,ινστιτούτα,� �υγίσματα...Βουαλά η λύση για κάθε μέλος του φόρουμ,ανάλογα το επιθυμητό αποτέλεσμα:
ΕΡΩΤΑΣ ΓΙΑ ΑΔΥΝΑΤΙΣΜΑ
ΕΛΑΝΑΓΝΩΣΗ ΓΙΑ ΠΑΧΥΝΣΗQuote:
Originally posted by Eli
Κοριτσάκι μου άστα τότε είχα ρέψει από τον έρωτα, μπουκιά δεν έβαζα στο στόμα μου! :lol:
Quote:
Originally posted by ΤΖΙΝΑ
Έβαλα να φάω και άρχισα να διαβάζω την ιστορία σου Eli. Μου αρέσει πάρα πολύ και η ιστορία σου αλλά και η γραφή σου και τόση ώρα που διαβάζω έχω καταφέρει να φάω λίγο περισσότερο! Μήπως να το καθιερώναμε κάθε μεσημέρι εσύ να γράφεις κι εγώ να σε διαβάζω για να τρώω μέχρι να επανέλθει η όρεξή μου; :lol: :lol:
Όλο το καλοκαίρι είχα κάνει διαιτητική προετοιμασία! Είχα φτάσει σε σημείο να τρώω μόνο φρούτα και γιαούρτια τρομάρα μου! Είχα φτάσει τα 65 κιλά! Ένας αριθμός που τον είδα για πρώτη και τελευταία φορά στην ζωή μου.
Φτάσαμε που λέτε στο νησί γεμάτες όνειρα και όρεξη για γλέντια και έρωτες. Ο Γιώργος στο εν το μεταξύ είχε μετακομίσει στην Μύκονο μόνιμα. Ο αδερφός του είχε ανοίξει ένα εστιατόριο και δουλεύανε φουλ! Είχα ήδη πάει να τον δω μία φορά μέσα στον Ιούλιο αν θυμάμαι καλά από σπόντα. Πήγαμε στην Τήνο με τους γονείς μου τότε για ένα τάμα και είχα πάρει το δελφίνι και για μία κλεφτή βραδιά. Είχε αδυνατίσει και αυτός τόσο πολύ από την ταλαιπωρία και το τρέξιμο που με το ζόρι τον γνώρισα. Αλλά ο έρωτας μου καλά κρατούσε.
Πήγαμε λοιπόν τον Αύγουστο πάλι για μία βδομάδα και έκανα όνειρα να περπατάμε χέρι χέρι στην χώρα στα πλακόστρωτα. Δυστυχώς όμως έμεινα με την χαρά. Το μαγαζί του αδερφού του ήταν σε φουλ σεζόν και όλοι τους δουλεύανε νυχθημερόν! Ο Γιώργος δεν προλάβαινε όχι μόνο να με δει αλλά ούτε τηλέφωνα να σηκώσει. Είχα αρχίσει να απογοητεύομαι. Το χειρότερο ήταν ότι δεν ήθελε ούτε καν στο μαγαζί να πατήσω γιατί δεν του άρεσε να μπερδεύει τη δουλειά του με τα γκομενικά. Έτσι εγώ πήγα με το στανιό να τον δω, αφού είχα φάει το κλάσιμο της ζωής μου. Φόρεσα ένα πορτοκαλί μπλουζάκι που έμοιαζε πιο πολύ με μαγιό, ένα κάπρι τζιν, τα ψιλοτάκουνα μου, μπαντάνα στο κεφάλι πορτοκαλιά να ανεμίζει... ήμουν μία κούκλα! Πήγα για να του κάνω καψώνι και τα κατάφερα. Μπήκα με έναν απίστευτο αέρα μέσα στο μαγαζί και εκεί μπροστά σε όλο τον κόσμο τον αγκάλιασα και το φίλησα. Μετά έφυγα και τον άφησα μακάκα :lol:. Έφαγε ένα καψόνι από όλο το μαγαζί εκείνη τη ημέρα που δεν λέγεται! Από προσωπικό και πελάτες. Αυτά τα έμαθα χρόνια μετά βέβαια. χιχιχιχιχι