Κι όσο η ταινία "ΚΟΥΝΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΚΟΥΝΑΓΕ" συνεχίζει έντονα να λικνίζεται,
έχουμε μείνει πολύ πίσω στο πρώτο έργο του Σινέ Τσοντά μας!Λίλα,τι γίνεται με τα
Printable View
Κι όσο η ταινία "ΚΟΥΝΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΚΟΥΝΑΓΕ" συνεχίζει έντονα να λικνίζεται,
έχουμε μείνει πολύ πίσω στο πρώτο έργο του Σινέ Τσοντά μας!Λίλα,τι γίνεται με τα
:lol::lol::lol::lol::lol:
Επιτέλους το Τζινάκι μας τρώει! Γιούπιιιιι!
Χαλάλι το γράψιμο τόσες ώρες :lol:
Ναταλία μου άστα πολύ Λοβερμπόι μας είχε βγει ο Γιώργος. Δεν ξέρω και εγώ με πόσες αιθέριες υπάρξεις είχε σχετιστεί στο νησί.... αλλά εμείς τότε δεν είχαμε σχέση ήταν ο καθένας για τον εαυτό του, άσχετα αν υπήρχε κάτι μεταξύ μας. Όταν εξελίχθηκε άλλαξαν τα πράγματα....
:lol::lol::lol::lol::lol::lol::lol::lol::lol:Quote:
Originally posted by NADINE
Κι όσο η ταινία "κούνια που σε κούναγε" συνεχίζει έντονα να λικνίζεται,
έχουμε μείνει πολύ πίσω στο πρώτο έργο του Σινέ Τσοντά μας!Λίλα,τι γίνεται με τα
Ναι βρε Λίλα στα κρύα του λουτρού μας άφησες! Έλα να πιάσουμε λίγο και την δική σου ιστορία να την ξετυλίξουμε! Γιατί η δική μου θα κρατήσει πολύ ακόμη! Μόλις κλείνουμε τον πρώτο χρόνο γνωριμίας μου με τον Γιώργο και έχουμε άλλα 11! Ουφ μεγάλη δουλειά άνοιξα και πως θα την τελειώσω...
κι αλλο κι αλλο κι αλλο!!!!!
παω για τσιγαρο και επιστρεφω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
:lol: :lol: :lol: Οτι θα χαιρόταν άνθρωπος επειδή τρώω ούτε φανταζόμουν ποτέ ότι θα το ζήσω! Σ'όλη μου τη ζωή φώναζαν γιούπιιι όταν ξεκινούσα δίαιτα! :lol: :lol:Quote:
Originally posted by Eli
Επιτέλους το Τζινάκι μας τρώει! Γιούπιιιιι!
Χαλάλι το γράψιμο τόσες ώρες :lol:
ναταλια τωρα διαβαζω την ιστορια του χΕλιου μας και δεν θελω να χασω τη συνεχεια.αλλωστε πρεπει να την τελειωσει η χριστιανη μιας και θα παει να ψηφισει ενω εγω που ψηφιζω 100 μετρα απο το σπιτι μου????θα με τρωτε στη μαπα και τις επομενες μερες με το εργο "γκομενακια στα θρανια"
Eli αν δεις ότι κουράζεσαι γράψε "και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα" ! :lol: :lol:
Και συνεχίζω....
Ο Γιώργος όμως δεν έδειχνε να ιδρώνει το αυτάκι του ακόμη και στην θέα της πιο όμορφης έκδοσης μου... :lol:
Οι επόμενες μέρες για εμένα ήταν μέσα στα νεύρα, βασανιζόμουν, δεν μπορούσα να δεχτώ ότι τον είχα τόσο κοντά μου και δεν μπορούσα να τον δω, να τον αγγίξω, να ξαπλώσω μαζί του, να ζήσουμε ατελείωτες βραδιές πάθους! Αντι αυτού έλιωνε μέσα σε ένα εστιατόριο και εγώ βολόδερνα με την παρέα μου στα μπαράκια, στο σούπερ παραντάις και στα σοκάκια της χώρας. Τα νεύρα μου είχαν γίνει τσατάλια, ζήλευα μέχρι και την σκιά μου, τις λιγοστές ώρες που περνούσαμε μαζί ζήλευα ακόμη και τις φίλες μου όταν τους μιλούσε. Ήμουν στερημένη από τον έρωτα μου και δεν μπορούσα να χαρώ τίποτα! Μέχρι που το προτελευταίο βράδυ επιτέλους καταφέραμε να μείνουμε μόνοι μας στο σπίτι του! Ωωωω επιτέλους θα τον είχα μόνο για μένα! Ο Γιώργος όμως δεν ήταν ο εαυτός του. Ήταν ένα αγρίμι, στεγνό από συναισθήματα και τρυφερότητα. Ήθελε πράγματα από εμένα που αδυνατούσα να του δώσω, δεν ήθελε να κάνουμε έρωτα, ήθελε να με κατακτήσει να με ταπεινώσει και αυτό χτύπησε επιτέλους στον εγωισμό μου. Ξύπνησε μία οργή μέσα μου, δεν μπορούσα να την συγκρατήσω, αρχίσαμε να φωνάζουμε, να μαλώνουμε, είχα γίνει έξαλλη μαζί του! Μου πετούσε ατάκες του τύπου εγώ δεν είμαι για σχέσεις και για γάμους και εγώ είχα φρικάρει με αυτά που άκουγα. Ποτέ δεν του είχα ζητήσει τίποτα, ούτε καν σχέση! Το μόνο που ήθελα ήταν οι στιγμές που είμαστε μαζι να είναι αληθινές, αυθεντικές, ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ! Και ας ήθελα τα πάντα από αυτόν, δεν ζήτησα τίποτα. Έφυγα έξαλλη από το σπίτι του, η επόμενη μέρα θα ήταν η τελευταία που θα τον έβλεπα, θα κάναμε να ανταμώσουμε σχεδόν 3 χρόνια ....
Το ίδιο βράδυ βγήκα έξω, ήπια δεν ήξερα τι έκανα, μέχρι που βρήκα έναν τυχαίο βλάκα γκόμενο που τον είχα γνωρίσει στην Χαλκιδική και τυχαία τον συνάντησα στο νησί και πήγα μαζί του. Έτσι από αντίδραση! Γιατί εκείνος δεν μου έδινε αυτό που ήθελα, γιατί ένιωθα κενή πλέον μέσα μου, ήθελα να ουρλιάξω, ήμουν οργισμένη. Ακόμη και η επαφή με άλλον άντρα δεν με συγκίνησε, με άφησε πιο κενή, άδεια από συναισθήματα και όνειρα. Είχε τελειώσει, δεν ήθελα να τον ξαναδώ ποτέ στην ζωή μου. Με είχε ξεφτιλίσει με την συμπεριφορά του και επιτέλους είχε βγει ο εγωισμός μου στην επιφάνεια. Αυτόν που καταπίεζα για έναν ολόκληρο χρόνο, ξεχείλισε και πήρε στο διάβα του τα πάντα ακόμη και τον έρωτα μου.
Την επόμενη μέρα το πρωί, διαπίστωσα ότι είχα ξεχάσει το μπουφάν μου στο σπίτι του. Πήγα με το αμάξι μου μέχρι το σπίτι του. Ευτυχώς ήταν ξεκλείδωτα, μπήκα μέσα στις μύτες, τρύπωσα στο δωμάτιο του και άρπαξα το μπουφάν μου. Αυτός δεν κατάλαβε ποτέ ότι είχα έρθει, κοιμόταν του καλού καιρού, και έτσι χάθηκα και πάλι...
Εκείνη την ημέρα ξύπνησα άλλος άνθρωπος, ένιωσα επιτέλους πιο δυνατή, ήταν η τελευταία μου μέρα στο νησί που με πάθος αγαπούσα και θα ήταν μία μέρα που θα την έκανα αξέχαστη! Το χρωστούσα στην παρέα μου εξάλλου την οποία μέσα στην δίνη είχα παραμελήσει οικτρά τόσες μέρες. Εκείνο το βράδυ ήταν και το τελευταίο μας, τα ξημερώματα θα φεύγαμε για Θεσσαλονίκη. Πήγαμε σε ένα κλαμπ και δώσαμε ρέστα. Εγώ όλο το βράδυ το έβγαλα χορεύοντας πάνω σε ένα μπαρ και πίνοντας πίνοντας, σταματημό δεν είχα. Είχε ξυπνήσει το ζώο μέσα μου και δεν έλεγε να ησυχάσει. Ήμουν πολυ ατίθαση στα νιάτα μου βλέπετε... :lol:
Αυτό που με είχε πειράξει περισσότερο ήταν ότι είχε αθετήσει τον λόγο του. Ο Γιώργος είχε προσφερθεί το τελευταίο βράδυ της διαμονής μας στο νησί να μας φιλοξενήσει για να γλυτώσουμε και το δωμάτιο που θα αφήναμε ούτως ή άλλως τα ξημερώματα που θα παίρναμε το πλοίο για να φύγουμε. Εκείνη την τελευταία μέρα δεν με πήρε ένα τηλέφωνο να μου πει μία συγνώμη κάτι, μας άφησε 4 κοπέλες στα κρύα του λουτρού στην κυριολεξία! Γιατί μετά την θάλασσα δεν είχαμε που να κάνουμε ένα μπάνιο και κάναμε με το λάστιχο στην αυλή της σπιτονοικοκυράς μας! :lol:
3 χρόνια?Ο Μι Τζέλι!
Εντωμεταξύ ούτε θυμάμαι πόσους μήνες σ'έχω φατσοφίλη και τώρα μόλις
μου ήρθε η σκέψη να δω τις φωτογραφίες σου για να δω περί ου ο...Γιώργος!
Τότε δεν είχαμε ψηφιακές μηχανές και δεν έχω ούτε μία φωτογραφία του Γιώργου από εκείνη την εποχή. Πράγμα που με βασάνιζε πολύ γιατί πάσχιζα με το μυαλο μου να συγκρατήσω την μορφή του... ήταν μεγάλο βάσανο αυτό. Μέχρι που βγήκε ο Κρατερός Κατσούλης στην τηλεόραση :lol: o οποίος κάπως του μοιάζει και έλιωνα μπροστά στην τηλεόραση :lol::lol:
Στο φατσοβλιβλίο από εκείνο το καλοκαίρι έχω κάποιες φωτογραφίες που είναι στο άλμπουμ Once upon a time in Mykonos.
Για να περάσω κι από εκεί...Εγώ στον γάμο σκέφτηκα να πάω,
όπου,να σημειώσω,πέρα από κούκλα,είστε τόσο ευτυχισμένοι!
Καλέ!Τι τρελό πιπίνι είναι τούτο!Και κοντοκουρεμένο μαλλί!Ίδιο χαμόγελο να λάμπει!
Είδα και την περίφημη πορτοκαλί αμφίεση...Αχ!Με τι καρδιά μας αντιστεκόταν ο άτιμος!