αχ βρε Ηλιαννακι...μου βαζεις δυσκολα :p
Printable View
αχ βρε Ηλιαννακι...μου βαζεις δυσκολα :p
απαπα στο παιδία παιζει τα λέω στη φλου κ στο αγωνίζομαι σε εσενα...αντε βρε κοριτσακια για την ελλαδα ρε γαμώτο για τη fragile ρε γαμώτο..σήμερα στις ειδήσεις ειπαν οτι αν μια γυναικα κόψει το τσιγαρο μέχρι τα 40 κερδιζει 10 χρονακια...σκεψου τοQuote:
Originally Posted by fragile
Φρατζιλ θα οργανωσουμε κινημα ολες οι καπνιστριες-καπνιστες θα το κοψουμε (προσωρινα) μεχρι να το κοψεις κ εσυ!!!
Αλλο τι νεα?? Ολα καλα??:)
xexexexe thanks Lacrymosa για την οργανωση ομαδας συμπαραστασης αντικαπνιστικου κινηματος, αλλα πολυ φοβαμαι οτι δεν θα πιασει τοπο :(Quote:
Originally Posted by Lacrymosa
κατα τα αλλα...καλουτσικα ειμαι.
συνηθως γραφω εδω οταν δεν ειμαι και τοσο καλα γι' αυτο χαθηκα.
οταν ειμαι καλα "τα γραφω" αλλου...you know...:p
μετα απο δυο σχεδον μηνες, ενιωσα και παλι την αναγκη να μοιραστω μαζι σας εναν προβληματισμο μου.
την 1η Γεναρη, ειμαστε καλεσμενοι σε κατι συγγενεις.
το θεμα ειναι οτι απο την μια δεν εχω καμια ορεξη να παω, αλλα απο την αλλη δεν θελω πρωτοχρονιατικα να μεινω μονη μου σπιτι και να μπεκροπινω για να να απαλυνω την μοναξια μου.
εχω πει βεβαια σε κατι φιλους να ερθουν σπιτι για να φαμε και να πιουμε (αυτο θα ηταν το ιδανικοτερο!!!), αλλα δεν ξερουν αν θα μπορουν να ερθουν, γιατι λογω της μερας, πιθανοτατα να ειναι καλεσμενοι σε συγγενικα τους σπιτια.
το διλλημα ειναι το εξης...σε περιπτωση που οι φιλοι μου δεν μπορουν να ερθουν τελικα, τι ειναι χειροτερο να μεινω μονη σπιτι ή να παω στους συγγενεις οπου θα πληξω αφορητα και θα νιωθω πιεσμενη????
ποια ειναι η αποψη σας?
(κατα τα αλλα ειμαι σε αρκετα καλη κατασταση απο τοτε που εχω να σας γραψω.
εχω βεβαια το αγχος μου κ τα σκαμπανεβασματα μου αλλα ειναι ελεγχομενα.
επισης η νεα μου ψυχολογος με βοηθαει παρα πολυ!!!!)
Quote:
Originally Posted by fragile
Όλοι βλέπουν το δικό σου παράθυρο
Το παράθυρό σου, αυτό το ροζ παράθυρο
Που σε οδηγεί στον ουρανό ευωδιάζει τριαντάφυλλα.
Τι έκπληξη και τι όνειρο αυτά τα ροζ τριαντάφυλλα
Που στόλισαν τα μάτια του δικού σου παράθυρου!
Ένα όραμα νυχτερινής υπόκρουσης κάλυψε τους οφθαλμούς της γης!
Μέσα από το παράθυρό σου που μυρίζει φεγγάρι και ήλιο
Και σ΄οδηγεί στα παραμύθια του άπειρου συμπαντικού κήπου
Με τα ροζ τριαντάφυλλα που κλαιν και γελούν και σου μιλούν
Με μια γλώσσα γνωστή και άγνωστη
Μέσα από το παράθυρο σου, άγγιξε τα ροζ τριαντάφυλλα
Και λούσου με άστρα ενώ η σελήνη χαμηλώνει και σε ρωτά:
Μήπως μέθυσες σαν από νέκταρ Αυγουστιάτικων οραμάτων;
Σ’ αγγίζει νιώθεις μικρή κι ασήμαντη ένα τόσο δα έντομο
Στο μεγαλείο των οραμάτων.
Τα μάτια σου τα φράζουν τα τριαντάφυλλα κι εσύ λες:
Τι όνειρο είν’ αυτό; Τι νέκταρ,
Το παράθυρο με τα τριαντάφυλλα.
Πόσα φεγγάρια σου κρυφο γελούν, χρυσο μιλούν κι εσύ μεθάς πίνοντάς τα!
Εγω θα επελεγα να κατσω στο σπιτι.
μπεντελγκεζ μου προς τα κει κλεινω και εγω.
κανενας αλλος να μου πει την αποψη του?
(ή μαλλον να μου ενισχυσει την αποφαση στην οποια κλεινω?:p)
Μαρικα πολυ ομορφο το ποιημα!
σ'ευχαριστω που το μοιραστηκες μαζι μας!
δικο σου ειναι?
Ποιήματα πολλά καλή μου, χαρισμένα σε όλους εσάς..
Ο ζωγράφος μας ζωγραφίζει πάλι το φεγγάρι..
Το φεγγάρι είναι η ψυχή,
η πονεμένη ψυχή.
Τα δάκρυά της γίνονται φωτιά
και καίνε τις γραμμές του τρένου.
Το τρένο συμβολίζει τα χρόνια που αγαπούσες
κάθε βαγόνι κι ένας χρόνος αγάπης και απελπισίας.
Ο πόνος είχε νεκρώσει τα χέρια σου (όμοια με κάρβουνα)
κι εσύ εξακολουθείς να σφίγγεις μέσα στα δάχτυλά σου
ένα τριαντάφυλλο, ήδη κομμένο στα δύο.
Σφίγγεις το μίσχο του και τα αγκάθια μάτωσαν τα δάχτυλά σου.
Το τριαντάφυλλο σύμβολο της ελπίδας λέει πως :
"Η Αγάπη μετριέται με όσα απαρνιέται κανείς για χάρη της,
έστω κι αν αυτό που απαρνιέται είναι η ίδια η Αγάπη".
Η θλίψη οδηγεί την υπομονή,
Η υπομονή στην σταθερότητα,
Η σταθερότητα στην ελπίδα,
ΚΑΙ Η ΕΛΠΙΔΑ ΔΕΝ ΘΑ ΝΤΡΟΠΙΑΣΕΙ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΕΛΠΙΖΕΙ!
_________________
Μαρικα μου γραφεις υπεροχα!!!
και γω λατρευω την ποιηση!!!
φρατζιλακι μου γλυκό....παντα να είσαι καλά κ παντα να προσπαθεις για ενα νεο βήμα..γιατι αισθάνεσαι τοσο ασχημα το να βρεθείς με συγγενείς?..βαλε το πιο ομορφο χαμεγελό σου κ για δυο τρεις ωρες πιες ενα κρασι με ανθρώπους που στην πορεία απο βαρετοί μπορει να αποδειχτούν καλη πρωτοχρονιατικη παρέα..μη ξεχνας οτι οτι δωσουμε αυτο πέρνουμε πίσω...ελα φραντζιλ νιωσε τη χαρα των γιορτών μεσα σου γινε ενα θαυμα απο γελιο αγαπη κ μια αγκαλια για ολους...χρονια πολλα
http://youtu.be/lB6a-iD6ZOYαφιερωμενο
Ηλιαννα μου,Quote:
Originally Posted by ΗΛΙΑΝΝΑ
εκει που ειμαστε καλεσμενοι, πρωτον εχει τρομερη βαβουρα (ενω εγω εχω μεγαλη αναγκη απο ηρεμια) και δευτερον οι γονεις μου συνηθως καθονται εκει 7-8 ωρες και εγω απο ενα σημειο και μετα αρχιζω να βαριεμαι ελεινα!!!
σπιτακι μου θα κατσω μαλλον.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΣΕΝΑ ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙ ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΑΣΟΡΤΙ ΜΕ ΤΟ ΨΕΥΔΩΝΥΜΟ ΜΟΥ :D
παιδια SOS!!!
μολις πηρε η θεια μου και μας καλεσε οπως το περιμενα την πρωτοχρονια!
δεν προκειται να παω μαζι τους με την καμμια.
το εχω παρει αποφαση.
το θεμα ειναι οτι οταν λυπουν απο το σπιτι πινω πολυ.
δεν μπορω να το ελεγξω.
ειναι πανω απο τις δυναμεις μου παιδια!!!
απο τη μια χαιρομαι που ειναι μια ευκαιρια να πιω, και απο την αλλη σκεφτομαι μηπως πιω πανω απο οσο αντεχω ή μηπως με ριξει περισσοτερο το ποτο ή μηπως οταν γυρισουν με καταλαβουν.