..Της ψυχης μου το τραγουδι..

νομιζω μου την ειπες ε?
:P

εγω δεν σου ειπα να μην κλαψεις αμα το νιωθεις,
ουτε να μην πονεσεις ουτε τιποτα.
Κανε οπως νιωθεις σε οτι νιωθεις.

Εγω μιλησα για την επιλυση προβληματων και πως προχωρας σε αυτα.
Αλλα οκ παω πασο, αν κλαις και αυτο σου λυνει τα ζητηματα σου, τοτε αυτος ειναι ο τροπος σου σαν μερος της διαδικασιας.....


Ομως θα σου προτεινα να σκεφτεις μηπως μπορεις να αλλαξεις την διαδικασια.
Δεν ειναι απαραιτητο να ειναι παντα ετσι.


ΥΓ... εσυ ειμαι σιγουρος οτι εχεις ριξει κουβαδες κλαμα...

Δεν σου την είπα αν και σκέφτηκα βάσει της εικόνας που έχω σχηματίσει για την προσωπικότητά σου οτι θα ερμήνευες έτσι τη φράση μου :p

Εχω ξαναπεί, παλιότερα σε δικό μου θέμα, δεν βγάζω απαραίτητα την ευαισθησία μου προς τα έξω. Εδω για παράδειγμα, είναι ενας χώρος που επιλέγω να το κάνω.

Οπότε μην βάζεις και το χέρι στην φωτιά για τους κουβάδες...ουτε και μόνη μου αλλά ούτε και στην ψυχοθεραπεία έκλαιγα. Πιο συχνά έσφιγγα τα χείλη.

Μου πήρε καιρό , να καταφέρω να κλάψω πραγματικά, κι όταν το καταφερα, λυτρώθηκα. Σαν να άνοιγε το κλειδί της πόρτας του παγωμένου συναισθηματικού μου κόσμου. Μέχρι τότε, ενιωθα μια καποια περιέργη ζήλια, για όσους τους έβγαινε αυθόρμητα, το να κλάψουν.

Γι αυτό, εχω θετικούς συνειρμούς σε σχέση με το θέμα των δακρύων.

Συγκινούμαι πάρα πολύ ( πλέον) συχνά, κι αυτό με κάνει να ζω τον κόσμο σε διαφορετικές ψυχικές συχνότητες, πράγμα που με γεμίζει πολύ.

Εσυ κρινάκι,
να φανταστώ οτι κλαις με το σταγονόμετρο ε?

αχχ αυτη η ρημαδα η προσωπικοτητα μου....
ποτε θα την κρασω να πιω το ζουμι της και εγω δεν ξερω....

Εχω μπερδευτει λιγο, κλαις η σφιγεις τα χειλη??
η παλια εσφιγγες μονο ενω τωρα κλαις κιολας??


Δεν θεωρω το κλαμα αδυναμια, αντιθετα το θεωρω σημειο εκτονωσης, οπως το γελιο. Και η εκτονωση ειναι παντα καλη οπως και να γινεται.


Τωρα εγω οντως δεν ειμαι πολυ του κλαιω ;)
ειμαι πολυ συγκρατημενος στα συναισθηματα μου και μαλλον το μονο που μου βγαινει ειναι η πικρια μου και εκει στερευω.


Σταματησα να κλαιω πολυ μικρος, γυρω στα 12-14 και εκτοτε προσανατολιζομαι στους στοχους που βαζω και προπσαθω να τους εκπληρωσω.
Δεν με χαλαει να κλαψω αν το βαζεις ετσι, με χαλαει ομως να μην εκπληρωνω τους στοχους που βαζω.
Τωρα αν μιλησω μονο για μενα, οταν βαζω στοχους συνηθως τους φτανω εκει που πρεπει.Η συνταγη χαλαει οταν μπλεκουν και αλλοι παραγοντες στη πορεια που δεν εχουν να κανουν μονο με εμενα....


Αλλα....
c\' est la vie....

Quote:

---

Originally posted by krino
αχχ αυτη η ρημαδα η προσωπικοτητα μου....
ποτε θα την κρασω να πιω το ζουμι της και εγω δεν ξερω....
\"Δεν αλλάζει ο κόσμος κι ο χαρακτήρας μας...\"

Εχω μπερδευτει λιγο, κλαις η σφιγεις τα χειλη??
η παλια εσφιγγες μονο ενω τωρα κλαις κιολας??
παλιά, δεν μου επέτρεπα να αγγίξω περιοχές που μου προκαλούσαν κλάμα, ήμουν σκληρή εσωτερικά. Σαν το βακτηρίδιο που παγωνει για να επιβιώνει και δεν αναπτύσσεται. Ετσι, συχνά δεν αντιλαμβανόμουν τα ίδια μου τα συναισθήματα, δεν τα ένιωθα ( αν και λογω της ευαισθησιας που παρολαυτα υπηρχε μεσα μου υπηρχαν συναισθηματικες μεταπτωσεις εντονες πανω μου και κατά καιρόυς καταθλιπτικά ξεσπάσματα). Ετσι, συχνά δεν μπορούσα να εκτονωθώ μέσω του κλάματος, γιατί δεν με άφηνα. Δεν μου έβγαινε... μπλοκάρισμα. Αργότερα, μαλάκωσε η σκληρότητα αυτών των περιοχών, μου έγινε πιο ευκολο να τις δω και να τις ακουμπήσω και το κλάμα με βοηθησε να αποφορτιστώ. Τωρα μου είναι πιο ευκολο και να εκφραζω το συναισθημα μου και να το αφηνω να βγαινει μεσω του κλαματος, όχι και με τους κουβαδες όμως ;)
Παλιά σφιγγόμουν, χερια, πόδια, στόμα, ενα κουβάρι... δεν ήμουν χαλαρή και πολλες φορές εδειχνα σκληρη και ακαμπτη.
Πλεον εχω μαλακώσει,
χωρίς να εχω σταματησει να σφιγγομαι καποιες φορες.. οι κακες συνηθειες βλέπεις..


Δεν θεωρω το κλαμα αδυναμια, αντιθετα το θεωρω σημειο εκτονωσης, οπως το γελιο. Και η εκτονωση ειναι παντα καλη οπως και να γινεται.


Τωρα εγω οντως δεν ειμαι πολυ του κλαιω ;)
ειμαι πολυ συγκρατημενος στα συναισθηματα μου και μαλλον το μονο που μου βγαινει ειναι η πικρια μου και εκει στερευω.
Με συγκινεί πολύ αυτό που γράφεις. Να λοιπόν, νέα εδάφη προς κατάκτηση. Νέες προκλήσεις! Θυμασαι την φιλοσοφία σου? Θα σου το πω κι εγω τωρα, ΑΦΕΣΟΥ... με εναν τελειως διαφορετικό τρόπο ίσως απο οτι εχεις συνηθίσει, αλλα καντο. Γιατί μετα θα νιωσεις ακομα πιο λιγότερο συγκρατημενος κι άρα πιο ελευθερος και αρα πιο ευτυχισμένος :)
Ή πικρία είναι το κατακάθι. Απο πίσω της υπάρχουν πολλά άλλα που δεν στερευουν εύκολα...


Σταματησα να κλαιω πολυ μικρος, γυρω στα 12-14 και εκτοτε προσανατολιζομαι στους στοχους που βαζω και προπσαθω να τους εκπληρωσω.

Θα μπορούσα να σταθω πολυ σε αυτή σου την φράση και να σου μιλησω πολυ γι αυτην. Αλλα δεν θελω να το κάνω δημόσια....Δεν το βρίσκω σωστο....:)
Δεν με χαλαει να κλαψω αν το βαζεις ετσι, με χαλαει ομως να μην εκπληρωνω τους στοχους που βαζω.
Τωρα αν μιλησω μονο για μενα, οταν βαζω στοχους συνηθως τους φτανω εκει που πρεπει.Η συνταγη χαλαει οταν μπλεκουν και αλλοι παραγοντες στη πορεια που δεν εχουν να κανουν μονο με εμενα....
Ακούω μια πίκρα για τους άλλους παράγοντες ε?

Αλλα....
c\' est la vie....

---

Κρίνο τα πολύχρωμα γράμματα πμου βγήκαν αυθόρμητα και θέλησα να το αφησω ετσι.
Σ ευχαριστω πολυ για την κουβεντα αυτη.
Με γεμιζουν πολυ τετοιες κουβεντες.

τελικα εισαι πολυχρωμο ατομο???
μου αρεσε το τρικολορε....


Θα τα πιασω ενα ενα,


Εγω δεν πιστευω οτι δεν αλλαζει τιποτα.
Μπορω να σου πω, οτι παιζει να μην το παρεις χαμπαρι τι εχει αλλαξει και τι οχι. Πανω σου, διπλα σου και γυρω σου....


εγω παλια ημουν πιο χαρντ κορ, στα παντα μου.
Ημουν δηλαδη πιο μπετον αρμε, πιο ισχυρωγνωμων, πιο επιθετικος, πιο ολα γενικως.
Με το καιρο μαλακωσα, αν θες πιστεψα οτι το παν ειναι να μπορεις να συνεννοηθεις με τον κοσμο και οχι απλα λες την αποψη σου, σωστη η οχι.


να αφεθω ε???
δυσκολο αυτο ξερεις,
οι συνθηκες ειναι περιεργοι οσο και οι καιροι μας.
Ποιος μπορει να αφεθει σημερα??


Α οχι,
εμενα το δημοσιο δεν με ενοχλει.
Δεν εχω κατι να κρυψω, ουτε εχω κανει κατι ποτε που θα επρεπε να ντρεπομαι (με τα δικα μου στανταρ)
Κανε - πες οτι αναλυση σου κανει κεφι.
Η δημοσια εικονα μου δεν με ενδιεφερε ποτε.
Μην σου πω οτι μερικες φορες την τσαλακωνω εγω ο ιδιος επιτηδες....
Και αυτο γιατι δεν με ενδιαφερει να με εκτιμησει ο αλλος σαν \"καλο παιδι\" (ασε που δεν ειμαι) αλλα κατι πολυ πιο βαθεια, που αν το πιασει θα πρεπει να με εχει διαβασει εξισου βαθεια.


Εχουμε πηξει στο παραγοντιλικι weird
μην χεσω δηλαδη με ζμπαθειο αλλα αυτοι οι παραγοντες μας εχουν αλλαξει τις ασφαλειες...

Με το καιρο μαλακωσα, αν θες πιστεψα οτι το παν ειναι να μπορεις να συνεννοηθεις με τον κοσμο και οχι απλα λες την αποψη σου, σωστη η οχι.

Φιλε μου κρινο μου αρεσε αυτο που ειπες και πολλες φορες θελω να το κανω πραξη γιατι ειμαι ανθρωπος που λεει πολυ την αποψη του χωρις να σκεφτομαι πως μπορει να το παρει ο καθενας...αλλα καποιες φορες απλα δεν μπορω να συννενοηθω με τους αλλους.Και πληγωνομαι και στεναχωριεμαι..Ισως τελικα ναι να πρεπει απλα να συννενοηθεις μαζι τους.Αλλα ετσι δεν χανεις κατι απο εσενα; Νιωθω οτι αν δεν πω αυτο που πιστευω κατι σβηνει μεσα μου..

Καλησπερα σας..απεχω λιγο γιατι εχω πηξει στο διαβασμα!!
Θα περασει ομως και θα τελειωσουν και αυτα.Θα απουσιαζω την αλλη βδομαδα για εξετασεις.

Εμμμ χαιρομαι που εδω αν και ειμαστε λιγοι συζηταμε και μας αρεσει αυτο που κανουμε!!Με κανει να νιωθω ωραια που ακομη υπαρχουν ανθρωποι να συζητας!..

Εμμμ ελπιζω να ειστε καλα!
Θα επανελθω συντομα

Quote:

---

Originally posted by weird
Το μοναδικό καθήκον το ξέρει καλύτερα ο καθένας για τον εαυτό του..
Αυτός μόνος θα ορίσει τις αξίες για τις οποίες και με τις οποίες, αν ζήσει, θα οδηγηθεί στην ΕΥΤΥΧΙΑ.

Γιατί η δική μου στάθμη των αξιών, καθορίζεται όχι απο κρίσεις ηθικόυ τύπου, σωστού και λάθους, αλλα απο το τι θα με οδηγησει σε ψυχικη γαληνη, πληρότητα και ευτυχία..

Κι ετσι θεωρω θα πρεπει να τα ζυγισει ο καθεις.

---

Ακριβως...γιατι ποιος ξερει τι ειναι σωστο η λαθος; ο καθενας εχει το δικο του σωστο η λαθος..ειναι κουραστικο να βλεπεις την μαζα να συμφωνει με πραγματα που στην πραγματικοτητα δεν πολυκαταλαμβαινει..

Quote:

---

Originally posted by Alterego
Καλησπερα σας..απεχω λιγο γιατι εχω πηξει στο διαβασμα!!
Θα περασει ομως και θα τελειωσουν και αυτα.Θα απουσιαζω την αλλη βδομαδα για εξετασεις.

---

σου εύχομαι καλή επιτυχία.
να είσαι καλά τώρα και για πάντα

Σ\'ευχαριστω πολυ!
Καλως ηρθες και σε αυτο το θεμα
Να εισαι καλα!:)

αλτερακο,
χωρις να ειμαι πολυ βεβαιος για αυτο που λεω πρεπει να παιζει και η ηλικια καποιο ρολο.
Καποτε ημουν εκει που εισαι, και δυσκολευομουν να ακουσω....

Αλλα σκεψου το εξης, μιλας με κοσμο και αυτο το κανεις γιατι θες να σε ακουσουν, ναι??
αλλιως θα μιλαγες μονος σου σε κανα καθρεπτη ετσι για να μην νιωθεις μοναξια... :P
Τι νοημα εχει να το κανεις αυτο, αν οι απεναντι σου δεν πιανουν καλα αυτο που θες να πεις???
τσαμπα το λες καλε μου, τσαμπα καιει η λαμπαααααααααα!!!


Οσο για το αν χανεις που λες, δεν χανεις τιποτα.
Προκειται για αυτοεπιβεβαιωση του εγω σου και τιποτα αλλο.
Οτι αυτο που λες ειναι σωστο και θες να αποτελεσει κοινη εντυπωση του κυκλου συζητησης.

Δεν ξερω ποσο μπορεις να με καταλαβεις,
αλλα θα σου πω 2-3 πραγματακια.

1. Οταν μιλας λιγοτερο και ακους περισσοτερο εχεις κερδος. (αρκει να ακους κατι ενδιαφερον)
Οταν κανεις το αναποδο αποκλειεται να μαθεις κατι που δεν ξερεις, το μονο που θα κανεις ειναι να αισθανθεις καλυτερα ψυχολογικα.
2. Δινε χωρο στους αλλους για να μπορεσουν να επικοινωνησουν μαζι σου.
Οπως εχεις εσυ αναγκη για επικοινωνια εχουν και οι αλλοι.
Ακομα και αν νομιζεις οτι εσυ ξερεις κατι παραπανω πρεπει να κρατας τις ισορροπιες και να δινεις στο αλλο την ευκαιρια αν θελει κατι να σου πει, να το κανει.
3. Να εισαι επιλεκτικος στις επικοινωνιες σου και ευελικτος.
Μην χανεις το χρονο σου να μιλας ασκοπα, αντιθετα να επιδιωκεις να μιλας με κοσμο που μπορεις να συντονιστεις μαζι του και να επιδιωκεις να εμβαθυνεις οσο πιο πολυ μπορεις με αυτο το κοσμο.


δες αυτα και βλεπουμε....
:)

Quote:

---

Originally posted by krino
αλτερακο,
χωρις να ειμαι πολυ βεβαιος για αυτο που λεω πρεπει να παιζει και η ηλικια καποιο ρολο.
Καποτε ημουν εκει που εισαι, και δυσκολευομουν να ακουσω....

Αλλα σκεψου το εξης, μιλας με κοσμο και αυτο το κανεις γιατι θες να σε ακουσουν, ναι??
αλλιως θα μιλαγες μονος σου σε κανα καθρεπτη ετσι για να μην νιωθεις μοναξια... :P
Τι νοημα εχει να το κανεις αυτο, αν οι απεναντι σου δεν πιανουν καλα αυτο που θες να πεις???
τσαμπα το λες καλε μου, τσαμπα καιει η λαμπαααααααααα!!!


Οσο για το αν χανεις που λες, δεν χανεις τιποτα.
Προκειται για αυτοεπιβεβαιωση του εγω σου και τιποτα αλλο.
Οτι αυτο που λες ειναι σωστο και θες να αποτελεσει κοινη εντυπωση του κυκλου συζητησης.

Δεν ξερω ποσο μπορεις να με καταλαβεις,
αλλα θα σου πω 2-3 πραγματακια.

1. Οταν μιλας λιγοτερο και ακους περισσοτερο εχεις κερδος. (αρκει να ακους κατι ενδιαφερον)
Οταν κανεις το αναποδο αποκλειεται να μαθεις κατι που δεν ξερεις, το μονο που θα κανεις ειναι να αισθανθεις καλυτερα ψυχολογικα.
2. Δινε χωρο στους αλλους για να μπορεσουν να επικοινωνησουν μαζι σου.
Οπως εχεις εσυ αναγκη για επικοινωνια εχουν και οι αλλοι.
Ακομα και αν νομιζεις οτι εσυ ξερεις κατι παραπανω πρεπει να κρατας τις ισορροπιες και να δινεις στο αλλο την ευκαιρια αν θελει κατι να σου πει, να το κανει.
3. Να εισαι επιλεκτικος στις επικοινωνιες σου και ευελικτος.
Μην χανεις το χρονο σου να μιλας ασκοπα, αντιθετα να επιδιωκεις να μιλας με κοσμο που μπορεις να συντονιστεις μαζι του και να επιδιωκεις να εμβαθυνεις οσο πιο πολυ μπορεις με αυτο το κοσμο.


δες αυτα και βλεπουμε....
:)

---

είμαι σίγουρη πως ο άλτερ θα καταλάβει όπως κατάλαβα και εγώ και έχω να σου πω πως έχεις δίκιο.θα ακούσω αυτά τα 2-3 πραγματάκια που λες και που ξέρεις ίσως με βοηθήσουν στην μετέπειτα πορεία μου και σε σχέση με τους άλλους ανθρώπους γιατί μην γελιόμαστε η επικοινωνία έχει γίνει πλέον σαν ένα παιχνίδι που ο ένας προσπαθεί να φάει τον άλλον στο ποιος θα πει την καλύτερη ατάκα και όχι για το αν έχουν κάποιο νόημα αυτά που λέει.
να είσαι καλά τώρα και για πάντα.

Quote:

---

Originally posted by λίτσα

γιατί μην γελιόμαστε η επικοινωνία έχει γίνει πλέον σαν ένα παιχνίδι που ο ένας προσπαθεί να φάει τον άλλον στο ποιος θα πει την καλύτερη ατάκα και όχι για το αν έχουν κάποιο νόημα αυτά που λέει.

---

δυστυχως απο επικοινωνια εχει γινει επικοινωνιακο παιχνιδι, με αποτελεσμα να χανεται η ουσια.

Παρολα αυτα υπαρχει κοσμος που δεν εχει μπει σε αυτο το τριπακι, και εμενα αυτος ο κοσμος με ενδιαφερει.
Και αν θες λογω πειρας εχω μαθει να τον ξεχωριζω οποτε μενω με αυτους. Με τους υπολοιπους οποτε εχω διαθεση παιζω σιωπηλα το παιχνιδι τους....

Μπράβο μας
Πολυ μας χαίρομαι ετσι που μιλάμε.
Εχω δουλεια.
Συντονίζομαι στη δουλειά μου
με αγωνία να την τελειώσω για να γράψω αυτά που θέλω να πω:))

πώς μπορείς να παραμένεις σιωπηλός και να παίζεις ένα παιχνίδι το οποίο όπως λες δεν σου ταιριάζει;δυστυχώς θέλουμε δε θέλουμε κάποιες στιγμές γινόμαστε και εμείς μέρος αυτού του παιχνιδιού.μας αρέσει δε μας αρέσει και αυτό γιατί οι συνθήκες είναι τέτοιες όπου δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά.το μεγαλύτερο ποσοστό πλέον δεν το ενδιαφέρει η ουσία και η ποιότητα στην επικοινωνία αλλά το πως θα φανεί ο πιο έξυπνος και ο πιο ταλαντούχος.ίσως είσαι από τους τυχερούς και δεν χρειάστηκε να μπεις ποτέ σε αυτό το τρυπάκι το να φανείς ή να κάνεις τον ξύπνιο όπως λένε.υπάρχουν όμως άνθρωποι που δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά και προκειμένου να γίνουν αποδεκτοί από μία \"κοινωνία\" παίζει ο καθένας και από ένα ρολάκι.και αυτό γίνεται συνήθεια και τότε χάνεται το όλο νόημα.....