Οι δικές μας σκέψεις

ρομαντικό... χμμμ εκφράσου ελεύθερα! :)

ο τοίχος απέναντι μου,
φέρνει μια θάλασσα πιο κοντά...
ταξιδεύει τους γλάρους με τον στρόβιλο της σκέψης μου
κτίζει σκαριά κι υψώνει λάβαρα αντίστασης στο χρόνο...
δέχεται να χαράζουν πορείες τα κοχύλια κουβαλώντας τις μνήμες μου
κι αλλάζει χρώματα όταν σχηματίζω τους θλιμένους ήλιους των χαμένων ημερών μου...
ο τοίχος απέναντί μου,
φανερώνει τις παραταγμένες λέξεις που σχημάτισαν τον επίλογο των δακρύων μου
φωτίζει τα καράβια που παρασύρουν οι σειρήνες στα ταξίδια με προορισμό...
συγκρατεί τα υγρά βράχια που απάνω τους πλέκουν οι γοργόνες τα μαλλιά τους
και στέλνει χαιρετίσματα απ'τ'όνειρο στο σώμα και την ψυχή που αργοσβήνει απέναντί του....

λέξεις του δειλινού φορτώνεστε στων γλάρων τις φτερούγες και φεύγετε πολύ μακρυά μιλώντας στον αέρα
ενώ έπειτα γκρεμνίζεστε και μισοζαλισμένες φωλιάζετε σ'αμέριμνων περαστικών κεφάλια...
φουσκώνετε με ψίθυρους τ'ασθενικά κρανία και οι ψυχές σαλπάρουνε στ'ονείρου την παράνοια...

κι έτσι που το θηρίο ορθώνεται μπροστά μου λυσσασμένο
με δόντια γεμάτα απομεινάρια της λείας του
με μάτια πλημμυρισμένα από πορφυρές θάλασσες
με κροτάφους ιδρωμένους
με δέρμα πληγωμένο απ'όπου αχνίζει ο θυμός του
εγώ κοιτάω το παιδικό δωμάτιο...
το αγόρι κοιμάται στα φρεσκοπλυμένα σεντόνια...
η μυρωδιά του σπιτικού φαγητού μπαίνει από τις χαραμάδες της ξύλινης πόρτας
τα πολύχρωμα εξώφυλα των παραμυθιών φωτίζουν την σκούρα βιβλιοθήκη
και δεν είναι βλέμμα ή χάδι ανθρωπου που τον ακουμπά...
παρά μόνο εκείνη που έξω από τούτο το παιδικό δωμάτιο
διαρκώς αναζητά...
γλυκιά... γλυκιά...
Θαλπωρή.

τα ποτήρια εδώ και ώρα σκορπούν εύθυμες νότες στον αέρα καθώς οι παρευρισκομενοι χαχανίζουν και υποδέχονται ευχάριστα σχόλια στον στενό κύκλο που σχηματίζουν τα όρθια σώματα τους... μικρές παρέες... μεγάλες παρέες... κύκλοι που μικραίνουν ή μεγαλώνουν καθώς το κάθε λεπτό που περνά αφαιρεί ή προσθέτει σ'αυτές αντίστοιχα τις μονάδες που ταξιδεύουν από ή προς αυτόν τον προορισμό, που δεν είναι άλλος περαν τούτου του μικρού δωματίου... έντονες αποχρώσεις στους τοίχους, μίζερες αναμίξεις χαμένων χρωμάτων... ο πάγκος που φλερτάρει με την ιδιοσυγκρασία μας... και η κονσόλα που πασκίζει να ακουστεί περισσότερο απ'ολους... παραλύω πάνω σε μία σκληρή ξύλινη καρέκλα και παγώνω το βλέμμα μου σ'ενα κλειστό παράθυρο... οι βαριές μου ανάσες ελευθερώνουν τον καπνό που προσπαθούν ν'απορροφήσουν με μανία οι πνεύμονες μου... το ξύλινο πάτωμα τρίζει κάτω από τα πόδια μου στο πέρασμά σου και νιώθω τις σανίδες ν'αποκολλούνται και να καρφώνονται στην ράχη και στο κρανίο μου... δεν σε είδα, σε αισθάνθηκα... δεν σε άγγιξα, μύρισα τον θυμό σου και ονειρεύτηκα τα ταξίδια σου... ήμουν εκεί... είμαι πάντα εδώ...

ο τροπαιοφόρος...

πλημμυρίζει περηφάνια ...
ορθώνει το ανάστημά του και προχωρά ευθεία για να συναντήσει τα θύματα των αφηγήσεων του...
ρίχνει κλεφτές ματιές στον χώρο κι αφού βεβαιωθεί ότι είναι κυρίαρχος, ζητά να του γεμίσουν το ποτήρι, ανάβει τσιγάρο και βολεύεται σε μια περίοπτη θέση...
μοιράζει σατανικά χαμόγελα κι αφήνει τους άλλους να γνωρίζουν ότι κατέχει κάτι παραπάνω...
"τότε λοιπόν η γαζέλα εμφανίζεται κι εγώ... έμπειρος κυνηγός... με άριστα αντανακλαστικά..."
είναι τόσο ανήθικα περήφανος που κομματιάζει το δικό του λάφυρο πολέμου...
τα κομμάτια κείτονται στο ξύλινο πάτωμα... περιμένοντας το αγόρι με το γαλάζιο πλεκτό που ίσως θελήσει να τα ενώσει σ'ένα παιχνίδι αληθινό... μακρυά από μάχες υποκρισίας...

(πιο ηθικοί είναι οι κυνηγοί που επιστρέφουν από τα ταξίδια τους με ενθύμια τις φωτογραφίες των κουφαριών που σκότωσαν παρά ο τροπαιοφόρος που σκοτώνει μέσα από τα ταξίδια του)

αυτό το τόπικ εδώ και αρκετό καιρό αποτελεί μια μορφή προσωπικού μου ημερολογίου... νιώθω ότι κανείς δεν μοιράζεται τις δικές του σκέψεις... ή έστω δεν έχει παρόμοιες ανησυχίες οπότε θεωρώ ότι πρέπει να σταματήσω να γεμίζω σελίδες χωρίς νόημα για πολλούς, μιας και το φόρουμ δεν είναι τέτοιου χαρακτήρα απ'ότι φάνηκε...
ευχαριστώ όσους έγραψαν ή διάβασαν τις δικές μας σκέψεις.

εγω λέω να μαζέψουμε υπογραφές γαι να συνεχίσει το τόπικ, το οτι δεν γραφει κάποιος δεν σημαίνει ότι δεν διαβάζει...δεν έχουμε όλοι τα ίδια χαρίσματα.. . έμενα θα μου λείψει :( λοιπόν μια υπογραφή η δική μου

κι ακομη μια απο εμενα

Πραγματικα το να μοιραζεσαι τις σκέψεις σου, είναι πολύ όμορφο....

Το να μεταφέρεις δεδομένα που μπορεί να κάνουν τους γύρω σου να νιώσουν ομορφότερα, είναι απλά υπέροχο....!

Δε πιστεύω πως χρειάζεται να σταματήσεις να συμπληρώνεις το "ημερολόγιό" σου, είναι πολύ όμορφες σκέψεις...

Καλό είναι να υπάρχουν άτομα με θετική ενέργεια εδω μέσα και να τη μεταφέρουν με κάποιο τρόπο...

Και η συνεχή αναφορά δεδομένω από το ίδιο άτομο, είναι καλύτερη μερικές φορές, όταν δεν έχει κάποιος άλλος να συμπληρώσει την ομορφιά του...

Έγραφα κάποια περίοδο... Μου έλεγαν πως ήμουν αρκετά ελπιδοφόρα...

Πλέον, μόνο θλήψη μπορώ να μεταφέρω από τα λόγια, τα πράγματα γύρισαν... Που θα πάει όμως, θα έρθουν καιπιο ζεστές μέρες!

ειναι πολυ σημαντικο κ ομορφο να μπορει να εκφραζει καποιος τις σκεψεις κ τα συναισθηματα του με τοσο ομορφο τροπο...

δεν ξερω βεβαια κατα ποσο χανονται εδω μεσα αλλα οπως παρατηρησες πολλοι τα διαβαζουν κ τους αγγιζουν

ακομα κ αν δεν το συνεχισεις εδω μεσα(οπως το νοιωθεις να κανεις) μη σταματησεις να εκφραζεσαι γιατι ειναι ενας τροπος να ανακουφιζεις την ψυχη σου,...μακαρι να μπορουσαν ολοι να το κανουν αυτο με καποιο τροπο..

νομιζω οτι ειναι το πιο ειλικρινες μου post εδω μεσα ασχετως αν για μενα ειναι απλα λεξεις που δεν μου λενε κατι(ισως φταιει το οτι δεν τα καταλαβαινω)

ευχαριστώ πολύ που μοιραστήκατε τις σκέψεις σας! :) χάρηκα πολύ που υπάρχουν άτομα που θεωρούν ότι αυτό το τόπικ θα ήταν όμορφο να υπάρχει στο φόρουμ. δεν είμαι σε θέση όμως να συνεχίσω να γράφω εδώ ακόμα... λόγω του ότι κατ'εμένα είναι απαράδεκτο να μην υπάρχει κάποιος έλεγχος, προς αποφυγήν τόπικς τύπου "Χάστε 10 κιλά σε 20 μέρες" ενώ κάνω εδώ και 20 χρόνια τόσες προσπάθειες και τόσο αγώνα για να ισορροπήσω την διατροφή μου και την σχέση μου με το φαγητό, όπως και οι περισσότεροι από εμάς κι απ'οσα έχω διαβάσει. θεωρώ ότι ο τρόπος που πρέπει να αντιμετωπίζουμε το φόρουμ είναι με σοβαρότητα και πίστη στις ικανότητες στα "θέλω" και στα "μπορώ" μας χωρίς την άκρατη και άκριτη ελαφρότητα. τέτοια τοπικς θεωρώ ότι υποτιμούν τον αγώνα και την νοημοσύνη μας. Επίσης θεωρώ πολύ επικίνδυνο το να μπαίνουν νέα παιδιά στο φόρουμ και να βρίσκουν εύκολες λύσεις καταστρέφοντας την υγεία τους με στέρηση και αφαγία. Όλα τα μέλη του φόρουμ πρέπει να γνωρίζουν ότι έμμεσα ή άμεσα επηρεάζουν και επηρεάζονται. Δεν θα ήθελα να συναινέσω σε κάτι τέτοιο που θεωρώ έγκλημα. Περισσότερο απ'ολους αυτά που είπα αφορούν στην διεύθυνση και τους υπεύθυνους του φόρουμ.

νεφελη
για να αλλαξεις τα μυαλα καποιου επηρρεασμενου απο ημιμαθεια η απλα απο την λαχταρα που ολοι ειχαμε καποτε για να απαλλαγουμε οσο πιο αμεσα γινεται απο την καταδικη αυτη που λεγεται παραπανω κιλα, δεν ωφελει σε τπτ η απαγορευση...

το να πεις, εγω δε συμμετεχω στο να βλεπω να ανταλλασσονται αποψεις για λιμοκτονια , ειναι σα να λες "φυγε κακο απο πανω μου" η αλλιως,ας βγαλει κανενας αλλος το φιδι απ την τρυπα...
οποιο παιδακι φυγει απο εδω με μπαν γιατι απαγορευεται να μιλαμε για λιμοκτονιες,θα παει να λιμοκτονησει αλλου με την ησυχια του....ως γνωστον η παραπληροφορηση και οι επιτηδειοι ποτε δεν θα λειψουν...
ειναι απειρως χρησιμοτερο, το παιδακι αυτο να μεινει εδω, να δει κι αλλους προβληματισμους για το θεμα κι αν δεν πειστει,να φαει τα μουτρα του, οπως τα φαγαμε κι εμεις δεκαδες φορες,και τοτε θα επιστρεψει να ρωτησει ποιος μπορει να ειναι ο σωστος τροπος.....

αν ομως εχεις την αποψη που μας λες επι του θεματος, θα εισαι απειρως χρησιμοτερη στην κοινωνια και στα μελλοντικα θυματα της βιομηχανιας του αδυνατισματος, αν ενωσεις την φωνη σου με τους ....σωφρονες παθοντες και μαθοντες και να επηρρεασεις εστω κι ενα παιδακι απ την κατρακυλα στον φαυλο κυκλο του γιο-γιο, παρα να νιψεις τα χερακια σου για να μη συμμετεχεις στο χωρις προθεση εγκλημα....

Έχετε και οι δυο σας δίκιο εν μέρει και όμορφες απόψεις,άξιες αναφοράς!Προσωπικά,κάνω και τα δύο που αναφέρατε.Δηλαδή,γράφω τη σαφή μου αντίθεση σε διαίτες αστραπή,προσπαθώντας να δώσω να καταλάβει το άτομο που την επέλεξε,πως δεν στυλιτεύω το ίδιο,αλλά τον προσηλυτισμό σε επιλογές που αποδεδειγμένα,οδηγούν σε λάθη το σώμα και την ψυχολογία μας.Από την άλλη πλευρά,προσπαθώ,όσο γίνεται φυσικά,να βοηθάω παραμένοντας σε έναν χώρο διαδικτυακό που για μένα έχει σημαντικό λόγο ύπαρξης,καθώς γνωστοποιεί,πληροφορεί,ενη μερώνει,βοηθάει,άτομα που πάσχουν από διατροφικές διαταραχές,άτομα που ίσως έχουν στο κοντινό τους περιβάλλον άτομα πάσχοντα καθώς και προσφέρει περισσότερη γνώση,με άρθρα και με την προσωπική επίσης επαφή...Αυτά.:)Τέλος,Νεφέλη,ε πιθυμώ να παραμείνεις,χωρίς να το απαιτώ φυσικά,καθώς είναι στην τελική δική σου απόφαση.Θέλω να συνεχίσεις το ημερολόγιό σου και θα ήθελα επίσης να συμμετέχω στο μοίρασμα των σκέψεών μας και αλλού...Είσαι γλυκύτατη.

κορίτσια καταλαβαίνω την λογική που μπορεί να αναπτύξει κάποιος όσο αφορά στο φαγητό και στις μεθόδους απώλειας κιλών, στο μέτρο που εγώ την έζησα. θεωρώ απαράδεκτο να μην υπάρχει έστω μία ενδειξη στα επικίνδυνα τόπικς σύμφωνα με την επιστημονική τεκμηρίωση του τομέα. Αυτό πιστεύω είναι το χρέος των υπευθύνων του φόρουμ κι όχι να μένουν αμέτοχοι και να διατηρούν το φόρουμ έχοντας τοποθετήσει 2 μπάρες διαφημίσεων στην αρχη και στο τέλος κάθε εμφανιζόμενης σελίδας! δεν είμαι φυγόπονη ούτε φυγόμαχη, είμαι έντονα αντιδραστική κι αυτό είναι κατ'εμένα η πιο έντονη έκφραση αυτής της δυσφορίας που νιώθω στο φόρουμ. Δεν είναι θέμα πειθούς ή προσηλυτισμού... η άποψή μας θα πρέπει να είναι συνειδητή. Δεν απαιτώ να φιμώσουν τον κόσμο ούτε να φορέσουμε παρωπίδες, δεν απαιτώ να γίνουμε το δίχτυ ασφαλείας για ολους, ετσιθελικά... απαιτώ να μην υποτιμούν την νοημοσύνη μας.