Άλλη μια ιστορία, ίσως οικεία , ίσως όχι, αλλά εμένα με κινητοποίησε να την ποστάρω εδώ.
http://www.lifo.gr/confessions/view/132142
Printable View
Άλλη μια ιστορία, ίσως οικεία , ίσως όχι, αλλά εμένα με κινητοποίησε να την ποστάρω εδώ.
http://www.lifo.gr/confessions/view/132142
:thumbup:Quote:
Λες κι ως γραμματέας θα φορτώσει μπέρκιν και FN και θα πάει να φάει τουρκαλάδες...
Νομίζω αυτόν τον επαιζε πολύ θέμα η Τατιάνα όταν άρχισε να κάνει "κοινωνικές εκπομπές". Άλλος άνθρωπος ήταν... Πραγματικά μπράβο τουQuote:
Originally posted by Tassos67i
Δεν έχω ιδέα ποιός είναι αλλά από 268 κιλά στα 78...respect
http://www.protothema.gr/life-style/...mo-tou-hodrou/
http://blogs.gossip-tv.gr/nassos/sit...12/03/dask.jpg
Ένα άρθρο με tips για το μεταβολισμό:
http://www.diatrofi.gr/index.php/dia...BF%CF%85%CE%BB
Καλησπέρα, είμαι παλαιότερο μέλος δε γράφω συχνά αλλά σας διαβάζω τακτικά και θέλω να μοιραστώ μαζί σας αυτό το άρθρο (και γενικά αυτό το μπλογκ) καθώς το παρακολουθώ και βρίσκω πράγματα χρήσιμα και ενδιαφέροντα.
Αυτά τα οποία περιγράφει το άρθρο είναι και αυτά τα οποία εφαρμόζω εγώ και νομίζω είναι το πιο λογικό να τα ακολουθούμε και να τα σκεφτόμαστε σε αυτή τη μεγάλη μας προσπάθεια. :)
http://totalfitness-christos.blogspot.gr/2010/10/7.html
Καλησπέρα!
Το διάβασα κάπου και το μεταφέρω...
Ένας ψυχολόγος, στην διάρκεια ενός σεμιναρίου αυτοβελτίωσης,
έκανε ένα διάλειμμα λέγοντας ένα πολύ έξυπνο ανέκδοτο.
Όλοι στο ακροατήριο ξεκαρδίστηκαν στα γέλια.
Συνέχισε λέγοντας ξανά το ίδιο ανέκδοτο.
Λιγότεροι γέλασαν.
Το είπε ξανά και ξανά μέχρι που δεν γέλασε κανένας.
Τότε χαμογέλασε και είπε:
"Δεν μπορείς να γελάς με το ίδιο αστείο συνέχεια.
Γιατί κλαις για το ίδιο πράγμα συνέχεια;"
Το παρακάτω άρθρο το ανάρτησε μια φίλη ψυχολόγος:
http://www.huffingtonpost.com/2014/1...?utm_hp_ref=tw
ναι έχει ένα ποιντ ,οτι και οι ψυχικά άρρωστοι θέλουν κ αυτοί κατανόηση και όχι κριτική κ υποδείξεις. τι να περιμένεις όμως από έναν άνθρωπο που σαγαπά?να μην πει την γνώμη του?μόνο να κανακεύει??. όταν μιλάμε για κάτι πιο ελαφρύ,δηλαδή που αντιμετωπίζεται χωρίς φάρμακα και γιατρούς,(πιστεύω οτι σε όλους τους αρρώστους ισχύει αυτό είτε σωματικά είτε πνευματικά) το ίδιο θα πω κ το ίδιο θα περιμένω να ακούσω.
"κάνε υπομονή, βάλε ζεστά ρούχα, σκέψου θετικά, πιες ένα χυμό,κάνε μια βόλτα να πάρεις αέρα,σταμάτα την γκρίνια κ χαλάρωσε κτλ κτλ"
Ένας απλώς βήχας μπορεί να οδηγήσει σε πνευμονία αν δεν τον κουράρεις...
Και οι ψυχικές ασθένειες μπορεί να είναι εξίσου μοιραίες όταν παραμεληθούν.
Δεν ξέρω, μάλλον το γεγονός ότι ήμουν σε άρνηση χρόνια και δεν πίστευα ότι έχω πρόβλημα, με έκανε να πιστεύω μέσα μου ότι πρέπει να αξιολογήσει κάποιος εκπαιδευμένος παρατηρητής αν κάποιος άνθρωπος χρειάζεται κάτι παραπάνω από υπομονή και ζεστή κοτόσουπα για να γίνει καλά... Σίγουρα υπάρχουν διαβαθμίσεις... Δεν είναι όλοι για νοσηλεία, φάρμακα ή ψυχοθεραπεία.
Πολύ ενδιαφέρον!Quote:
Originally posted by marulenia
Το παρακάτω άρθρο το ανάρτησε μια φίλη ψυχολόγος:
http://www.huffingtonpost.com/2014/1...?utm_hp_ref=tw
Quote:
Originally posted by marulenia
Ένας απλώς βήχας μπορεί να οδηγήσει σε πνευμονία αν δεν τον κουράρεις...
Και οι ψυχικές ασθένειες μπορεί να είναι εξίσου μοιραίες όταν παραμεληθούν.
Δεν ξέρω, μάλλον το γεγονός ότι ήμουν σε άρνηση χρόνια και δεν πίστευα ότι έχω πρόβλημα, με έκανε να πιστεύω μέσα μου ότι πρέπει να αξιολογήσει κάποιος εκπαιδευμένος παρατηρητής αν κάποιος άνθρωπος χρειάζεται κάτι παραπάνω από υπομονή και ζεστή κοτόσουπα για να γίνει καλά... Σίγουρα υπάρχουν διαβαθμίσεις... Δεν είναι όλοι για νοσηλεία, φάρμακα ή ψυχοθεραπεία.
συμφωνώ απόλυτα οτι ένας ειδικός μόνο μπορεί να αξιολογίσει κάτι το οποίο είναι χρόνιο και δυσλειτουργικό. γιαυτό αναφέρθηκα σε ανθρώπους κοντινούς. αυτοί μόνο έτσι μπορούν να αντιλειφθούν μια κατάσταση κ να την χειριστούν. κ όσο αφορά αυτούς ήθελα να πω οτι αντιμετωπίζουν το ίδο μια ασθένεια σωματική η ψυχική
Πραγματικά υποκλίνομαι στον άνθρωπο αυτόν!...Quote:
Πω πω! Μπράβο του του ανθρώπου. Μοιάζει με εκείνες τις αμερικάνικες εκπομπές που έβλεπα παλιότερα http://abc.go.com/shows/extreme-weight-loss
ΕΡΕΥΝΑ: Το σαμποτάζ της ευτυχίας
Οι χρόνια δυσαρεστημένοι άνθρωποι έχουν συγκεκριμένες συνήθειες που τους κρατάνε μακριά από τη χαρά. Μια έρευνα τις αποκαλύπτει
ΜΑΡΙΑΝΙΝΑ ΠΑΤΣΑ
25.11.2014
Logan Zillmer
Η ευτυχία δεν είναι εξ ολοκλήρου στο χέρι μας. Όμως, πέρα από τις μη ελεγχόμενες συνθήκες, υπάρχουν και συνήθειες που την αποκλείουν από την καθημερινότητά μας χωρίς να το καταλαβαίνουμε, όπως επισημαίνει μια έρευνα.
Η επιστήμονας Sonja Lyubomirsky του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια λέει ότι το 40% της ευτυχίας μας εξαρτάται από εμάς και μόνο. Υπάρχουν μερικές «περιοχές» στις οποίες πέφτουμε όλοι όταν περνάμε πιο σκοτεινές περιόδους. Όμως οι χρόνια δυσαρεστημένοι άνθρωποι έχουν μπει σε μια αυτόματη διαδικασία να μη βγαίνουν σχεδόν ποτέ από αυτές, σαν να έχει αλλάξει μόνιμα το πρίσμα μέσα από το οποίο βλέπουν τα πράγματα.
Οι 6 σαμποτέρ της ευτυχίας μας είναι οι εξής:
ΕΣΤΙΑΖΟΥΜΕ ΣΤΑ ΣΤΡΑΒΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ: Ναι, η ζωή είναι σκληρή. Αλλά αυτό δεν υπερισχύει απαραίτητα όλων των άλλων όψεων που μπορεί να έχει. Πολλές φορές είναι δύσκολη, όμως μπορεί να είναι και γλυκιά, δημιουργική, προκλητική, διασκεδαστική. Η σκέψη της σκληρότητας, όταν μπαίνει στο κεφάλι μας ως αυτοματισμός, μας εμποδίζει να βρούμε τρόπους για να βγούμε από όποια κατάσταση μας χαλάει. Χάνουμε την προοπτική και δεν βλέπουμε τα καλά που μπορεί να συμβαίνουν.
ΔΕΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ. Σίγουρα δεν είναι όλοι άξιοι εμπιστοσύνης, όμως όταν πορευόμαστε διαρκώς καχύποπτοι, εμφανίζουμε μια τάση να εστιάζουμε περισσότερο στα λάθη των άλλων από όσο στα καλά που μπορεί να έχουν. Τέτοιες σκέψεις κλείνουν πολλές πόρτες στις ανθρώπινες σχέσεις, με αποτέλεσμα να νιώθουμε μόνοι και απογοητευμένοι από τους άλλους ανθρώπους.
ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ -ΚΑΙ ΖΗΛΕΥΟΥΜΕ. «Γιατί αυτός/ή και όχι εγώ;» Μια φράση-δηλητήριο όχι για τη χαρά του άλλου αλλά για τη δική μας. Διότι όταν μπαίνουμε σε αυτή τη διαδικασία, νιώθουμε αυτομάτως αδικημένοι. Ας το δούμε λοιπόν ανάποδα. Τι καλά έχουμε εμείς που δεν τα έχει ο απέναντι;
ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΝΑ ΕΛΕΓΞΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ: Η ζωή όμως έχει άλλα σχέδια και πάντα μας βάζει τρικλοποδιές. Γι' αυτό πρέπει να είμαστε λίγο πιο ελαστικοί με τον εαυτό μας αλλά και με τον τρόπο που έρχονται τα πράγματα. Όπως έλεγε και ο Αριστοτέλης δηλαδή: «Όταν τα πράγματα δεν έρχονται όπως τα θέλεις, χρησιμοποίησέ τα όπως έρχονται».
ΑΝΑΜΑΣΑΜΕ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΑΣ ΔΙΑΡΚΩΣ. Δεν οφελεί και πολύ να γκρινιάζουμε νύχτα-μέρα για πράγματα που δεν μπορούμε να αλλάξουμε. Ούτε το να αναμασάμε το τι έγινε στο παρελθόν (πράγμα που ούτε αλλάζει, ούτε θα μας κάνει να νιώσουμε καλύτερα). Όσο μιλάμε για τα προβλήματά μας, τόσο περισσότερο γιγαντώνονται στο κεφάλι μας. Είναι υγιές να τα συζητάμε αλλά όχι συνέχεια. Μας κάνει κακό στην ψυχολογία. Οι πιο χαρούμενοι άνθρωποι ζουν περισσότερο στο παρόν και στο τι μπορούν να κάνουν για να είναι καλύτερα από σήμερα και μετά, και λιγότερο στο παρελθόν που πέρασε και πάει.
ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ. Ανθρώπινος ο φόβος και οι αγωνίες μας για το άγνωστο. Όμως το να χρειαστεί να κολυμπήσουμε κάποιες στιγμές σε άγνωστα και σκοτεινά νερά είναι μέσα στο πρόγραμμα. Και είναι σωστό όποτε μπορούμε να είμαστε διορατικοί και να προετοιμαζόμαστε για πιθανόν όχι και πολύ ευχάριστες ή εύκολες μελλοντικές εμπειρίες, όμως δεν οφελεί να ανησυχούμε υπερβολικά. Μια καλή τεχνική είναι όταν νιώθουμε πως η ανησυχία μας για κάτι μεγαλώνει πολύ, να ρωτήσουμε τον εαυτό μας αν μπορούμε να κάνουμε αυτή τη στιγμή κάτι γι' αυτό. Αν η απάντηση είναι θετική, τότε ας καταστρώσουμε ένα σχέδιο. Αν όμως είναι αρνητική, τότε πρέπει να βγούμε συνειδητά από τον φόβο και να εστιάσουμε στο εδώ και τώρα.