αντε αγορι μου σιδερενιος....αχ -30..τι μαγικος αριθμος....
Printable View
αντε αγορι μου σιδερενιος....αχ -30..τι μαγικος αριθμος....
Σιδερενιος! να χαρεις το σπιτακι σου που επιτελους ξαναγυρησες κ να φτασεις γρηγορα στο στοχο σου γερος κ δυνατος!
Παρούκο μου,όλα καλά,χαρά μου;Έχω μέρες να μάθω νέα σου...
Ελπίζω ν'απολαμβάνεις τ'αλεσμένα σου στη δροσιά του σπιτιού σου!Φιλάκια πολλά!
Καλημέρες.
Ε Ναταλία, αφού είσαι και mod, να απαντήσω μη φάω καμιά κλωτσιά :smilegrin:
Βασικά έχω ακόμα ενοχλήσεις και πονάκια, τα οποία δε με απασχολούν και πολύ.
Τα αλεσμένα μου είναι πολύ λίγα, 2 κουταλιές του γλυκού το πολύ. Αν προσπαθήσω για λίγο παραπάνω, αισθάνομαι σαν να έφαγα ένα ταψί φαγητό.
Προσπαθώ να πίνω πολλά υγρά. Το πρόβλημα είναι ότι, κατεβαίνουν εύκολα υγρά που είναι πάρα πολύ παγωμένα, δηλαδή με πολλά παγάκια, εκτός του νερού που για έναν ανεξήγητο λόγο, με δυσκολεύει λίγο.
Επίσης με δυσκολεύουν όλα τα υγρά αν δεν είναι σε θερμοκρασίες Ανταρκτικής.
Το μόνο που κατεβαίνει εύκολα, είναι ο αραιωμένος χυμός.
Λόγω πεσμένων λευκωμάτων (πρωτείνες), παλεύω να πιω μαζί και κανά φορτιμέλ την ημέρα.
Είναι λίγο ζόρι το συνεχές κοίταγμα του ρολογιού, αλλά δε μπορούμε να κάνουμε και διαφορετικά.
Μιλώντας με το χειρουργό λίγο για όλα αυτά, μου είπε στα υγρά να επιμένω πολύ και όσο για το φαγητό, να μην ανησυχώ, καθώς το στομάχι μου είχε πολύ χαμηλό τόνο, δηλαδή δε διατείνεται εύκολα.
Απ'τη μία καλό αυτό, καθώς με χαμηλό τόνο στομάχου και προσοχή από μένα, δε θα ανοίξει και πολύ, απ'την άλλη σφίξαν οι ζέστες και θέλει πολλά υγρά.
Έχω ακόμα κάποιες φορές τάσεις για εμετό, οι οποίες φεύγουν με λίγο νεράκι.
Μου δώσαν και αντιεμετικά που ευτυχώς δε χρειάστηκε να τα χρησιμοποιήσω.
Κατά τα άλλα, ξεκινάω και δουλειά σε 10 μέρες, καθώς δε παίζει άλλη αναρρωτική.
Εκεί νομίζω θα δείξει, αν όλα είναι καλά κλπ.
Φιλούδια :)
μια χαρά σε ακούω (διαβάζω) Πάρη και πολύ χαίρομαι!Νομίζω πως αυτό με το παγωμένο νερό το έχουμε όλοι οι χειρουργημενοι και εγώ πίνω πολύ πιο εύκολα ένα παγωμένο μπουκαλάκι νερό παρά ζεστό,στην αρχή έβαζα και εγώ παγάκια αλλά επειδή με έπιασε Ωτίτιδα τα έκοψα λίγο μη μου γυρίσει σε καμία φαρυγγίτιδα και τρέχω :D (τώρα πως τα συνδύασα αυτά τα 2 μές στο μυαλό μου,ένας Θεός ξέρει)
Ούτε του παπά δε θα το πούμε,Παρούκο μου!Όλα πάνε επιτέλους καλά!
Δε θ'ασχοληθούμε με τα ψιλολόγια...ʼντε σε λίγες μερούλες θα βρει η ρουτίνα σου
το ρυθμό της ολοκληρωτικά!Είμαι σίγουρη πως θα τα πας κι εκεί μια χαρά!
Θα είσαι εφοδιασμένος με τα υγρά σου και τα ταπεράκια σου(θα μου πεις
ταπεράκι για δυό κουταλιές του γλυκού;Ε,μέχρι τότε θα τις έχουμε κάνει πέντε!)
κι η παύση στη ζωή σου λόγω της επέμβασης θα ανήκει στο παρελθόν μαζί
με τα πολλά ήδη χαμένα κιλά σου!Ενάμισυ μήνα μετά κι είσαι κιόλας στη μέση
του χοτ ντογκ σου!Σε περιμένει ένα υπέροχο,ανάλαφρο καλοκαίρι!Γύρισε ο τροχός!
Φιλάκιαααααααααα
Μπορεί να το πω σε όλους, σε παπά αποκλείεται γιατί δε τα πάω καλά μαζί τους.
Ποτέ δε τους πήγαινα τους παπάδες και τώρα ακόμα περισσότερο που εμείς πεινάμε και αυτοί κυκλοφορούν με μερσεντές και χρυσές μαγκούρες.
Πάντως, αυτό που μου τη δίνει, είναι ότι δε μπορώ να κατεβάσω με τη μία 2 τζούρες νερό χαχαχα.
Είναι λίγο τραγελαφικό, αλλά φαντάζομαι σε κανά μήνα θα κατεβαίνουν.
Μέχρι τότε, θα πίνω μία κάθε 20 δεύτερα :spin:
σφηνακια!!:smilegrin:
Quote:
Originally posted by PM79
Μπορεί να το πω σε όλους, σε παπά αποκλείεται γιατί δε τα πάω καλά μαζί τους.
Ποτέ δε τους πήγαινα τους παπάδες και τώρα ακόμα περισσότερο που εμείς πεινάμε και αυτοί κυκλοφορούν με μερσεντές και χρυσές μαγκούρες.
Πάντως, αυτό που μου τη δίνει, είναι ότι δε μπορώ να κατεβάσω με τη μία 2 τζούρες νερό χαχαχα.
Είναι λίγο τραγελαφικό, αλλά φαντάζομαι σε κανά μήνα θα κατεβαίνουν.
καλα εισαι και πολυ δικος μου ε? ανεβαζω πιεση με αυτους! μαλιστα ειχα τσακωθει και με εναν ηταν επικο...
μακαρι να κατεβαινουν σε ενα μηνα παρη μου, εγω στους 17 μηνες σχεδον με 4 γουλιες βλεπω αστερακια νιντζα
αυτο που εκανα για να την παλεψω ηταν να βαζω το νερο στην καταψηξη μεχρι να κρυσταλωσει και το επινα καρακαταπαγωμενο μεχρι αηδιας -επειδη δεν εχω θεμα λαιμου-
Μέχρι τότε, θα πίνω μία κάθε 20 δεύτερα :spin:
Παρομοίως. Γεμίζω ένα μπουκάλι μέχρι τη μέση, το βάζω στην κατάψυξη και όταν το μισό γίνει πάγος, μετά πίνω απ'αυτό είτε νερό είτε χυμό. Πάει κάτω πετώντας!!
Όσο για τους τραγόπαπες, ας μη τους δώσουμε περισσότερη αξία.
Έχουμε το δικό μας σταυρό να τραβήξουμε, αυτοί κανέναν.
Πάρη, προσοχή με τα παγωμένα νερά, και εγω το κατεβάζω πιο απολαυστικά το νερό το κρύο, γι'αυτό και πλακώθηκα στα παγάκια και τώρα -ουπς, τι έκπληξη!- πονάει ο λαιμός μου και είμαι με τα θερμόμετρα στο χέρι μη τυχόν...Ξέρεις τώρα, τραυματικό κατάλοιπο από την προηγούμενη περιπέτεια, μήπως και με ξαναπεριλάβει κανένα Ιπποκράτειο ψάχνοντας για διαφυγή!
Καλημέρα Γιώτα :)
Κοίτα, στο νοσοκομείο ζήταγα συνέχεια παγάκια, τώρα στο σπίτι συνέχεια παγάκια κλπ.
Δεν πόνεσε καθόλου ο λαιμός μου, καθώς τουλάχιστον αυτός αποδεικνύεται γερός.
Αλλά ακόμα και να πονέσει, οκ, το πολύ να ακυρώσω τις συναυλίες στο μέγαρο. :spin:
:tumble::tumble::tumble::thumbup:
Μπορεί να μην έχω μανίκι, αλλά είμαι οπαδός του παγωμένου νερού, ιδίως το καλοκαίρι! Όλοι μου λένε ότι δεν σε ξεδιψάει, καλύτερα να πίνεις χλιαρό νερό, αλλά, μπιαχ! Παγωμένο είναι όλη η χαρά! Κουράγιο, Πάρη, νομίζω ότι αυτή η φάση θα περάσει σύντομα. Δεν ξέρω και πολλά βέβαια, αλλά φαντάζομαι ότι με το πέρασμα του χρόνου και την ταυτόχρονη ανάρρωση - επούλωση, σύντομα θα είσαι σε θέση να κατεβάζεις μεμιάς μία παγωμένη κανάτα νερό!
Και τώρα κάτι άσχετο με το νερό: Έχω γνωρίσει έναν ιερωμένο, που είναι τέλειος! Δεν είναι παπάς, μοναχός είναι, αλλά τι να πω, είναι λατρεμένος! Νεότατος, με δύο σχολές στο ενεργητικό του, με στρατιωτική θητεία, προκειμένου να εκπληρώσει όλες του τις υποχρεώσεις πριν λάβει το σχήμα, μέσα σε όλα, μοντέρνος και αντισυμβατικός. Τόσο, που όταν στη μονή που ήταν άρχισαν τα "περίεργα" σε σχέση με την κοσμική ζωή (δεν εννοώ σεξουαλικά, αλλά οικονομικές λαμογιές) έφυγε από κει και τώρα είναι μετέωρος. Μπορεί και να απωλέσει το σχήμα, δεν ξέρω ακόμη. Πάντως υπάρχουν και στην ιεροσύνη πολλά και αξιόλογα άτομα, αρκεί να ψάξεις.
Ολόκληρη Ανταρκτική στην υγεία σου,Παρούκο!