Originally Posted by
vivian20
ξερω οτι εισαι μητερα. και καταλαβαινω τις αποψεις σου. ωστοσο δεν γινεται να το κρατησω. και δεν θελω κιολας. ειμαι μικρη ακομη, παιδι σχεδον. θελω να ζησω την ζωη μου, να ειμαι ανεμελη. εχω αλλες προτεραιοτητες. τις σπουδες μου, την καριερα μου, να πραγματοποιησω τα ονειρα μου. ενα παιδι δεν συμπεριλαμβανεται σε αυτα (ουτε μελλοντικα δεν θελω να κανω παιδι). και αλλωστε θα κατεστρεφα την ζωη μου. λυπαμαι γι' αυτο που θα γινει. αλλα αν τελικα γινεται εκτρωση απο τον πρωτο μηνα (δεν ξερω. απλα καπου ακουσα οτι πρεπει να ειναι καποια 2-3 μηνων για να κανει εκτρωση) δεν θα εχει προλαβει να αναπτυξει νευρικο συστημα η μαζα κυτταρων και ετσι δεν θα νιωσει τιποτα. και αλλωστε αφου δεν το θελω χειροτερα θα ηταν να το γεννησω και ξεσπαω πανω του τα νευρα μου, θεωρωντας του υπευθυνο που κατεστρεψε την ζωη μου.