Quote:
Originally posted by sabb
Ά-θεος, είναι κάποιος που δεν πιστεύει στο υπερφυσικό, στο ανώτερο Όν,πως είναι τέλος πάντων δημιούργημα κάποιου άλλου. Αυτό μέχρι το σημείο που μπορεί να εξηγήσει αυτά που αντιλαμβάνεται.
Η γνώση είχε γεωμετρική πρόοδο από το σημείο μηδέν της ανθρώπινης ανέλιξης μέχρι σήμερα.Εννοώ πως πήρε κάμποσες χιλιάδες χρόνια για να κατανοήσει ο άνθρωπος πως τον κεραυνό δεν τον πετούσε κάποιος θεός από ψηλά, αλλά μπόρεσε να εξελίξει την οθόνη καθοδικού σωλήνα σε οθόνη πλάσματος, LCD και σήμερα σε OLED, μέσα σε λίγα μόλις χρόνια. Η ανθρώπινη γνώση των τελευταίων 150 χρόνων με αρχή την βιομηχανική επανάσταση, είναι υπερχιλιαπλάσια της γνώσης που μέχρι τότε κατείχε το είδος μας. Και στη γνώση , δεν υπάρχουν όρια.
Δυστυχώς ή ευτυχώς ο άνθρωπος έχει όρια, καθότι θνητός, και οι δυνατότητες του περιορίζονται στην λήξη ημερομηνίας του όποτε και άν αυτό γίνει. Ακόμα και άν η γνώση αυτή καθε αυτή είναι απεριόριστη, το ανθρώπινο είδος είναι φύση αδύνατον να υπάρχει για πάντα (ίσως βέβαια να υπάρχει κάποιου είδους βιολογικός απόγονος. Σε κάθε περίπτωση όλα αυτά εξαρτιούνται απο τις συνθήκες ζωής και τους κοσμικούς νόμους που δημιουργούνται). Το σύμπαν αντιθέτως δεν έχει χρονικά όρια γιαυτό άλλωστε μπορεί να του αποδοθεί θεική διάσταση, δηλαδή αέναη (αιώνια) και απροσδιόριστη για τα ανθρώπινα δεδομένα.
Το τέλος, αναιρεί αυτόματα την ύπαρξη του Θεού, είτε αφορά τον άνθρωπο είτε αυτό καθαυτό το Σύμπαν..Οι σημερινές θεωρίες, παραδέχονται την ύπαρξη πολλών παράλληλων Συμπάντων, εκείνο όμως που είναι σίγουρο είναι πως η ζωή έχει αρχή και τέλος. Χωρίς τη γνώση, είναι αδύνατο για τον άνθρωπο, να αντιληφθεί το ρόλο της ύπαρξης του. Και η γνώση παράγει γνώση...
Ακόμα και άν δεχτούμε αυτόν τον περιορισμό, οτι δηλαδή καί το σύμπαν έχει αρχή και τέλος, όπως έχει ο άνθρωπος, η συμμετοχή του ανθρώπου σε αυτήν την αρχή και αυτό το τέλος είναι μηδαμινή (και αυτό σε υποθετική βάση γιατί ουσιαστικά ειμαστε η εξέλιξη αυτής της αρχής). Επομένως ο άνθρωπος είναι \"προιόν\" κατα κάποιο τρόπο της κοσμογένεσης. Εάν υποθέσουμε πως για τα πάντα υπάρχει κάποια εξήγηση, τότε η απόλυτη γνώση είναι προκαθορισμένη και απλά εμείς είμαστε εδώ για να την ανακαλύψουμε.
Αυτό που σήμερα δεν μπορεί να εξηγηθεί, δεν σημαίνει πως είναι κάτι το υπερφυσικό αλλά και το ανεξήγητο δεν μπορεί να ταυτίζεται με το Θείο..
Ακόμα και πολλά απο όσα εξηγούνται μέσω της επιστήμης είναι σχετικά. Γενικά νομίζω πως η ανθρώπινη γνώση είναι σχετική. Άν μπορούσαμε να ισχυριστούμε πως υπάρχει κάποιου είδους θεική (που ορίζει το απόλυτο) επιστήμη αυτή θα ήταν τα μαθηματικά. Η εξαίρεση της σχετικότητας...
Η γνώση είναι σχετική αλλά είναι αυτή που καθορίζει την ύπαρξη μας. Τα ζώα π.χ. δεν έχουν αντίληψη του κόσμου και η ύπαρξη τους - λόγω έλλειψης νόησης και εξ αντικειμένου γνώσης - περιορίζεται καθαρά στην επιβίωση κι όχι στην ανακάλυψη του νοήματος της ζωής τους.
Είναι σωστό εν μέρη αυτό που λές. Όμως ένας πιστός σκύλος μπορεί να θυσιάσει και την ζωή του για να σώσει το αφεντικό του. Ας μην ξεχνάμε πως διάφορα ζώα κατα καιρούς σπάνε αυτόν τον κανόνα της ατομικής επιβίωσης. Θυμάμαι μάλιστα (πριν απο λίγους μήνες στις ειδήσεις) αναφορά για ένα βρέφος που δεν πέθανε απο το κρύο επειδή το ζέσταναν μία ομάδα απο γάτες σε έναν υπόνομο.
Ο άνθρωπος προσπαθούσε επί δεκάδες αιώνες να αντιληφθεί τον κόσμο με βάση την ευκλείδεια γεωμετρία και την νευτώνεια φυσική. Σήμερα, μπορεί με την βοήθεια της τεχνολογίας να δει μέσα σε βάθος δισεκατομμυρίων ετών φωτός στο Σύμπαν και να εξηγήσει πράγματα που μέχρι πριν 20 χρόνια, φάνταζαν ανεξήγητα. Άθεος επομένως είναι εκείνος που με οδηγό την γνώση, προσπαθεί να κατανοήσει το ρόλο της ύπαρξης του.
Δεν το καταλαβαίνω. Δηλαδή κάποιος που αισθάνεται ταπεινός μπροστά στα κοσμικά φαινόμενα και αντιλαμβάνεται την μικρής σημασίας θνητή του ιδιότητα αλλά ταυτόχρονα διψάει για γνώση και αναπτύσσει περαιτέρω την κριτική του ικανότητα είναι απαραίτητα άθεος?
Γνώση και αυτογνωσία είναι δύο διαφορετικές έννοιες.
Πως μπορεί να υπάρξει αυτογνωσία χωρίς την γνώση ? Πως μπορεί κάποιος να ανακαλύψει τον εαυτό του, αν δεν βρει πρώτα τον τρόπο να το κάνει ?
Σαφώς και η γνώση θρέφει την αυτογνωσία. Η ερώτηση μου όμως έγινε πάνω σε αυτό που είπες \"Άθεος επομένως είναι εκείνος που με οδηγό την γνώση, προσπαθεί να κατανοήσει το ρόλο της ύπαρξης του\". Η απορία μου ήταν γιατί η προσπάθεια αυτή να μην γίνεται και απο όσους δεν είναι άθεοι. Είτε δεν έχω γίνει κατανοητός είτε οποιαδήποτε μορφή πίστης συνδέεται αυτόματα με τους περιορισμούς κάποιου είδους θρησκευτικής ομάδας...
Τα κριτήρια του είναι ανθρωποκεντρικά και όχι θεολατρικά. Σημασία για τον άθεο έχει ο άνθρωπος και μέσω του κόσμου που τον περιβάλλει, από το μικρότερο νανοσωματίδιο μέχρι ένα παλλόμενο κβάζαρ στα πέρατα του Σύμπαντος, προσπαθεί να βρει το νόημα της ζωής.
Το νόημα της ζωής είναι ανθρώπινο για τον άνθρωπο. Το νόημα της ζωής για το σύμπαν ποτέ δεν θα το μάθουμε...
Δεν είναι αυτοσκοπός η εκπλήρωση της ανθρώπινης ματαιοδοξίας. Ο άνθρωπος μαθαίνει για να μπορεί να προσδιορίσει τον ρόλο του στον κόσμο...Στην προκείμενη περίπτωση, ακόμη κι η ανακάλυψη ενός βάκιλου σ\' ένα εξωηλιακό πλανήτη, σημαίνει πως ο άνθρωπος θα πρέπει να επανακαθορίσει πολλά πράγματα στη καθημερινή του ζωή..Ένα από αυτά είναι κι η θρησκευτική αναζήτηση.
Η γνώση δεν είναι απλά μία πληροφορία, ούτε είναι στατική. Σαφώς και σε αρκετά χρόνια τα σημερινά δεδομένα θα ανήκουν σε κάποιο ιστορικό μουσείο. Ο καθένας επιλέγει πως θα επεξεργαστεί το κάθε νέο δεδομένο, την κάθε νέα πληροφορία....
Ακόμα και άν ακυρώσουμε την οποιαδήποτε θρησκευτική κατεύθυνση δεν μπορούμε να διώξουμε όλες τις ανθρώπινες αμφιβολίες για τέτοια ζητήματα. Πάντα θα περισσεύουν οι ερωτήσεις..
Αντίθεος - αντίθετα - είναι ένα δημιούργημα που απορρέει μέσα από την έννοια Θεός.
Θεός και Σατανάς, Καλό και κακό, Αγάπη και Μίσος, Γίνγκ και Γιάνγκ είναι έννοιες αντίθετες από τότε που ο άνθρωπος γνώρισε τον εαυτό του. Οι έννοιες αυτές είναι αντίθετες αλλά και ταυτόσημες συνάμα . Για τη θρησκεία , αν δεν υπήρχε το κακό, δεν θα μπορούσε να χαλιναγωγεί την πρόθεση κάποιων να φύγουν από το κοπάδι - λυπάμαι για την έκφραση , αλλά η κοπαδοποίηση είναι αυτοσκοπός των απανταχού θρησκειών. Φαντασθείτε ένα κόσμο που δεν θα υπήρχε ο φόβος του Κακού !!! Θα ήταν αναγκασμένοι οι ιεράρχες να το εφεύρουν, γιατί χωρίς την ύπαρξη του αντίθεου, δεν θα υπήρχε ο φόβος και χωρίς το φόβο δεν μπορείς να δημιουργείς ασφαλιστικές δικλείδες για τη πίστη.
Ο πιστός πιστεύει στο Θεό και ο αντίθεος σε έννοια συμμετρικά αντίθετη, αλλά που πηγάζει από την ίδια ανάγκη να δημιουργεί πρότυπα ανώτερα από τη φύση του.
Νομίζω πως σαν κυρίαρχο πλάσμα σε αυτό τον πλανήτη ο άνθρωπος πάντα θα αισθάνεται \"ανώτερος\" στα μάτια του. ακόμα και οι θεοί στις θρησκείες έχουν την μορφή γερόντων...
..Κι οι πολιτικοί μας με εξαίρεση τον Τσίπρα, αποκτούν σεβασμό μόνον όταν γίνονται ραμόλια..Αυτό δεν σημαίνει πως είναι ανώτεροι των άλλων, απλά έτσι καθορίζεται σήμερα από τον κόσμο που ψηφίζει..Αυτό αύριο μπορεί να αλλάξει...
Ακόμα και οι πέτρες αλλάζουν...ίσως κάποτε αλλάξει και η κοτρόνα του συστήματος εξουσίας που μας περιβάλλει..:)
Ο αντίθεος δεν έχει ανθρωποκεντρικά κριτήρια, πιστεύει στο υπερφυσικό όσο και ο ένθεος πιστός. Απλά έχουν διαφορετικό προσανατολισμό, αν και το σημείο εκκίνησης της ύπαρξης τους, είναι ακριβώς το ίδιο....Στις πλείστες των περιπτώσεων οι Σατανολάγνοι είναι το ίδιο ή περισσότερο φανατικοί για την πίστη τους.
Δεν είναι τόσο απλός ο διαχωρισμός του άθεου από τον αντίθεο, είναι δυο έννοιες εντελώς ξεχωριστές . Απλά η έννοια του καλού σε αντιπαράθεση με το κακό, έχει για τον άθεο - με βάση την ανθρωποκεντρική του ηθική , μεγαλύτερες πιθανότητες να διάκειται θετικά στους εν Θεώ πιστούς....
Η μία έννοια, αυτή του καλού, δίνει νόημα στην άλλη, αυτή του κακού. Όπως στο γινκ και γιανκ όλοι μας κουβαλάμε λίγο κακό ή λίγο καλό μέσα μας...
