Originally Posted by
george1520
Ο άντρας σου ήταν δίπλα στα παιδιά σου όταν περνούσες αυτό με την μητέρα σου και εσύ το θεωρείς λίγο? Ξέρεις πόσοι άντρες δεν ασχολούνται καθόλου με τα παιδιά τους? Ακόμη κι όταν είναι η μοναδική επιλογή να ασχοληθεί ο πατέρας?
Κάνε μια λίστα για το πως θες να είναι ο άντρας που θα είναι δίπλα σου.. Γιατί σίγουρα έχεις στο μυαλό σου μια τεράστια λίστα. Θες να σου φέρεται κάθε μέρα σαν και ερωτευτήκατε χθες, να κάνει δουλειές του σπιτιού, να ασχολείται με τα παιδιά, να του μιλάς άσχημα αλλά να μην αντιδραει, να σου δίνει συνέχεια σημασία, να κάνετε σεξ συνέχεια, να σε στηρίζει σε κάθε δυσκολία, να φέρνει λεφτά στο σπίτι, να του λες για γκομενους και να μην τον πειράζει, να μην του προσφέρεις τίποτα συναισθηματικο αλλά να έχεις την απαίτηση να το κάνει αυτός κτλ.
Όταν τελειώσεις αυτή την λίστα θα πρέπει να αποφασίσεις. Ή θα καταλάβεις πως οι άνθρωποι είναι έτσι όπως είναι και πρέπει να τους αποδεχτείς χωρίς να απογοητευεσαι από τις προσδοκίες που έχεις για αυτούς ή μένεις με την λίστα και βρίσκεις 3-4 γκομενους ταυτόχρονα και όλοι μαζί να είναι η λίστα που θες. Γιατί άνθρωπος που να μπορεί να καλύψει ότι ανάγκες και προσδοκίες που έχουμε.. Δεν υπάρχει!!!
Τους ανθρώπους που είναι στην ζωή μας πρέπει να τους σεβόμαστε και μετά να απαιτούμε να μας σεβαστούν. Για να μην τους χάσουμε. Πόσο μάλλον έναν άνθρωπο που μας προσφέρει αγάπη, σημασία, κατανόηση. Αυτοί οι άνθρωποι κάποια στιγμή κουράζονται. Κι όταν κουραστουν επιστροφή δεν υπάρχει.
Πήγαινε σε ένα ψυχολόγο να συζητήσεις αλλά κυρίως να ακούσεις μπας και ξυπνήσεις και αρχίσεις να εκτιμάς την ζωή και τους ανθρώπους. Να μάθεις πως δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα και κυρίως ότι δεν μπορούμε να παίζουμε με τις ζωές των άλλων. Είτε είναι ο άντρας σου, ο γκομενος, τα παιδιά σου. Θα σταματήσεις να το παίζεις θύμα και θα δεις ότι το μερίδιο μοιράζεται πολλές φορές και δεν το έχει μόνο ένας.
Τωρα αν όλο αυτό είναι ένα παραμύθι δικό σου.. Γιατί πολλά που λες αναιρούν προηγούμενα .. Δεν πειράζει.. Καλα να μαστε.