Σας αγχώνει ο κορωνοιος;;

Πολλους τσακωμους ακουω. Ολες γυναικες ειναι τα μελη;

Ενταξει μην τους κρινεις μονο απο την αδικια που σου εκαναν. Ξεχασε το λιγο καιρο. Ή θυμισου την ρηση του μεγιστου φιλοσοφου Διογενη οταν τον καταδικασαν σε εξορια: "Και εγω τους καταδικασα να μεινουν εκει".

Τωρα με την καραντινα να περιμενεις περισσοτερες μαλακιες απ τους ανθρωπους, οχι λιγοτερες. Ειμαστε στην τσιτα. Εγω ευτυχως βλεπω την καθηγητρια μου στο σκαιπ που μας στηριζει ψυχολογικα. Ειναι δικαιος ανθρωπος που αναγνωριζει την προσπαθεια.

Νιωθω οτι θες να πεις κατι παταπανω για την κοπελα. Ποσο καιρο γνωριζεστε;

Το πιο σημαντικο: Θα γυρισεις οποτε γουσταρεις εσυ και αν γουσταρεις! Δεν εχουν καμια δυναμη.
(Εγω χωρις να τους ξερω τους ψιλοβαρεθηκα ηδη ρε φιλε! Λολ!)

Quote:

---

Originally Posted by Ορέστης

Πολλους τσακωμους ακουω. Ολες γυναικες ειναι τα μελη;

Ενταξει μην τους κρινεις μονο απο την αδικια που σου εκαναν. Ξεχασε το λιγο καιρο. Ή θυμισου την ρηση του μεγιστου φιλοσοφου Διογενη οταν τον καταδικασαν σε εξορια: "Και εγω τους καταδικασα να μεινουν εκει".

Τωρα με την καραντινα να περιμενεις περισσοτερες μαλακιες απ τους ανθρωπους, οχι λιγοτερες. Ειμαστε στην τσιτα. Εγω ευτυχως βλεπω την καθηγητρια μου στο σκαιπ που μας στηριζει ψυχολογικα. Ειναι δικαιος ανθρωπος που αναγνωριζει την προσπαθεια.

Νιωθω οτι θες να πεις κατι παταπανω για την κοπελα. Ποσο καιρο γνωριζεστε;

Το πιο σημαντικο: Θα γυρισεις οποτε γουσταρεις εσυ και αν γουσταρεις! Δεν εχουν καμια δυναμη.
(Εγω χωρις να τους ξερω τους ψιλοβαρεθηκα ηδη ρε φιλε! Λολ!)

---

Ναι, δύο άντρες είχε μόνο εκτός από μένα και έφυγαν και αυτοί στην πορεία.

Απο τότε που μπήκα στο φόρουμ πριν εννιά χρόνια έγραφε και αυτή και από πάντα υπήρχε ένα φλερτ ανάμεσα μας αλλά είχε σχέση,μετά είχα εγώ σχεση και μεναμε και μακριά, Ρόδο εγώ αυτή Θεσσαλονίκη τότε. Πριν δύο χρόνια που μιλούσαμε πιο πολύ στο μεσιντζερ ,ήμασταν και οι δύο φρι, υπήρχε ένα πιο έντονο φλερτ και κανονίσαμε να βρεθούμε. Ταξίδεψα εγώ από Ρόδο Θεσσαλονίκη για μια μέρα για να βγούμε για φαγητό. Ήταν τα γενέθλιά της,της είχα πάρει και ένα κολιέ. Από τις φωτογραφίες νομίζω ότι της άρεσα, γιατί πάντα μου ζητούσε σελφι μου, αλλά από κοντά δεν πήγαν τόσο καλά τα πράγματα. Δεν είμαι πολύ ψηλός και δεν της άρεσε αυτό, παρόλο που είμαι εμφανίσιμος. Τότε δεν μου το είπε ότι είχε θέμα με αυτό,το είπε πρόσφατα δημόσια στο φόρουμ οταν λέγαμε προτιμήσεις ερωτικές και εγω σχολίασα ότι όπως το περιγράφει είμαι σίγουρα ο τύπος της και εκείνη είπε ότι δεν της άρεσα λόγω του ύψους μου και θεώρησε πρέπον να το πει δημόσια αυτό για να με μειώσει. Τεσπά, η αλήθεια είναι ότι όταν βρεθήκαμε δεν φερθηκα καλά, από το άγχος μου μέθυσα με το κρασί και γενικά δεν πήγε καλά η συνάντηση παρόλο που υπήρχε χημεία. Ε μετα έπιασε δουλειά στο εξωτερικό,έμπλεξε και με έναν εκεί από τη χώρα και δεν έχουμε ξαναβρεθεί. Της είχα στείλει δώρα, πακέτα, ανθοδέσμες. Της είχα γράψει και δύο γράμματα. Στην αρχή ήταν δεκτική,μετά μάλλον κουράστηκε από το ενδιαφέρον μου.
Και πριν δύο μήνες,όταν μου είχαν επιτεθεί άλλα μέλη όταν είχα κρίση πανικού και μου έλεγαν ντροπή μου που πήγα στο νοσοκομείο να κάνω καρδιογράφημα γιατί πήρα τη σειρά λέει από άλλον που έπρεπε όντως να κάνει καρδιογράφημα (ο,τι να 'ναι, οποτε έχω πάει στα επείγοντα μου φέρονται σαν το σκυλί και περιμένω ένα τρίωρο για να με εξετάσουν,όχι να κλέψω και σειρά από σοβαρό περιστατικό), πετάχτηκε και αυτή και είπε ότι έχω γίνει κουραστικός,ότι γράφω συνέχεια για την πίεση μου,ότι είναι όλα στο κεφάλι μου και γενικά χοντράδες. Από τότε μαλώσαμε και δεν μιλούσαμε. Μέχρι που έγινε αυτό το θέμα και αρχικά με υπερασπίστηκε αλλά μετά άλλαξε γνώμη από ότι φαίνεται. Και ένας λόγος που νευρίασα με το μπαν είναι πως επειδή γενικά είναι κοινωνική κοπέλα, αυτό το διάστημα είναι όλο στο σπίτι αναγκαστικά και γραφει στο φόρουμ και είχαμε αρχίσει να μιλάμε πάλι,ήταν ευκαιρία να φτιάξουμε το κλίμα ανάμεσα μας,μέχρι που έγινε όλο αυτό το βλακωδες θέμα.

Ναι,έχεις δίκιο σε αυτό. Και σίγουρα μακροπρόθεσμα το πλήγμα θα είναι δικό τους γιατί δεν έχουν μείνει πια
πολλά μέλη και θα είναι βαρετό να γράφουν.
Μπλοκαρα τα μέιλ τους πάντως και βάζω στόχο ένα χρόνο τουλάχιστον να μην επικοινωνήσω με κανέναν τους. Αύριο θα βγω και από την άλλη ομάδα. Είναι σίγουρα μια μορφή εθισμού και το χρωστάω στον εαυτό μου να το κλείσω αυτό το κομμάτι. Στην κοπέλα έστειλα, εφόσον δεν δέχτηκε το αίτημα,την μπλοκαρα. Έχει το κινητό μου, αν ποτέ θέλει όντως να επικοινωνήσει μαζί μου, μπορεί. Αλλιώς καλύτερα έτσι. Έτσι κι αλλιώς δεν θα οδηγούσε πουθενα.

Κοιτα, εγω ενα ραντεβου (εντος εισαγωγικων, εξοδο πιο σωστα), εχω βγει με γυναικα, οποτε δε μπορω να συμβουλευσω. Πολλα μπορει να πανε στραβα και να μην καταλαβεις ποτε τι ηταν. Τζαμπα κουραζεις το μυαλο σου. Γενικα νομιζω τους αρεσει να διασκεδαζουν και ειναι πιο ακομπλεξαριστες απο εμας τους αντρες, ειδικα αν μιλαμε για νεες κοπελες. Απο εκει και περα η καθε μια εννοειται ειναι διαφορετικη.

Καλα γελοια τα σχολια για την κριση πανικου, αλλα ετσι σκεφτονται και επαγγελματιες υγειας, που θα επρεπε να γνωριζουν οτι ειναι μια κατασταση που ο ανθρωπος χανει τον ελεγχο. Νομιζουν οτι πηγαινουμε για βολτα και οτι φταιμε εμεις οι ''αρρωστοφοβικοι'' για τον φορτο εργασιας τους. Η κακομεταχειριση ειναι εσκεμμενη. Στο νοσοκομειο Ελπις μια φορα, μου ειπαν δηθεν οτι εχασαν τα αποτελεσματα των εξετασεων μου (αφου με αφησαν να περιμενω ολη νυχτα, εξυπηρετωντας ατομα που ηρθαν μετα απο εμενα και δεν ειχαν τιποτα - αλλιως αντιμετωπιζουν τα συμπαθητικο ζευγαρακι - αλλιως τον μοναχικο ανδρα: μου το ειπε η νοσοκομα, ''υπαρχουν πολλοι μοναχικοι ανθρωποι και αυτο δεν ειναι καλο για την κοινωνια''. Εννοουσε για τη δουλεια της φυσικα, οχι για την κοινωνια), αφου λοιπον μου ειπαν οτι εχασαν τα αποτελεσματα, νομιζαν οτι θα με φοβησουν λεγοντας μου ''ελατε να σας τσιμπησουμε αλλη μια φορα'' - ε αρρωστοφοβικος ειναι αυτος, δε θα φοβαται τις ενεσεις; Και λιγο πριν με ''τσιμπησουν'' μού ειπαν ''ααα τις βρηκαμε!''. Γελοιες κυριουλες!

Ενυγουευ, οσο τα σκεφτεται κανεις...

Ενταξει μωρε χεστα τα μπλοκ... το μπλοκ δε δειχνει αδιαφορια αλλα πικρια και θυμο. Ειναι σαν να θες να τιμωρησεις τον αλλο. Πρεπει να υπερβεις αυτα τα συναισθηματα, να κατακτησεις τη φωτιση... Ειναι το challenge που αντιμετωπιζεις αυτη τη στιγμη στη ζωη σου. Πρεπει να υπερβεις τις καταστασεις, να μη σε αγγιζει η ανησυχια, να υπεριπτασαι πανω απο τα ανθρωπινα παθη. Δεν ξερω αν με καταλαβαινεις. Παρε βαθιες ανασες, ασε ολα τα αρνητικα αισθηματα να αδειασουν απο μεσα σου σαν νερο απο τρυπιο δοχειο και επικεντρωσου μονο στο τωρα. Μονο στο τωρα.
Η απωλεια αυτου που αγαπαμε ειναι χειροτερη και απο τη μοναξια. Αλλα... Μαζι με αυτο το ωραιο που γνωρισες και εχασες, σκεψου ποσα ωραια εχασες επειδη δεν τα γνωρισες ποτε, και που θα σου ελειπαν το ιδιο αν τα ειχες γνωρισει.

9 χρονια ειναι πολλα, υπαρχουν κι αλλες κοπελες που θα μπορουσαν να σου δωσουν ο,τι ονειρευεσαι. Δεν εκανες μια δοκιμη, δεν τους εδωσες ευκαιρια να δειξουν τι ομορφο εχουν μεσα τους.


υ.γ. Κανω κι εγω μια μαχη να εφαρμοσω αυτα που γραφω. Δε θελω να σκεφτομαι πια ''που μπορει να οδηγησει αυτο'' - δε μου βγηκε σε καλο. Θελω να με οδηγησει το συννεφο οπου θελει αυτο, γιατι ξερει πιο καλα το ''ειναι'' μου, περα απο τους εγωισμους, τις ανασφαλειες, και τις παγιδες της σκεψης. Το μυαλο μας Αντωνη - ολων των ανθρωπων - μας το εχουν διαστρεβλωσει. Γενναει εναν φοβο και τον μεταμφιεζει με τον πιο περιτεχνο τροπο. Οσο πιο εξυπνος εισαι, τοσο περισσοτερο πειστικη γινεται η μεταμφιεση. Ζουμε μεσα σε ενα θεατρικο εργο που γραφουμε real-time μονοι μας.

Και μένα πάντα με άφηναν να περιμένω επίτηδες. Και δεν είχα όλες τις φορές κρίση πανικού, κάποιες φορές πήγα με αλλεργική αντίδραση. Όταν ήμουν έφηβος είχα πάρει χάπια να αυτοκτονήσω, τότε μου είχαν δώσει σημασία, νοσηλευτηκα και τέσσερις μέρες. Αλλά θυμάμαι ότι τους λαδωνε η οικογένεια μου. Οι νοσοκόμες ήταν πολύ ευγενικές μαζί μου. Ήμουν και μικρός τότε βέβαια.
Πολλοί πάνε με αμελητέα συμπτώματα που ανήκουν στα τακτικά ιατρεία και δεν τους λένε τίποτα. Άλλο όπως λες το ζευγαράκι για αυτούς που πάει για την ουρολοίμωξη της κοπέλας επειδή δεν χρησιμοποιούν προφύλαξη, άλλο ο μοναχικός. Πιο δικαιολογημένο είναι όμως να πάω εγώ με την ταχυκαρδία, πάρα η κοπέλα που θα μπορούσε να έχει πάει στα τακτικά ή στον γυναικολόγο της.

Μου τη λέγαν επειδή δεν ξεκινούσα τα αντικαταθλιπτικά. Πιστεύουν ότι η ψυχική νόσος είναι κάτι που φεύγει με ενα χάπι. Ψυχική νοσο είχα ανέκαθεν,μπορεί να μην θέλω να γίνω "φυσιολογικός", περισσότερο τους ενοχλούσαν οι απόψεις μου και το γεγονός ότι είμαι ισχυρογνώμον και έχω επιχειρήματα που δεν μπορούν να καταρρίψουν αυτοί που είναι οι "λογικοί". Λες και οι δικές τους ζωές είναι τέλειες.
Και μετά "μα γιατί αντιδράς έτσι που σε ειρωνευτηκαμε; Για το καλό σου το κάνουμε γιατί με το καλό δεν καταλαβαίνεις". Έτσι νιώθουν καλύτερα με τον εαυτό τους,δικαιολογούν την σκληρότητα τους με την επίφαση μιας υποτιθέμενης καλοσύνης. Και οκ, όντως μια δυο φορές να μου τα πουν έτσι,το δέχτηκα ήρεμα,αλλά τους έγινε συνήθεια να με ειρωνεύονται και ειδικά εκείνη την ημέρα ήμουν με κρίση πανικού,μπήκα να χαλαρώσω στο φόρουμ και μου επιτέθηκαν, το έβρισκαν κωμικό.Και κανείς δεν παραδέχτηκε την χοντράδα, είμαι ο μόνος τελικά που αναγνωρίζει τα λάθη του.

Είμαι πολύ χάλια σήμερα. Έχω δύσπνοια και ταχυπαλμια. Κούραση. Δεν τρώω πολύ και παίρνω τόσα χάπια (παίρνω ακόμα και την αντιβίωση) Είχα κόψει το ζαναξ αλλά τις τελευταίες δυο μέρες με όσα έγιναν το ξαναπαιρνω το βράδυ για να κοιμάμαι.

Το μπλοκ έχεις δίκιο, δείχνει θυμό, εντέλει κατέβασα όλο το προφίλ μου στο φβ, τα διέγραψα όλα, δεν θα έχουν τρόπο να με ξαναενοχλησουν αν και έχουν τη διεύθυνση του σπιτιού μου,ξέρουν το όνομα μου,ξέρουν το ξενοδοχείο της οικογένειας μου. Μετανιώνω που έδωσα τόσα στοιχεία μου. Αλλά δεν θα ασχοληθώ άλλο.

Νταξει μωρε, μπαινε εδω να λεμε καμια μαλακια να χαλαρωνουμε. Εχει αρκετα ατομα με ωραιες αποψεις. Δεν γραφουν πολυ συχνα. Αυτο ομως μπορει να ειναι και καλο. Τα φορουμ δεν πρεπει να ειναι υποκαταστατα. Φροντισε το σωμα σου, να καθεσαι λιγο στον ηλιο, κανε ο, τι ασκηση ή εργασια/μαστορεμα με τα χερια μπορεις και... δεν ξερω τι αλλο τωρα με τον κωλοιο που μας γαμαει τη ζωη... Εμενα η κοπελα που μιλουσα μου ειπε σαν δικαιολογια για να μην ξαναβγουμε οτι φοβοταν τον ιο. Μπορει να ελεγε και αληθεια, ξερω γω; Μπορει επειδη της ειπα οτι ειχα πονολαιμο να φοβηθηκε οτι τον ειχα ηδη... Τι να πω πια, δεν ξερω τιποτα. Καλα κανουν μου φαινεται οι σχιζοφρενεις και πιστευουν σε θεωριες συνωμοσιας...

Εμενα με πιανουν κατι σπασμοι μυικοι απο κακο υπνο αγχος και καφεδες που αρχισει να πινω.


Υ. Γ. Κοιτα και το ομε, μπαινουν καραντινογκομενακια. Εγω ντρεπομαι να τους μιλησω. :p

Καλησπέρα,
Ορέστη πάνω σε τι θες να σου αναλύσω τις απόψεις μου; Στην ιντερνετική παρουσία και τις όποιες σχέσεις αναπτύσσονται ή την φιλία γενικά;
Διότι έχετε γράψει πολλά και δεν σας προλαβαίνω λολ

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Καλησπέρα,
Ορέστη πάνω σε τι θες να σου αναλύσω τις απόψεις μου; Στην ιντερνετική παρουσία και τις όποιες σχέσεις αναπτύσσονται ή την φιλία γενικά;
Διότι έχετε γράψει πολλά και δεν σας προλαβαίνω λολ

---

Επειδη ειχες γραψει παλαιοτερα σχετικα με φιλιες γνωριμιες κλπ ηθελα, στο ποστ που σε ανεφερα, να ρωτησω τη γνωμη σου σχετικα με τη διαχειριση των σχεσεων μας με τους αλλους, για το πως μπορει καποιος να εχει εναν κοινωνικο κυκλο χωρις κουραζεται απο τις συναναστροφες και χωρις να χανει την προσωπικοτητα του.

Η απάντηση στο να μην χάνεις την προσωπικότητά σου είναι νομίζω εύκολο. Έχεις τα όριά σου και δεν τα ξεπερνάς. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη μλακία από αυτή που διαβάζω κατά καιρούς κι εδώ μέσα, "άλλαξα για να του αρέσω, άλλαξα για να την κρατήσω, είναι αντίθετο στον χαρακτήρα μου να κάνω το τάδε, αλλά το έκανα για το χατήρι του" και πάει λέγοντας. Τις όποιες αλλαγές τις κάνουμε για τον εαυτό μας, όχι για να είμαστε αρεστοί στους άλλους.

Τα υπόλοιπα έχουν σχέση ακριβώς με αυτό που έγραψα πιο πάνω. Όσο πιο καλά ξέρεις τον εαυτό σου και ανάλογα σε τι φάση βρίσκεσαι, ξέρεις συνήθως και τι ζητάς από τους άλλους και τι μπορείς να δώσεις και αξιολογείς την όποια σχέση σου , φιλική, κοινωνική, οτιδήποτε μέσα σε αυτά τα πλαίσια. Φυσικά κανείς δεν ξέρει πως μπορεί να βγει μία γνωριμία και αν αργότερα δεν θες κι εσύ κάτι παραπάνω ή διαφορετικό από αυτό που είχες στο μυαλό σου αρχικά. Άλλωστε δεν εξαρτάται από εσένα αλλά και από τον άλλο το τι προσδοκίες έχει, το αν θα ταιριάξετε, σε τι φάση τον βρίσκεις κτλ. Το να μπορείς να διαλέγεις πιο εύκολα ή να διακρίνεις κάποια πράγματα στους ανθρώπους γίνεται πιο εύκολο όσο πιο πολύ τρίβεσαι μέσα στις κοινωνία και στις φιλικές/κοινωνικές σχέσεις, αλλά και πάλι μπορεί να κάνεις πολύ λάθος και να πέσεις έξω, μέσα στο πρόγραμμα είναι κι αυτο.

Μακάρι να υπήρχαν οδηγίες χρήσης και να ήταν τόσο απλά τα πράγματα, αλλά οι ανθρώπινες σχέσεις είναι πολύπλοκες.

Nομιζω οτι αν οι αλλοι εχουν χ ενδιαφεροντα και τροπο συμπεριφορας και εκφρασης, επηρεαζεσαι και εσυ χωρις να το θες στον τροπο που εκφραζεσαι και αναγκαστικα δε μπορεις να συζητησεις μαζι τους πραγματα που δεν τους ενδιαφερουν.

Κοίτα, ένα λάθος που κάνουν πολλοί άνθρωποι είναι ότι θα πέσουν με τα μούτρα σε μια γνωριμία και θα προσπαθήσουν να την κάνουν να δουλέψει με το ζόρι ενώ δεν τραβάει και δεν βγαίνει αυθόρμητα. Μπορεί ας πούμε με κάποιον να έχετε κάποιο κοινό στοιχείο ή καλή επικοινωνία σε κάποιο επίπεδο, να είστε σε άλλο μήκος κύματος σε ένα άλλο. Σαφέστατα και μπορεί να γίνουν αμοιβαίες υποχωρήσεις ως ένα βαθμό, αλλά δεν θα αλλάξει εντελώς προσωπικότητα ούτε αυτός ούτε εσύ. Δηλαδή αν η συζήτηση δεν τραβάει με τίποτα, πόσο να ακούς πράγματα που δεν σε ενδιαφέρουν ή να ακούει ο άλλος; Το θέμα είναι να βρίσκεται αυθόρμητα κάποιος κοινός τόπος.

Τώρα αν επηρεάζεσαι από ερεθίσματα γύρω σου, μια φάση που περνάς, κάποια πρόσωπα, ως ένα βαθμό όλοι το παθαίνουμε, πόσο μάλλον από κάποιον με τον οποίο αλληλεπιδράμε συνεχώς. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάθουμε μετάλλαξη και αλλαγή προσωπικότητας όμως, οι άνθρωποι έχουν ένα πυρήνα, έχουν υπόσταση, δεν είναι ασπόνδυλα να αλλάζουν μορφή και να πλάθουν εμφάνιση με βάση εξωτερικούς παράγοντες. Εγώ έτσι το βλέπω.

Εγώ δεν θα έλεγα ότι χάνω την προσωπικότητά μου με μια γνωριμία, αλλά ίσως αποκτώ μερικές συνήθειες και χαρακτηριστικά της αγέλης που σχετίζομαι, τα ιδιοποιούμαι. Αλλά θεωρώ συνήθως τις φιλίες χάσιμο χρόνου. Στο διαδίκτυο είναι πιο εύκολο να βρεις άτομα με κοινά ενδιαφέροντα και να κάνεις πιο σφαιρικές συζητήσεις γιατί ο λόγος είναι γραπτός. Πριν αρχίσω να μπαίνω σε φόρουμ, όταν ήμουν πχ στα 19-20 και στο ίντερνετ έμπαινα κυρίως για να ακούω μουσική, θυμάμαι πως τις συζητήσεις φιλοσοφικού τύπου, προσπαθούσα να τις κάνω με την οικογένειά μου. Με φίλους ήταν πιο δύσκολο γιατί δεν είχαν το ίδιο μορφωτικό επίπεδο, οπότε συζητήσεις πχ περί αθείας, θα ήταν τύπου "πιστεύω ότι υπάρχει κάτι μέσα στα σύννεφα, όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο" και άλλες επιφανειακές τοποθετήσεις. Όταν άρχισα να γράφω στο φόρουμ, τότε είχε και πολύ παραπάνω κόσμο, είχα ενθουσιαστεί που μπορούσα να γράφω σεντόνια και κάποιοι να μου απαντάνε. Ούτε εκεί απαραίτητα είχαμε τις ίδιες γνώσεις, αλλά τουλάχιστον είχα το χώρο να εκφράσω τις απόψεις μου εκτενώς. Πριν το φόρουμ, κρατούσα ημερολόγιο. Κρατούσα για τουλάχιστον δέκα χρόνια καθημερινά ημερολόγιο. Εκεί μπορούσα να γράφω τις σκέψεις μου, αλλά ήξερα ότι δεν θα μεταδωθούν κάπου άμεσα. Το βιβλίο μου ήταν ένας τρόπος να μεταδώσω σκέψεις μου, αλλά ούτε η συγγραφή έχει πάντα αυτή την αμεσότητα, μέχρι να φτάσεις τα γραπτά σου σε ένα πιο ευρύ κοινό.

Σκέφτομαι να ξεκινήσω κανάλι στο youtube, εκεί μπορεί να με δει και καμία, να αποκτήσω θαυμάστριες και να βρω και γκόμενα.

Επίσης, ενώ ξέρω ότι στο θέμα του αποκλεισμού μου εγώ το μόνο λαθος που έκανα ήταν το υπερανέλυσα με μέιλς και στο τέλος έχασα το δίκιο μου, αλλά αυτά που μου είπε αυτη η κατίνα, ότι είμαι τοξικός, ότι δεν δέχομαι τα λάθη μου (ενώ είμαι άνθρωπος που παραδέχεται τα λάθη του) με έβαλαν σε σκέψεις. Τα είπε για να με πληγώσει? (γιατί κι εγώ της είχα γράψει κάτι ανάλογο) ή όντως τα πιστεύει; Δίνω άραγε αυτή την εντύπωση; Ξέρω ότι δίνω την εντύπωση του ισχυρογνώμονα γιατί είμαι όντως, αλλά είμαι άνθρωπος που επιχειρηματολογεί, δεν λέω ποτέ κάτι στο φλου, δεν μου αρέσουν οι αερολογίες και το small talk εκτός κι αν είναι φλέρτ.

Αλλά σκέφτομαι, δεν μπορεί ρε Αντώνη να τυχαίνουν όλα σε σένα, μήπως φταις εσύ τελικά; Με την οικογένεια μου δεν έχουμε καλές σχέσεις, αλλά δεν νομίζω ότι φταίω εγώ, γεννήθηκα σε μια δυσλειτουργική οικογένεια, η μητέρα μου έχει σχιζοφρένεια, έχουν χωρίσει πολύ νωρίς με τον πατέρα μου, μεγάλωσα μαζί του και με τη μητριά μου, με την οποία αρχικά τα πηγαίναμε πολύ καλά, αλλά μετά οι σχέσιες μας χάλασαν και με μένα και με τις αδερφές μου. Μετά η θεία μου που έλεγε ότι είναι σαν μάνα μας, επίσης διέλυσε τις σχέσεις λόγω περιουσιακών. Φιλίες και σχέσεις σιγά σιγά χάθηκαν. Μόνο παιδικοί μου φίλοι με εκτιμάνε πολύ, στο πρόσφατο δικαστήριο με τις γάτες με στήριξαν ως μάρτυρες παιδικοί μου φίλοι. Αλλά σκέφτομαι και την υπόθεση με τους γείτονες, και εκεί διένεξη. Τι επιλογή είχα όμως εφόσον δηλητηρίασαν τα ζώα; Γιατί όμως είμαι πάντα στο κέντρο διενέξεων; Προσπαθώ να καταλάβω το μερίδιο ευθύνης που μου αναλογεί.

Δεν ξερω αν αυτα που γραφεις στην πρωτη παραγραφο συνδεονται με αυτα που γραφεις στη δευτερη. Νομιζω οτι οντως εισαι ισχυρογνωμων και ισως τρως κολληματα. Κι εδω τσακωνοσουν με καποιο μελος θυμαμαι και εκανες αναφορες. Ειχα σχολιασει οτι δεν εδειξε αρκετη ευαισθησια με τον τροπο που σου μιλησε, αλλα αυτο δε σημαινε οτι προσπαθουσε επιτηδες να σε βλαψει (κατι τετοιο της ελεγες Αντωνη :p)

Ειναι σημαντικο που εχεις παιδικους φιλους που σε εκτιμουν. Πρεπει να τους δειχνεις κι εσυ την εκτιμηση σου. Οταν εκτιμας αυτα που εχεις τοτε ερχονται κι αλλα. Μεσα στα μικρα κρυβονται τα μεγαλα.

Αντωνη ας μην χανουμε το παρον. Κανε ενα στρημ και καλεσε τους φιλους σου να σε δουν. Ή παρε τους τηλεφωνο να ρωτησεις αν χρειαζονται τιποτα και αν ειναι καλα.

Quote:

---

Originally Posted by Ορέστης

Δεν ξερω αν αυτα που γραφεις στην πρωτη παραγραφο συνδεονται με αυτα που γραφεις στη δευτερη. Νομιζω οτι οντως εισαι ισχυρογνωμων και ισως τρως κολληματα. Κι εδω τσακωνοσουν με καποιο μελος θυμαμαι και εκανες αναφορες. Ειχα σχολιασει οτι δεν εδειξε αρκετη ευαισθησια με τον τροπο που σου μιλησε, αλλα αυτο δε σημαινε οτι προσπαθουσε επιτηδες να σε βλαψει (κατι τετοιο της ελεγες Αντωνη :p)

Ειναι σημαντικο που εχεις παιδικους φιλους που σε εκτιμουν. Πρεπει να τους δειχνεις κι εσυ την εκτιμηση σου. Οταν εκτιμας αυτα που εχεις τοτε ερχονται κι αλλα. Μεσα στα μικρα κρυβονται τα μεγαλα.

Αντωνη ας μην χανουμε το παρον. Κανε ενα στρημ και καλεσε τους φιλους σου να σε δουν. Ή παρε τους τηλεφωνο να ρωτησεις αν χρειαζονται τιποτα και αν ειναι καλα.

---

Δεν έχω κοντινούς φιλους, κρατάω απλώς επαφές με κάποιους, τύπου να πάμε μία στο τόσο για έναν καφέ.


Ναι, το θυμάμαι αυτό που λες. Έγινε γιατί είχα απηυδίσει να μου λένε όλοι ότι όλα είναι άγχος. Ε δεν είναι. Κάτσε να δω αν θα βγάλω τη νύχτα, μπορεί ν έχω θρόμβωση.

Σκέφτομαι, όταν σε μερικά χρόνια θα διαγνωστώ με το αυτοάνοσο, θα ποστάρω τη διάγνωση μου παντού και θα νιώσω δικαιωμένος άραγε; Και αν εντέλει έχω κάτι ακόμα πιο σοβαρό τύπου κάποια λευχαιμία, και το μάθουν όλοι αυτοί που με κοροίδευαν είμαι σίγουρος πως και πάλι στο άγχος θα τα ρίξουν, θα πουν κάτι του στυλ " ο θεός να αναπαύσει την ψυχή του, δυστυχώς είχε πολύ άγχο,ς αυτό του τα δημιούργησε όλα". Δεν κερδίζεις πουθενά με τους ανθρώπους.

Όταν είχα ξεκινήσει τα ζάναξ, μου έκαναν συστάσεις και για αυτό, σώνει και ντε να με βγάλουν εθισμένο και ότι τα παίρνω λέει σαν καραμέλες, ενώ ακολουθούσα τις οδηγίες του γιατρού μου και έπαιρνα ελάχιστη δόση. Στην ομεπραζόλη θα καταλήξω να εθιστώ, όχι στο ζάναξ.