Και εγώ έχω παρόμοια συμπτώματα κατά καιρούς. Άλλοτε πιο σθεναρά, άλλοτε πιο ασθενή, αλλά σε γενικές γραμμές ανηδονία. Δεν είμαι σε καμία περίπτωση όπως πριν ξεκινήσουν οι κρίσεις πανικού στα 17 μου
Printable View
Και εγώ έχω παρόμοια συμπτώματα κατά καιρούς. Άλλοτε πιο σθεναρά, άλλοτε πιο ασθενή, αλλά σε γενικές γραμμές ανηδονία. Δεν είμαι σε καμία περίπτωση όπως πριν ξεκινήσουν οι κρίσεις πανικού στα 17 μου
KAMIA ΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΛΕΠΟΝΕΞ
αγορίνε πάρε την αγωγή του γιατρού σου. Απλά θα χάνεσαι αν ζητάς γνώμες. Και αν έχουν κακή γνώμη τι θα κάνεις θα το αλλάξεις; Ξέρουμε ότι είναι δύσκολο αυτό που περνάς. Σε πιστεύουμε ότι είναι δύσκολο. Αλλά έτσι δεν κάνεις καλό στον εαυτό σου.Quote:
Originally Posted by txopit
αν με καταλάβαινε κάποιος θα μπορούσε και να με βοηθήσει, νμζ ότι δε γίνομαι κατανοητός, αλλά μου είναι πολύ δύσκολο να περιγράψω με λόγια αυτό που μου συμβαίνει!απλά υποφέρω
Άκουσε με, έχουμε καταλάβει ότι περνάς δύσκολα. Αλλά τι βοήθεια χρειάζεσαι από εμάς; Πες κάτι που χρειάζεσαι.
Θέ'ω να ξέρω γτ ειμαι έτσι, τι φταίει, ποιος φταίει που είμαι σαν ζωντανός νεκρός, που νιώθω ότι το μυαλό μου έχει νεκρώσει, που μετα βίας επιζώ, γτ είμαι έτσι, γτ να ακολούθω τις συμβουλές των γιατρών, όταν κάθε μέρα είναΙ ΊΔΙΑ, γτ να υποφέρω γτ
Καταλαβαίνω την αγανάκτησή σου όμως το να καταλάβουμε εμείς το πρόβλημα σου δε θα το λύσει. Εσύ πρέπει να καταλάβεις ότι πρέπει να απεμπλακείς από αυτές τις σχέσεις που δεν οδηγούν πουθενά και να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου. Ο ψυχίατρος και ο ψυχολόγος θα σε βοηθήσουν.
Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί έχεις πει παραπάνω ότι έχει διαγνωστεί Με ψύχωση, οπότε θά πρέπει νά πάρεις αντιψυχωσικα φάρμακα, αυτά που σού είπε ο γιατρός σού τά παίρνεις;;;;
Γιατί βασανίζεις τόν εαυτό σου τώρα αφού είναι νά κάνεις ο, τί σού είπε ο γιατρός;;;
μπορεί νά μήν είναι σωστή και η αγωγή σου;
ο, τί αισθάνεσαι πες τό στο γιατρό και όταν τό βρείτε με ψυχίατρο κάνεις καί ψυχοθεραπεία συνδιαστικα με ψυχολόγο..
Αυτά προτείνω, γιατρός δεν ειμαι όμως.
Ξυπνάω το πρωί και δεν ξέρω τι να κάνω, δεν θέλω τπτ, νιώθω ότι χάνομαι , ότι ειμαι νεκρός, την αγωγή την παίρνω κανονικά, χωρίς την αγωγή πεθαίνω, δεν ξέρω είναι σαν να έχει καέι ό εγκέφαλός μου, δεν έχω φίλους - φόλες, δεν ζω απλά υπάρχω, μου είναι δύσκολό να συμμέτέχω και σε μια συζήτηση ακόμα, νμζ ότι όλοι το ξέρουν αυτό για εμένα, και γνωρίζουν ότι θα πεθάνω νέος,
Δεν έχω φίλους - φίλες, στις 19 έχω γενέθλια και δεν περιμένω τπτ, δεν θα με πάρει πάλι κανείς να μου ευχηθεί γτ όλοι ξέρουν για μένα και κανείς δεν με θέλει, ποτέ μου δεν μπόρεσα να ενταχθώ κάπου είτε σε μία ομάδα - σύλλογο είτε σε μία παρέα, μια ζωή είμαι μόνος μου, ολομόναχός. Πριν την αγωγή πίστευα ότι δεν έχω εμφανιστεί ακόμα στον κόσμο, ότι δεν δείχνω τον πραγματικό μου εαυτό, γι ' αυτό δεν με θέλει κανείς, ότι κατι πρέπει να κάνω για να εμφανιστώ και γω όπως όλοι οι άλλοι άνθρωποι. Αλλά δεν μπορούσα να το κάνω. Από μικρός ήμουν μοναχικό παιδί, από μικρός ένιωθα περίεργα και μόνος. Η αλήθεια είναι ότι έχω συμβιβαστεί με την ιδέα της μοναξιάς. Αυτό που με φοβίζει είναι η τρέλα και ο θάνατος.
σκατοκοινωνία αυτή μας τρέλανε, με τα κωλοπρότυπα της!!! Αντε γ..δια
Συμβιβασου με ολο αυτο.Αυτο εχω κανει εγω
θέλω να αυτοκτονήσω , δεν αντέχω άλλο με χάζεψαν τελείως μου πήραν το μυαλό, δεν ζω απλά υπάρχω, δεν νιώθω τπτ, δεν μπορώ να σταθώ να μιλήσω,
Παιδιά θέλω βοήθεια σας λέω, δεν αντέχω άλλο να είμαι έτσι, είμαι σαν νεκρός, ο εγκέφαλος μου νιώθω ότι δεν λειτουργεί, όλοι με καταλαβαίνουν και αποστρέφονται το βλέμμα τους από πάνω μου, δεν μιλάω με κανέναν , και αν μιλήσω λέω μία άψυχη καλημέρα.