Printable View
Quote:
Originally posted by Helena
ναι ε και μετα και μετα ?:P:PQuote:
Originally posted by PETRAN
Quote:
Originally posted by anwnimi
Vince μου καλό βράδυ:)
Πάνο τι γίνεται πάλι οι δυο μας μείναμε;
Χεχε αυτό μου θυμίζει μία άλλη περίπτωση που πάλι είχαμε μείνει εμείς μόνο, remember?
Φυσικά...ήταν μια...καταπληκτική νύχτα! :P
:cool:
Επππ! Helena!
http://www.hellas-music-forum.com/ka...n/51.adult.png
http://www.problog.gr/images/Apr/15-02.jpg
Όσο για τα επόμενα θέματα θα επιστρέψω ποιο σκληρός αύριο χα! Weird μην νομίζεις ότι σε ξέχασα!
OΚ Πάνο, θα σου απαντήσω κι εγώ αύριο.
Το μεν πνεύμα πρόθυμο, η δε σαρξ (χέρια στο πληκτρολόγιο) ασθενής:)
Ωπ νάτη!Quote:
Originally posted by anwnimi
OΚ Πάνο, θα σου απαντήσω κι εγώ αύριο.
Το μεν πνεύμα πρόθυμο, η δε σαρξ (χέρια στο πληκτρολόγιο) ασθενής:)
για μια στιγμή νόμιζα ότι δεν θα έμπαινες ποτέ!
http://blogs.fayobserver.com/techsas...0/sad-face.jpg
ποτέ; :)
ποτέ, παντα, απόλυτες αντιλήψεις του χρόνου χεχε:) Αυτές τις συμπεριέλαβες στην πτυχιακή;
Γιατί να μην έμπαινα ποτέ Πάνο; :)
Quote:
Originally posted by anwnimi
ποτέ; :)
ποτέ, παντα, απόλυτες αντιλήψεις του χρόνου χεχε:) Αυτές τις συμπεριέλαβες στην πτυχιακή;
Όχι, όπως το ότι δεν συμπεριέλαβα και χαρούμενες/στενοχωρημένες κίτρινες φατσούλες!
Quote:
Originally posted by anwnimi
Γιατί να μην έμπαινα ποτέ Πάνο; :)
Δεν ξέρω...μ\'αρέσουν πολύ οι απολυτότητες! Προσδίδουν μια ποιητική, δυναμική χροιά στο κείμενο ε? Άλλο να πεις \"νόμιζα ότι δεν θα έμπαινες σήμερα\" (ξενερουά) και άλλο \"νόμιζα ότι δεν θα έμπαινες ποτέ!\"...(ουάου!)
μμμ, ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο:)))
Πολύ ενδιαφέρουσα παντως ομολογώ.
Πάντως υπήρχαν φάσεις στη ζωή μου που ήταν τόσο γεμάτες και παράλληλα ένιωθα ότι ο χρόνος πέρασε και πολύ γρήγορα και πολύ αργα... Πως το εξηγείς αυτό expert μου;
Αλήθεια, γιατί όλοι ή τουλάχιστον πολλοί ως παιδιά νιώθαμε το χρόνο να περνά πολύ πιο αργά σε σχέση με τώρα που μεγαλώσαμε; Οι μέρες μας ήταν συνεχώς γεμάτες από νέες γνώσεις και βιώματα... Όπως και οι χώροι μας φαίνονταν πιο μεγάλοι από ότι τους αντιλαμβανόμαστε τώρα
Τότε Πάνο σου υπόσχομαι ότι θα μπαίνω για πάντα στο θρεντ μας (ακόμα κι όταν δε θα γράφουμε σε αυτό;):))))
(πολύ ουάου δεν μπορείς να πεις;)
Quote:
Originally posted by anwnimi
μμμ, ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο:)))
Πολύ ενδιαφέρουσα παντως ομολογώ.
Πάντως υπήρχαν φάσεις στη ζωή μου που ήταν τόσο γεμάτες και παράλληλα ένιωθα ότι ο χρόνος πέρασε και πολύ γρήγορα και πολύ αργα... Πως το εξηγείς αυτό expert μου;
Αλήθεια, γιατί όλοι ή τουλάχιστον πολλοί ως παιδιά νιώθαμε το χρόνο να περνά πολύ πιο αργά σε σχέση με τώρα που μεγαλώσαμε; Οι μέρες μας ήταν συνεχώς γεμάτες από νέες γνώσεις και βιώματα... Όπως και οι χώροι μας φαίνονται πιο μεγάλοι από ότι τους αντιλαμβανόμαστε τώρα
Χαχα εξηγείται αυτό...σύμφωνα με το \"Attentional Gate Model\", όταν στρέφεις την προσοχή σου σε ερεθίσματα ο εγκέφαλος \"χάνει τις μετρήσεις\"(που υποτίθεται παράγει σταθερά) και ετσι υπο-εκτιμά τον χρόνο εκείνη την στιγμή, δηλαδή άμα κάνεις κάτι πολύ ενδιαφέρον (π.χ. να διαβάζεις τα ποστ μου...) ο ψυχολογικός χρόνος περνάει γρήγορα...όταν στρέψεις την προσοχή στην χρονική διάρκεια την ίδια τότε μόνο \"λαμβάνει όλες τις μετρήσεις\" ο εγκέφαλος και τότε...βαριέσαι...(γιατί αντιλαμβάνεσαι πολυυυ τον χρόνο).
Οπότε άμα έχεις πολλά γεγονότα (εξωτερικά η εσωτερικά) να συμβαίνουν (πολλά γεγονότα=πολλά ερεθίσματα) τότε η προσοχή εκείνη την στιγμή απασχολείται και \"Χάνεις\" τον (ψυχολογικό) χρόνο.Όταν δεν απασχολείται η προσοχη λόγο λίγων γεγονότων τότε αντιλαμβάνεσαι πολλυυυ χρόνο (τον χρόνο να περνάει αργά)
Τα πράγματα αντιστρέφονται όμως όταν...θυμάσαι! Στην μνήμη τα πράγματα είναι αντίστροφα...πολλά γεγονότα=αντίληψη μεγάλου χρονικού διαστήματος ενώ λίγα γεγονότα=αντίληψη μικρού χρονικού διαστήματος. Υποτίθεται ότι οι μετρήσεις που \"χανονται\" όταν απασχολείται η προσοχή αποθηκεύονται μαζί με την εμπειρία, οπότε άμα υπάρχουν πολλά γεγονότα, τότε οι μετρήσεις που χάθηκαν λόγο της απασχόλησης της προσοχής θα συσσωρευτούν μαζί με τις μνήμες των γεγονότων και έτσι θα θυμάσαι μεγάλα χρονικά διαστήματα, αν δεν είχες πολλά γεγονότα το αντίστροφο. Οπότε όταν κάνεις ανασκόπηση πολλών γεγονότων εκτιμάς τις περιόδους σαν τεράστιες ενώ όταν τα γεγονότα είναι λίγα τότε τα θυμάσαι σαν μικρές περιόδους.
Έτσι σαν παιδί, προφανώς ΤΟΤΕ λόγω της απασχολειμένης προσοχής σου δεν θα καταλάβαινες εκείνη την στιγμή πως περνούσε ο χρόνος (=θα περνούσε γρήγορα), ΤΩΡΑ όμως που τα θυμάσαι, επειδή τα γεγονότα ήταν πολλά, θυμάσαι τις χρονικές περιόδους σαν μεγάλες. Για τις φάσεις που λες ότι θυμάσαι μια \"μίξη\", πιθανώς να είναι μια μίξη των παραγόντων της προσοχής και της μνήμης που περιέγραψα, αν και άλλοι παράγοντες (όπως το η σύγκριση μεταξύ διάφορων διαρκειών) παίζουν ρόλο. Το Attentional Gate Model ήταν λίγο πολύπλοκο λολ δεν θέλω να το θυμάμαι γκρ! :):)
:))
Ουάου μετά λες ότι δεν κάνεις μπαμ ότι είσαι expert:)
O ψυχολογικός χρόνος δηλαδή συστέλεται και διαστέλεται. Ωραία κλέινω τα μάτια και κάνω μια ευχή:
\"ουσιαστικά (όχι απαραίτητα πολλά) γεγονότα (εξωτερικά η εσωτερικά) να συμβαίνουν (πολλά γεγονότα=πολλά ερεθίσματα) ώστε η προσοχή εκείνη την στιγμή να απασχολείται και να \"Χάνω\" τον (ψυχολογικό) χρόνο αλλά και παράλληλα να τα θυμάμαι και να τα ανασκοπώ\"
:)))
Έτσι θα ζω \"περισσότερο\" :)
Quote:
Originally posted by anwnimi
Τότε Πάνο σου υπόσχομαι ότι θα μπαίνω για πάντα στο θρεντ μας (ακόμα κι όταν δε θα γράφουμε σε αυτό;):))))
(πολύ ουάου δεν μπορείς να πεις;)
Θα μπαίνω και εγώ τότε!!!
Τα πνεύματα μας θα μπαίνουν για πάντα...
αλλά φυσικά επειδή θα είναι πνεύματα δεν θα μπορούνε να γράφουνε...αυτό θα είναι η κατάρα τους...
Ουαου, βάζω στοίχημα ότι ο Stephen King θα είχε βγάλει ήδη βιβλίο 1000 σελίδων από αυτή την ιδεά
Πωπω πολύ καταραμένο σενάριο μου μοιάζει, δηλαδή τα πνευματά μας να μην έχουν επιλύσει ποτέ τα θέματα του θρεντ και να μπαίνουν χωρίς να μπορούν να γράφουν:))))
Προτιμώ αγγελάκια, άρπες και πράσινα λιβάδια!