Originally Posted by
Merlot
Marilou, αυτό που δεν κατανοείς, και δεν είναι περίεργο, ούτε ασυνήθιστο, είναι πως η δική σου εμπειρία, στη δική σου οικογένεια, με τα δικά σου αδέρφια, τον δικό σου άντρα, δε σημαίνει παρά πως είσαι τυχερή. ΤΥΧΕΡΗ. Όχι που γεννήθηκες γυναίκα όμως, γιατί το φύλο σου είναι ένα φύλο κατώτερο στην κοινωνία που ζεις και ζω. Είμαστε τυχερές γιατί είμαστε ζωντανές. Σου φαίνεται τραβηγμένο απ' τα μαλλιά αυτό που λέω; Δεν είναι. Οποιαδήποτε στιγμή στη ζωή σου θα μπορούσες να είχες βιαστεί. Οποιαδήποτε στιγμή στη ζωή σου θα μπορούσες κάποιος να σου είχε βάλει χέρι. Οποιαδήποτε στιγμή στη ζωή σου θα μπορούσες να μην είχες φανεί τόσο τυχερή. Εάν έπεφτες στα χέρια ενός άντρα που θα ήταν βαθιά ποτισμένος από την ιδεολογία αυτή, αυτό το σύστημα το ιεραρχικό της πατριαρχίας, το τόσο βαθιά ριζωμένο και τόσο δύσκολο να το εξαφανίσουμε, θα είχες κακοποιηθεί. Είμαι τυχερή που επέζησα. Τόσο απλά. Αυτό σημαίνει ότι είμαι δυνατή; Ουάου και διαφορετική από την "αδύναμη" που δεν επέζησε; Όχι. Για καθεμιά από εμάς που επέζησε υπάρχουν χιλιάδες που δεν επέζησαν. Που βιάστηκαν και δολοφονήθηκαν με φριχτό τρόπο. Που έμαθαν από γεννησιμιού τους ότι η δική τους ύπαρξη δε σημαίνει τόσα όσο ενός άντρα. Αυτό είναι το δικό μου βίωμα. Από τη μέρα που γεννήθηκα παίρνω το μήνυμα πως η ζωή μου εξαρτάται από μια τυχαιότητα που δεν μπορώ να ελέγξω σε ένα σύστημα που με πατά και με λιώνει καθημερινά, σε άπειρες αναπαραστάσεις, συνθήκες, σχέσεις, βιώματα. Και πάλι, έχω συνείδηση των δικών μου προνομίων έναντι ομάδων που δεν το έχουν. Καθεμιά από εμάς, μπορεί να έχει προνόμια που δεν έχει συνειδητοποιήσει. Έχω φάει τόση βία, που θα μου έφτανε για δυο ζωές. Δεν μπορώ καν να μου φτάσει το νήμα για να γράψω ό,τι έχω ζήσει. Μαγκιά που επέζησα; Όχι, οι αδερφές μου σε όλο τον κόσμο υποφέρουν όπως εγώ. Πήγαινε αργά τη νύχτα να περπατήσεις σε έναν έρημο και σκοτεινό δρόμο στην πόλη σου, στην κοινότητά σου. Το ένστικτό σου δε σου λέει ψέματα όταν "έχεις το νου σου". Όταν κοιτάς πίσω σου και δίπλα σου, όταν η καρδιά πάει να σπάσει μέχρι να φτάσεις στον προορισμό σου ασφαλής. Πατριαρχία. Κουλτούρα του βιασμού. Ανισότητα. Ιεραρχία. Δίπολα. Άνθρωποι που οι ζωές τους είναι αφανείς, άνθρωποι που δεν ακούγονται στο κυρίαρχο αφήγημα. Δεν τους βλέπεις, δε σε αφορούν, στους κρατάνε κρυφούς γιατί το σώμα τους, η ύπαρξή τους η ίδια έχει σημαδευτεί από την Κυριαρχία. Μπορεί να ήσουν τυχερή και να μεγάλωσες σε μία οικογένεια προοδευτική. Εγώ δεν ήμουν. Πώς μπορείς να μιλήσεις εξ ονόματός μου; Πώς μπορείς να μου πεις, δε θα εξεγείρεσαι, δε θα φωνάζεις, δε θα μιλάς, θα σιωπάς; Η σιωπή με σκοτώνει. Σκοτώνει την υγεία μας. Το σύστημα μας σκοτώνει. Κινδυνεύουμε διαρκώς, καμιά μας δεν είναι ασφαλής όσο υπάρχει. Μας φοβούνται όταν είμαστε μαζί. Θέλουν να μας κρατήσουν χώρια. Κι αυτό γίνεται και μέσω της θρησκείας. Που οι διδαχές της έχουν συμβάλει στην καταπίεση τόσων ομάδων, όχι μόνο της γυναίκας. Έχουν συμβάλει όταν ο πατέρας μου δεν ήρθε να με πάρει με τη μητέρα μου από το νοσοκομείο. Γιατί κορίτσι. Έχουν συμβάλει όταν δεν καταλάβαινα γιατί ο συμμαθητής μου θεώρησε ότι είχε δικαίωμα να μου βάλει χέρι. Έχουν συμβάλει όταν βιάστηκα. Έχουν συμβάλει όταν ακούω τραγούδια που παρουσιάζουν τον άντρα ως θηρευτή κι εμένα ως θήραμά του. Έχουν συμβάλει όταν ακούω γύρω μου πως δεν είμαι το ίδιο. Δεν έχω ίσα δικαιώματα. Άσε αυτά που μας λέει το κράτος. Δες γύρω σου, δες δίπλα σου. Δες στο φόρουμ, δες παντού!
