Ναι το ειχα σκεφτει αυτο...αλλα ποτε ομως? σημερα αποκλειεται...αυριο ειναι καλα? ή μεθαυριο? ή απλα οποτε κατσει?...κατι τετοιο να φανταστω
σημερα μιλησατε πρωτη φορα στο φεις?αν ξαναμιλησετε και αυριο και ειναι ΘΕΤΙΚΗ..πες της ..μην το ψειριζεις..δεν πας για εγχειρηση..ενα καφε θα της πεις να πιειτε..
Εννοειται οτι δεν ειναι τετοιου ειδους φοβος...απλα ερχομαι αντιμετωπος για πρωτη φορα το να ανοιχτω σε εναν ανθρωπο τοσο πολυ και οσο ομορφο που φαινεται, τοσο με φοβιζει....δεν ξερω τι βρω εκει...φοβαμαι οτι θα αρχισω να λεω βλακειες ή να μην λεω τπτ και την κανω να βαρεθει...ειναι ολα τοσα καινουρια για μενα...βρισκομαι υπο καθεστως αγχους συνεχως...ετσι ρε γμτ κανουν οι αντρες? τι στο καλο? γιατι τοσο δυσκολα με μενα...? τετοια σκεφτομαι και απογοητευομαι με τον εαυτο μου...γιατι να ναι τοσο δυσκολο?
το καλυτερο λοιπον ειναι να κατσεις καποιο αλφα διαστημα μαζι της...γνωρισε την βγητε και ολα θα ερθουν στο χρονο τους..και οταν θα ερθει η ωρα να βρεθητε ερωτικα μην κολωσεις...δειξε κατευθειαν τι αισθανεσαι..να εισαι σιγουρος οτι οι περισσοτερες γυναικες αυτο θελουν..κατευθειαν στο ψητο.(αλλο αν δεν το παραδεχονται :) )...υπαρχει φυσικα και η δευτερη εκδοχη να βρεθεις ερωτικα μαζι της χωρις συναισθηματα...και παλι σε αυτη την περιπτωση αυτο θα σου ελεγα...ντουγρου στο θεμα..αλλα χωρις να την φερεις σε παρα πολυ δυσκολη θεση παντα ναι??τα πρωτα λεπτα θα ειναι λιγο δυσκολα να το θυμασαι αυτο..ολα τα υπολοιπα θα ερθουν απο μονα τους..
και σημερα ηταν πολυ θετικη....γενικως ειναι θετικη...και η εαυταρα μου υπο αλλες συνθηκες θα μου λεγε "παρεξηγησες την φιλια με το ενδιαφερον" αλλα οι ερωτησεις της φιλης της ηταν επιμονες...και σαν να ηθελε να ακουσει απο μενα οτι μαρεσει...γιατι αυτη δεν με ξερει καλα...βλεπει απλα εναν νεαρο που ψαχνει για κοπελα...νορμαλ καταστασεις δλδ χωρις περικοκλαδες σκεψης...και απορει για το αν μου αρεσει ή με ενδιαφερει...δεν το θεωρει δεδομενο...εκεινη δλδ μου δινει το κρεντιτ της επιλογης και οτι μετραω σαν υπαρξη και εχω κι εγω διακαιωμα επιλογης...ο ιδιος μου ο εαυτος δεν το κανει...το κανει δυσκολα και σε κρισεις αισιοδοξιας που δεν κρατανε πολυ...
Κι αν δεν νιωσω τιποτα το ερωτικο τι γινεται? τι θα σημαινει αυτο? υπαρχει τετοια περιπτωση...?
Συναισθημα ακομα δεν νιωθω...πιο πολυ φοβο...αλλα φοβαμαι το να μην νιωσω και ελξη σεξουαλικη...φοβαμαι μην ανακαλυψω οτι δεν μαρεσουν οι γυναικες....βεβαια και παλι θα μου πεις οτι δεν σαρεσε αυτη οχι ολες...
να μην σου κανει το κλικ ερωτικα εννοεις??
μαλιστα..καταλαβα !!!εχεισ την αισθηση οτι μπορει να σε ελκουν ερωτικα και οι αντρες?ε τοτε απλα θα το ρισκαρεις βρε τζιμ...δεν νομιζω οτι υπαρχει καποιος αλλος τροπος..παρε τα ρισκα σου απλα...
ακου..μαλλον διαβασε..
θα στο εγραφα και πριν.
Ολοι μα ΟΛΟΙ οι ανθρωποι ακομα και οι πιο εμπειροι,νιωθουν αυτο το τρακ οταν ειναι να συναντησουν καποιον που τους αρεσει..ΟΛΟΙ οι ανθρωποι εχουν ανασφαλειες ,και εκεινη σε διαβεβαιω,απλως με τον καιρο και με την ΤΡΙΒΗ ο καθενας το διαχειριζεται διαφορετικα..
Nαι την εχω...αν διαβασεις απ την αρχη το θεμα (θα στα πω εν ταχει) θα δεις οτι εχω δει και γκει πορνο...βεβαια αν εισαι συνεχεια στο πορνο και στρειτ να εισαι θες και κατι διαφορετικο...και ο ερωτας απο τις εικονες ειναι τελειως μα τελειως διαφορετικος...ομως οταν ειμαι ξερω γω στο γυμναστηριο και βλεπω εναν αντικειμενικα ωραιο ακομα και να προσπαθησω να φανταστω κατι να κανω δεν μου βγαινει...παντως οτι βρισκω καποιους ελκυστικους τους βρισκω αλλα στο μυαλο μου...οχι εμπρακτα...
πολλες φορες βεβαια και αναλογα με τηνκατασταση στην οποια βρισκομαι περναει μια ωραια κοπελα και φανταζομαι διαφορα και παρα λιγο να γινω και ρεζιλι μερικες φορες χαχα...οποτε το να εχω τασεις το αφηνω ανοιχτο σαν ενδεχομενο...αλλα η επιθυμια μου ειναι οι κοπελες...θελω να νιωσω μια στο πλαι μου για νιωσω ολοκληρος σαν ανθρωπος...δυο αντρες μαζι σαν θεαμα δεν μαρεσει....
Bλεπω δεν υπηρξε καποια απαντηση στο τελευταιο μου ποστ...χαχα
Λογικο...ειπαμε πολλα παλι, και αισθανομαι συνεχως την αναγκη να σας ευχαριστω για την συμπαρασταση,,,κι αν με τις κουβεντες μου βοηθησα και τον φιλο τον 23χρονο τοτε αισθανομαι κι εγω πως εδωσα κατι με το ποστ αυτο....
Ωρες ωρες η κοινωνια μου φαινεται πολυ σκληρη και χανει το ανθρωπινο προσωπο της...εγω παντα δεν θελω να χανεται η ανθρωπια....δεν μπορω τα κρυα κι απροσωπα....παλιοτερα δεν ανοιγομουνα γιατι ειχα παρει πολυ απο φοβο τις ανθρωπινες σχεσεις...πιστευα οτι δεν ενδιαφερεται κανεις για μενα....ουτε καν οι γονεις μου...οταν αφηνω ενα περιθωριο στους φιλους και τους γονεις μου να μαγαπησουν και να με πονεσουν τοτε βλεπω τα πραματα αλλιως...τα βλεπω ομορφα...οχι ουτοπικα αλλα πιστευω λιγο στους ανθρωπους παλι...πως να εμπιστευτω πχ τις γυναικες οταν εχω χασει οποιαδηποτε πιστη και στον εαυτο μου αλλα και στον ανδρισμο μου...?