Αχ βρε κυκνε μου τι μου έκανες τώρα με αυτο:(
Printable View
Όχι κυκνε μου εγώ και τα τραγούδια είμαστε ένα ....Δεν υπάρχει μερα είτε στο σπίτι ειμαι,είτε στο γραφείο που να μην παίζει μουσική γι αυτό έχω φροντίσει να είναι "καταχωρημενα"στο μυαλο μου μόνο με όμορφα συναισθήματα όσο μελανχολικα και να είναι..
Κάποιες φορες μ αρέσει όλο αυτό που βγάζουν...
Το συγκεκριμένο όμως έχω ένα λόγο θα τα πούμε ιδιαιτέρως αυτά!
Διπλό χάπι stedon πήρα για να μου φύγουν οι σκέψεις αυτοκτονίας!! Κατά τα άλλα καλά χαχα
Μόνο που δεν είμαστε ούτε η βιολογία μας, ούτε οι γονείς μας, ούτε το περιβάλλον μας. Δεν είσαι ό,τι γεννήθηκες για να είσαι. Μοιρολατρεία λέγεται το συγκεκριμένο. Αν δεν υπάρχει το κατάλληλο περιβάλλον, το φτιάχνεις εσύ. Εκτός αν δεν έχουμε καμία επιρροή στο περιβάλλον. Ζούμε την ανθρωπόκαινο, με την οξεία μας επιβολή στο περιβάλλον και σε προσωπικό επίπεδο αρνούμαστε ότι έχουμε επιρροή στον ίδιο μας τον μικρόκοσμο.
Όλοι σε αυτή τη χώρα γεννήθηκαν λεβέντες
πρόσχαροι με μεγάλες καρδιές που αγαπάν
Όλοι καμώθηκαν με μάρμαρο και ήλιο
όλοι καμώθηκαν τίμιοι και γενναίοι.
Όλες εδώ γεννήθηκαν με τιμημένους κόλπους
Όλες περήφανες καλόκαρδες μανάδες
ακούραστες εργάτριες της σπιτικής μας ευτυχίας
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΥΣ ΠΟΙΗΤΕΣ
ΘΑΝΑΤΟΣ Σ'ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΑ ΣΚΑΤΑ
ΤΑ ΚΑΝΟΥΝ ΗΛΙΟ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΑ.
Όταν έρχεται κανείς αντιμέτωπος με την αλήθεια δεν μπορεί να ξεχάσει αυτό που είδε.
Η αλήθεια σού κλέβει τα μάτια..
Nadine Cordimer..
Πόσο μελό να γίνω ακόμα για να κολλήσεις πάνω μου;
https://www.youtube.com/watch?v=A_ORS-hjndQ
Η ποίηση πεθαίνει πάντα τελευταία διότι ζει στους αιώνες των αιώνων, και παίρνει μαζί της και τον ποιητή.
Λίγοι το κατόρθωσαν από όσους το αποτόλμησαν.
Όμως αυτός που είχε αξία δεν χάθηκε, ακόμα και μετά θάνατον η ποίηση τον ανέστησε για να ζήσει μαζί της αιώνια.
Μόνο που για να μιλάς με ποίηση θα πρέπει να έχεις το ταλέντο, αλλιώς δώσε αξία στον εαυτό σου εκεί που είναι τα ταλέντα σου.
Που βρήκες αυτό το ωραίο ποίημα BlackCoral, κι αν είναι δικό σου έχεις ποιητικό ταλέντο.
Βαρέθηκα να φτιαχνομαι από τα λάθη μου
Να φυτευω βολβούς πάνω σε σωρούς από σκατα.
Να βγάζω αθώους τους ένοχους και να κάθομαι για πάρτι Τους στο σκαμνί.
Να μουλιαζω στη βροχή γιατί άνοιξα την ομπρέλα μού να μπουν από κάτω δυο τρεις
μουροχαβλοι που μου φάνηκαν κρυουλιαρηδες.
Το κακό είναι πως όλα αυτά γίνονται επειδή στο βάθος ειμαι δειλή.
Το κάνω για να πιστέψω έστω και για λίγο πως είμαι εγώ εδώ.
Πως παίζω και εγώ σ αυτό το ντέρμπι.
Πάντως όπως και να έχει το ζήτημα ένα πράμα ξερω Καλά.
Πως γουστάρω πολύ.
Γουστάρω την φάση και περισσότερο την αντίφαση.
Γουστάρω την τρέλλα μου και περισσότερο την τρέλλα των άλλων
Γουστάρω να μυρίζομαι ανθρωπιά
Γουστάρω τα αγόρια που έχουν κορδέλες στα μαλλιά και στα ματια
μενεξεδες.
Γουστάρω τακορίτσια που τραγουδούν στις ακρογιαλιές Μ ένα θαλασσοπουλι
ανάμεσα στα φρύδια.
Μπορεί να ειμαι μια δειλή μια φευγάτη αλλά χαίρομαι αφάνταστα που κάποιος με
έσπειρε στη γη......
Αλκυόνη Παπαδάκη "Σκισμένο ψαθακι"
Πες μου ποιο χέρι
στης μοίρας το χάρτη
σκορπάει μελάνι
και σβήνει λιμάνι,
σβήνει ρότα, φάρους κι αρχή...
Κεραυνός κι αστραπή
ξάφνου στ' ανήξερο καλοκαίρι
η κακιά η στιγμή
φίδι, σκορπιός, μαχαίρι
στην καρδιά μου όρμησε
να τη φαρμακώσει...
Κεραυνό κι αστραπή,
ελπίζει πια η ζωή μας στο θαύμα
άγγελο της χαράς κι εκδικητή αντάμα,
τους ανθρώπους που χωρίσαν πάλι να ενώσει...
https://www.youtube.com/watch?v=OkaQxclDJNs
Στο ίδιο πάντα σκηνικό
και στης ψυχής τον πανικό
απόψε πνίγομαι,
χρειάζομαι αέρα...
https://www.youtube.com/watch?v=clNQFcBUgaw
Ο εγωισμός επιδιώκει τη μοναξιά για να ξεφύγει την υποταγή.
Ανρί Λακορντέρ
Σου ειπα αυτη η γλυκια μελανχολια των τραγουδιων μ αρεσει τοσο πολυ (ξερω ειμαι του γιατρου:)
Ειμαι πολυ καλα ,καλυτερα δεν γινεται ,εχουμε επιτελους επιστροφη στα πατρια εδαφη και με το χαρτι στο χερι.
Τα καταφερε το κοριτσακι μου περασε και στα υγειονομικα και στα αθληματα και ειναι πλεον βεβαιο οτι περναει στα σωματα ασφαλειας,περιμενουμε μονο τις βασεις τον Αυγουστου για να δουμε αν θα παει Σημαιοφορων Λιμενικων ή Αστυνομια!
https://www.youtube.com/watch?v=51PCUNHU4bo
Βαρέθηκα τον άψυχο τον έρωτα,
τα βράδια με τους φίλους τα ξενέρωτα...
Βαρέθηκα τους στίχους, τα συνθήματα
τα λόγια και τα εύκολα αισθήματα...
Απορώ πως αυτοί που τους αρέσει να ακούνε μελαγχολικά τραγούδια (πχ Καζαντζίδη, Ξανθόπουλο, Πουλόπουλο κλπ) και μάλιστα έχοντας την ένταση του ήχου δυνατά δεν έχουν καθόλου μελαγχολία και υπό τη μουσική τέτοιων τραγουδιών διασκεδάζουν και τους ανάβει το κέφι. Ενώ κάποιοι άλλοι, οπως αρκετοί εδώ στο φόρουμ, φαίνεται πως ακούνε τέτοια τραγούδια λόγω της συναισθηματικής τους κατάστασης την οποία αυτά εκφράζουν πχ απογοήτευση πόνος, μελαγχολίας. Εγώ πάντως τα τελευταία χρόνια ακούω αρκετή κλασική μουσική ως κάτι που με ηρεμεί και με χαλαρώνει.
Fuck them all and what they stand for!
Μην πεις ποτέ σου "Είναι αργά!"
κι αν χαμηλά έχεις πέσει,
κι αν λύπη τώρα σε τρυγα
κι έχεις βαθιά πονέσει.
Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά
κι έρημη έχεις μείνει,
μην πεις ποτέ σου: "Είναι αργά!"
..τ' ακούς; ό,τι κι αν γίνει !!!!
.
.
Αντώνης Σαμαράκης
Είμαστε συναισθηματικά αναλφάβητοι. Όχι μόνο εσύ κι εγώ, όλοι μας είμαστε κι αυτό είναι το πιο θλιβερό. Μας δίδαξαν για την ανατομία, για τις γεωργικές μεθόδους στην Αφρική. Ξέρουμε απ'έξω μαθηματικούς τύπους. Αλλά δεν μας έμαθαν τίποτα για τις ψυχές μας. Είμαστε τρομακτικά ανίδεοι για τον εαυτό μας και τους άλλους. Πολλά λέγονται σήμερα για το ότι τα παιδιά θα πρέπει να διδάσκονται από νωρίς για την αλληλεγγύη, την κατανόηση, τη συνύπαρξη, την ισότητα και όλες αυτές τις έννοιες για τις οποίες συζητάμε συνέχεια. Αλλά κανείς δεν σκέφτεται ότι πρώτα θα πρέπει να μάθουμε για τον εαυτό μας και τα συναισθήματά μας. Για τους δικούς μας φόβους, για τη μοναξιά μας, για το θυμό. Είμαστε εγκαταλειμμένοι, ανίδεοι και θυμωμένοι μέσα στα ερείπια της φιλοδοξίας μας. Το να βοηθήσεις ένα παιδί να αποκτήσει επίγνωση της ψυχής του ακούγεται σχεδόν ανήθικο. Αλλά πώς είναι δυνατό να καταλάβεις τους άλλους, όταν δεν γνωρίζεις τίποτα για τον εαυτό σου;
Ingmar Bergman
Όταν έχεις καλή ψυχή ,βοηθάς υπερβολικά,
εμπιστεύεσαι υπερβολικά,
δίνεσαι υπερβολικά ,αγαπάς υπερβολικά.
Και δυστυχώς πληγώνεσαι υπερβολικά......
Προσπάθησα! Προσπάθησα πολύ,όμως να ξέρεις,
δεν μπορώ να χάσω εμένα για να βρω εσένα,
γιατι μάτια μου χάνεσαι και εγώ δεν αντέχω στο σκοτάδι....
Αγαπη που γινες φωτια
τσιγαρο αναμενο
απο τη καυτρα σου ξανα
καιγομαι και πεθαινω
εγω τα συναισθηματα τα βλεπω σαν ενα μπελα γιατι μου φαινετε αδυνατο καποιος να βρει το σωστο δρομο με τη καρδια του εμπιστευομαι μονο τα ματια μου και το Θεο Τα υπολυπα απλα θελω να δω που το πανε δεν εχω καταλαβει ακομα τι κερδιζει καποιος που ειναι συναισθηματικος οτι τα συναισθηματα του τον τρελαινουν? εγω συγκεκριμενα κανω πραγματα για να κανω τι ζωη μου καλυτερη και δε φοβαμαι τιποτα εχω συνηθισει μια ζωη ολοι να μου λενε δε γινετ5ε αυτο που λες και να τους λεω θα γινει επειδη το θελω εγω για μενα το συμφερον καποιου θα ηταν να εχει υψιλη νοημοσυνη και να μη σκεφτεται συναισθηματικα εκτος αν εχει ορεξη να βαλε8ι μπελαδες στο κεφαλι του και εχω το θαρρος της γνωμης μου και σε οπιον αρεσει αλιως να βρει καλυτερη εγω ειμαι απο πετρα και δε καταλαβαινω ουτε απο συναισθηματα ουτε απο ρομαντζα απλα καπιες φορες δε μιλω για να μη γινω δυσαρεστος πριν κανω οτιδηποτε σκεφτομαι τι εκαναν για μενα και ποσο με σεβαστηκαν? και μιλω αναλογα
μαράζι, θλίψη, ως ένα σύννεφο συναισθήματος που σκέπεσε τη σκέψη και το νου μου,
κι έτσι να κάθομαι με γερμένο λοξώς αριστερά το κεφάλι ώστε σχεδόν ν αγγίζει τον ώμο
και να κοιτάω με βλεμμα αρκετά χαμηλομένο ευθύ στο κάτω μέρος του τοίχου του δωματίου πριν εκεί που αρχίζει η επαφή του τοίχου με το πάτωμα, λες και καρφώθηκε το βλέμμα μου σε συγκεκριμένο σημείο
λες και επιζητώ ξεκούραση από τη θλίψη ως μιας άλλης λογής ξεκούραστη θλίψη
και μια ελαφριά ημικρανία ψηλά στο κεφάλι μπροστα αριστερα που συνοδεύεται από ελαφρά καχυκαρδία
κι ένα αίσθημα βάρους στο στήθος που διαχέεται σ όλη την κοιλιά μπροστά
αποτελέσματα σωματικά της θλίψης,
αρκούν μόνο δυο τρία περιστατικά για να την ξυπνήσουν
για να βάλουν μπρος τη γνώριμη αλληλουχία σκέψης που αυτόματα προκαλεί αυτό το σύννεφο συναισθήματος
και μια κρυφή αυτοάμυνα που αγωνίζεται να το μετατρέψει σε χαρμολύπη αφού δεν μπορεί να το αντικαταστήσει με άλλα θετικά συναισθήματα,
σ αυτό το υπόβαθρο ζωής που δεν με βρίσκει όσο χαρούμενο θα θελα να μαι, κάτι για το οποίο θα συμφωνούσε μαζί μου κι ένας ανεξάρτητος τρίτος.
-Tι με θες;Αφού είμαι όλο πληγές.
-Θα στις γιατρέψω τις πληγές.
-Έχω πολλά σημάδια.
-Θα στα φιλήσω τα σημάδια.
-Πονάω παντού
-Θα σε φροντίσω να περάσουν οι πόνοι.
-Κλαίω συχνα .
-Θα στα πίνω εγω τα δάκρυα,θα τα κάνω γέλια.
-Φοβάμαι τις αγκαλιές .
-Θα σε αγγίζω προσεκτικά.
-Και οι εφιάλτες;
-θα σου κρατάω το χέρι όλα τα βράδια μέχρι να τους διώξουμε.
-Κι όταν φοβάμαι;
-Μαζί θα πολεμήσουμε τους φόβους σου.
-Κι όταν δεν μπορώ να κοιμηθώ ;
-Θα σου λέω ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ
-Τι θα κανω;
-ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ;
-Πως θα τα καταφέρω;
-ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ.
-Νοιώθω γερασμένη.
-Είσαι το κοριτσάκι μου.
-Μα τα προβλήματα μου....
-Τα προβλήματα ΜΑΣ.
-Πως θα σωθώ;
-Θα μπω εγώ μπροστά σου να αποτρέψω τον χαμό.
-Και για όλα αυτά τι αντάλλαγμα θες;
-Να με αφήσεις να σε αγαπάω.....
-Ανιδιοτελής αγάπη-
Και να θυμάσαι..σ'αυτή τη ζωή κάποιοι θα σ'αγαπήσουν άνευ όρων , κι'άλλοι, μόνο αν οι συνθήκες είναι "επωφελείς" γι'αυτούς...
Χόρχε Μπουκάι
https://www.youtube.com/watch?v=bDIF-AWi630
Δυο λόγια μου φτωχά
θέλω δειλά να σου πω,
δυο λόγια μοναχά
κι ένα γλυκό σ’ αγαπώ...
Χαρά μου,
για σένα ζω χαρά μου
το ξέρεις
χωρίς να σ’ το `χω πει...
Χαρά μου,
τα πιο όμορφα όνειρά μου
χαρά μου,
τα πνίγω στη σιωπή...
https://www.youtube.com/watch?v=jZ5KAbxEfPM
Κι αν δεν προσμένεις να με δεις,
κι αν δεν προσμένεις να με δεις
κι εγώ πως θα ξανάρθεις
εσύ του πρώτου ονείρου μου γλυκύτατη πνοή...
Αιώνια θα το τραγουδώ,
αιώνια θα το τραγουδώ
κι εσύ δε θα το μάθεις
πως οι στιγμές που μου ΄δωσες αξίζουν μια ζωή...
Το πώς θα προχωρήσεις στην ζωή σου, εξαρτάται από το πώς θα διαχειριστείς τις μνήμες σου.
Να 'χα καρδιά μα και πυγμή
όλα στη γη σε μια στιγμή,
όλα στη γη σε μια στιγμή
για να τ' αλλάξω...
https://www.youtube.com/watch?v=8cbhJX2hIr8
Λυπάμαι που το λέω αλλά δεν με γεμίζει τίποτα πια σε αυτή την ζωή!!