HMEΡΟΛΟΓΙΟ ΒΟΥΛΙΜΙΚΩΝ-ΥΠΕΡΦΑΓΙΚΩΝ

Quote:

---

Originally posted by sofitsa
:barfy: Καλη χρονια, ειμαι νεο μελος.....φυσικα προβληματικο....κωλωνω να γραψω....με τραγικα βουλιμικα επεισοδια τα τελευταια χρονια.....υπαρχει λυση????

---

Καλησπέρα sofitsa και καλή χρονιά... Κωλώνεις? Μα γιατί? Σαν πρώτο βήμα επωφελήσου από την ανωνυμία που σου προσφέρει το φόρουμ αυτό και βγάλε από μέσα σου οτιδήποτε έχεις ανάγκη να μοιραστείς μαζί μας, σχετικό ή μή με το θέμα της βουλιμίας. Όσο για την λύση που αναζητάς, μην περιμένεις θαύματα. Όπως κάθε εξάρτηση, έτσι και η βουλιμία θέλει τρομακτική θέληση και προσπάθεια για να την φέρεις σε καταστολή. Βρες μέσα σου την δύναμη και τα κίνητρα για τον μεγάλο αυτό δρόμο που ανοίγεται μπροστά σου. Αξίζει τον κόπο, να είσαι σίγουρη για αυτό!!!

Quote:

---

Originally posted by loustam

Quote:

---

Originally posted by sofitsa
:barfy: Καλη χρονια, ειμαι νεο μελος.....φυσικα προβληματικο....κωλωνω να γραψω....με τραγικα βουλιμικα επεισοδια τα τελευταια χρονια.....υπαρχει λυση????

---

Καλησπέρα sofitsa και καλή χρονιά... Κωλώνεις? Μα γιατί? Σαν πρώτο βήμα επωφελήσου από την ανωνυμία που σου προσφέρει το φόρουμ αυτό και βγάλε από μέσα σου οτιδήποτε έχεις ανάγκη να μοιραστείς μαζί μας, σχετικό ή μή με το θέμα της βουλιμίας. Όσο για την λύση που αναζητάς, μην περιμένεις θαύματα. Όπως κάθε εξάρτηση, έτσι και η βουλιμία θέλει τρομακτική θέληση και προσπάθεια για να την φέρεις σε καταστολή. Βρες μέσα σου την δύναμη και τα κίνητρα για τον μεγάλο αυτό δρόμο που ανοίγεται μπροστά σου. Αξίζει τον κόπο, να είσαι σίγουρη για αυτό!!!

---

Για την θέληση που έγραφα .... αναρωτιέμαι πότε θα την αποκτήσω. Χτές ξαναέκανα υπερφαγία. Την μια στιγμή πιστεύω ότι το έχω αφήσει πίσω μου και την άλλη ξανακυλάω στα ίδια και χειρότερα. Κάθε πρωί αισθάνομαι άθλια .... Εξάρτηση και καταστολή .... Έχεις απόλυτο δίκιο.... Απόλυτο δίκιο... Τα αισθήματα που σε οδηγούν στο υπερφαγικό επεισόδιο, η δύναμη που έχουν, η θολούρα του μυαλού, η αίσθηση εγκλοβισμού, η καθημερινή προσπάθεια απομάκρυνσης. οι πολυετείς προσπάθειες απεξάρτησης .... όλα αυτά είναι μια σαφής και βαριά εξάρτηση

καλή χρονιά κορίτσια!

έλα βρε κορίτσι!!Καλή χρονιά!!Χρόνια και ζαμάνια..αλλά για να χάθηκες είμαι σίγουρη πώς έχεις σταθεί στα πόδια σου και είσαι καλά!

Καλή χρονιά bouliana. Ελπίζω όλο αυτό το διάστημα να έχεις περάσει σούπερ, να νιώθεις πολύ όμορφα και να έχεις σταματήσει να έχεις πλέον λόγους να μπαίνεις σε αυτό το φόρουμ... Εύχομαι το 2011 να αποκτήσεις όλα όσα ονειρεύεσαι. Το δικαιούσαι μετά από όλο αυτόν τον αγώνα που έκανες μέσα στο 2010! :-)

ΡΟΖ μου πώς είσαι εσύ? Πώς πήγαν οι τελευταίες ημέρες? Αχ πες μου ότι μέσα στο 2011 δεν έχει καταγραφεί επεισόδιου εμετού...
Εγώ έχω περάσει κάποιες συναισθηματικές φρίκες, με πιάνουν οι μαύρες μου, έχω κάνει τα υπερφαγικά μου, αλλά ευτυχώς ούτε λόγος για εμετό... Θέλω το 2011 να είναι καθαρό!

Loustam μου πέτυχες τη μέρα να με ρωτήσεις!!Απο το πρωί το γυροφέρνω να κάνω βουλιμικό αλλά ΘΑ το παλέψω...Όχι ,εμετούς δεν έχω ξανακάνει αλλά κάθε μέρα σχεδόν ξεφεύγω κ κάνω μαλακίες με αποτέλεσμα να έχω πάρει..Καί παίρνω για την πλάκα πλέον ρε γμτ.φοράω κάτι μακριά φουστανοπουλόβερ και όλο λέω "απο αύριο καλύτερα" , ελπίζω μόνο να μην ξεφύγω τελείως!Είναι πολύ μεταβατική αυτή η περίοδος και κάθε που αγχώνομαι ξεσπάω στο φαγητό(κ στο αλκοόλ), ορκίστηκα οτι ό,τι γίνει ας γίνει και μετά θα μπω σε σειρά, αλλά εμετό θα το παλέψω να μην ξανακάνω.Μου λένε οτι πάχυνα αλλά δεν με πειράζει και τόσο πια, δεν παθαίνω υστερίες, ίσως γιατί εχω χίλια πράγματα που εκρεμμούν και με έχουν απορροφήσει!Ούτως ή άλλως, είτε είμαι 40 κιλά είτε 60, δεν χέστηκε και κανένας, οπότε προσπαθώ να είμαι ψύχραιμη.Μακάρι να ΞΕΦΥΓΟΥΜΕ επιτέλους!!!Πάντως πρέπει να είμαι τρομερά ανεύθυνο άτομο, αν σκεφτεί κανείς οτι με το που αναλαμβάνω κάποια υποχρέωση το πρώτο πράγμα που κάνω είναι να πιώ...και το αμέσως μετά..να φάω!Διαφορετικά ΔΕΝ μπορώ να φέρω τπτ εις πέρας..Κατάντια , αλλά το μόνο που παλέυω τώρα είναι να με κρατάω σε μια μέτρια κατάσταση για να μη το γ@μήσω τελείως..:crazy:

*λάθος...ανεύθυνη δν είμαι..ευθυνόφοβη όμως..ΠΟΛΥ!!

Μια χαρούλα... Μου αρέσει που έχεις χαλαρώσει την στάση σου απέναντι στα κιλά. Δεν υπάρχει άγχος. Η υγεία πάνω από όλα. Όσο για το τι άτομο είσαι, μήπως είσαι απλά υπερβολικά απαιτητική από τον εαυτό σου? Και πιστεύεις ότι αν κάτι δεν το κάνεις όσο καλά θα ήθελες, τότε δεν αξίζεις?

Ναι..ετσι είμαι..τελειομανής και όταν κρίνω οτι δν είαμι σωστή απόλυτα σε κάτι τότε με στήνω στον τοίχο....τώρα μόλις έκανα υπερφαγικό.Μόυ είπαν οτι πάχυνα και"έγινα άνθρωπος" και με πέιραξε.. 2 πακέτα μπισκοτα σοκολάτας,3 παγωτά, 1 κρουασάν, μια ατομική πίτσα, 2 παστέλια και ένα πεινιρλι..είμαι παρα πολύ κουρασμένη και ελπίζω να μην πάω στη λεκάνη πάλι..δν μπορώ άλλο..

Καλημέρα ΡΟΖ και ελπίζω το χθεσινό υπερφαγικό να σε οδήγησε απλά σε έναν βαθύτατο ύπνο και όχι στην λεκάνη. Αναρωτιέμαι όμως τί είναι αυτό που σε ενόχλησε περισσότερο και σε οδήγησε εκεί? Στο ότι σου είπαν μία λέξη tabboo (βλέπε πάχυνες...) κι ας το είπαν για καλό? Στο ότι εσένα δεν σου αρέσει ο εαυτός σου έτσι? Ή στο ότι συνειδητοποιείς πώς φαινόσουν στους άλλους τους μήνες της ανορεξίας σου και τί μπορεί να έχουν σχολιάσει για εσένα όλο αυτό το διάστημα? Το έχω περάσει κι εγώ αυτό το στάδιο αλλά ήταν πολλά χρόνια πίσω και δεν μπορώ να θυμηθώ τί με οδηγούσε στο περίπτερο κάθε φορά που μου έλεγαν πόσο άσχημη ήμουν τους μήνες της ανορεξίας μου...
Πάντως σε κάθε περίπτωση να ξέρεις ότι είσαι πολύ τυχερή που έχεις ξεφύγει από την ανορεξία=θάνατος. Και επίσης το σώμα μας έχει πολλά περιθώρια +/- κάποια κιλά για να θεωρείται αντικειμενικά "αποδεκτό" από τον κοινωνικό περίγυρω. Φρόντισε να φτιάξεις την διάθεση και την ψυχολογία σου. Αυτά τελικά είναι που βλέπουν οι γύρω μας και όχι το αν είσαι 55 ή 65 κιλά...

Καλημέρα με πολλά χαμόγελα εύχομαι

δν είμαι κ στα καλύτερά μου.δεν έχω κ πολλά να γράψω.
δν έχω κάνει εμετό αν εξαιρέσουμε μία φορά που ήπια πάλι τα έντερά μου,κ δν γινόταν αλλιώς.
επίσης μίλησα σε μια φίλη μου κ στον γκόμενό μου.η φίλη μου έπεσε από τα σύννεφα.κουφάθηκε τελείως η κοπέλα.
το αγόρι μου είχε καταλάβει ήδη γιατί του άνοιγα διάφορες συζητήσεις κ του πετούσα διάφορα κ είχε πιάσει το νόημα.
στην φίλη μου το είπα γιατί είχα σουρώσει κ άνοιγα το στόμα μου κ δν ήξερα τι έλεγα,ευτυχώς παρά την σούρα μου διάλεξα ένα άτομο που εμπιστεύομαι κ σέβομαι.
στον φίλο μου το είπα από ενοχές.δν ήθελα να ξέρουν άλλα άτομα κ όχι αυτός.
αυτή τη μέρα που τα είπα σε αυτή τη φίλη μου γύρισα σπίτι μου κ είχα τον χειρότερο ύπνο της ζωής μου.τα παλιά φαντάσματα ξαναγύρισαν.από το πολύ κάπνισμα,πιοτό ,ορθοστασία,κ ντροπή που ένιωσα(

Quote:

---

Originally posted by bouliana
δν είμαι κ στα καλύτερά μου.δεν έχω κ πολλά να γράψω.
δν έχω κάνει εμετό αν εξαιρέσουμε μία φορά που ήπια πάλι τα έντερά μου,κ δν γινόταν αλλιώς.
επίσης μίλησα σε μια φίλη μου κ στον γκόμενό μου.η φίλη μου έπεσε από τα σύννεφα.κουφάθηκε τελείως η κοπέλα.
το αγόρι μου είχε καταλάβει ήδη γιατί του άνοιγα διάφορες συζητήσεις κ του πετούσα διάφορα κ είχε πιάσει το νόημα.
στην φίλη μου το είπα γιατί είχα σουρώσει κ άνοιγα το στόμα μου κ δν ήξερα τι έλεγα,ευτυχώς παρά την σούρα μου διάλεξα ένα άτομο που εμπιστεύομαι κ σέβομαι.
στον φίλο μου το είπα από ενοχές.δν ήθελα να ξέρουν άλλα άτομα κ όχι αυτός.
αυτή τη μέρα που τα είπα σε αυτή τη φίλη μου γύρισα σπίτι μου κ είχα τον χειρότερο ύπνο της ζωής μου.τα παλιά φαντάσματα ξαναγύρισαν.από το πολύ κάπνισμα,πιοτό ,ορθοστασία,κ ντροπή που ένιωσα(

---

συνεχίζω..

είχα τρομερό πονοκέφαλο κ ταχυπαλμίες μέσα στον ύπνο μου.

το πρωί που σηκώθηκα ήμουν ήδη καλύτερα
σκεφτόμουν οτι εδώ πάλι που έφτασα είχα δύο επιλογές.η να γυρίσω πίσω στην παλιά μου καλή συνήθεια που με ξαλάφρωνε από τις τύψεις κ την ντροπή ή να κάνω κάτι πιο αποφασιστικό.
κ το είπα στον δικό μου.ένιωσα πολύ καλύτερα.κ έτσι ΄την γλίτωσα γιαυτή την φορά.

όμως νιώθω αδύναμη.όχι όπως πριν.πρέπει να απομακρυνθώ κ πάλι από το πολύ φαί κάπνισμα κ πιοτό.

χα χα χα... Αχ βρε bouliana! Τουλάχιστον καλοπερνάς... Παρέες, ποτάκια, ... ρώτα κι εμένα που έχω γίνει 30 χρονών συνταξιούχα... Τα βράδια πιτζαμούλες, παντοφλίτσες και βιβλιαράκι ή καμιά ταινία... Θέλουμε να βγούμε με τον φίλο μου και σερνόμαστε. Μου έχει λείψει η ανεμελιά των 20s που έβγαινα κάθε βράδυ και το γούσταρα!
Όσο για το ότι μίλησες με την φίλη σου και τον δικό σου, μπράβο και πάλι μπράβο!!! Εγώ έχω φτάσει στο σημείο όπου βρεθώ και όπου σταθώ να το διατυμπανίζω. Αυτοσαρκάζομαι κιόλας κι ας σκεφτούν οι γύρω μου ότι γουστάρουν!!! Δεν με νοιάζει καθόλου. Αν και οφείλω να παραδεχτώ ότι σε όσους το έχω αναφέρει, έχουν αντιδράσει πολύ λογικά. Και την παλιά "καλή" συνέχεια ξέχνα την... Τα καλά είναι μόνο μπροστά μας, όχι πίσω μας :-)

loustam δεν θέλω να ξαναβγώ κ να τα ξαναπιω ;ever! θέλω να μείνω για πάντα με την πιτζάμα μου στο κρεββάτι μου!

οχι ρε βουλιανα, εσυ μπορεις και πολυ καλυτερα

Quote:

---

Originally posted by bouliana
loustam δεν θέλω να ξαναβγώ κ να τα ξαναπιω ;ever! θέλω να μείνω για πάντα με την πιτζάμα μου στο κρεββάτι μου!

---

το ίδιο!!!Loustam αν έβλεπες τώρα τη φάτσα μου και το χάλι που έχω απτο ξενύχτι κ το αλκοόλ..σίγουρα θα επέλεγες τις παντοφλίτσες σου με μεγάλη χαρα!

εντάξει είμαι λίγο υπερβολική.αν αυτό εννοείς.δν θέλω να ξενυχτίσω για το επόμενα τρία σκ.

Αφού σε έχει όντως κουράσει, κάτσε μέσα. ʼρχισε να λες όχι σε προτάσεις, πες ότι έχεις ανάγκη για ένα διάστημα να μην βγεις και να ρίξεις ρυθμούς. Κάνε ό,τι μα ό,τι γουστάρεις να κάνεις. Όχι για τους άλλους. Μόνο για πάρτη σου. Εγώ είχα μία πολύ μεγάλη περίοδο που όλα τα βουλιμικά μου γινόντουσαν μετά από βραδινές εξόδους. Εκεί που κανείς θα περίμενε ότι η έξοδος θα μου έκανε καλό, εγώ έκανα τα αντίθετα... Γιατί? Διότι δεν γούσταρα πραγματικά να βγω, πολλές φορές μπορεί να μην γούσταρα ούτε καν την παρέα. Πήγαινα όμως για να μην σκεφτούν αρνητικά για εμένα ή γιατί έπρεπε να πάω διότι όταν είσαι νέος βγαίνεις. Αλλιώς είσαι ξενέρωτος. Και μετά έτρωγα τα πάντα για να πνίξω μέσα μου την ψυχαναγκαστική μου συμπεριφορά. Ε έπαιζε το ρόλο του και το αλκοόλ που χαλαρώνει όλες τις αντιστάσεις. Έτσι που λες... Εγώ έχω άλλες φρίκες, που θα σας τα πω εν καιρώ...
ʼσχετο, αλλά μένεις μόνη σου?

Quote:

---

Originally posted by loustam
Καλημέρα ΡΟΖ και ελπίζω το χθεσινό υπερφαγικό να σε οδήγησε απλά σε έναν βαθύτατο ύπνο και όχι στην λεκάνη. Αναρωτιέμαι όμως τί είναι αυτό που σε ενόχλησε περισσότερο και σε οδήγησε εκεί? Στο ότι σου είπαν μία λέξη tabboo (βλέπε πάχυνες...) κι ας το είπαν για καλό? Στο ότι εσένα δεν σου αρέσει ο εαυτός σου έτσι? Ή στο ότι συνειδητοποιείς πώς φαινόσουν στους άλλους τους μήνες της ανορεξίας σου και τί μπορεί να έχουν σχολιάσει για εσένα όλο αυτό το διάστημα? Το έχω περάσει κι εγώ αυτό το στάδιο αλλά ήταν πολλά χρόνια πίσω και δεν μπορώ να θυμηθώ τί με οδηγούσε στο περίπτερο κάθε φορά που μου έλεγαν πόσο άσχημη ήμουν τους μήνες της ανορεξίας μου...
Πάντως σε κάθε περίπτωση να ξέρεις ότι είσαι πολύ τυχερή που έχεις ξεφύγει από την ανορεξία=θάνατος. Και επίσης το σώμα μας έχει πολλά περιθώρια +/- κάποια κιλά για να θεωρείται αντικειμενικά "αποδεκτό" από τον κοινωνικό περίγυρω. Φρόντισε να φτιάξεις την διάθεση και την ψυχολογία σου. Αυτά τελικά είναι που βλέπουν οι γύρω μας και όχι το αν είσαι 55 ή 65 κιλά...

Καλημέρα με πολλά χαμόγελα εύχομαι

---

Ναι τελικά επεσα ξερή, δν είχα κουράγιο για κάτι άλλο, αλλά το ότι έφαγα όλα αυτά με το σκεπτικό πως θα τα βγάλω, καταλαβαίνεις τώρα πώς είναι το στομάχι μου κ τι τύψεις νιώθω..δν θέλω να υπάρχω ώσπου να ξεφουσκώσω απλά.Με ενόχλησε αρχικά ο τρόπος, που ενώ ήταν πάνω στην πλάκα και όχι κακοπροαίρετος, δυστυχώς εμένα μου έκανε κακό γιατί δν έχω ξεπεράσει ακόμα εντελώς το πρόβλημα.Συγκεκριμένα μου είπε ένας φίλος όταν έφτασε στην παρέα "Τι έγινε Ροζούλα?Τα τσακίσαμε τα μελομακάρονα τα Χριστούγεννα?" Και μετά γυρνάει ο κολλητός μου κ του λέει "ναι ρε μλκ, είδες που έγινε άνθρωπος !" Και τότε συνειδητοπόιησα οτι εκτός απο εμένα, βλέπουν και οι τρίτοι τις όποιες αλλαγές στο σώμα μου και πως δν έχω πάρει μόνο 1 κιλό που δν το προσέχει κανένας αλλά πολύ παραπάνω και ένιωσα πανικό .Και φυσικά δν νιώθω ακόμη καλά με το σώμα μου γιαυτό και προσπαθώ να το κρύβω με φαρδιά παντελόνια και ζακέτες αλλά απότι βλέπω και πάλι οι αλλάγες φαίνονται.(πώς να μη φανούν με τα μάγουλα που έχω κάνει..)

Quote:

---

Originally posted by loustam
Αφού σε έχει όντως κουράσει, κάτσε μέσα. ʼρχισε να λες όχι σε προτάσεις, πες ότι έχεις ανάγκη για ένα διάστημα να μην βγεις και να ρίξεις ρυθμούς. Κάνε ό,τι μα ό,τι γουστάρεις να κάνεις. Όχι για τους άλλους. Μόνο για πάρτη σου. Εγώ είχα μία πολύ μεγάλη περίοδο που όλα τα βουλιμικά μου γινόντουσαν μετά από βραδινές εξόδους. Εκεί που κανείς θα περίμενε ότι η έξοδος θα μου έκανε καλό, εγώ έκανα τα αντίθετα... Γιατί? Διότι δεν γούσταρα πραγματικά να βγω, πολλές φορές μπορεί να μην γούσταρα ούτε καν την παρέα. Πήγαινα όμως για να μην σκεφτούν αρνητικά για εμένα ή γιατί έπρεπε να πάω διότι όταν είσαι νέος βγαίνεις. Αλλιώς είσαι ξενέρωτος. Και μετά έτρωγα τα πάντα για να πνίξω μέσα μου την ψυχαναγκαστική μου συμπεριφορά. Ε έπαιζε το ρόλο του και το αλκοόλ που χαλαρώνει όλες τις αντιστάσεις. Έτσι που λες... Εγώ έχω άλλες φρίκες, που θα σας τα πω εν καιρώ...
ʼσχετο, αλλά μένεις μόνη σου?

---

όχι δεν μένω μόνη μου,μένω με τους γονείς μου.βέβαια το σπίτι είναι μεγάλο κ έτσι έχω χώρο ανεξάρτητο.παρόλα αυτά δν είναι το ίδιο.θέλω να μείνω μόνη μου αλλά δν το κάνω από τεμπελιά.

Χαιρετώ τα κορίτσια μου. Bouliana μου καλή χρόνια κούκλα μου. Εύχομαι το 2011 να σου φέρει ότι επιθυμείς και κυρίως ευεξία και ψυχική ηρεμία.
Νομίζω ότι ήταν ένα σημαντικό βήμα ότι μίλησες σε κάποιον για το πρόβλημα σου. Εγώ δεν είχα ποτέ τα κότσια να μιλήσω σε κανέναν για το θέμα της ανορεξίας. Στους μεν γονείς μου ότι μπορούσα το έκρυβα γιατί θα πάθαιναν εγκεφαλικό οι άνθρωποι και στον περίγυρο μου δεν τόλμαγα να το κάνω γιατί φοβόμουν την κριτική. Ήδη ήξερα ότι σχολιαζόμουν πίσω από την πλάτη δεν γούσταρα να τους δώσω ακόμα περισσότερο τροφή για σχόλια.
Νομίζω σε τέτοιες περιπτώσεις χρειάζεται διακριτικότητα και πολύ λεπτοί χειρισμοί.
Να για παράδειγμα το λέω με βάση το σκηνικό που μας περιγράφει η ροζούλα μας με τους φίλους της. Αυτό το έγινε άνθρωπος ας πουμε θα μπορούσε να το αποφύγει ως σχόλιο Το λέω γιατί έχω ακούσει και για μένα ανάλογο σχόλιο. Δεν αντιέγω δίκιο είχαν οι άνθρωποι τα ξέρω τα παλιά τα χάλια μου και ακόμα θέλω δουλειά αλλά όταν ακούω κάτι τέτοια είναι σαν να μου λένε ξαναγύρνα τώρα στα παλιά η κάτσε και πλακώσου στο φαί. Λανθασμένη αντιμετώπιση σίγουρα αλλά όταν έχεις μια ούτως ή άλλως εύθραυστη ψυχολογία είναι πολύ λογικό να αρπάζεσαι αμέσως.
Πωπω τις προάλλες στο γυμναστήριο μου πε μια φίλη μου πως βλέπει τα μαγουλάκια μου πιο πρησμένα και ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. μαχαιριά στην καρδιά καλέ ήτανε.
Καμιά φορά νομίζω ότι δε θα συμβιβαστώ και θα πισογυρίζω. Όχι στην ανορεξία δε θα γυρίσω έτσι δηλαδή θέλω να ελπίζω αλλά καμιά φορά δεν αισθάνομαι τελειως απελευθερωμένη. Μου βγαίνουν ένα σωρο φόβοι και ένας ατέλειωτος πανικός.
Εχει δίκιο η λούσταμ αυτό που πρέπει να φτιάξουμε είναι η ψυχολογία μας και αν και εχω κάνει σημαντικά βήματα γι αυτό κάποιες φορές λυγίζω.
Εν τω μεταξύ έχω αρχίσει να φοβάμαι ότι θα περάσω στο άλλο άκρο της βουλιμίας και δε θέλω να γνωρίσω και αυτή την πλευρά του νομίσματος. Με το πρόσχημα του ότι τώρα πάίρνουμε κιλά πιάνω τον ευατό μου να τρώει μαλακίες. Δεν έχω κάνει κάποιο υπερφαγικό αξιομνημόνευτο αλλά είναι στιγμές που θολώνει το μυαλό και αυτό επηρεάζει την ψυχολογία μου. Μα πότε επιτέλους θα αποκτήσω μια διατροφική ισορροπία?

μα ρε συ το πρώτο πράγμα που λένε οι γιατροί στον κύκλο ενός ανορεξικού , είναι οτι ΠΟΤΕ δεν θα κάνουν αναφορές περι βάρους και κιλών μπροστά του κατα την διαρκεια της θεραπείας, τύπου "αχ τι καλα που πάχυνες!!"Είναι παρα πολύ επώδυνο, αλλά τι να κάνω τώρα, να απαιτήσω απο ανθρώπους που δν ξέρουν τι μου συμβαίνει και δν έχουν και γνώση πάνω στο θέμα , να προσέχουν τι θα μου λένε?Λίγο αδύνατο..Και με τους δικούς μου το ίδιο θέμα είχα.Τι να τους πώ?Σας ευχαριστώ για την περιποίηση με τα ωραία φαγητά, αλλά να μωρέ, αφού τα φάω , πάω και τα ξερνάω γιατί έχω πρόβλημα..!χαχα!ωραίο ανέκδοτο!!

άσε ρε συ μεγάλο βάσανο. ¨Ενα μικρό σχόλιο ανα μπορεί να σε οδηγήσει στην παράνοια ή ακόμα χειρότερα στο ψυγείο. Ώρες ώρες παίρνω τα πράγματα στην πλάκα και πραγματικά κάθομαι και γελάω με την πάρτη μου και τις μαλακίες που σκέφτομαι αλλά άλλες με πιάνει και τα παίρνω όλα τόσο κατάκαρδα γενικά τώρα μιλάω. Και αυτό είναι πρόβλημα γιατί οπως πολύ σωστά λες δεν μπορείς από τον άλλο ειδικά αν δεν έχει και γνώση μιας κατάστασης να ράψει το στόμα του μόνο και μόνο για να μην θιχτεί η ευαισθητούλα μαρία.
Πως θα θελα να μουν ώρες ώρες τελείως ζαμανφου

Πρίν λίγες ώρες έμαθα ότι η αδερφή μου είναι έγκυος. Χάρηκα τόσο πολύ. Είναι κάτι που το θέλω κι εγώ πάρα πολύ εδώ και αρκετό καιρό. Το έχω συζητήσει με τον φίλο μου και μου απαντάει μία αοριστολογία ότι "δεν είναι έτοιμος". Κι όσο μένει κενή αυτή μου η ανάγκη, τόσο παραγεμίζω την κοιλιά μου με φαγητό, μέχρι να σκάσω, μέχρι να δω την κοιλιά μου να φουσκώνει, ακόμα και από λάθος λόγο. Σήμερα ένιωσα πάλι αυτό το ανικανοποίητο. Νιώθω ότι εγώ ίσως δεν μπορέσω να αποκτήσω αυτήν την χαρά. Νιώθω ότι δεν έχω λόγο να σεβαστώ το σώμα μου. Νιώθω ότι έχω βαλτώσει σε μία κατάσταση και θέλω να ουρλιάξω και να φύγω. Και μετά από όλα αυτά, τώρα νιώθω ότι θα σκάσω από το πολύ φαγητό. Τις τελευταίες ώρες τρώω ασταμάτητα. Πιστεύω ότι αν είχα ένα μωράκι στην κοιλιά μου θα αγαπούσα και θα φρόντιζα το σώμα μου. Τώρα το μισώ και το μαστιγώνω.
Καλό βράδυ σε όλους

Loustam.....πρωτη φορα μας ανοιγεσαι τοσο πολυ....
Φυσικα και θα αποκτησεις τη χαρα της μητροτητας!!!!Δεν σε πήραν και τα χρόνια...Γιατι τοση βιασύνη?Και γιατι τιμωρεισαι με αυτον τον τροπο? Μισεις και εκδικεισαι ετσι το σωμα σου ενω δεν εχει καμία ευθύνη για την άρνηση του φίλου σου να κανετε παιδι....

Συγχαρητηρια για την αδερφή σου,καλώς να υποδεχτείτε το ανηψάκι...

λουσταμ, εχεις δικιο να ζοριζεσαι που ενω εσυ θελεις παιδακι, εκεινος οχι.
αλλα αν το κανετε τωρα, δε θαναι σα να τον "ριχνεις" ?

θελω να πω οτι αν δεν ηθελες εσυ, δεν ενιωθες ετοιμη και ηθελε αυτος σωνει και ντε, δε θα σε εριχνε παρα πολυ να υπερισχυε το δικο του θελω και να παραμεριζοταν το δικο σου?

το να κανεις παιδι αργοτερα, δε σημαινει οτι η επιθυμια σου διαγραφεται, απλα παιρνει αναβολη μεχρι να νιωσει και εκεινος ετοιμος.
ενω αν κανεις τωρα, τα δικα του αισθηματα θα παραμεριζονταν εντελως. ετσι δεν ειναι?

κανε λιγη υπομονη, μην πιεζεσαι και μην πιεζεις.
στο φιναλε, καλυτερα ενας αντρας να γινεται μπαμπας οταν αισθανθει ετοιμος, παρα να συμβει βεβιασμενα και μετα να στο "φορτωσει" οτι του στερησες εμπειριες, νιατα, ανεμελια, κλπ και του μειναν απωθημενα.

μπορεις να επικεντρωθεις για ενα διαστημα στον εαυτο σου, γιατι η μητροτητα θελει αφοσιωση απο υγιη, ισορροπημενα ατομα :)
δεστο θετικα!!! εχεις κι αλλο χρονο για σενα, και γιαυτον και για τη σχεση σας και για ολα οσα δε γινονται μετα τον ερχομο ενος παιδιου ;)

Λούσταμ το παιδί, όσο και να το επιθυμείς, όσο και να το ονειρεύεσαι, όσο και να το ποθείτε και οι δύο, όταν έρχεται διαλύει όλο το ΣΥΜΠΑΝ.

Η εγκυμοσύνη είναι αστεία υπόθεση μπροστά σε αυτό που σε περιμένει. Το πιο καλό και ήσυχο παιδί του κόσμου να έχεις .... απλά δεν μπορείς να φανταστείς πόσο θα καταρρεύσει ό,τι έχεις κτίσει στην ζωή σου. Επαναδιαπραγματεύεσαι ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ. Την σχέση με την μάνα σου (γυρνάς ανακγαστικά σε μνήμες δικές σου), την σχέση με τον άντρα σου και πάνω από όλα την σχέση με τον ευατό σου!!!

Δεν πέρασα επιλόχιο κατάθλιψη, καθόλου, είχα ένα καταπληκτικό νεογεννητούλι, ήσυχο, κοινωνικό, υγιές πάνω από όλα ..... αλλά έχασα την μπάλα. Με το πάτημα ενός κουμπιού είχε αλλάξει όλη η ζωή μου, είχαν ανατραπεί όλες οι ισορροπίες. Ακόμα πολεμάω και θα πολεμάω με εμένα για να μεγαλώσω μαζί με τον Ήλιο μου, θα πολεμάω με τη σχέση με τον άντρα μου, θα πολεμάω να βγάλω μια άκρη ...

Είχα πάψει να είμαι το κέντρο του σύμπαντός μου και ο άντρας μου το "μωρό" μου. Δεν είχα πια δικαίωμα .... ούτε να πεθάνω. Είμαι πλέον μητέρα και η ζωή μου ανήκει σε αυτό το πλάσμα γιατί πρέπει να το μεγαλώσω υγιές από όλες τις απόψεις.

Το παιδί δεν δίνει λύσεις. Στα λέω αυτά για να απομυθοποιήσεις το θέμα του μωρού. Ξέρω ότι οι ορμόνες χτυπάνε την πόρτα αλλά τα πράγματα δεν είναι τόσο ρόδινα όσο τα φαντάζεσαι. Η σχέση με τον σύντροφό σου πρέπει να είναι δυνατή για να αντέξει το τεράστιο βάρος του παιδιού και .... να το θέλετε και οι δύο....

Θα κλείσω με μια λαΪκή ρύση: "Δεν έχεις παιδιά να χαίρεσαι, αν έχεις να τα χαίρεσαι"

Καλησπέρα σε όλες! Εκτιμώ πάρα πολύ την στήριξή σας σε κάτι τόσο προσωπικό. Αυτήν την στιγμή νιώθω πράγματα που μόνο εδώ μπορώ να γράψω... Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι το παιδί δεν το σκέφτομαι σαν τον από μηχανής θεό για να λύσει τα προβλήματά μου. Για την ακρίβεια, πολλά από τα προβλήματά μου θεωρώ ότι οφείλονται στην δυσκολία να ικανοποιηθεί αυτή η τόσο εσωτερική μου ανάγκη. Έχω καταφέρει στην ζωή μου όλη να επιτυγχάνω τους στόχους που βάζω. Γλώσσες, σπουδές, δουλειά, φίλους, ταξίδια, ... Και τώρα βρίσκομαι αντιμέτωπη με έναν μεγάλο στόχο τον οποίο δεν μπορώ να επιτύχω μόνη μου, για ευνόητους λόγους... Επίσης, μέχρι τώρα η ζωή μου χαρακτηριζόταν από μεγάλες αλλαγές. Είχα τον ακάθιστο. Κάθε 3 και 5 όλο και κάποια νέα ιδέα θα μου καρφωνόταν, και έκανα τις απαραίτητες κινήσεις για να την υλοποιήσω. Ποτέ δεν φοβόμουν τις αλλαγές. Αντιθέτως τις επιδίωκα κιόλας. Επίσης ποτέ δεν φοβόμουν την οικογένεια. Έχω μεγαλώσει σε ένα υγιές και ήρεμο οικογενειακό περιβάλλον, και από μικρούλα έλεγα ότι εγώ θέλω να παντρευτώ νέα και να κάνω 3 παιδιά. Στην ηλικία έχω πέσει ήδη έξω των στόχων μου:-). Αλλά είμαι σίγουρη ότι αυτό είναι που θέλω. Έχοντας καταφέρει να ζήσω, να ταξιδέψω, να διασκεδάσω και να κάνω την δουλειά που ονειρευόμουν, υπάρχει ομορφότερο πράγμα στην ζωή μιας γυναίκας από το να δημιουργήσει οικογένεια με τον άνθρωπό της? Όλα αυτά με ζορίζουν, γιατί βρίσκω μπροστά μου ένα εμπόδιο, που πλέον δεν είναι στο δικό μου χέρι να το προσπαθήσω και να το ξεπεράσω, αλλά εμπλέκεται και η ζωή ενός άλλου ανθρώπου, τον οποίο εννοείται ότι αγαπώ πολύ και δεν θέλω να τον ζορίσω.

Αυτή ήταν η μικρή μου εξομολόγηση.
Συγνώμη αν σας ζορίζω με άσχετες με το θέμα μας σκέψεις και προβληματισμούς. Απλά μου είναι πολύ εύκολο να τα μοιραστώ μαζί σας και χαίρομαι όταν παίρνω feedback.

του έχεις δείξει πόσο πολύ θες ένα παιδί?γνωρίζει την ανάγκη σου,η το βλέπει λίγο επιπόλαια?
δν μπορείς να είσαι όμως εσύ αυτή που θα καταπιέζεται για χάρη του.ας καταπιεστεί αυτός.γιατί στην προκειμένη περίπτωση δν είναι μόνο το τι θέλουμε στην ζωή μας,η ο εγωισμός που για χάρη της αγάπης ξεπερνιέται,είναι κ θέμα φύσης,κ άμα μια γυναίκα νιώθει έτοιμη να κάνει παιδί,ίσως θα πρεπε να δίνεται προτεραιότητα σε αυτό.για όλα τα άλλα μια γυναίκα θα ήταν σωστό άμα θέλει να υποχωρεί για χάρη της αγάπης της αλλά σε αυτό το θέμα όχι.δν είναι σωστό να στερείς από κάποιον την μητρότητα.κ επίσης οι άνδρες ποτέ δν είναι έτοιμοι.αν πέριμένουμε από αυτούς να ετοιμαστούνε σωθήκαμε.
πιστεύω οτι πρέπει να αρχίσεις να του δείχνεις πόσο πολύ το θέλεις,κ αυτός αν σαγαπάει πραγματικά θα θελήσει να κάνει μαζί σου μια οικογένεια.αλλιώς ποιος είναι ο σκοπός της ζωής του,ίσως θαπρεπε να συζητάτε αυτό,αν θέλετε το ίδιο η αν ο ένας κοιτά στο νότο κ ο άλλος στην ανατολή.

Γλυκεία μου loustam είμαι σίγουρη ότι σύντομα θα έχεις το δικό σου αστεράκι στην κοιλίτσα σου! Είμαι σίγουρη .... Καλή αρχή στην νέα σου περιπέτεια κουκλίτσα μου! Σου εύχομαι υγεία σε εσένα σε εκείνον και σε αυτό .... το ψυχουλάκι που θα τρυπώσει από το παραθυράκι σας!

Σήμερα μέτρια διατροφή μέχρι το απόγευμα...Πριν 20'
μισή ταχινόπιτα
1 κομμάτι κεικ
1 χουφτα ξηρους καρπους
1 σοκολατάκι
μισή μπακέτα με τυρί
μισή μπακέτα με μερέντα
γοτ δε φακ..

Σας ευχαριστώ τόσο πολύ για τις τόσο ανθρώπινες απαντήσεις σας. Έχω ηρεμήσει ήδη αρκετά. Φροντίζω τον εαυτό μου και ελπίζω ότι όλα θα πάνε καλά.
Fuxia φαντάζομαι ότι έχεις απογοητευτεί επειδή έφαγες παραπάνω από ότι θα ήθελες? Οι αδυναμίες είναι αδυναμίες... Είναι λογικό κάθε τόσο να ξεφεύγουμε. Όλοι το κάνουν, ανεξαιρέτως... Αύριο συνέχισε να τρως κανονικά χωρίς στερήσεις και μην το σκέφτεσαι καν. Πού να σου πω εγώ τι τρώω μέσα στην ημέρα μου... :-)
Καλό σου βράδυ

έχω εξετάσεις κι απίστευτο άγχος, κ πλεον αν δε φάω γλυκά κάθε βράδυ δεν ηρεμώ. Υποτίθεται ότι εδώ και χρόνια δεν τρώω πολύ το βράδυ, ειδικά σοκολάτες κλπ.. Ευχαριστώ πάντως loustam, καληνυχτούδια!:)

Συνέχεια υπερφαγικών και σήμερα..είμαι να σκάσω , απορώ πώς αντέχω και δεν τα έχω βγάλει ακόμη.Φοβάμαι να κουνηθώ μήπως μου βγει το φαγητό απτη μύτη:(:(

Κι εγώ μία από τα ίδια... Είμαι ξάπλα και περιμένω να γίνει το θαύμα. Ακύρωσα και την έξοδο γιατί δεν άντεχα να βάλω ρούχο πάνω μου. Κι εκεί που τα πήγαινα περίφημα, τσουπ θυμήθηκα το ψωμί του τοστ που είχα ξεχασμένο στο ψυγείο... Και πως τρώγεται το άτιμο... Σαν φρούτο. Θα δω καμια ωραία ταινιούλα και θα περιμένω το φως του αυριανού ήλιου να με γεμίσει και πάλι με αισιοδοξία και δύναμη...
ΡΟΖ, αυτό πάντως νομίζω ότι είναι το μυστικό. Όσο κάνεις υπερφαγίες χωρίς εμετούς, θα αρχίσουν σταδιακά να μειώνονται, γιατί κάποια στιγμή θα κουραστείς και θα βαρεθείς να νιώθεις μονίμως φουσκωμένη. Εγώ τουλάχιστον όταν απέχω από τις υπερφαγίες σκέφτομαι ακριβώς αυτό "και μετά θα είμαι πρησμένη, κακοδιάθετη, σε κωματώδη κατάσταση". Κάποιες φορές πετυχαίνει, κάποιες άλλες πάλι ... όχι... :P

άστα Loustam υποφέρω ..και ήπια λιγη cola για να χωνέψω και έγινα χειρότερα..γελάω κ κλαίω μαζί..Είχα συνηθήσει 1,5 χρόνο το στομάχι μου με το που φουσκώνει να αποβάλλει την τροφή και τώρα πλεον δεν έχω τις αντοχές ενος φυσιολογικού ανθρώπου, ούτε πέψη έχω καλή.Εγω να βγω ήθελα απόψε, δεν έκατσε και ξέσπασα στο φαί με την αυτόματη σκέψη οτι μετα θα τα βγάλω ..αλλά πλεον όσο αντέξω θέλω να το παλέψω πληρώνοντας το τίμημα, αλλιώς δεν θα σταματήσει ποτε.Και είναι όντως πολύ οδυνηρό.Και παλίοτερα έκανα τέτοιες γουρουνιές αλλά δεν υπέφερα σε τέτοιο βαθμό, φαντάσου ζημιά που έχω κάνει στο στομάχι μου..τώρα έχω σουβλιές σαν να έχω παθει δηλητηρίαση..Ουφ!Και εγώ ταινιούλα , χαμομήλι και υπομονή..Περαστικά μας γρήγορα..:crazy:

κοριτσάκια μου πως είστε σήμερα. Ελπίζω να είστε σε καλύτερη διάθεση. Να απολάυσετε την Κυριακή σας και υπομονή.

Καλησπέρα... Σαφώς καλύτερα προς ώρας. Αν και ο καιρός έχει ήδη γειώσει τις ηλιόλουστες κυριακάτικες βόλτες που ονειρευόμουν... Ψάχνω να βρω καναν τρόπο να κάψω καμιά περίσσια θερμίδα. Έτσι μου έρχεται να βάλω μουσική και να το ρίξω στον χορό... :-)
Ελπίζω να μην έχω ξεσπάσματα αργότερα. ΡΟΖ??? Όλα καλά?

Μπράβο Loustam!K εγώ ήθελα να κουνηθώ λίγο σήμερα αλλά πάλι ένα με τον καναπέ είμαι.Απο ψυχολογία χάλια είμαι, τύψεις αφόρητες και νεύρα.Και καούρες στο στομάχι βέβαια.Το μονο θετικό είναι οτι πήγα επιτέλους τουαλέτα:smirk: μετα απο πόσες μέρες ΚΑΙ οτι άντεξα και δεν μπηκα στον πειρασμό να τα βγάλω και νιώθω κάπως πιο δυνατή.Καλή Κυριακή σε όλους με λιγότερη σκέψη..!