Είναι απόλυτα κατανοητό αυτό. Κι εγώ έχω αποφύγει να αναφέρω πααααααρα πολλά που θα ήθελα να πω.....αλλά δεν κάνει.Quote:
Originally Posted by Ήλιος μεγάλος και ζεστός
Printable View
Είναι απόλυτα κατανοητό αυτό. Κι εγώ έχω αποφύγει να αναφέρω πααααααρα πολλά που θα ήθελα να πω.....αλλά δεν κάνει.Quote:
Originally Posted by Ήλιος μεγάλος και ζεστός
Καλημέρα! Ξεκίνησα να διαβάζω το "psychopath free". Είναι εξαιρετικό βιβλίο!
Πιστεύω ότι ένα δεδομένο που μας κρατάει ακόμα πίσω και μας κάνει να ασχολούμαστε ακόμα μ αυτούς τους "ανθρώπους", μιλώντας σ αυτό το φόρουμ και ψάχνοντας απαντήσεις, είναι η μη αποδοχή της πραγματικότητας. Η οποία είναι ότι...είμαστε ένα τίποτα για αυτούς. Προσπαθούμε με τη ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ να εξηγήσουμε τη αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά τους και φυσικά δεν βγάζουμε άκρη, και ούτε πρόκειται ποτέ. Το νευροτυπικό μυαλό μας δε μπορεί να τοποθετήσει μέσα του, να αφομοιώσει, να χωνέψει ότι ο ΙΔΙΟΣ άνθρωπος σε εξιδανίκευσε οσο άλλος κανείς και μετα σε υποτίμησε όσο άλλος κανείς. Δεν υπάρχει σύνδεση ανάμεσα στα δύο γι αυτό και τρελλαινομαστε. Έχουμε μείνει στη πρώτη φάση... Στη φάση της εξιδανικευσης. Στη φάση της "αγάπης " (εδώ γελάμε)... Φυσικά, η αγάπη είναι αλλιώς κι αυτό μέσα μας το ξέρουμε όλοι ενστικτωδώς . Παρ' όλα αυτά το ναρκωτικό της αποδοχής τους ήταν τόσο εθιστικό που ενώ το μυαλό μας ξέρει οτι υπάρχει ασυνέχεια στη συμπεριφορά των οριακών, δε λέει ξεκολλήσει και ζητάει τη ντοπα του. Λέει, δεν είναι δυνατόν να ήταν όλα αυτά ψέματα.Καπου θα υπάρχει αυτός ο άνθρωπος που ερωτεύτηκα όσο κανέναν αλλον και θαύμασα στην αρχή. Δε μπορεί το μυαλό μας να αποδεχτεί λοιπόν την ασυνεχή αυτή πραγματικότητα και αυτό μας φέρνει σε μονοπάτια που μας γυρίζουν πίσω, μας γεμίζουν ενοχές ίσως, και μας κάνει να πονάμε. Ενώ τα πράγματα είναι πολύ απλά. Δεν υπήρξε αγάπη ποτέ σε αυτές τις σχέσεις. Και αν υπήρξε προσπάθεια εκδήλωσης τέτοιας, αυτή δε μπορεί να βγει στην επιφάνεια ποτέ. Οι πράξεις πάντα μετράνε και το αποτέλεσμα των πράξεων των οριακών πάντα θα βγαζει γινόμενο ίσο με....μίσος και κακία. Αποδοχή λοιπόν της πραγματικότητας, και προχωράμε ...αδέρφια μου, με αγάπη και φροντίδα στον εαυτό μας. Καλή μας δύναμη!
Και την εξιδανικευση, και την ψυχολογια του σωτηρα με τα μεσσιανικα συμπλεγματα πρεπει να προσεχουμε. Οχι μονο στον εαυτο μας, αλλα και σε αυτους που διαλεγουμε να εμπιστευτουμε.
Α, μην ξεχνατε και την αμυνα της υποτιμησης. Ειναι κοινος τοπος στα ψυχολογικα/ψυχιατρικα πως ο,τι ανεβαινει, κατεβαινει. Δεν ειναι απλος θυμος, και ειναι μεν λιγοτερο αρρωστη κατασταση πλην απο εκεινες που σε τρωνε ψυχικα. Ας προσεχουμε λοιπον και την εξιδανικευση και τους σωτηρες, εσωτερικους και μη, και την υποτιμηση... Και ειδικα το συνδυασμο ολων τους.
Συμφωνώ πολύ με αυτά που λες. Ας μην ξεχνάμε ότι η ο έρωτας είναι ένα από τα πιο δυνατά συναισθήματα που μπορούμε να νοιώσουμε, αλλά και ένα μεγάλο ζητούμενο για όλους μας. Σχεδόν όλα γύρω από τον έρωτα περιστρέφονται και οι ευκαιρίες που έχουμε σε αυτή τη ζωή να βιώσουμε τον έρωτα δεν είναι πολλές. Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι απέναντί μας δεν είχαμε μία γυναίκα που απλά δεν μας γούσταρε και μας παράτησε, αλλά ένα άτομο με ψυχική ασθένεια, το οποίο λειτούργησε συγκαλυμμένα και μεθοδικά. Μπήκαμε σε αυτό με τις καλύτερες προθέσεις και αντιμετωπίσαμε αδιανόητες καταστάσεις για τις οποίες δεν ήμασταν προετοιμασμένοι. Προσπαθήσαμε όσο μπορέσαμε μέχρι που χάσαμε τους εαυτούς μας μέσα σε αυτό. Και καθώς το πράγμα όδευε προς το τέλος, κουρασμένοι και ανήμποροι όπως ήμασταν δεχτήκαμε την πιο σκληρή επίθεση, τη μεγαλύτερη κακοήθεια που θα μπορούσαμε να βιώσουμε ποτέ. Αλλά ναι, δεν θα μπορούσαμε να το φανταστούμε αυτό, έχεις δίκιο, πως θα μπορούσαμε να φανταστούμε ότι θα μπορούσε κάποιος να φερθεί με τόσο μεγάλη καταστροφική μανία προς εμάς. Το άτομο που δήλωνε ότι μας αγάπησε! Αυτά που ζήσαμε με αυτά τα άτομα μας προκάλεσαν αδιανόητο πόνο (και το λένε όλοι οι survivors). Προσωπικά ο τρόπος που έγινε το discard το οποίο μεθοδεύτηκε και σχεδιάστηκε πολύ προσεκτικά για μήνες, είναι μία από τις πιο τραυματικές εμπειρίες της ζωής μου. Αυτές οι καταστάσεις δημιουργούν τραύμα. Και ναι, δεν μπορεί να το συλλάβει όλο αυτό η λογική μας, και ευτυχώς!Quote:
Originally Posted by Ήλιος μεγάλος και ζεστός
Αποδεχόμαστε την πραγματικότητα, και προχωράμε! Να είστε σίγουροι ότι θα έρθει η στιγμή που θα νοιώθουμε τυχεροί που το βιώσαμε αυτό, διότι από αυτό θα βγούμε όλοι μας καλύτεροι άνθρωποι.
Ένα ενδιαφέρον απόσπασμα από το βιβλίο "psychopath free" που μας βρήκε ο Ήλιος και τον ευχαριστώ γι' άλλη μια φορά:
"Psychopaths, like most predators, seek power and control. They want to
dominate their partners sexually, emotionally, and physically. They do this by
exploiting vulnerabilities. This is why they love-bomb you with attention and
flattery in the beginning of the relationship—because no matter how strong or
confident you are, being in “love” makes you vulnerable. Psychopaths don’t
need physical aggression to control you (although sometimes they resort to it).
Instead, relationships provide them with the perfect opportunity to consume you
by manufacturing the illusion of love. This is why it’s so damaging when
bystanders say, “Well, why didn’t you just leave?” You never entered a
relationship with the psychopath expecting to be abused, belittled, and criticized.
You were tricked into falling in love, which is the strongest human bond in the
world. Psychopaths know this."
καθώς άρχισα να διαβάζω το βιβλίο έπεφτα από νωρίς σε σημεία που ταυτιζόμουν και σκεφτόμουν να τα ανεβάσω, τελικά όμως δε θα το κάνω γιατί στη συνέχεια συνειδητοποίησα ότι πρέπει να ανεβάσω ολόκληρο το βιβλίο
Τώρα που το σκέφτομαι και το ξανασκεφτομαι, έχω την εντύπωση ότι το έχω βιώσει αυτό που λέτε πριν κάμποσα χρόνια, σε φιλική όμως σχέση. Μιλάμε για άνθρωπο με τον οποίο ήμασταν κολλητοί και κάποια στιγμή με υποτίμησε χωρίς σοβαρό λόγο. Είχα πληγωθεί πάρα πολύ. Ελεγα οτι "πέταξε 15 χρόνια φιλίας στα σκουπίδια". Κυρίως, δεν καταλάβαινα τίποτα. Οι άλλοι κοινοί μας φίλοι τον έλεγαν "τρελό" γιατί τους είχε κάνει τρελά σκηνικά κι εγώ εκεί, τον υπερασπιζόμουν. Μέχρι που μου τράβηξε κι εμένα το χαλί κάτω από τα πόδια. Τώρα μοιάζει να έχει νόημα η παλιά αυτή ιστορία.Quote:
Originally Posted by aeolus74
Ένα ακόμα απόσπασμα που αφορά τη συζήτηση για την αντιμετώπιση των θεραπευτών:
"If you seek out therapy, be sure the therapist understands the mind games of manipulators. He or
she must be familiar with Cluster B personality disorders (which includes
borderline personality disorder, narcissistic personality disorder, histrionic
personality disorder, and antisocial personality disorder); otherwise you may just
experience more victim blaming. You don’t need someone telling you to “get
over it” or “breakups are part of life.” You need someone who will help you get
out of this hell and set you on a path to peace."
Δεν ηξερα οτι μονο οι θεραπευτες που ειδικευονται στο πλεγμα Β των διαταραχων προσωπικοτητας αποφευγουν ατακες του στυλ "ξεπερασε το"... Κι αν πεσετε πανω σε καποιον με παρανοειδη διαταραχη η με στοιχεια της, το βιβλιο αυτο τι συμβουλες εχει να δωσει; Αντιστοιχα, σε καποια obsessive compulsive προσωπικοτητα; (Οκ η τελευταια δεν ειναι οριακη οργανωση, μια χαρα καταστροφη μπορει να προκαλεσει ομως.)
Προτιμω το "Emotional Vampires" απο εναν τιτλο που παραπεμπει σε ασχετοσυνη, οπως τη συγχυση μεταξυ ψυχοπαθειας και διαταραχων προσωπικοτητας.
Προτεινω τα Without Conscience και Snakes in Suits για οσους θελουν να μαθουν περισσοτερα για την ψυχοπαθεια, κατασταση ανατριχιαστικα σοβαρη και επικινδυνη και φυσικα οχι ορος-ομπρελλα για διαταραχες προσωπικοτητας η τοξικους ανθρωπους γενικα.
το να βλέπεις αυτό που έβγαλες ως συμπέρασμα γραμμένο σε ένα βιβλίο.... αξία ανεκτίμητη!
"When the psychopath is the one who’s discarded, you should prepare yourself
for months—if not years—of stalking and harassment...
They may also try to win you back. Don’t be fooled. This is their final
manipulative attempt to turn the tables—so that the dumping can occur on their
terms. It sounds ridiculous that someone would go through the trouble of
courting you just to dump you, but this is how psychopaths work".
Επισης να σημειωσω οτι ο Jackson Mckenzie δεν ειναι ειδικος ψυχικης υγειας. Ενας κομπιουτερας ειναι που γραφει ορμωμενος απο προσωπικες εμπειριες μεν, με υφος ειδικου δε. Προτιμηστε βιβλια απο ανθρωπους με προσοντα στο αντικειμενο, ειδικα οταν προκειται για εξειδικευση τοσο πολυπλοκη που οπως σωστα αναφερθηκε λιγοι ειδικοι τολμουν να επιλεξουν.
Ομπορε, σου έχω ζητήσει αρκετές φορές να μην ασχολείσαι μαζί μου. Φαίνεται όμως ότι κάτι τέτοιο υπερβαίνει τις δυνατότητές σου.
Με την ευκαιρια, ψαξτε λιγο και για την παθητικη επιθετικοτητα, αλλη μια διαταραχη που δεν ανηκει στο πλεγμα Β, για την ακριβεια σε κανενα πλεγμα, αν δεχτουμε τη θεωρηση πως υπαρχουν μονο 10 διαταραχες ολες κι ολες πραγμα με το οποιο δε συμφωνουν ουτε καν τα DSM και ICD πλεον. Για τις δυσκολιες στην ταξινομηση των διαταραχων αυτων θα προτεινα να βρειτε το σχετικο βιντεακι στο καναλι Borderline Notes που ειχε αναρτηθει προηγουμενα. Γενικα μεγαλη πολυφωνια στο συγκεκριμενο καναλι, και μεγαλο πραγμα η πολυφωνια... Η μονολιθικη αντιμετωπιση ειναι που δημιουργει στρεβλη εικονα σε βαθος χρονου οταν προκειται για τοσο συνθετα ζητηματα.
εντιτ: Αιολε ουτε σε εσενα απευθυνομαι πλεον με τα προηγουμενα, ουτε εισαι ο μονος που διαβαζει η και ο μονος που συμμετεχει σε αυτο το θρεντ.
Με την πολυφωνία δεν έχω πρόβλημα, με εσένα έχω, Δεν σε γουστάρω στο θέμα μου γκεγκε;
Εφοσον δεν παραβιαζω ορους χρησης και το αυτο θρεντ ειναι ανοιχτο και σε δημοσιο φορουμ, ξεκαθαρα θα σχολιαζω ο,τι θεωρω πως ειναι ανακριβες η, εστω και οχι ηθελημενα, παραπλανητικο.
(Επ' ευκαιρια, για το θεμα του γιατι δεν προσεκλυει αρκετους ταλαντουχους επαγγελματιες το αντικειμενο των διαταραχων προσωπικοτητας, υπαρχει επισης ενα μικρο βιντεακι στο καναλι εκεινο.)
Πολύ εύστοχη παρατήρηση. Ας μην κατηγοριοποιούμε τις διαταραχές προσωπικότητας, που όλοι έχουμε σε μικρό ή μεγάλο βαθμό, μαζί με την ψυχοπάθεια.Quote:
Originally Posted by oboro
Ότι ναναι! Δεν έχω καμία διάθεση να εμπλακώ μαζί σου σε μία συζήτηση τύπου "word salad". Έχω σοβαρότερα πράγματα για να ασχοληθώ από το να σπαταλήσω ενέργεια και εγκεφαλικά κύτταρα σε αυτό. Αν εσύ δεν έχεις πρόβλημα με το να εκτίθεσαι, ούτε κι εγώ έχω.Quote:
Originally Posted by oboro
Σχολιαζω με επιχειρηματα και παραπομπες. Βρισκω τη χρηση του "word salad" τελειως αστηρικτη και προσβλητικη, ειδικα υπο το φως προηγουμενων αναρτησεων οπου ο επιμαχος ορος χρησιμοποιητο με πολυ συγκεκριμενο τροπο, για να σκιαγραφησει πολυ συγκεκριμενες διαταραχες. Θα ελεγα οτι αγγιζει τα ορια της τηλεδιαγνωσης, με σκοπο ομως την επιθεση...
(Για την ιστορια, word salad σημαινει αποδιοργανωμενος λογος που δεν βγαζει νοημα και εμφανιζεται στις ψυχωσεις. Πλην ομως ο αιολος το χρησιμοποιησε λιγες σελιδες πριν, μαζι με το "gasligh" (sic) για να περιγραψει τακτικες τοξικων ατομων. Σε καθε περιπτωση ακριβοδικαιη η καλοπροαιρετη τοποθετηση δεν τη λες.)
https://en.wikipedia.org/wiki/Word_salad
οκ, αν ένιωσες προσβεβλημένος το ξαναδιατυπώνω:Quote:
Originally Posted by oboro
Ότι ναναι! Δεν έχω καμία διάθεση να εμπλακώ μαζί σου σε μία συζήτηση τύπου "τουρλού". Έχω σοβαρότερα πράγματα για να ασχοληθώ από το να σπαταλήσω ενέργεια και εγκεφαλικά κύτταρα σε αυτό. Αν εσύ δεν έχεις πρόβλημα με το να εκτίθεσαι, ούτε κι εγώ έχω.
Νοιώθεις καλύτερα τώρα;
Εκτιμω ασφαλως τη διορθωση. Με το θεμα της ακραιας ψυχιατροποιησης εκτος πλανου, μενει μονο το θεμα του απαξιωτικου και προσβλητικου προς το περιεχομενο των αναρτησων μου χαρακτηρισμου σου. Δεν θελεις να εμπλακεις, αλλα βγαζεις "τουρλου" ποστ που κριτικαρουν τα γραφομενα σου. Γιατι δε νομιζω βγαζοντας την "τουρλου συζητηση" να στοχευεις τα δικα σου λεγομενα καθολου.
Δε διαφωνω οτι χρειαζεται πολλες φορες μια εικονα "απο ψηλα" για τις διαταραχες προσωπικοτητας και τα θεματα της τοξικοτητας/χειριστικοτητας, χρειαζεται ομως προσοχη στις διαβαθμισεις και φυσικα αποφυγη συγχυσης εννοιων και καταστασεων που βρισκονται σε εντελως διαφορετικα επιπεδα.Quote:
Originally Posted by proteus
Για να επανελθω στο προηγουμενο ποστ μου, περα απο το Emotional Vampires κλασσικα ειναι και τα In Sheep's Clothing και Fatal Flaws. Το πρωτο για παραδειγμα εχει μια εξαιρετικη περιγραφη της διαβαθμισης "νευρωση-διαταραχη" που το θρεντ αυτο δεν εχει αγγιξει (αλλα γιγαντες του χωρου οπως ο Theodore Millon, περα απο τους ψυχαναλυτικης προσεγγισης φυσικα, παντα παρουσιαζουν σαν βασικη εισαγωγικη εννοια), και ηταν νομιζω το πρωτο εκλαϊκευμενο βιβλιο που εξεθεσε τοσο αποτελεσματικα τη διακριση μεταξυ παθητικης και ενεργητικης (covert/overt) χειριστικοτητας. Βασικο χαρακτηριστικο των πρωτων ειναι τα στοιχεια παθητικα επιθετικης/passive-aggressive προσωπικοτητας, που για μια ακομη φορα πρεπει να τονισω 1) Υπαρχει 2) Το πλανο των πλεγματων Α, Β, Γ δεν αγγιζει. Οπως δεν αγγιζει και πολλα πραγματα και θεωρειται απο αρκετους ειδικους σχετικα επιφανειακος τροπος κατηγοριοποιησης (οχι βεβαια πως δεν εχει την αξια του).
(εξυπακουεται πως και τα 3 βιβλια εχουν γραφτει απο ψυχιατρους και κλινικους ψυχολογους που εχουν αφιερωθει στις χαρακτηρολογικες διαταραχες)
Δεν θέλω να εμπλακώ γιατί η κάθε συζήτηση μαζί σου μου προκαλεί τοξικά συναισθήματα. Αυτό είναι κάτι που θέλω να το αποφύγω. Όσο λοιπόν και να χτυπιέσαι δεν θα μπω σε μία συζήτηση αντιπαράθεσης μαζί σου (την οποία προκαλείς και επιθυμείς), όχι γιατί φοβάμαι τα επιχειρήματά σου, αλλά γιατί δεν έχω να κερδίσω κάτι θετικό. Ελπίζω αυτό να είναι το τελευταίο post που γράφω και απευθύνεται σε εσένα ομπορο.
Α, να προσθεσω επισης το The New Personality Portrait ως ενα απο τα καλυτερα βιβλια που εχουν γραφτει για την προσωπικοτητα υπο το πρισμα των χαρακτηρολογικων διαταραχων. Δυστυχως ειναι εκτος κυκλοφοριας πλεον αλλα μπορειτε να το βρειτε ξερω εγω καπου σε καποιο πεζοδρομιο αφημενο. :Ρ
Σε ευχαριστώ για την πληροφορία :)Quote:
Originally Posted by oboro
Γιατί άραγε, ενώ κάνουμε μια καλή συζήτηση 5-6 άτομα, αυστηρά πάνω στην οριακή διαταραχή, πετάγεται διαρκώς ένας απρόσκλητος, χωρίς να μας λέει τι σχέση έχει με το borderline, και μας βομβαρδίζει με ασχετες πληροφορίες και βιβλία; Κι όλα αυτά ενώ ο θεματοθέτης έχει παρακαλεσει επανειλημμένα το εν λόγω άτομο να μην συμμετέχει στο δικό του θέμα; Έχω αρχίσει να αναρωτιέμαι πια για τα κίνητρά του.
Καλησπέρα σε όλους.
Αποφάσισα να μην αναφερω κάτι προς στιγμήν, θεωρώντας ότι αυτή τη περιοδο έχω περάσει στο στάδιο της εξιδανικευσης και γενικά τα πράγματα είναι οκ έως πολύ καλά. Γνωρίζω πλέον που βρίσκομαι, και θεωρώ ότι μια διαδικασία πρόληψης ίσως θα βοηθούσε.Θυμάμαι το γιατρό μου να μου τονίζει ότι αυτο το στάδιο είναι το σημαντικότερο για να μην φτάνεις στην πυροδότηση. (Θυμίζω έχω διάγνωση ΙΔΨ-Ιδεοληψίες κυρίως)
Αυτό που έκανα λάθος κυρίως εγώ ήταν ότι ανέφερα συχνά, και όντως τώρα που το σκέφτομαι αποτέλεσε ωρολογιακή βόμβα, άλλες κοπέλες...
Τι εννοώ.. Ότι στην αρχή της σχέσης αλλά και στη συνέχεια για πλάκα, όταν με ρώταγε ας πούμε, που ήσουν, τι θα κάνεις,κτλ. εγώ ανέφερα για τη δημιουργία παιχνίδιου ότι βγήκα με μια κοπέλα, θα έρθει μια κοπέλα να βγούμε,θα βγω με καμία πρώην κτλ. (βέβαια αυτό που σκέφτομαι τώρα είναι ότι ίσως αντίδρουσα ενδομυχα στην άσκηση ελέγχου ή στις εμπειρίες που έχει εκείνη και δεν έχω εγώ σεξουαλικα) αλλά γελώντας και με ύφος πάντα σαρκαστικό, το οποίο το καταλάβαινε, και πάντα της έλεγα ρε χαζό πλάκα σου κάνω κτλ.
Σε μια φάση μου είπε σοβαρά να το κόψω γιατί κάποια στιγμή θα το πιστέψει και θα κατάστραφούμε. Το έκοψα.
Αυτό που θέλω να πω, είναι ότι σαν να έχω και εγώ μια τάση κι εγω να της ενεργοποιώ τα σχήματα.
Είδα επίσης ότι για να υπάρχει ένα ballance πρέπει να θέτεις όρια και να μην έχεις υψηλες προσδοκίες.
Τι θέλει να πει ο ποιητής εδώ;
Ποια σχήματα να ψάξω για κάποιον που έχει χαρακτηριστικά ΟΔΠ και να δουλέψω πάνω σ αυτό;
Πριν ακούσω ότι το καλύτερο που ειναι να κάνεις είναι φύγεις, η να μην το ψάχνεις, θέλω να πω ότι σοβαρός λόγος να χωρίσω ή κάποιο δικαίωμα δεν έχω προς στιγμήν, και ότι επίσης έχω και εξαιρετική σχέση με τη μικρή της, που το καθιστά ακόμα πιο ευάλωτο το σχήμα.
Με φιλικούς χαιρετισμούς.
Χ.
Περα απ' το οτι οι πληροφοριες αυτες δεν ειναι ασχετες (αραγε με τι; την οριακοτητα, τις διαταραχες προσωπικοτητας, ανακριβειες που διατυπωθηκαν; ) αν διαβαζες αυτο το θρεντ, τον προκατοχο του και τα λινκς που ειχα παραθεσει προ λιγων σελιδων, θα ειχες απαντησεις στα ερωτηματα σου. Οχι το φορουμ, οχι τα λινκς αυτα αλλα ουτε καν το παρον θρεντ δεν ξεκινησαν τη στιγμη που πρωτογραψατε εσεις. Προϋπηρχαν και γενικοτερα προηγουνται χρονικα πολλα. Δεν ειστε βεβαια υποχρεωμενοι να βγειτε εκτος αυτου του πλαισιου αναφορας του τελευταιου μηνα. Μπορειτε να συνεχισετε να αναρωτιεστε.Quote:
Originally Posted by Epsilon
Oboro, ήθελα να γράψω και πριν ,προτίμησα να μη γράψω γιατί πίστευα ότι θα καταλάβαινες ότι δεν έπρεπε να συνεχιστεί αυτή η προσωπική διαμάχη με τον Αιολο. Τουλάχιστον όχι εδώ. Αυτό άλλωστε είναι και επιθυμια του Αιολου.
Θα ήθελα λοιπόν να πω ότι το θέμα του θρεντ είναι "οριακη μου αγάπη " και όχι μια διαπροσωπική διαμάχη. Έχουμε βοηθηθεί ολοι απ αυτό το θρεντ και είναι πολύ κρίμα να χάσει το δρόμο του.
Επισης θα ήθελα να πω οτι δεν είναι καθόλου ευγενικό, να γράφει κάποιος τον "πονο" του, όπως ο Χαρης7 τώρα ή και εγώ πρωτύτερα και να απαντάς καπάκι εσύ για άσχετο θέμα (τις διαφωνίες σου με τον Αιολο).
Δεν έχω φυσικά κάτι μαζί σου αλλά θεώρησα για το καλό του θρεντ και των συμπασχοντων survivors ότι πρέπει να σταματήσει εδώ αυτή η "κοκορομαχία". Εγώ προσωπικά και νομίζω όχι μόνο εγώ, δεν θα ήθελα να σταματήσει για Χ Ψ λόγους ο Αίολος να γράφει ,γιατί οπως το έχω ξαναπεί, τα γραφόμενά του με έχουν βοηθήσει απίστευτα να καταλάβω κάποια πράγματα. Τις περισσότερες φορές νιώθω ότι θα.μπορουσα να τα είχα.γραψει εγώ αυτά που γράφει αυτός.
Τέλος, θα ήθελα αν ήθελες να μας πεις φυσικά, ποια είναι ακριβώς η σχέση σου με το θέμα του θρεντ. Γιατί έχει πραγματικά μεγάλη σημασία να έχει ζήσει κάποιος αυτά που λέμε και όχι να τα γνωριζει μονο εγκυκλοπαιδικά.
Η αληθεια ειναι πως ζυγιζω τις επιλογες μου, για εναν μονο λογο: και η σχεση μου με τους οριακους και ολα οσα θιγει ο Ηλιος περιγραφονται/απαντωνται στα θρεντ που παρεθεσα (αλλα και στο αυτο θρεντ παλαιοτερα). Για καποιον λογο ομως αυτα τα θρεντ βρισκονται εκτος ενος νοητου οριζοντα, σαν το παρον θρεντ να ειναι το κεντρο ολοκληρου του φορουμ και η συζητηση του τελευταιου μηνα να τον καθιστα τον ενα και μονο μηνα του ετους.
Σαν ενδειξη καλης θελησης και επειδη ο Ηλιος δεν ξεκινησε να γραφει τον τελευταιο μηνα αλλα ενα χρονο πριν, μπορω να πω εισαγωγικα οτι η δικη μου εμπειρια με ατομα με διαταραχες προσωπικοτητας ξεκινησε με ατομο με μαλλον δραματικη διαταραχη και οχι οριακη, και ετσι ψαχνωντας κι εγω εμαθα για τη σκοτεινη πλευρα της προσωπικοτητας. Οταν επεσα πανω σε οριακη συντροφο γνωριζα ηδη για ναρκισσιστικες, δραματικες και αλλες διαταραχες και ειχα διαβασει πχ και το Emotional Vampires, και το βιβλιο του Millon αλλα κι εκεινη την κλασσικη τριλογια αρθρων που τοτε ηταν διαθεσιμη στο νετ, τα Dual Diagnosis and the Dramatic/Borderline/Dependent Personality Disorder που εχει σαν στοχο να συγκρινει/διακρινει τις τρεις διαταραχες αυτες απο οσο δυνατον περισσοτερες οπτικες και με πολυ μεγαλη βιβλιογραφια. Πρεπει να πω οτι ενω η αρχικη εμπειρια μου με την κοπελα που ειχε μαλλον δραματικη διαταραχη ηταν πιο οδυνηρη λογω πληρους βαμπιρισμου, σιγουρα οι ψυχικα πιο αποδιοργανωτικες εμπειριες ηταν με τις μαλλον οριακες κοπελες. Για καποιον λογο το χειροτερο παντα ηταν σε ολες τις περιπτωσεις οταν μαθαινα ποσα αλλα θυματα ειχαν, συχνα ταυτοχρονα.
Ο κινδυνος με την αμυνα της υποτιμησης ειναι ακριβως οτι η στα ορια της κοινωνιοπαθειας μερικες φορες εκμεταλλευση απο ατομα που πασχουν απο αυτη τη διαταραχη, γινεται δικαιολογια για να συνεχιστει η καλλιεργεια του θυμου και της υποτιμησης για χρονια ολοκληρα. Ετσι καταληγει κανεις να θεωρει τους ανθρωπους αυτους "ανθρωπους" με εισαγωγικα, να χρησιμοποιει το γεγονος οτι ειναι ψυχικα πασχοντες ως χαρακτηρισμο οπως στο ποστ εκεινο στο quora, να επιλεγει τι θα χρησιμοποιησει απο τα λογια των ειδικων και τι οχι αναλογα με τις αναγκες του θυμου και της υποτιμησης, αγνοωντας ακομη και πως ο,τι εχει γραφτει που τους ειδικους για αυτο το θεμα γραφτηκε σαν απαυγασμα της προσπαθειας τους να βοηθησουν ψυχικα πασχοντες. Οχι υπανθρωπους.
Θα μου πειτε, και τι εγινε αν εχουν ψυχιατρικη διαταραχη, εστω και βαρια. Δικαιολογει αυτο την συμπεριφορα τους; Οχι, σε καμια περιπτωση. Δεν εχουν το ακαταλογιστο ουτε νομικα ουτε με καμια θεωρηση της ασθενειας τους, ειναι ενηλικες και εχουν τις ιδιες ευθυνες οπως ολοι μας. Το κακο που μπορουν να προκαλεσουν ειναι τεραστιο και επιπλεον το μεγαλυτερο ποσοστο δεν αποδεχεται την πραγματικοτητα της νοσου τους, η καν την πραγματικοτητα. Εδω ειναι που χαρασσεται μια νοητη γραμμη ομως και απ οτους ειδικους: τι γινεται με οσους παραδεχονται οτι εχουν προβλημα και παλευουν με τη διαταραχη; Τι γινεται με οσους γραφουν σε αυτο το φορουμ, και εχουν αυτη τη διαταραχη; Με οσους διαβαζουν;
Περα απ΄το οτι τα λινκ που ανεβασα πριν εχουν δυσαρεστες απαντησεις σε ολα τα παραπανω, μπορω να σας πω επιγραμματικα που ειναι το προβλημα. 1) Στα βιβλια των πραγματικα ειδικων, η αντιμετωπιση των πασχοντων αυτων ειναι παντα ισορροπημενη ακομα και σε βιβλια οπως το Emotional Vampires, 2) μελη που πασχουν απο τη διαταραχη αυτη δικαιολογημενα θα νιωσουν στιγματισμενα οχι απο τις περιγραφες οσων υπεστησαν μελη που υπηρξαν τοξικων θυματα συμπεριφορων, αλλα απο αυτο το "παραπανω", το "παρτα (*& αρρωστη" που αποπνεουν πολλα χλευαστικα ποστ. 3) αλλο το να ανταλλασουν εμπειριες ομοιοπαθουντες, αλλο το ενα μελος με την ηγετικη συμπεριφορα να τροφοδοτει αυτη τη ροπη προς της απαξιωση και δαιμονοποιηση 4) αλλο να παλευει κανεις με τοξικα αισθηματα θυμου και δαιμονοποιησης το τελευταιο διαστημα μετα το τελος μιας τοξικης σχεσης, αλλο για 7 χρονια απο το πρωτο θρεντ...
Και αυτα, χωρις να εχω αγγιξει οσα εκτυλιχθηκαν στα λινκς που παρεθεσα κατι σελιδες πριν. Αυτα συγγνωμη αλλα αν δεν θελετε να τα διαβασετε μονοι σας, απλα δε θελετε και ορισμενα πραγματα που διαδραματιστηκαν εκει δεν θελω να εγω τα αναπαραξω.
Ενα απο τα ποιντ που εκανε ενα μελος που ειδε οτι ειχε αρχισει να ξεφευγει η κατασταση περσυ σε αυτο το θρεντ (δεν ηταν το τελευταιο, οπως θα διαπιστωσει οποιος διαβασει λιγο), ηταν πως τα τοξικα ατομα δε διαλεγουν τυχαια τα θυματα τους. Στην περιπτωση της οριακοτητας απαραιτητο στοιχειο ειναι η ροπη στη εξιδανικευση, και μερος της εξιδανικευσης, περα απο τη θεοποιηση του αλλου και τη διογκωση των θετικων χαρακτηριστικων τους, ειναι και η αγνοηση των αρνητικων. Και δεν περιοριζεται φυσικα σε ατομα με διαταραχες ουτε απο ουτε προς! Απλα οι οριακες οργανωσεις ειδικα βρισκουν εκει μεγαλυτερο πατημα. Η αναγκη ομως για εξιδανικευση γενικα, υπαρχει. Και εχει αιτια.
Προσεξτε την εξιδανικευση.
(Μεχρι και η ατακα στη βιογραφια του προφιλ μου για αυτο πραγμα ειναι.)
Oboro, γεια σου και ευχαριστώ για τις παραπομπές στη βιβλιογραφία για το θέμα που συζητούμε.
Θα ήθελα να σου πω πως εδώ μέσα δεν βρισκόμαστε σε επιστημονικό συνέδριο για τις ΔΠ. Εδώ κυρίως κάνουμε παρέα ανταλλάσσοντας σκέψεις σχετικά με άσχημες εμπειρίες που προέκυψαν μετά από σχέση με άτομα που κατά πάσα πιθανότητα έπασχαν ή πάσχουν από ΔΠ. Κανείς εδώ μέσα δεν είναι ειδικός, κανείς δεν το ισχυρίστηκε. Θα μιλήσω και με τον ειδικό, θα μιλήσω και με το ονλάιν φιλαράκι που πέρασε τα ίδια σκ@τ@ με μένα (γιατί δεν γνωρίζω άλλον που το πέρασε, γιατί βρίσκομαι μόνος στην κορυφή ενός βουνού και δεν έχω άλλον να μιλήσω, γιατί βρίσκομαι στην Κίνα και δεν μπορώ να ξεδώσω στα κινέζικα κ.λπ.). Καταλαβαίνεις τη διαφορά έτσι; Κουβέντα κάνουμε.
Επίσης, κανείς δεν μίλησε για «υπανθρώπους» (έχω διαβάσει από την αρχή το thread, δεν θυμάμαι κάτι τέτοιο). Ο όρος έχει πολύ συγκεκριμένη σημασία, έχει «αξιοποιηθεί» σε context εντελώς διαφορετικό από το θέμα για το οποίο μιλάμε εδώ, και κακώς τον χρησιμοποιείς.
Επίσης, κανείς, εφόσον παίρνει σοβαρά τον εαυτό του, δεν θα στηριχθεί μόνο στις απόψεις που εκφράζονται σε ένα φόρουμ για να σχηματίσει μια γνώμη περί ΔΠ.
Εάν το κατάλαβα καλά, στο δεύτερο μισό του μηνύματός σου αναφέρεσαι εμμέσως στην ευθύνη του «θύματος». Σωστά; Εφόσον λοιπόν το κατάλαβα καλά, επίσης πρέπει να πω πως δεν υπάρχει κάποιος εδώ που να την παραβλέπει. Την προσωπική ευθύνη ή, όπως λες, τον ρόλο του θύματος στην εξιδανίκευση. Π.χ. γνωρίζω πως και με μένα δεν πήγαινε ή δεν πάει κάτι καλά, για να έχω ανεχθεί άνθρωπο με τέτοιο κwλοχαρακτήρα. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να σταματήσω να μιλάω με θαυμασμό, απορία και θυμό συνάμα για τη φρίκη που έζησα. Θα ασχοληθώ και με μένα στον χρόνο που πρέπει.
Εάν έχεις προσωπικό θέμα με τον Αίολο, μπορείς ή δεν μπορείς να το λύσεις μέσω pm. Just saying...
Μερικές σκέψεις:
Είναι εξαιρετικά δύσκολο σε μία συζήτηση για survivors συναισθηματικής κακοποίησης να είναι όλοι ικανοποιημένοι, και ο κακοποιημένος και ο κακοποιητής. Για την ακρίβεια είναι κάτι που δεν μπορεί να συμβεί. Να πω επίσης ότι δεν συμπεριφέρονται όλοι οι BPD με τον ίδιο τρόπο. Εγώ αναφέρομαι σε αυτές τις περιπτώσεις που κακοποιούν. Εξάλλου, οι διαταραχές δεν κακοποιούν, οι άνθρωποι κακοποιούν και εγώ αναφέρομαι σε αυτούς τους ανθρώπους που κακοποιούν. Δεν με ενδιαφέρει αν είναι bpd, npd, η οτιδήποτε άλλο. Απλά προσπαθούμε να βγάλουμε μία άκρη. Αν κάποια BPD που διαβάζει αυτό το thred η οποία έχει περάσει από θεραπεία και δεν κακοποιεί πλέον τους άλλους, τότε είναι σαφές ότι δεν μιλάμε για αυτή. Και μπράβο της!
Επίσης νομίζω ότι είναι από όλους κατανοητό το ότι συναισθήματα θυμού τουλάχιστον τους πρώτους μήνες είναι απόλυτα φυσιολογικό να υπάρχουν από την πλευρά του survivor και πρέπει να υπάρχουν. Ο θυμός πρέπει να εκφραστεί και αποτελεί δυνατό εργαλείο προς αξιοποίηση. Είναι λοιπόν φυσιολογικό στα πλαίσια αυτής της κουβέντας να ειπώθηκαν (κακώς) υποτιμητικά σχόλια. Αλλά είναι κάτι το ανθρώπινο. Αν και η αλήθεια είναι ότι ακόμα και αυτά τα υποτιμητικά σχόλια που ειπώθηκαν (κακώς) δεν αποτελούν ούτε το 1% της υποτίμησης που δεχτήκαμε εμείς. Αλλά κακώς θα το δεχτώ αυτό.
Διαφωνώ με τον ισχυρισμό ότι "Στην περίπτωση της οριακοτητας απαραιτητο στοιχειο ειναι η ροπη στη εξιδανικευση" του survivor από ότι καταλαβαίνω. Όχι ότι δεν παίζει ρόλο αλλά δεν είναι βασικό κριτήριο επιλογής. Και διαφωνώ διότι εγώ δεν την πήρα την εξιδανίκευση, επειδή 1) ήταν too much για να το πιστέψω και 2) γιατί από την προηγούμενη εμπειρία μου μυριζόμουν το κίνδυνο. Το έχω αναφέρει αυτό και στα αρχικά σχόλια. Άρα δεν μπορεί να την τράβηξε η ανάγκη μου για εξιδανίκευση διότι δεν υπήρχε.
Επίσης δεν μπορώ να καταλάβω σε τι αποσκοπούν οι αναφορές του στυλ " αλλο να παλευει κανεις με τοξικα αισθηματα θυμου και δαιμονοποιησης το τελευταιο διαστημα μετα το τελος μιας τοξικης σχεσης, αλλο για 7 χρονια απο το πρωτο θρεντ...". Εδώ ακριβώς είναι που κάνεις προσωπικό και υπονοείς διάφορα oboro. Δηλαδή αν έχεις να πεις κάτι πες το ξεκάθαρα, χωρίς υπονοούμενα. Τι θέλεις να αποδείξεις; Εγώ δεν παλεύω 7 χρόνια με κάτι. Η πριν 7 χρόνια φάση ήταν μία πολύ σύντομη σχέση 2 μηνών και ήταν η πρώτη μου επαφή με ένα άτομο που ενδεχομένως ήταν bpd. Τότε έψαξα κάποια πράγματα αλλά φαίνεται ότι δεν τα έμαθα και τόσο καλά και τώρα το καταλαβαίνω αυτό. Νόμιζα ότι ήξερα. Από τότε ξανα ασχολούμαι με το ζήτημα σε αυτό το thred που ξεκίνησε πέρυσι. Το "πριν 7 χρόνια" με το τώρα πως ακριβώς συνδέονται; Με αυτά τα ζητήματα έχω να ασχοληθώ από τότε, αλλά και σε αυτό το thred σταμάτησα να σχολιάζω στις 24/09/19. Από τις 6/9/19 (που ξεκίνησε το θέμα) μέχρι τις 24/9/19 είναι αποδεκτό διάστημα να παλευει κανεις με τοξικα αισθηματα θυμου και δαιμονοποιησης το τελευταιο διαστημα μετα το τελος μιας τοξικης σχεσης όπως υποστηρίζεις???. Ξανασχολίασα στις 31/07/20 επειδή μπήκαν νέα μέλη στη συζήτηση. Ποια εμμονή υπάρχει εδώ από την πλευρά μου για την οποία έχω κατηγορηθεί;
Πραγματικά δεν επιθυμώ καυγάδες, και δεν θέλω το παρών thred με μετατραπεί σε ring, από τη στιγμή που κάποια μέλη λένε ότι βοηθούνται από αυτό. Θα ήταν κρίμα. Δεν μπορώ όμως να ανεχθώ υπονοούμενα, επιθετικότητα, κατηγορίες ή οποιαδήποτε συμπεριφορά η οποία με υποτιμά και μου προκαλεί άσχημα συναισθήματα.
Εμένα πάντως δεν με έχεις πείσει ότι έχεις πράγματι βιωματική σχέση με το borderline. Δεν μας είπες και κάτι συγκεκριμένο, μόνο κάτι ασαφή για κάποιες πιθανές σχέσεις. Όλες σου οι απαντήσεις μοιάζουν να δίνονται στα πλαίσια αντιπαλότητας με τον Αίολο συγκεκριμένα και προσωπικά το θεωρώ κουραστικό πλέον. Εμείς που γράφουμε εδώ, τον τελευταίο μήνα έστω, έχουμε συγκεκριμένο λόγο που γράφουμε και όπως βλέπω όλοι σου λέμε ότι δεν μας βοηθάς στη συζήτηση και καλύτερα να λύσεις σε προσωπικό μήνυμα (ή να μην λύσεις, όπως είπαν και οι άλλοι) όσα έχεις με τον Αίολο.Quote:
Originally Posted by oboro
Γειά σου Χάρη. Δεν θέλω τόσο να απαντήσω στο μήνυμά σου, γιατί νομίζω ότι οι άλλοι θα απαντήσουν καλύτερα. Θέλω όμως να ξαναμπει το μήνυμα γιατί κινδυνεύει να χαθεί στη ροή της συζήτησης.Quote:
Originally Posted by xaris_7
Σχετικά με τις άλλες κοπέλες, αν το έκανες πρώτος, ήταν πράγματι άσχημο. Απλά να σου πω ότι εγώ, που βρίσκομαι ας πούμε σε "ανοιχτή" σχέση με τον δικό μου, του είπα για άλλους μόνον αφού αυτός μου έλεγε (συνέχεια όμως) για άλλες. Και ξέρεις τι συνέβη; Νευρίασε πάρα πολύ και έκανε σαφές ότι δεν θέλει να ακούει για άλλους. Ο ίδιος συνεχίζει ακόμα να μου λέει για άλλες...
Νομίζω δεν τους βρίσκεις πουθενά σε αυτό.
Ευχαριστώ πολύ Epsilon και για τη προβολή του μηνύματος εκ νέου, και για την απάντηση σου.!
Μετά από πολλά χρόνια μπήκα ξανά στο θέμα που είχα δημιουργήσει το 2013 "οριακή μου αγάπη" (vol.1) μιας και μας το θύμισε ο φίλος oboro. Λοιπόν, το θέμα αυτό το δημιούργησα στις 15/02/13 και το τελευταίο μου σχόλιό ήταν το #202 στις 24/09/14 (είναι αυτό αποδεκτό διάστημα στο οποίο δικαιολογείται το να παλευει κανεις με τοξικα αισθηματα θυμου και δαιμονοποιησης όπως υποστηρίζεις oboro???). Από τότε δεν συμμετείχα ξανά σε αυτό, και σήμερα συνειδητοποίησα ότι η συζήτηση στο θέμα αυτό συνεχίστηκε μέχρι τις 4/12/17 με συνολικά 436 σχόλια μέχρι που κλειδώθηκε από τον Aeon διότι χάθηκε ο έλεγχος. Έκτοτε έκανα ελάχιστα posts τα οποία δεν είχαν καμία σχέση με bpd, μέχρι που δημιούργησα το τελευταίο θέμα. Φυσικά αυτό αποδεικνύει την εμμονή μου με τις bordeline, αλλά και το κόλλημα μου όλο αυτό το διάστημα, την ατέρμονη δαιμονοποίηση, απαξίωση και υποτίμηση αυτών των ατόμων, αλλά και το πόσο προβληματικός είμαι. Ας βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του.
Αυτό ισχύει. Θα πρέπει να προσθέσουμε επίσης το ότι το περιβάλλον πρέπει να είναι όσο πιο προβλέψιμο μπορεί να είναι. Δεν χρειάζονται εκπλήξεις σε οποιοδήποτε επίπεδο. Σταθερότητα και προβλεψιμότητα. Δηλαδή, αυτό που λένε κάποιοι "θέλω να την έχω σε αναμμένα κάρβουνα" είναι ότι χειρότερο.Quote:
Originally Posted by xaris_7