Αισθάνομαι καλύτερα στον τομέα της διάθεσης, αλλά το άγχος δεν φεύγει.
Printable View
Αισθάνομαι καλύτερα στον τομέα της διάθεσης, αλλά το άγχος δεν φεύγει.
Υπαρχει τραγουδι cause girls is players too
Όλη μέρα περιμένω να έρθει το βράδυ να δω καμμιά ταινία να ξεφύγω λίγο,και μετά να πέσω για ύπνο να δω κανένα όνειρο, να ζήσω λίγο...Πάντα από λίγο.
Ξύπνησα κακοδιάθετη σήμερα και μια μικρή ένταση που δημιουργήθηκε στο σπίτι με έκανε χειρότερα... Ελπίζω σιγά σιγά να ηρεμήσω...
are
κι εγώ κάθε μέρα βλέπω κι απο κάτι, σειρά ή ταινία, σήμερα θα δω ΥΑ, το λάθος αστέρι.
αισθάνομαι πως αν δεν είχα καλό σήμα στην τηλεόραση θα γέλαγα λιγότερο και θα ένιωθα μόνη περισσότερο.
Βγήκα σήμερα για μια δουλειά και τα κατάφερα, ξαναβγήκα δεύτερη φορά και δεν τα κατάφερα γύρισα πίσω από την ζάλη. Νιώθω λίγη απόγνωση.
Θλιψη, μοναξια, αδιεξοδο, ναυτια.
Βγήκα για καφέ και από το άγχος δεν κατάφερα να μιλήσω.
Επίσης νιώθω μια απόγνωση μόνιμη, ότι δεν θα καταφέρω τίποτα στην ζωή μου.
Ας παίξω κ εγώ το παιχνιδάκι σας.
Θλιψη-70%
Μοναξια-80%
Αδιέξοδο-100%
Ναυτια-10%
Κι εγώ νιώθω θλίψη, μοναξιά κι απόγνωση... Και νιώθω ότι αγγίζουν αρκετά υψηλά ποσοστά αλλά δεν μπορώ να βάλω ακριβώς...
σήμερα παρακολούθησα πολύ τρας τιβί, γέλασα με πράγματα που ίσως δεν είναι αστεία αλλά, ήταν εις γνώσην των συμμετεχόντων. τέλος πάντων. παει κι αυτό. κουράστηκα.
Θλιψη-85%
Μοναξια-85%
Αδιέξοδο-85%
Ναυτια-40%
@κατιαχ -Τελικά δεν κάνουν δουλεια τα χάπια Κάτια?...Εξακολουθείς να τα παίρνεις?...Πόσο χρόνο θα τους δώσεις μέχρι να πείς στον γιατρό να αλλάξετε αγωγή?
@Κυκνος Αν δεν αλλάξουμε ζωή και ρότα δεν θα βγούμε απο τον φαύλο κύκλο του αδιέξοδου και της απόγνωσης...Αλλά γιατί δεν παίρνουμε την πρωτοβουλία?
@Player Και εγω μια από τα ίδια...Και το χειρότερο δεν είναι ότι πιστεύω ότι δεν θα καταφέρω να αλλάξω την ζωή μου,αλλά το ότι ίσως δεν το θέλω πλέον κι΄όλας...Πφφφφ!
Ναυτία και ζάλη σε τραμοντάνα μεγάλη.
Είχα μια αγάπη κι εγώ
και το μυαλό μου θολό
για δυο ματάκια,
μάτια τόσο γλυκά.
Είχα μια αγάπη τρελή
κι είχα πιστέψει πολύ
πως ήταν όλα,
όλα ρομαντικά.
Μα τι συμφορά μου
καημένη καρδιά μου
θα ψάχνω χρόνια
να βρω τα νερά μου.
Αυτά τα μάτια ήτανε πλάνα
καταιγίδα και τραμοντάνα,
με είχαν γελάσει το ξέρει η πλάση
πως παίξαν μαζί μου και μ’ έχουν ξεχάσει.
Αυτά τα μάτια ήτανε πλάνα
καταιγίδα και τραμοντάνα,
τρικυμία και συμφορά.
Τώρα δε χάνω καιρό
κι άλλη αγάπη θα βρω
άλλα ματάκια,
μάτια τόσο γλυκά.
Να με κοιτούν πονηρά
να τα φιλώ τρυφερά
και να `ναι όλα,
όλα ρομαντικά.
Μα τι συμφορά μου
καημένη καρδιά μου
αν τύχει να χάσω
ξανά τα όνειρά μου.
Δε θέλω μάτια
που να `ναι πλάνα,
την φοβάμαι την τραμοντάνα.
Δε θέλω ματάκια
που ψέματα λένε
που με ξεγελάνε
και πάντα με καίνε.
Δε θέλω μάτια
που να `ναι πλάνα,
την φοβάμαι την τραμοντάνα
που `ν’ για μένα μια συμφορά.
Ζωή Κουρούκλη
Να ευθυμήσουμε λίγο αν γίνεται.
Από χθες είμαι καλύτερα, έτσι στα ξαφνικά εκεί που μπορεί να είμαι χάλια μια δύο μέρες μετά αυτόματα αισθάνομαι καλύτερα δεν μπορώ να το εξηγήσω!
Καλημέρα Yoco choco, πώς είσαι σήμερα;
Εγώ λίγο καλύτερα γιατί χθες με ανησυχούσε κάτι που είχε καλή έκβαση οπότε ηρέμησα κάπως... Είχαμε πάει για στείρωση μια αδέσποτη γατούλα και με είχε αγχώσει η επέμβαση...
Τώρα για την αλλαγή ζωής, πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω αλλά προσπαθώ όσο μπορώ να περνάω καλά...
Σήμερα αισθάνομαι λίγο καλύτερα η τουλάχιστον έτσι ξυπνησα, ετοιμάζομαι να πάω για τρεξιματακι.
Σας εύχομαι να έχετε θετική διάθεση σήμερα ,user,, κυκνε ,yoco choco, andreas 86 , και όποιον άλλο ξεχνάω.:)
Μπράβο σου που ασχολείσαι με τα αδέσποτα,σημαίνει οτι έχεις καλή καρδιά...Και εμείς έχουμε 4 τα οποια έρχονται και αράζουν στο μπαλκόνι μας και τους βάζω φαγητό και νερό αλλά στον γιατρό δεν τα έχω πάει για εμβόλια κλπ.
Είδες που αγχωνόμαστε με πράγματα ανούσια και καθημερινά,όπως το να πας για στείρωση ενα γατάκι?...Και εγώ με κάτι χαζά αγχώνομαι...Πρέπει να απευαισθητοποιηθούμε!
εγω το ίδιο βάζω καμμιά φορά φαγητό στις γάτες που περνάνε από το μπαλκόνι μας αλλά δεν μένουν, φεύγω για να φάνε, αράζουν μόνες τους, αμα με δουν φεύγουν, το να πας τα αδέσποτα στο γιατρό είναι υπέροχη ιδέα.
εγώ πωπω μια μίρλα μ' έχει πιάσει, άλλο πράμα. πότε θα κάνει ξαστεριά να πάμε κάπου να ξεχαρμανιάσουμε η φάση.
Σήμερα δεν ξυπνησα καλά...Εχω αναγούλες και brain fog και μια διαχυτη αίσθηση απαισιοδοξίας....Χωρις συγκεκριμένο λόγο...Ετσι.
Σήμερα είμαι λίγο καλύτερα από χθες αλλά κάποια πράγματα εξακολουθούν να μου χαλάνε τη διάθεση και να μου δημιουργούν άγχος... Καθώς έγραφα αυτό το μήνυμα ένιωσα κι ένα πόνο στο στήθος αλλά μάλλον είναι λόγω του άγχους...
Σήμερα έχω καλή διάθεση και είναι ενθαρρυντικό, αλλά το άγχος παραμένει.:)
Δυστυχώς στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν γίνονταν ν' απομακρύνω αυτό που μου χάλασε την διάθεση γιατί προέρχονταν από συγγενικό μου πρόσωπο αλλά ήταν ένα μικρό θέμα που έληξε κι ηρέμησα...
Όσον αφορά το άγχος προκύπτει από κάτι καλό, έχω κανονίσει να βγω αργότερα και πρέπει να ετοιμαστώ αλλά εγώ αγχώνομαι πολύ εύκολα... Όμως θα περάσω καλά οπότε εντάξει...
Καλημέρα και σ' ευχαριστώ! Ελπίζω κι εσύ...
αισθάνομαι ματαίωση. ότι η Κυριακή βρήκε το πρόσωπό της.
Έμαθα στην πορεία της ζωής μου…
Έμαθα μέσα από τη κακία του κόσμου, την αδιαφορία την επιφανειακή και με ημερομηνία λήξης αγάπης τους να κρατώ αποστάσεις πλέον να μην ενοχλώ να μην με ενοχλούν να μην πληγώνω να μην με πληγώνουν. Αγαπώ όλο το κόσμο, από απόσταση όμως πλέον. Δεν επενδύω σε φιλίες που σήμερα στηρίζονται σε χάρτινες βάσεις που με το πρώτο φύσημα του αγέρα να σκίζονται.Έμαθα να προσπαθώ να συγκρατούμε ώστε να μην πληγώσω τον διπλανό μου, μα συνάμα αυτόματα στις επιθέσεις να αμύνομαι με τρόπο σταθερό. Έμαθα να νοιάζομαι τον διπλανό μου να τον βοηθό να του στέκομαι και να μην προσδοκώ από κείνον τίποτε, όχι όμως να τρώω και σφαλιάρες. Όταν με κάποιους ανθρώπους δε ταιριάζω φεύγω μακρυά συνεχίζοντας να τους αγαπώ διακριτικά και να τους νοιάζομαι ακόμα. Έμαθα να μην γυρεύω κανενός το κακό, μα απλός να προσπερνώ όποιον με πλήγωσε άσχημα. Έμαθα να είμαι διακριτικός άνθρωπος ώστε να μην προκαλώ το φθόνο των γύρω μου. Έμαθα να ζω στη μοναξιά μου και να κοιτώ από τη βιτρίνα του δικού μου κόσμου την κοινωνία έξω.Έμαθα να μην επιβάλλω τη παρουσία μου, όταν καταλαβαίνω ότι είναι κάπου ανεπιθύμητη. Έμαθα να μην επιβάλλομαι στους γύρω μου να αφήνω το κόσμο να πράττει όπως νιώθει, αρκεί να μην παραβιάζει τα όρια και τα δικαιώματά μου. Έμαθα να σέβομαι τους πάντες, ακόμα κι όταν αυτοί δε με σέβονται. Έμαθα να είμαι μια αόρατη παρουσία μέσα στο πλήθος.Έμαθα να ξέρω πότε είναι η ώρα να φεύγω όταν δε με σηκώνει ένα μέρος. Έμαθα να διαβάζω τα συναισθήματα των γύρω μου. Έμαθα να κλαίω σιωπηλά μέσα στον ήχο της σιωπής μου. Έμαθα μέσα από όλα αυτά που βίωσα βιώνω και θα βιώνω να μην κάνω ότι δε θέλω, να μου κάνουνε έμαθα, να ΕΙΜΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.Η Αγάπη θέλει ηρωισμό, θυσίες και όχι μόνο σε μια στιγμή ενθουσιασμού, αλλά κάθε μέρα και κάθε ώρα.
Θα με εκτιμήσεις γιατί με έχασες και με έχασες, γιατί δεν με εκτίμησες όπως μου άξιζε.
Οι λέξεις είναι δρόμος … και η ενέργεια τους πάει μακριά όσο μακριά μπορεί να πάει η αγάπη σου γι΄ αυτές!
monaxikos anemos
Έχω πολύ άγχος σήμερα, άγχος και νεύρα... Θα μου περάσει, το ξέρω, αλλά όσο κρατάει είναι πολύ δύσκολο...
Χθες δεν κοιμήθηκα καλά, έβλεπα συνέχεια άσχημα όνειρα συνεπώς δεν σηκώθηκα με καλή διάθεση... Θα βάλω μουσική για να μου την φτιάξει...
Λοιπόν, καταρχάς, καλημέρα σε όλους.
Σήμερα αισθάνομαι λίγο ντάουν και άγχος.
Το ενθαρρυντικό είναι ότι αισθάνομαι λίγο και όχι πολύ ντάουν.
Προσπαθώ να κάνω σύνοψη της εβδομάδας και να λέω αν είναι καλύτερα η χειρότερα.
Οπότε μπορώ να πω, πως αυτήν την εβδομάδα ήμουν/έγινα 1% καλύτερα. Μου αρκεί, μην είμαι και πλεονέκτης.
Σε 99 εβδομάδες με την φόρα που έχω θα είμαι 100% καλά χαχαχα, Μπλάκ χιούμορ.
Και εγώ εχθές ήμουν καλύτερα και σήμερα πάλι ξύπνησα πεσμένος...Σαν να μειωθηκε η φωτεινότητα της πραγματικότητας δυο-τρια νταμάκια.
Η ποιότητα του υπνοθ που κάνουμε επηρεάζει πολύ το πως θα είμαστε την ημέρα.
Βγήκα για περπάτημα μπας και συνέλθω αλλά ήμουν σαν ζαβλακωμένος,σαν να μην ήμου καν σε εξωτερικό χώρο
Ντάξει,θα περάσει...Και θα ξανάρθει και θα ξαναπεράσει...Αυτή η δουλειά γίνεται...Πφφφ!