ΣΤΙΧΟΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ

Το απόγευμα


Ήταν ωραίο εκείνο το απόγευμα με την ατέλειωτη συζήτηση στο πεζοδρόμιο.

Τα πουλιά κελαηδούσαν, οι άνθρωποι πέρναγαν, τ' αυτοκίνητα τρέχανε

και χάνονταν εκεί που είχαμε κατέβει την τελευταία φορά.

Στο απέναντι παράθυρο το ράδιο έπαιζε ρεμπέτικα

και το κορίτσι του διπλανού μας τραγούδαγε το ντέρτι του.

Φυλλορροούσε η ακακία κι ευώδιαζε το γιασεμί

και μες στην Τάπια τα παιδιά παίζαν κρυφτούλι

και τα κορίτσια γύρναγαν σχοινί -

παίζαν στην Τάπια και δεν ξέραν από θάνατο,

παίζαν στην Τάπια και δεν ξέραν από τύψη,

κι εγώ τους αγάπησα πολύ τους ανθρώπους εκείνο το απόγευμα,

δεν ξέρω γιατί, πολύ τους αγάπησα, σαν ένας μελλοθάνατος.



Ντίνος Χριστιανόπουλος

Από την πόρτα του δωματίου

αδιάκοπα μπαινοβγαίνουν

ονόματα ποιητών

κατεξοχήν ονόματα πεθαμένων ποιητών

κατεξοχήν ονόματα πεθαμένων

κατεξοχήν ονόματα




-Κυριάκος Συφιλτζόγλου


(εμεις, ομως, θελουμε κι αλλο...)

Μέσα

στο

πράσινο

άκαρπο

γερασμένο

λαμπερό

σπασμένο

κλαδί

έλα

λευκέ

γλυκέ

Μάη

πάλι



-Γουίλλιαμ Κάρλος Γουίλλιαμς

Όταν η απουσία γίνει τρόπος ζωής
όταν ο πόνος γίνει δρόμος διαφυγής
όταν στα πρόσωπα του κόσμου βλέπω το πρόσωπό σου
όταν το δάκρυ μου στο χάρισα και έγινε δικό σου
όταν το εγώ μου είναι μισό και το αστέρι μου θολό
όταν ξέρω πως υπάρχω μα δε γίνεται να ζω
όταν μέσα μου κοιτώ βλέπω ένα απύθμενο κενό
γιατί δεν έπαψα στιγμή να σ’ αγαπώ

Κάποτε είχα μια αγάπη, που λαβώθηκε νωρίς
μα την κράτησα γιατί ένιωθα ανασφαλής
Κάποτε είχα μια αγάπη, που άργησα να την πληγώσω
και όταν με πρόδωσε έπρεπε να τη σκοτώσω
Θυμάμαι πριν να σε γνωρίσω έκλαιγε όλη η πλάση
και όλοι ψάχναν μια ελπίδα, την ελπίδα που είχα χάσει
όταν πλέον σε είδα είπα πως βρήκα την ελπίδα
αλλά μάλλον είχα βρει μια ακόμη παλλακίδα
Μόνη ασπίδα η λογική που κατέρρευσε κι αυτή
όταν έδωσα και ένιωσες το πρώτο μας φιλί
μόνιμη θλίψη η χαρά και η νικοτίνη στα κρυφά
μα τότε είχα μέσα μου μία τζούρα μοναξιά
μα τώρα εξέπνευσα, εξέπνευσα της σχέσης τον καπνό
δόθηκα και προδόθηκα ψάχνοντας για το θεό
μέσα από την ένωση δυο σωμάτων μέσα από την αγάπη
αλλά δάκρυ μετά το δάκρυ δεν αντίκρισα την άκρη
μονάχα έφτασα στα άκρα σε έδιωξα από κοντά μου
προτιμώντας να κρατήσω το κενό μες την καρδιά μου
προτιμώντας τη μοναξιά μου να γίνει η μνηστή μου
αφού ο δρόμος μου για λύτρωση ήταν η καταστροφή μου

Όταν η απουσία γίνει τρόπος ζωής
όταν ο πόνος γίνει δρόμος διαφυγής
όταν στα πρόσωπα του κόσμου βλέπω το πρόσωπό σου
όταν το δάκρυ μου στο χάρισα και έγινε δικό σου
όταν το εγώ μου είναι μισό και το αστέρι μου θολό
όταν ξέρω πως υπάρχω μα δε γίνεται να ζω
όταν μέσα μου κοιτώ βλέπω ένα απύθμενο κενό
γιατί δεν έπαψα στιγμή να σ’ αγαπώ

Θυμάμαι τα ξανθά μαλλιά σου ν’ ανεμίζουν
και τα πράσινα σου μάτια τ’ άπειρο να ατενίζουν
θυμάμαι το χαμόγελό σου, τα δυο σου χείλη
όμως τώρα δεν είμαστε ούτε φίλοι
Να ‘ταν η απόσταση γυαλί και ο χρόνος ψεύτης
να ‘μασταν πάντα μαζί και όταν στα χέρια μου πέφτεις
να σε σηκώνω και σαν κλέφτης να σου κλέβω τα αισθήματα
τα θρύμματα απ’ τα ποιήματα αιώνια καταλύματα
να ‘ταν ανέγγιχτη στιγμή που τώρα έχει χαραχτεί
να μην ένιωθα ποτέ την ανάγκη για φυγή
ένας σταυρός είναι όλη η γη και πάνω εγώ να ατενίζω
το όνειρο που ζήσαμε και τώρα δεν αγγίζω
Γυαλίζω τα όσα χώρισα μπροστά μου σε συγχώρησα
πιστή συνοδοιπόρησα το ξέρω ολιγώρησα
και την ψυχή μου αφόρισα να γίνει κομμάτια
βιώνοντας την ηδονή σε βρώμικα κρεβάτια
σημάδια αγνόησα προχώρησα με βλέμμα θολωμένο
κάθε βράδυ ξυπνώ και κάθε μέρα πεθαίνω
δεν ξέρω τι περιμένω πάντως όχι να φανείς
αφού η απουσία σου έγινε τρόπος ζωής

Όταν η απουσία γίνει τρόπος ζωής
όταν ο πόνος γίνει δρόμος διαφυγής
όταν στα πρόσωπα του κόσμου βλέπω το πρόσωπό σου
όταν το δάκρυ μου στο χάρισα και έγινε δικό σου
όταν το εγώ μου είναι μισό και το αστέρι μου θολό
όταν ξέρω πως υπάρχω μα δε γίνεται να ζω
όταν μέσα μου κοιτώ βλέπω ένα απύθμενο κενό
γιατί δεν έπαψα στιγμή να σ’ αγαπώ

Τα παλιά τραγούδια, τα παλιά φιλιά
πίσω μου αφήνω άλλη μια φορά

Θέλω να φύγω, να φύγω
σαν τις κοπέλες που μ’ αγάπησαν για λίγο
Να φύγω απ’ τον παλιό μου εαυτό

Με παράθυρά γαλάζια δειλινά
τίποτα η ψυχή μου δεν ξεχνά

Θέλω να φύγω, να φύγω
σαν τις κοπέλες που μ’ αγάπησαν για λίγο
να φύγω απ’ τον παλιό μου εαυτό

Τ’ άστρα φέγγουν χρόνια μακριά
όνειρα καινούρια, όνειρα παλιά

Θέλω να φύγω, να φύγω
σαν τις κοπέλες που μ’ αγάπησαν για λίγο
να φύγω απ’ τον παλιό μου εαυτό

Δεν θέλω κόσμο να πληγώνω μα το κάνω άθελα μου.
Πίστεψε με έχω περάσει πολλά κύματα δικά μου.
Και αν θυμάσαι ξενερώνω για ό,τι έκανα το βράδυ,
ξημερώματα πνίγοντας με ιδρώτα τα παπλώματα.

Δεν θέλω να υποκρίνομαι, μαλάκας εγώ δεν γίνομαι.
Αλή8εια λέω πάντα γιατί πρώτα από με κρίνομαι
και τύψεις θα με δεις καλύτερα αν τα μάτια ανοίξεις,
βγαίνει κάρτα το συναίσθημα όσο και αν θες να το κρύψεις.

Μην με κοιτάς με αυτό το βλέμμα με κολλάς,
νιώθω το αίμα να παγώνει, είμαι θέμα σε ασπρόμαυρη οθόνη
που θολώνει και αργοσβήνει.
Φιγούρα μόνη που όλο πίνει για να απαλύνει λίγο το μοτίβο που έχει μέσα και όλο κρύβει.

Θέλω να φύγω να ανοίξω τα φτερά και να πετάξω προς τον ήλιο,
ώσπου να λιώσουν και αν με λυπάσαι ας ερχόσουν
γιατί η αγάπη δεν είναι λόγια. Θα μείνω εδώ για να δω από πάνω
το πόσο μικρός είναι ο κόσμος και αν ξενερώσω να πεθάνω.

Όταν καταλάβω πως είμαι μόνος θα φύγω,
θα κάτσω μόνος και τα μάτια δεν θα ανοίγω.
Θα πω στους γύρω μου πως πέθανα μην ψάχνουνε.
Ούτως ή άλλως οι ψυχές πάντα υπάρχουνε.
Και εγώ ψυχή θα είμαι κάπου στα ουράνια
θα τους κοιτάω και θα τους γελάω σπάνια.
Πίσω απ’ τα σύννεφα θα ζω εκεί θα κρύβομαι,
αφού όταν βλέπω τον κοσμάκη πάντα θλίβομαι.

Άμα μπορείς να καταλάβεις τι συμβαίνει,
αγκάλιασε με ποιο σφιχτά,
θέλω τα μάτια σου να μείνουν ανοιχτά.
Ένας στους δύο ίσον κάτι απ’ το τίποτα για χάρη μου.
Δεκάρα πια δεν δίνω να λυτρώσω το τομάρι μου.
Ξέρεις, ο πόθος δεν κρύβεται σε αριθμούς
και αν θα με χάσεις κλείσ' τα μάτια σου
Κει θα είμαι όταν με ακούς
και ας είμαι ένας στους πολλούς,
έχω καρδιά που ανήκει σε όλους.
Στην χαρίζω και άσε με να ψάχνω ρόλους.
Ούτε είμαι κάτι, ούτε παριστάνω,
απλά τον τελευταίο καιρό νιώθω το έδαφος να χάνω
και σας θέλω, σε θέλω δίπλα μου σας / σε παρακαλώ,
γιατί ο δρόμος που βαδίζω δεν με βγάζει σε καλό.
Κοιτάω την θάλασσα πυκνά μήπως και πνίξω τις σκοτούρες,
όμως δε ακούω πάντα να ξέρεις ότι μου λεν.

Όταν καταλάβω πως είμαι μόνος θα φύγω,
θα κάτσω μόνος και τα μάτια δεν θα ανοίγω.
Θα πω στους γύρω μου πως πέθανα μην ψάχνουνε.
Ούτως ή άλλως οι ψυχές πάντα υπάρχουνε.
Και εγώ ψυχή θα είμαι κάπου στα ουράνια
θα τους κοιτάω και θα τους γελάω σπάνια.
Πίσω απ’ τα σύννεφα θα ζω εκεί θα κρύβομαι,
αφού όταν βλέπω τον κοσμάκη πάντα θλίβομαι.

Καινούριος κόσμος

Δεν έρχονται απο μακριά
δεν μοιάζουνε με ξένους
Κι απ΄τα θρανία φύγαν
με πολλούς επαίνους

Μα όλα τα βλέπουνε μισά
και νοιώθουν σα χαμένοι
Δεν με φοβίζει τίποτα
οσο οι φοβισμένοι

Θα 'ρθουνε πολλά
που θα μοιάζουν ίδια, μα θα είναι αλλιώς
Μόνο που εσύ θα 'σαι παλιός
Καινούριος κόσμος

Δεν ξέρω αν μας μοιάζουνε
και τι πατρίδα θέλουν
Δεν ξέρω τι θα μάθουν
ξέρω τι δεν ξέρουν

Αν δεν πιστέψεις δεν πετάς
και άλλος δρόμος πια δεν μένει
Δεν με τρομάζει τίποτα
οσο οι τρομαγμένοι

Πες το κι εσύ μαν

I was blinded by a paradise

Depeche Mode - Suffer Well

Where were you when I fell from grace?
A frozen heart an empty space

Something's changed and it's in your eyes
Please don't speak you'll only lie

I found treasure not where I thought
Peace of mind can't be bought
Still I believe

Just hang on
Suffer well
Sometimes it's hard
It's hard to tell

An angel led me when I was blind
I said take me back I've changed my mind
Now I believe

From the blackest room I was torn
You called my name my love was born
So I believe

Just hang on
Suffer well
Sometimes it's hard
It's hard to tell

It started with a low light,
Next thing I knew they ripped me from my bed
And then they took my blood type
It left a strange impression in my head.
You know that I was hoping,
That I could leave this star-crossed world behind
But when they cut me open,
I guess I changed my mind.

And you know I might
Have just flown too far from the floor this time
Cause they're calling me by my name
And the zipping white light beams
Disregards the bombs and satellites

That was the turning point
That was one lonely night

The star maker says, "It ain't so bad"
The dream maker's gonna make you mad
The spaceman says, "Everybody look down
It's all in your mind"

Well now I'm back at home, and
I'm looking forward to this life I live
You know its gonna haunt me
So hesitation to this life I give.
You think you might cross over,
You're caught between the devil and the deep blue sea
You better look it over,
Before you make that leap

And you know I'm fine,
But I hear those voices at night sometimes-
They justify my claim,
And the public don't dwell my transmission
Cause it wasn't televised

But, it was the turning point,
Oh what a lonely night

The star maker says, "It ain't so bad"
The dream maker's gonna make you mad
The spaceman says, "Everybody look down
It's all in your mind"

The star maker says, "It ain't so bad"
The dream maker's gonna make you mad;
The spaceman says, "Everybody look down
It's all in your mind"

My global position systems are vocally addressed
They say the Nile used to run from East to West,
They say the Nile used to run...
From East to West.

And you know I'm fine
But I hear those voices at night
Sometimes...

The star maker says, "It ain't so bad"
The dream maker's gonna make you mad
The spaceman says, "Everybody look down
It's all in your mind"

The star maker says, "It ain't so bad"
The dream maker's gonna make you mad;
The spaceman says, "Everybody look down
It's all in your mind"

It's all in my mind

Throw me some stones now
On my way down
I never believe that
You can kill your god
You're mine
What's the point of running
What's the point of lying

Mnemic - Meaningless

We all seem so meaningless within our lives (our lives)
We all seem so meaningless within our truth
I wanted you to be a part of me
But now we all want to be something
You all want to be something
But you're lost

We'll never take it back cause our souls are lost (lost)
Decreasing of the nation
We'll never have them back cause their souls are lost (lost)
Decreasing of the nation

Pocketful of empty promises
I know you know the way to drag us down in nothingness
Spending your time in raising the masterpiece of lies
That suits us fine

I wanted you to be a part of me
But now we all want to be something
You all want to be something
We're lost

We'll never take it back cause our souls are lost (lost)
Decreasing of the nation
We'll never have them back cause their souls are lost (lost)
Decreasing of the nation
We'll never take it back
We'll never take it back
We're just a damn lost nation
We're just a damn lost nation

It goes on and on
We are blind
We are blind
It goes on and on
We are blind

Looking for an evolution
But now you're on the edge and you're about to fall down
Looking for an evolution
But now you're on the edge and you're about to fall down

We'll never take it back cause our souls are lost (lost)
Decreasing of the nation
We'll never have them back cause their souls are lost (lost)
Decreasing of the nation
We'll never take it back
We'll never take it back
We just lost
We'll never take it back
We'll never take it back
We're just a damn lost nation
Lost nation

I miliardari danno a tutti i sentimenti un prezzo..
il disprezzo...

Από το πολύ όμορφο τραγούδι του Marco Masini "Bella Stronza"

Alle quattro di notte mi sveglio sudato
sotto il sole abbagliante di un televisore
sono stanco di me e vado a letto vestito
non ci son cachet per quest'altro dolore
anche lei è una stronza anche lei non ha pace
prende tutto perché non lo sa cosa vuole
e la mia gelosia che diventa feroce
è soltanto una scusa per farmi del male
e la strada di notte diventa un imbuto
ma non è un videogame che puoi anche sbagliare
e ho voglia di piangere e chiedere aiuto
non ho niente da perdere e niente da dare
ho paura d'amare
Ma la vita nel branco è una dura lezione
nella trappola dei venditori di fumo
c'è cascata con me la mia generazione
questo mondo non guarda più in faccia a nessuno
ma perché per avere bisogna rubare
come poveri diavoli nell'immondizia
una storia di sesso che sembra un amore
o l'immenso miracolo di un'amicizia
le pecore ormai sono già in discoteca
mentre ballano l'anima non sa che fare
e nel bagno uno squallido W la fica
è soltanto bisogno e paura d'amare
paura d'amare
No bisogna dire no per non morire qui
in questa nostra età di giorni inutili e violenti
no bisogni andare via da questa libertà
da questa ipocrisia guardare avanti e non avere
paura d'amare
Ora basta ora basta con questi lamenti
sono grande lo so devo uscire di gabbia
noi vogliamo dagli altri e non diamo mai niente
ora basta con questi giubbotti di rabbia
come un sogno la notte si scioglie nell'alba
è la storia di sempre bisogna sbagliare
e portare la vita e pagarne la colpa
e trovare ogni giorno il coraggio di avere
paura d'amare
No bisogna dire no e non buttarsi via nell'infelicità
di una vita a fari spenti no la verità non c'è
rinascere si può ognuno ha dentro sé
un grande vuoto da colmare che è soltanto paura d'amare


PAURA D' AMARE MARCO MASINI

Sepultura - Innerself

Walking these dirty streets
With hate in my mind
Feeling the scorn of the world
I won't follow your rules
Blame and lies, Contradictions arise
Blame and lies, Contradictions arise
Nonconformity in my inner self
I won't change my way
It has to be this way
I live my life for myself
Forget your filthy ways
Blame and lies, Contradictions arise
Blame and lies, Contradictions arise
Nobody will change my way
Life betrays, but I keep going
There's no light, but there's hope
Crushing oppression, I win
Betraying and playing dirty, you think
You'll win
But someday you'll fall, and I'll be waiting
Laughs of an insane man, you'll hear
Personality is my weapon against your envy
Walking these dirty streets
With hate in my mind
Feeling the scorn of the world
I won't follow your rules
Nonconformity in my inner self
Only I guide my inner self