Printable View
τζινα να χαιρεσαι την αδερφουλα σου. :)
ναταλια μου δακρυσα με την ιστορια σου κ ενιωσα στην αρχη της οτι εμοιαζε πολυ κ με τον μεγαλο δικο μου ερωτα,μονο που εμας αν κ κρατησε 10 χρονια ποτε δε καταφεραμε να βρεθουμε απο κοντα. το οτι ηξερες ποτε θα παρει τηλ,ποτε θα ερχοταν κ γενικα το δεσιμο αναμεσα σας ηταν πολυ σπουδαιο κ σπανιο...
Καλημέρα!Καλησπέρα,ορθότερ α...
Ο πονοκέφαλος ξύπνησε μαζί μου...Έπρεπε να είχα πάρει κάτι πριν κοιμηθώ...
Τέλος πάντων,θα συνέλθω.Είναι και γεμάτη η μέρα από πράγματα,που είναι να γίνουν...
Σήμερα,η πρώτη μου καλημέρα ήταν δική του.Τόσες και τόσες πρώτες καλημέρες και τελευταίες καληνύχτες
δυόμισυ χρόνια τώρα δε συνοδευόντουσαν απ'τ'όνομα του...Φαντάζομαι από χθες θα γυρνά το μυαλό του σ'εμένα
και θ'αγνοεί το γιατί...Η ζωή συνεχίζεται ωστόσο.Το καλό μου Τηράκι,ανήσυχο που άργησα στην καλημέρα μας,
που δεν ακούει γάργαρη τη φωνή μου..."τι έχεις,κορίτσι μου;"λέει κι έχει όλη την έγνοια του κόσμου μέσα
και την καλοσύνη!Με περιμένει να συνέλθω για να μιλήσουμε...περιμένει το θέλω μου να συντονίσει το δικό του.
Θ'ανέβει σε αεροπλάνο σύντομα κι ήδη νιώθει να μετρά αντίστροφα τις μέρες της ζωής του,προσπαθεί όμως
για να χαρώ εγώ.Ο Τήρης ήρθε στη ζωή μου επειδή προϋπήρξε ο Δημήτρης.Του το έχω πει και το ξέρει.
Όσα σημαντικά κλήθηκε να μου προσφέρει είναι όσα αυτονόητα κι απλά "η λατρεία μου" κατέστησε πολύτιμα.
Προπαντός αποδοχή.Μετά την καταιγίδα της τρέλας ανατέλει το ουράνιο τόξο της νηνεμίας.Από τη σκληρότητα
κάποιου,που σε πνίγει με μαξιλάρι για να μην ακούει τα βογγητά του πόνου σου στη γλυκύτητα του άλλου,
που παρακολουθεί το χορό της ανάσας σου κι ανάλογα το ρυθμό της,νιώθει αν είσαι καλά.Η μέρα κι η νύχτα.
Είμαι τόσο τυχερή,που ήρθε στη ζωή μου να επουλώσει πληγές και μοναξιά.Δεν ξέρω τι αύριο μας ξημερώνει,
ξέρω μόνο πως με χαϊδεύει η πιο καθαρή ματιά,η πιο αγνή ψυχή,που γνώρισα ποτέ.Πάρα πολλά λείπουν.Σημαντικά.
Κυρίως αυτός ο δυνατός χτύπος στη φλέβα,που υπενθυμίζει πως ζεις.Το φτερούγισμα μέσα σου στον ψίθυρο του άλλου.
Η σχέση μας είναι ντυμένη διαφάνεια κι αλήθεια.Ξέρουμε τι είμαστε και προπαντός τι δεν είμαστε για τον άλλον.Αντέχουμε
δυόμισυ χρόνια τώρα.Κάποιες ανάγκες μας αναπαύονται,κάποιες άλλες(δικές μου κυρίως)γυρνούν ανήσυχες τις νύχτες.
Με σταματώ κάπου εδώ όμως για να ξεκινήσω τη μέρα μου.Σας ευχαριστώ για τα αχ και βαχ,που μοιράζεστε μαζί μου.
Να έχουμε όλοι μια υπέροχη μέρα!Κι αύριο,είμαι σίγουρη,θα έχουμε μια ακόμα καλύτερη!Στη ζωή που κυλά,ευτυχώς...
ναταλια πραγματικα θα επρεπε να γινει συγγραφεας.σιγουρα θα ηθελα να διαβασω την καθε σου λεξη χωρις να αφησω το βιβλιο κατω, να το ρουφηξω ολο μονομιας μην μου ξεφυγει τιποτα.αχ τι ομορφη ιστορια.γιατι ομορφες ιστοριες δεν ειναι μονο αυτες που εχουν ευτυχισμενο τελος.
Καλησπέρα κοριτσάρες μου. Βλέπω πως έχω πολλές σελίδες μπροστά μου να διαβάσω... Και θα τις διαβάσω αυτή την φορά όσο και να μου πάρει γιατί βλέπω πως έχουμε πραγματικές ιστορίες ζωής.....
Σας ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σας για χτες. Κάπια στιγμή θα σας πω και πως πέρασα και γιατί ο γιος μου με έκανε περίφανη που είμαι μαμά του! Ξεκινάω το διάβασμα λοιπόν!
Μακ περιμένουμε το μέρος δεύτερο, γράφε γρήγορα!
Πάω να πάρω γλυκά και να πάω να δω την αδερφή μου, γιατί έλειπε το πρωί και επιστρέφω να συνεχίσω τα βαχ με τις ιστορίες σας!! Σας ευχαριστώ όλες για τις αδερφοευχές σας. Φιλάκια.
ʼντρα θέλω,τώρα τον εθέλω,Τζινάκι μου;Τα επόμενα μέρη θα συνεχιστούν εξίσου εξωκοσμικά,θα δεις...
Επιτέλους ζωντανεύει η εβδομάδα ιστοριών αγάπης,που ξεκίνησε αρκετά υποτονικά.Λογικά δε μας αρκεί
ο χρόνος,που απομένει στα πλαίσια της Λιλεβδομάδας.Όχι πως είναι πρόβλημα αυτό.Ήδη ξέρω τι θα κάνω.
Λιλάκι μου,μέχρι αύριο τα μεσάνυχτα είναι οι δικές σου μέρες,να τις διαθέσεις όπως εσύ επιθυμείς.Να μας ταξιδέψεις.
Κινδυνεύοντας να επαναληφθώ,έχω την ανάγκη να καταθέσω πόσο χαίρομαι για την ιδέα μου με τις εβδομάδες.
Από τις πιο ανάλαφρες και διασκεδαστικές(ξεχωρίζω της Φτουτάτης)μέχρι τις πιο εσώτερες κι αποκαλυπτικές
ξεδιπλώνουμε τα κομμάτια μας κι ερχόμαστε κοντύτερα η μία στην άλλη αλλά ενδεχομένως με την αφορμή αυτή
και στην αλήθεια μας.Έχω ανοίξει κάμποσα τόπικς,που εξίσου αγαπώ.Αυτό ωστόσο προσπάθησα στα χρόνια
να το κρατήσω ζωντανό κι όσο κι αν αλλάζουν τα μέλη του,ο οργανισμός του δυνατά χτυπά!Σας ευχαριστώ
όλους εσάς,που απλώσατε τις ανάγκες σας στις σύντομα τριψήφιες σελίδες του.Είναι πραγματικά συγκινητικό!
Ναι,Τζινάκι μου,να χαίρεσαι το θησαυρό,που αξιώθηκες για αδερφή!
Όσο όμορφη εξωτερικά τόσο πλούσια και σε ψυχικό απόθεμα και προσφορά!
Να της δώσεις τις πιο ζεστές ευχές μας επί τη ευκαιρία της ονομαστικής της γιορτής
με την ελπίδα το όνομα της να κατακλύζει στο κατά δύναμιν και τον εσωτερικό της κόσμο.
"Ειρήνη"ανάμεσα στις συγκρουόμενες ανάγκες μέσα της και τη σχετική τους αμφιθυμία.
Οι μέρες της να κυλούν γλυκά και σε ισορροπία με τον εαυτό της και τους σημαντικούς άλλους.
Να είστε όλοι υγιείς και με γέλια δυνατά να γιορτάζετε καθημερινά-όπως άλλωστε ήδη κάνετε-
τον πολύτιμο δεσμό αγάπης,που σας ενώνει στην αγκαλιά του.Φιλάκια πολλά πολλά!
:) Μακ μου...
Η αλήθεια πάντα αναπνέει ακόμα και μέσα στο πιο ευφάνταστο ψέμα.Ντύνεται το μανδύα του
επειδή κρυώνει στα ψυχρά βλέμματα γυμνή....Εσύ όμως είσαι ικανή να τη διακρίνεις με τα γυαλιά της ψυχής σου.
Εισπνοή-εκπνοή.Οξυγόνο-διοξείδιο...Ζωή!Αυτό που επιλέγεις να κρατάς,αυτό σε καθορίζει.Σκοτάδι ή φως;
Σκέφτομαι πως όσοι τολμήσαμε να ζήσουμε την υπερβολή μιας σχέσης πέρα από τα τετριμμένα
αναπόφευκτα αποδεχτήκαμε ν'αντικρύσουμε και τα δύο πρόσωπα του Ιανού.Δεν ξέρω τι νοείται τρέλα,
ή πιο κόσμια ασθένεια ψυχική.Ποιό το φυσιολογικό κι αποδεκτό και ποιό αυτό που παρεκκλείνει εκείνου...
Όποιος ζει στα άκρα,αρνούμενος ν'ακολουθήσει τυφλά την ευθεία γραμμή των συμβιβασμών ξέρει μάλλον καλύτερα...
OMG!!!!!!!!!!το τριτο μερος εσπασε το παραμυθι σε πολλα μικρουτσικα κομματακια.δεν το περιμενα με τιποτα.πιστευα πως θα πεθαινε στο τελος της ιστοριας.
θελω μεχρι αυριο τα μεσανυχτα να συνεχισουμε με τις ιστοριες αγαπης/μισους μας αλλωστε ειναι τοσο λεπτη η γραμμη που χωριζει αυτα τα δυο συναισθηματα που πολλες φορες δεν ξερουμε τι απο τα δυο πραγματικα νιωθουμε.
Για μένα αγάπη και μίσος δεν μπορούν να συμβαδίσουν.Δε συνάδει η αύρα τους,είναι εκ διαμέτρου αντίθετη.
Το ένα αναιρεί το άλλο σε τέτοιο βαθμό,που δεν είναι καν εφικτό να κάνουμε λόγο για δημιουργικό πάντρεμα.
Για μένα δεν υπάρχει καν μίσος.Ίσως επειδή αρνούμαι από παιδί να δω το κακό.Επιλέγω να το θεωρήσω το πολύ
απουσία καλού και πάλι εστιάζω στο ν'αναδείξω το φως απ'το βυθό του.Το δίπτυχο το δικό μου δεν είναι αγάπη και μίσος.
Είναι αγάπη κι εγωισμός.Η μία ελευθερώνει κι εξυψώνει το πνεύμα,ενώ ο άλλος το εγκλωβίζει και το υποδουλώνει.
Μακ είναι πολύ ιδιαίτερη η ιστορία σου, όπως ιδιαίτερος και εξαιρετικός θα έλεγα είναι και ο τρόπος που μας τη διηγήθηκες. Τι να πω; Σωστό best seller!! Ένοιωσα μεγάλη έκπληξη διαβάζοντας το τρίτο μέρος όχι μόνο για την περίεργη εξέλιξη αλλά και γιατί τα έγραψες με τέτοιο τέλειο τρόπο που ένοιωσα ξαφνικά να με κατακλύζουν ένα σωρό συναισθήματα! Τρώω τάρτα φράουλα και την ώρα που άρχισα να διαβάζω το ...δεν ήταν ποτέ παιδί - θαύμα.... έμεινα με το κουταλάκι με τη φράουλα στον αέρα μέχρι να διαβάσω όλη τη συνέχεια, δεν μπορούσα ούτε καν να κουνήσω το κουταλάκι και να το βάλω στο στόμα μου! Χαίρομαι για τον τρόπο που το αντιμετώπισες κι επίσης χαίρομαι γιατί αυτά που διάβασα σε αυτή σου την ιστορία είναι άλλος ένας λόγος για να σε θεωρώ τόσο ξεχωριστό άνθρωπο. :starhit:
:blush::blush::blush::blush::blush:Quote:
Originally posted by NADINE
Ναι,Τζινάκι μου,να χαίρεσαι το θησαυρό,που αξιώθηκες για αδερφή!
Όσο όμορφη εξωτερικά τόσο πλούσια και σε ψυχικό απόθεμα και προσφορά!
Να της δώσεις τις πιο ζεστές ευχές μας επί τη ευκαιρία της ονομαστικής της γιορτής
με την ελπίδα το όνομα της να κατακλύζει στο κατά δύναμιν και τον εσωτερικό της κόσμο.
"Ειρήνη"ανάμεσα στις συγκρουόμενες ανάγκες μέσα της και τη σχετική τους αμφιθυμία.
Οι μέρες της να κυλούν γλυκά και σε ισορροπία με τον εαυτό της και τους σημαντικούς άλλους.
Να είστε όλοι υγιείς και με γέλια δυνατά να γιορτάζετε καθημερινά-όπως άλλωστε ήδη κάνετε-
τον πολύτιμο δεσμό αγάπης,που σας ενώνει στην αγκαλιά του.Φιλάκια πολλά πολλά!