εγω έπινα τον Motion και μου έπεφτε καλα. καποιοι αλλοι τον αρεωνουν
Printable View
εγω έπινα τον Motion και μου έπεφτε καλα. καποιοι αλλοι τον αρεωνουν
γειά σας κοριτσάκια μου!!!με έχει πιάσει μία ακατάσχετη μανία να φάω γλυκό?να φάω παγωτό?ούτε και εγώ δεν ξέρω τι θέλω να φάω γκκρρρρρ
Καλλιόπη μου αν δεν κάνω λάθος έχεις κάνει μπαι-πας....πρόσεχε λίγο με την φρουκτόζη και τους χυμούς που σκέφτεσαι να πιείς,εγώ πρώτη φορά dumping έπαθα πίνοντας 2 γουλιές χυμό χωρίς ζάχαρη,αλλά τα σάκχαρα των φρούτων ήταν αρκετά για να με κάνουν να νιώθω χάλια μετά.Θα σου πω αυτό που είπα και στην Ναταλία,όσο δεν τρώτε και δεν παίρνετε επαρκή ποσότητα πρωτείνης θα αρχίσετε να νιώθετε σαν ζαλισμένα κοτόπουλα :D πρέπει να προσπαθείς να τρως κάθε 2-3 ώρες έστω και 3 κουταλιές γιαούρτι που λέει ο λόγος,και επίσης και το νερό βοηθάει πολύ στην απώλεια,μαζί με το περπατημα;)
τώρα είδα που έγραψες το μότιον Κατερινάκι,εγώ με αυτόν έπαθα νταμπινγκ :lol::lol: τον ήπια ξανά μετά από αρκετούς μήνες και εφόσον πριν είχα φάει για να μην με πειράξει.Καλλιόπη τον φυσικό χυμό πορτοκάλι τον αποφεύγουμε τους πρώτους μήνες γιατί είναι αρκετά όξινος
και εμενα μια χαρα μου καθετε
τη βαρεθηκα πια θελω κατι αλλο οχι μηλο και μοσιον
αν και τωρα που κοιταζω συνταγες τα θελω οοοοοολα αλλα ξερω οτι ειναι το μυαλο μου και να τα ειχα μπροστα μου δεν θα τα ακουμπαγα !
αληθεια κατερινα ποσο ειναι η κορουλα σου τωρα?
ναι αγγελουδακι μπαι πας εκανα με τα γλυκαντικα δεν εχω προβλημα αλωστε και το γιαουρτι ετσι το τρωω ουτε με τους χυμους το ξερω οτι δεν πινουμε χυμο πορτοκαλι ακομη
για αυτο μου λειπει ισως!
Καλησπέρα κορίτσια. Τώρα γύρισα σπίτι και βλέπω ότι η Eli έβαλε τη συνέχεια της ιστορίας της και ανυπομονώ να τη διαβάσω. Κατερίνα μου εγώ σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου και ξέρεις γιατί.
Κάθε χρόνο η μητέρα μου αποξηραίνει το μπουκέτο με τα λουλούδια που της πηγαίνω στη γιορτή της μητέρας και το κρατάει όλο το χρόνο μέχρι να της πάω το νέο μπουκέτο. Σήμερα της πήρα ένα μικρό καλαθάκι με καπάκι που ανοίγει και είχε μέσα τριαντάφυλλα και ορχιδέες. Μάλιστα στο ένα τριαντάφυλλο είχαν βάλει ένα στρασάκι και μόλις είπα στην υπάλληλο ότι στη μητέρα μου αρέσουν τα στρας μου έβαλε άλλα δύο στρασάκια. Πήρα και τα παγωτά που αρέσουν στη μητέρα μου και στην αδερφή μου γιατί καλά τα λουλούδια αλλά τα παγωτά είναι καλύτερα!! Ας είναι καλά οι φίλες μου-φύλακες άγγελοί μου που κάνουν ότι μπορούν για να πουλήσουν αυτά που φτιάχνω κι έτσι μπόρεσα να έχω χρήματα σήμερα για να ξαναζήσω, μετά από πολύ καιρό, τη χαρά του να προσφέρεις στους ανθρώπους που αγαπάς.
ΜΈΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ ? Ο γάμος μας
Το 2011 μας βρήκε στο νέο μας σπίτι με νέα όνειρα και νέες δυνάμεις για να αντιμέτωπίσουμε το κοινό μας μέλλον. Νιώθαμε πλέον την ανάγκη να επισημοποιήσουμε την σχέση μας αλλά ο χρόνος μας λιγοστός. Τα οικονομικά μας κατακρεουργημένα για μία ακόμη φορά από την πρόσφατη μετακόμιση. Σφίξαμε τα δόντια και παλέψαμε με τις δουλειές μας και τις οικονομίες μας για να ορθοποδήσουμε. Είχαμε μάθει πλέον να παλεύουμε μόνοι μας και δεν μπορούσαμε να ζητήσουμε βοήθεια. Η μαμά του Γιώργου μας βοηθούσε οικονομικά κατά καιρούς, ήταν πάντα δίπλα μας, στυλοβάτης μας, αλλά δεν μπορούσε να κάνει πολλά μία συνταξιούχα χήρα γυναίκα. Οι γονείς μου αν και πλέον μας υποστήριζαν ήταν ακόμη νοπές οι μνήμες και στο οικονομικό δεν ήθελα να δώσω πάτημα. Ήρθε το καλοκαίρι, η δουλειά μου πήγαινε από το κακό στο χειρότερο. Τον Σεπτέμβριο έγιναν μαζικές απολύσεις. Μέσα σε αυτές και εγώ. Μένω χωρίς δουλειά για πρώτη φορά μετά από χρόνια. Μένω και χρεωμένη μιας και ακόμη δεν μας έχουν πληρώσει ΤΕΒΕ και δεδουλευμένα. Και μάλιστα επειδή ήμουν με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών και όχι με ΙΚΑ δεν πήρα ούτε αποζημίωση αλλά ούτε και ταμείο ανεργίας. Προσπαθώ να μαζέψω τα κομμάτια μου, είμαι εξαντλημένη έχω ανάγκη από ξεκούραση...και πως να μην έχω άλλωστε μετά από τόσα χρόνια αδιάκοπης πάλης. Κάθομαι στα αυγά μου και αρχίζω να ανασυγκροτώ δυνάμεις και να τακτοποιώ υποχρεώσεις που έχουν μείνει από καιρό στην αναμονή. Βλέπω τα θετικά αυτής της απρόσμενης αλλαγής στην ζωή μου. Επιτέλους θα αφοσιωθώ στο σπίτι μου, θα μπορέσω να οργανώσω τον γάμο μας. Στην αρχή λέγαμε για πολιτικό γάμο μιας και τα οικονομικά μας δεν ήταν στα καλύτερα τους και προβλεπόταν να γίνουν άμεσα και χειρότερα μιας και δεν είχα πλεόν εισόδημα. Στα τέλη Σεπτέμβρη στο γάμο ενός καλού μας φίλου, αποφασίζουμε μαζί με τους κουμπάρους μας εν μία νυκτί να κάνουμε γάμο θρησκευτικό! Εγώ είχα ήδη κινήσει διαδικασίες για τον πολιτικό γάμο. Τις άφησα στην μέση και ανακοινώνω στους γονείς μας ότι σε ένα μήνα θα έχουμε θρησκευτικό γάμο!!!! Οι γονείς μου μείνανε άναυδοι δεν ξέρανε κατά που να κάνουν! :lol:. Εγώ όμως αποφασισμένη, θα κάναμε έναν γάμο κλειστό, με λίγους φίλους και τους γονείς μας. Η οικονομική κρίση και η απόλυση από την δουλειά μου λειτούργησαν ως εξαιρετική δικαιολογία για να μην έχω παρεξηγήσεις με κόσμο που δεν ήθελα. Στο κάτω κάτω ποτέ δεν ήθελα ούτε μεγάλο γάμο ούτε επισημότητες. Το μόνο που ονειρευόμουν ήταν να φορέσω ένα απλό λευκό φόρεμα και να μπω σε μία εκκλησία με τον καλό μου και να πάρω την ευχή από τον Θεό για την κοινή μας ζωή που θα ξεκινούσε ως αντρόγυνο.
Έτσι και έγινε! Οι κουμπάροι μας Ο Γρηγόρης και η γυναίκα του μας στήριξαν όπως πάντα στις επιλογές μας και στην προσπάθεια μου να κάνω τα πάντα μέσα σε τόσο λίγο χρόνο. Η κουμπάρα μου ήδη έγκυος στο πρώτο τους παιδί :). Θα είχαμε την ευλογία να μας παντρέψουν δύο αγαπημένοι μας φίλοι και μάλιστα την στιγμή που και αυτοί περίμεναν την κορούλα τους να έρθει στον κόσμο. Τι ευλογία! Όλοι μας οι αγαπημένοι και σημαντικοί μας βοήθησαν με τον τρόπο τους εκείνον τον υπέροχο μαγικό μήνα! Όλοι βάλανε το λιθαράκι τους για να γίνει ο γάμος μας όπως τον ονειρευόμασταν. Η αδερφή μου και η κουμπάρα μου στο πλευρό μου συνεχώς, να χαίρονται με την χαρά μου και να με βοηθούν ακούραστα με τις όμορφες ετοιμασίες. Ο Γιώργος δούλευε πολύ εκείνον τον καιρό, κλασσικά! Του είχα πει αστειευόμενη ότι το μόνο που θέλω από αυτόν ήταν να πάει να διαλέξει κουστούμι και να έρθει στην εκκλησία στην ορισμένη ημερομηνία! :lol:. Όλα έγιναν γρήγορα μεν αλλά όπως τα ήθελα. Βρήκα μία όμορφη νυφική τουαλέτα, βρήκαμε βέρες, γαμπριάτικο, κέντρο, στολισμούς και οι μπομπονιέρες, το χτένισα, νύχια και μακιγιάζ έγιναν ως γαμήλια δώρα από αγαπημένους μας φίλους.
Ήρθε η μέρα του γάμου μας, Σάββατο 22 Οκτωβρίου του 2011! Η τέλεση του μυστηρίου έγινε στην εκκλησία της ενορίας μας, το μεσημέρι στις 12.00. Γάμος πρωινός, η τελευταία ζεστή μέρα πριν τον χειμώνα που πλησίαζε. Ο Θεός μας το χρωστούσε και μας έδωσε ως γαμήλιο δώρο μία μέρα ηλιόλουστη, ζεστή και χαρούμενη για να χαρούμε την ένωση μας! Βγήκα από το αμάξι και έπιασα το χέρι του πατέρα μου, συγκινημένος με παρέδωσε στον Γιώργο και όλοι μαζί σφιχταγκαλιαστήκαμε συγκινημένοι. Καθ' όλη την διάρκεια του μυστηρίου δεν μπορούσα να συγκρατήσω τα δάκρυα μου, ήμουν τόσο ευτυχισμένη, ένιωθα τόση ευλογία μέσα μου και γύρω μου! Κρατούσα γερά το χέρι του Γιώργου που είχε κοκαλώσει από το άγχος του και άκουγα τις ευλογίες για την ένωση μας και τα δάκρυα τρέχανε, δεν μπορούσα να τα συγκρατήσω ούτε και ήθελα. Ο Γρηγόρης μας στεφάνωσε και η Μαριπέπη μας πέρασε τις βέρες και όλοι μαζί χαμογελούσαμε συνωμοτικά και τα βλέμματα μας φωνάζανε, επιτέλους τα καταφέραμε! Το μυστήριο ήταν μαγικό, το ζήσαμε τόσο έντονα που δεν ήθελα να τελειώσει! Μετά το μυστήριο ακολούθησε ένα μικρό γλέντι σε ένα κοντινό κέντρο όπου όλοι μαζί, 50 άτομα περίπου, γιορτάσαμε τον γάμο μας και την χαρά μας. Ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου και ξέρω ότι το μόνο που θα την ξεπεράσει θα είναι η γέννηση του παιδιού μας όταν με το καλό μας ευλογήσει ο Θεός.
Σας αφήνω με μία φωτογραφία από τα πρώτα μας βήματα ως αντρόγυνο :)
Σας ευχαριστώ που με αφήσατε να μοιραστώ μαζί σας την ιστορία αγάπης μας και σας εύχομαι αν δεν έχετε νιώσει αυτή την αγάπη να την νιώσετε σύντομα και εσείς. Η αγάπη μας με ολοκλήρωσε, με έκανε δυνατή, με ωρίμασε, κάθε μέρα που περνάει με κάνει καλύτερο άνθρωπο, είναι η ώθηση που με πάει μπροστά και δεν με αφήνει να παραιτηθώ ποτέ! Εύχομαι να είμαστε πάντα αγαπημένοι και δεμένοι όπως τώρα και τίποτα μα τίποτα να μην σπάσει ποτέ τον δεσμό που με τόσο κόπο χτίσαμε και διατηρούμε σαν φυλακτό μέσα μας.
όλα τα γλυκαντικά επιτρέπονται στο μπάι πας αλλά ΟΧΙ η φρουκτόζη,ΟΧΙ η μαύρη ζάχαρη ή λευκή!σκέψου τον οργανισμό σου σαν ένα λευκό χαρτί,έχεις την ευκαιρεία να τον "εκπαιδεύσεις" ξανά,μπορεί να φας και τώρα πολύ μικρή ποσότητα ζάχαρης και να μην σε πειράξει,πολλές φορές είναι ανάλογα στον οργανισμό αλλά αν τον μάθεις από τώρα στην ζάχαρη σιγά-σιγά δεν θα έχει πρόβλημα για να αντιδρά και θα μπορείς να παρασυρθείς για να φας μεγαλύτερη ποσότητα ζάχαρης.Δεν σημαίνει ότι θα το θέλεις κάτι τέτοιο απλά μερικές φορές υποκύπτουμε; ) και το dumping είναι τρόπος άμυνας του οργανισμού που λαμβάνει κάτι το οποίο αφομοιώνει πλήρως και δεν μπορεί να τα φερει βόλτα μαζί του,μας "ταρακουνάει" για να μην ξαναφάμε ζάχαρη :)
Έλη με καθήλωσες στον υπολογιστή με την ιστορία σου.
Συγχαρητήρια πολλά σας αξίζουν που περάσατε τόσες δυσκολίες σε δύσκολους καιρούς και τα καταφέρατε.
Να είστε πάντα καλά και να έχετε βίον ανθόσπαρτον.
φρουκτοζη δοκιμασα δεν με πειραξε αλλα δε μου αρεσε σαν γευση!
συνηθως βαζω καντερελ
αλλα και πριν δεν ετρωγα ζαχαρη γενικα σε καποια περιπτωση ξεσπασματος μονο ετρωγα σοκολατα
Και μία ακόμη από τον πρώτο μας χορό ως αντρόγυνο μαζί με το τραγούδι μας...
I' ve got you under my skin
Γιώργο σε ευχαριστώ για τις ευχές σου!
Όπου Γιώργος και μάλαμα δεν λένε; :)
Σας αφήνω πάω με τον Γιώργο στην αφή και στην Μαριλούλου που μας περιμένουν!
Φιλιά θα τα πούμε αργότερα το βραδάκι!
αχ αδελφουλα μου....ετσι να γελατε παντα και να ειστε τοσο ευτυχισμενοι!! σας αγαπω και τους δυο πολυ πολυ... τοσο που τα λόγια ειναι φτωχα
Ελάκι μου, γλυκιά μου φιλενάδα, σου γραφω με συγκίνηση στην καρδιά και δάκρυα στα μάτια..Εύχομαι να είσαι πάντα ο άνθρωπος που είσαι και να σου έρθουν τα καλύτερα.. σε ευχαριστώ που μοιράστηκες μαζί μας την ιστορία σας με το Γιώργο, είναι τόσο τυχερός!
ελλακιον ποσο χαιρομαι που βρηκατε ο ενας τον αλλον σε αυτη τη ζωη και καταφερατε να ειστε μαζι παρολα τα εμποδια που αντιμετωπισατε.να ειστε παντα ευτυχισμενοι!!!!!!