ας έκανε κι αλλιώς.
και πολύ το άργησε. όλο λέγε λέγε. αμαπχια.
είμαστε λέει το πρώτο χριστιανορθόδοξο κράτος που αναγνώρισε ως συνταγματικό δικαίωμα τον γάμο. κατι είναι κι αυτό.
Printable View
ας έκανε κι αλλιώς.
και πολύ το άργησε. όλο λέγε λέγε. αμαπχια.
είμαστε λέει το πρώτο χριστιανορθόδοξο κράτος που αναγνώρισε ως συνταγματικό δικαίωμα τον γάμο. κατι είναι κι αυτό.
Καλημέρα αγαπημένη μου user <3 Σωστά τα λες όπως πάντα!Quote:
Originally Posted by user
Σκέφτομαι πως έχω μια μακροχρόνια ελεύθερη σχέση και έχει πάει τέλεια.
Την έχω απολαύσει και γνωρίζω αυτόν τον τύπο τόσα χρόνια χωρίς να έχουμε προβλήματα και να περνάμε όμορφα.
Τι καλά που είναι! Νομίζω είναι η ωραιότερη σχέση της ζωής μου!
Να' σαι καλά μικρέ Ανδρέα μου <3
Το θέμα είναι στημένο και δεν τον παίρνω
Quote:
Originally Posted by φοβισμενη!!!!
Διότι η αντιμετώπιση περιστατικού που σου προκαλεί φόβο, με την πάροδο των χρόνων χωρίς καν το αντιληφθείς, σου έγινε σαν αυτοματοποιημένη κίνηση του νου. Γι αυτό πάντα ανιδράς με τον ίδιο τρόπο και έπειτα μετανιώνεις επειδή δεν συμπεριφέρθηκες αλλιώς. Οι ψυχολόγοι λένε δούλεψε το στη σκέψη σου, βρες μέσα σου τις αιτίες, το πως εξελίχθηκε, το λόγο που σε ωθει στην αυτοματοποιημένη κίνηση, ώστε απ αυτό το σημείο να ξεκινήσιε η διόρθωση.
Ούτε το έντονο άγχος, ούτε η έντονη αγωνία, ούτε η έντονη μελαγχολια, έρχονται από το πουθενά ούτε είναι ορμονικό ή άλλο οργανικό θέμα. Όλα έχουν αιτία τους γεγονότα, παθήματα, της ζωής και αβεβαιότητες ή βάσιμες ανησυχίες ως προς κάποια πράγματα για το μέλλον. Αυτός που υποφέρει από τέτοιες καταστάσεις θεωρώ πως είναι συνειδητοποιημένος, με υψηλό επίπεδο αντίληψης των πραγμάτων αλλά και ευαίσθητος συνάμα.
Όλοι ψάχνουν για άτομα καβάντζα.
Άλλοι σε πιάνουν στον ύπνο που λέμε με επιπλήξεις και προσβολές και δεν ξέρεις πως να αντιδράσεις, παγώνεις, κι αυτό μπορεί ήδη να το ξέρουν.
Άλλοι σου κάνουν τους μεγάλους συμβουλάτορες αλλά δένεται η γλώσσα τους άμα είναι να τους ζητήσεις βοήθεια.
Άλλοι σε υποτιμούν και ζεις ακόμα με τις ψευδαισθήσεις σου ότι σ έχουν για σημαντικό τους άτομο.
Άλλοι επικοινωνούν μαζί σου με το ζόρι κυρίως άμα δουν αναπάντητη κλήση σου.
Μ άλλους κυκλοφοράς αφού δεν σε κάνει κανείς άλλος παρέα, μα ντρέπεσαι όταν σε δουν μ αυτούς.
Άλλοτε χαιρόμαστε κι αυτό φαίνεται προς τα έξω με ιστοριούλες κοινωνικές στις οποίες πρωταγωνιστούμε που φτιάξαμε στη σκέψη μας.
Αυτά παθαίνουμε άμα αποτύχαμε ή δεν μας έδωσαν τα εφόδια για υγιείς διαπροσωπικές σχέσεις.
Εντάξει με χορεψατε ολεσ τώρα τι να κάνω εγώ ζω η πεθαίνω να ξέρω
Χόρεψε το σε ένα φλαμέγκο απάνω μαζί με τη Χάρις Αλεξίου...Quote:
Originally Posted by elis
Θυμάμαι μια φίλη μου στη σχολή... Κάποια μέρα την ρώτησα ποιο είναι το αγαπημένο της βιβλίο. Ήμασταν γύρω στα 22...
Μου απάντησε πως δεν έχει διαβάσει ποτέ της κανένα βιβλίο κι εγώ εξεπλάγην! Της λέω μα είναι δυνατόν να μην έχεις διαβάσει ποτέ κανένα βιβλίο; Και μου λέει ναι.
Εγώ εννοείται είχα διαβάσει πάρα πολλά βιβλία μέχρι τότε. Ωραία της λέω θα σου δώσω ένα βιβλίο εγώ να το διαβάσεις. Και της έδωσα ''Η γυναίκα της Σοφίτας'' της Δημουλίδου που ήξερα ότι είναι πιασάρικο.
Από τότε αυτή η κοπέλα έγινε φαν της συγγραφέως (εγώ δεν είμαι :Ρ), τα αγάπησε και ξεκίνησε να αγοράζει και να διαβάζει βιβλία.
Πιστεύω πως έκανα καλό σε έναν άνθρωπο αν και ποτέ δεν μου το αναγνώρισε.
α εδώ συμφωνώ κατά το μισό.
κι εγώ είχα πράγματα στη ζωή μου που μου τα μάθανε άλλοι αλλά ποτέ δεν τους είπα ότι τους οφείλω κάτι, γιατί ύστερα είδα πως η ευγνωμωσύνη είναι μια έννοια πιό πλατιά, δηλαδή πέι ιτ φόργουορντ που λέει η ταινία, δεν γυρίζει πίσω σε εσένα από το ίδιο το άτομο που ευεργέτησες, ας πούμε. γίνεται ίσως καλό κάρμα, ίσως απλά είναι κάτι δικό σου.
το λοιπόν ότι διάβασε Δημουλίδου και μετά έγινε βιβλιοφάγος, φάση, δεν ξέρω, πρέπει να αποδείξω στον εαυτό μου ότι υπάρχουν και χειρότεροι παραμυθάδες από την κυρία Δημουλίδου; εγώ αυτό βλέπω σαν κίνητρο. προσωπικά κάτι μου βγάζει η περσόνα αυτή, πολύ κυριλέ και υπεράνω.
εγω πχ μικρή διάβαζα ό,τι μου δίνανε δώρο, την αγάπη μου για τα βιβλία μου την έβγαλαν βιώματα, όταν άρχισα να μιλάω με άλλους ανθρώπους τί διαβάζουν. δεν με έχει απασχολήσει ποτέ σαν πρόβλημα. όμως δεν νομίζω να ήμουν σαν την Ρόρι Γκίλμορ ποτέ. !
Τελικά ξετσουτσουνεψατε η όχι
Έχω μελαγχολία με παρανοϊκό ιδεασμο δε θεωρείται πρόβλημα που λύνεται
Το ίδιο είχε γίνει το 90 όπου μια γυναίκα έλεγε ότι είμαι παράνομος μέχρι το 2012 είχε τελειώσει το θέμα κι άρχισαν να πεθαίνουν μέχρι το 2015 που το στησε ο τσιπρασ με Βιάγκρα στον καφέ διεγερτικα κι άλλα Ρωσίδες και άλλα μετά ξέφυγε κ το οργάνωσε ο Μητσοτάκης με τον πουτιν εν τω μεταξύ άλλα λένε σε μένα κι άλλα λένε σε εσάς μέσω του κινητού επίσης δουλεύω κανονικά έχω λεφτά άλλα δεν μου τα δίνουν γίνονται διαφορά στην ελληνική κοινωνία που αν τα μάθετε θα πεθάνετε κι εσείς οι θεραπείες που είχε το νοσοκομείο ήταν δικές μου η μεγάλη θεραπεία είναι αναισθητικό με κορτιζονη για το σαπισμα κι η κορτιζονη για το κυκλοφορικο
Τα κορίτσια ξεπατωθηκαν στο λουτσο άλλα εγώ της πείραξα εννοείται ότι μπορώ να τις θεραπευσουν οι γιατροί κι εγώ να βγω αθώος συντηρούν αυτό το θέμα για να μη βαριέστε αφού δεν δουλεύετε από τη στιγμή που τα κοριτσια είναι καλά κ υπάρχει θεραπεία που την πήρα κι εγώ από εκεί κ πέρα η ευθύνη είναι όλη του τσιπρα μου έδωσε 10 χρόνια ζωησ στο σώμα μου έκαναν διάφορα για να βγάλουν ότι αλήθεια θέλουν