Α, ο αδελφός μου είναι Ζυγός... ♥ Κι εγώ απ' το κομμωτήριο γύρισα, χρειαζόμουν κούρεμα, τα μαλλιά μου είχαν μακρύνει πολύ...
Printable View
Ξύπνησα πριν λίγο και πήρα το αντιψυχωτικό και περιμένω μέχρι να δράσει αλλά τρέμω κι αυτό με κάνει να αισθάνομαι απαίσια...
Το καθε πρωινο σου , Κυκνε , καρμπον ειναι , ολο κατι παει στραβα !!! δεν σου πανε τα πρωινα , εισαι απογευματινος Κυκνος !
Κυκνε μπορεις να ξυπνησεις και να σκεφτεσαι με αισιοδοξια οτι ολα θα πανε καλα να γελας να διασκεδαζεις και να βγαινεις τις βολτες σου;
Πρεπει να σκεφτεσαι θετικα οτι εισαι μια κουκλαρα που απλα ετυχε καποιος να προσπαθησε να σου δειξει το ενδιαφερον του με ακομψο τροπο και ειναι ωραιο να βγαινεις και να διασκεδαζεις αφου καποιος εκει εξω θα σου δειξει οσα αισθανεται και θα εισαι υπεροχα οταν ερθει η καταλληλη στιγμη να βρεθειτε.Να σκεφτεσαι με σκεψεις που σε γεμιζουν ευτυχια και θα ερθει οτι καλυτερο για σενα.
Πρεπει καθε στιγμη να αφηνεις πισω τις σκεψεις που σου χαλανε τη διαθεση και να βλεπεις τα πραγματα με αισιοδοξια.Ξαναδιαβασε το προηγουμενο μηνυμα μου και κανε τη σκεψη αυτη εικονα στο μυαλο σου.Ασε το σκοταδι να φυγει απο οσα σε βασανιζουν και δωσε μια χαραμαδα στο φως να σε κανει και παλι να χαμογελας και να περνας ωραια.
Καλημέρα! :)
Αν κι είναι πολύ νωρίς μήπως είναι κανένας ξύπνιος; Εγώ ξύπνησα πρώτα στη 01:00 και μπόρεσα να ξανακοιμηθώ αλλά τώρα δεν μπορώ...
παλι αυπνη εισαι μωρε;; ελπιζω να σε πηρε λιγο ο υπνος..
Εχω φιλο γιατρο , και μουχει πει , οτι η χειροτερη απωλεια , κραταει ενα χρονο . Παραπανω θεωρειται κτθλψη , και χρηζει αντικαταθλ/ ο ασθενης .
Εμενα πεθανε ο Θειος , αδελφος του πατερα μου , προ 10 ημερων , τον ξεχασα κι ολας , τι νοημα θα ειχε να τον σκεπτομαι ? παει , εφυγε , τελειωσε . Εμεις οι ζωντανοι τι κανουμε ? οι ζωντανοι με τους ζωντανους , κι οι πεθαμενοι με τους πεθαμενους .
εχεις δικιο Μακ αλλά απλά η απωλεια ειναι απωλεια και ο καθενας εχει τους χρονους του που προσαρμόζεται σε αυτή. εμενα οταν πεθανε ο παπους μου, πατερας μου δηλαδη, επειδη ειχε ταλαιπωρηθει πολύ τις πρωτες μερες ενιωθα μια σχεδον ανακουφιση που ξεκουραστηκε...μετα ξεκινησε να μου λειπει. γεγονός που ακόμα δεν εχει περασει απλά το "σκεπασε" ο χρονος και τον σκεφτομαι με νοσταλγία..
Ψυχίατρος είναι ο φίλος σου; Όσο για αντικαταθλιπτικά παίρνω εδώ και χρόνια πολύ πριν πεθάνει ο θείος...
Όσο για το πένθος, δεν μπορώ να το δω τόσο ψυχρά και λογικά...εγώ υποφέρω γιατί μου λείπει όπως κι η γιαγιά κι ο παππούς μου...μου έχει μείνει μεγάλο κενό, έχω χάσει σημαντικά στηρίγματα...
Μπορεί κάποιος να μου κάνει λίγο παρέα; Νιώθω σαν να πρόκειται να συμβεί κάτι κακό και φοβάμαι πολύ...