Printable View
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.... Από την άλλη σκέφτομαι ότι δεν θα έχουν και κλίνες για να με κλείσουν μέσα... η ψυχιατρική είναι φουλ.... θα δω πως θα πάω αν θα συνεχίσω να τις ακούω και βλέπουμε... θα δω μήπως με μουσική μπορέσω να τις καταστείλω...
ευχομαι να σου περασει και να μη σε ταλαιπωρησει αλλο. παντως εμενα 2η φορα που μου συμβαινει δε μου το σταματησαν χωρις χαπια..πραγμα που μπορει να στα δωσει ο γιατρος σου.δε χρειαζεται να μπεις σε νοσοκομειο..αν δοκιμασετετα παντα και δε αλλαζει με τιποτα η κατασταση ή αν γινεις επικινδυνος μονο τοτε νομιζω οτι θα επαιζε να σε κλεισουν μεσα.
ποσες ωρες θα ακους μουσικη?ολο το 24ωρο? δε γινεται..αυτες θα μιλανε, απλα λογω μουσικης δε θα τις ακους..ποσες ωρες θα ακους μουσικη?
μη φοβασαι μιλα με το γιατρο αφου δεν ειναι ωραια αυτα που σου λενε.αμα δε σ αρεσει σταματησε το μπορεις.
εμενα οι φωνες μου το λενε..το χαπι φταιει που δεν τις ακουω πια.αλλα η γιατρος δε μ αφηνει να το σταματησω..μου περνανε σκεψεις να το σταματαγα αλλα φοβαμαι μη βλεπω παλι φαντασματα.
boo τις ακούς τις φωνές ή τις σκέφτεσαι; Καταλαβαίνεις τι εννοώ;
ναι καταλαβαινω απολυτα τι ρωτας.εχω αναρωτηθει κι εγω και μ εχουν ρωτησει και οι γιατροι..
κυριως τις ακουω αλλα πολλες φορες ειναι και μεσα στο κεφαλι μου.οχι σκεψεις αλλα σαν να ειναι 2 ανθρωποι μεσα στο κεφαλι μου και να μου μιλανε
εσενα πως ειναι?
Τώρα τις άκουγα... πέρυσι που είχα μανία ένιωθα πως κάποιος μου έλεγε μέσα στο κεφάλι μου είσαι έτσι είσαι αλλιώς και μου έσκαγε ένα χαμόγελο σαν χάχας στη μέση του δρόμου. Αφού είμαι σίγουρος πως ο κόσμος θα έλεγε οτι αυτός είναι είτε χαζός, είτε μαστουρωμένος...
μη σκας κι εμενα δεν ακουνε απλα τι ακουω.. ακουνε/διαβαζουν οτι σκεφτομαι...γι αυτο αποφευγω να τους κοιταω στα ματια κανεναν προπαθω να μην κοιτω στα ματια.ξερω οτι αυτο κανουν
μηπως ακουνε τι σκεφτεσαι?ή μονο αναρωτιεσαι μηπως οι περαστικοι σε κακοχαρακτηρισουν επειδη σε ειδαν οτι γελαγες στο ασχετο?
μηπως εισαι σε καποιο καταθλιπτικο/μανιακο επεισοδιο οοοσο μπορεις να καταλαβεις τη διαθεαση σου?
Δεν νομίζω πως μπορούν να ακούσουν τι σκέφτομαι... και γενικά όποτε με ρωτάνε τι σκέφτομαι εδώ και πάρα πολλά χρόνια απαντώ τίποτα, ενώ το μυαλό μου τρέχει... Κοίτα να σου πω την αλήθεια δεν με ενδιαφέρει τι λέει ο κόσμος αν με δει πχ να λιώνω στο γέλιο στη μέση του δρόμου. Δεν πρόκειται να μου καεί καρφάκι...
Οτι είμαι σε καταθλιπτικό επεισόδιο το τελευταίο 10ήμερο ναι είμαι, δεν νιώθω καλά, έχω ένα σφίξιμο στο στομάχι και νιώθω ένα τεράστιο βάρος τα οποία αν δεν πάρω μισό ταβόρ δεν κατευνάζουν. Το κακό με το ταβόρ όμως είναι πως εθίζεσαι και δεν μπορείς να το παίρνεις συνέχεια, ούτε οι γιατροί σου το γράφουν συνέχεια. Εντάξει δεν είμαι καλά έχω κατάθλιψη το ξέρω... δεν έχω διάθεση για τίποτα πλέον στη ζωή μου... Κουράστηκα... αφού σκέφτομαι να παρατήσω και αυτό που κάνω...
ουτε εμενα με νοιαζει τι θα πει ο κοσμος αλλα οταν ξερω οτι καθε σκεψη μου την ακουνε και την μεταφερουν στον αρχηγο τους ή οταν με δοκιμαζουν για να δουν τις αντιδρασεις μου εστω και τις σκεψεις μου καθε φορα τρωω φρικες.οταν ειμαι πλεον μονη μου στο σπιτι δε το πολυσκεφτομαι οταν ερχονται οι δικοι μου ή πρεπει να βγω αναγκαστικα εξω εκει ειναι δυσκολα τα πραγματα..
μηπως οπως μου τα περιγραφεις κανεις καταθλιψη με ψυχωτικα στοιχεια αν λεγεται δηλαδη ιολας ετσι?εμενα το tavor δε με επιανε.το stedon επαιρνα και γινομουν φυτο.μαστουρα συνταγογραφημενη εντελως..
εχεις μιλησει προσφατα με το γιατρο σου να του πεις τι γινεται το τελευταιο 10ημερο?
αντικαταθλιπτικα φανταζομαι δε σ αφηνει να παιρνεις ε?
στο λεω να του μιλησεις γιατι ουτε εμενα μ αφηναν να παιρνω αντικαταθλιπτικα τοτε αλλα μου εδιναν 2ο ισορρποπιστη διαθεσης για να με κραταει λιγο στα ισα μου.ακομα παιρνω 2 ισορροπιστες..
Στο γιατρό μου πήγα προχθές για να μου γράψει φάρμακα. Στα φάρμακα που μου γράφει το ένα είναι αντικαταθλιπτικό γιατί του είχα πει πως έχω κατάθλιψη. Παίρνω αντικαταθλιπτικά cipralex των 20mg εδώ και δύο μήνες αλλά δεν με πιάνει πλέον. Αυτός μου έλεγε φοβάμαι μην σου κάνει μανία, αλλά τι μανία να μου κάνει, εδώ δεν έχω ξεκολλήσει ακόμη από τη κατάθλιψη... πονεμένη ιστορία... και δεν έχω ταβόρ μαζί μου τώρα και πρέπει αύριο να παω στον Ευαγγελισμό που εφημερεύει για να τους πω ότι είμαι χάλια να μου γράψουν. Ο γιατρός που έχω είναι ένας ηλίθιος και μισός, με έχει βάλει να παίρνω ντεπακίν εδώ και 5 μήνες και δεν μπήκε στο κόπο να μου πει να μετρήσω τα επίπεδα του ντεπακίν στο αίμα. Σήμερα πέρασα μια επιτροπή στο ΚΕΠΑ και μου ζήτησαν αυτό το χαρτί και της λέω αφού δεν μου έχει πει ο γιατρός μου να την κάνω την εξέταση δεν την έχω κάνει. Και μου λέει μα το παίρνεις 5 μήνες και της λέω ναι αλλά αφού δεν μου το έχει πει ο γιατρός εγώ θα το κάνω από μόνος μου; Και έμεινε εκεί η συζήτηση.... Και αύριο που θα πάω στον Ευαγγελισμό δεν θα τους πω για τις φωνές που άκουσα, μόνο για το ταβόρ...
Διπολική συναισθηματική διαταραχή, με πρόσφατο επεισόδιο σοβαρής κατάθλιψης με ψυχωσικά συμπτώματα λέγεται αυτό που έχω αυτή τη στιγμή...
Η αλήθεια είναι πως δεν παίρνω ούτε ντεπακίν γιατί βγάζει πολλές παρενέργειες... σε διαλύει....
κοιτα κι εμενα με ειχαν βγαλει διπολικη..πρεπει οπωσδηποτε να παιρνεις ενα ισορροπιστη για τα ανεβοκατεβασματα.και αντιψυχωτικο καλο το zyprexa ειναι καλο τοθλαχιστον για μενα δουλεψε για 6 μηνες πανω κατω.εχω χρονια να κανω μανια ή οτι ηταν αυτο τελος παντων..επαιρνα tegretol zyprexa xanax τo seroxat μου το εκοψαν τοτε.μετα εκανα ψυχωτικο και μου αλλαξαν ολη την αγωγη στο νοσοκομειο που νοσηλευτηκα τη 2η φορα..
επειδη εκανα ασχημο πεσιμο πριν 5 μηνες μου βαλανε και 2ο ισοροπιστη που σε κραταει κυριως στα κατω και 2 αντικαταθλιπτικα.τωρα δλδ παιρνω...
ισορροπιστες: tegretol 1200mg, lamictal 200mg, αντιψυχωτικα: solian 1000mg, dipiperon 80mg, αντικαταθλιπτικα:wellbutrin 150mg, remeron 45mg, akineton 8mg, xanax 0.5mg, παλιοτερα επαιρνα και stedon 10mg..
γιατι δεν αλλαζεις γιατρο αν δε σ αρεσει?πρεπει να βρεις εναν τον οποιο θα εμπιστευεσαι και θα τον ακους και θα βλεπεις αλλαγη διαφορετικα να σου λεει 5 βλακειες ή να παιρνεις τα μισα απο οσα σου γραφει..δε γινεται δουλεια ετσι..
να κοιτας τα επιπεδα του ισορροπιστη στο αιμα και το συκωτι σου
boo κοιτα πρωτα να συνελθεις κοριτσι μου !! και ασε τωρα τις εξετασεις κλπ.
πρωτα θα συνελθεις και θα σταθεις στα ποδια σου και μετα θα επιβαρρυνεις και αλλο το μυαλο σου !!
αυτο ειναι αντιφατικο.
ξερεις ποσο στρες περναει ο εγκεφαλος σου με τις εξετασεις κλπ ;
πρωτα ηρεμησε. σταθεροποιησου να μην ακους φωνες. μιλα με το γιατρο σου για το αν πρεπει να αλλαξεις φαρμακο και σε ποια δοση και μετα πηγαινε να στρεσαριστεις πολυ για εξετασεις.
χρονια ακομα εχεις. πρωτα σταθεροποιησου και μετα κανε οτι ειναι να κανεις.
ειναι σαν να εχεις σπασει το ποδι σου και πας να τρεξεις 100. αντιφατικο.
Η αλήθεια είναι αυτή όσο στενάχωρο είναι να μας πηγαίνει πίσω ένα πρόβλημα υγείας.Προέχει όμως η ψυχική μας υγεία πρώτα και σίγουρα θέλει να χαλαρώσουμε πολύ το πρώτο διάστημα να μας πιάσουν τα φάρμακα και να δούμε βελτίωση.Παίρνει αρκετό χρόνο αν όχι χρόνια να ξανασταθείς στα πόδια σου μετά από κάτι τέτοιο ειδικά αν η διάγνωση είναι τελικά η σχιζοφρένεια.Quote:
Originally Posted by maus
Εγω νιωθω μεγαλη αναγκη να καταθεσω αυτη τη στιγμη εδω πως και η διαγνωση να ειναι βαρια καταθλιψη με αγχωδη διαταραχη, απο τη στιγμη που σου δινονται ψυχοτροπες ουσιες ως θεραπεια ειναι πολυ σημαντικο να δωσεις αξια στον εαυτο σου και την αναγκη σου για ψυχικη υγεια. Εγω λογω υποχρεωσεων και και και... με εβαλα στο τελευταιο ντουλαπι και ισως για αυτο δεν ιαθηκα. Κανεις δεν λεει πως πρεπει να σε βαλεις πρωτο να σταθεις στο οτι η ψυχη ή ο νους σου τσακισε, ραγισε, θελει χρονο. Ποσο λυπαμαι που η ιδια δεν μου εδωσα χρονο αλλά ετρεχα ετρεχα ετρεχα για να συνεχισω αυτη την ψευδη εικονα που ειχαν οι αλλοι για εμενα. Στο τωρα λοιπον εχω επιγνωση οτι οπως θελει χρονο και το πιο απλο ακομα, μια φλεγμονη στα ματια ας πουμε για να θεραπευθεις, προσοχη, μειωση δραστηριοτητων κτλ κτλ κτλ ετσι ειναι και η ψυχη.Quote:
Originally Posted by serios
Ο δικος μου ο ψυχιατρος απο την αλλη οταν με διεγνωσε κτλ μου ειπε - προχωρα καλε... προχωρα... δε τρεχει τιποτα---
το γεγονος οτι εγω ελεγα ψεμματα στον εαυτο μου οτι ειμαι οκ και απλα παιρνω χαπια για το αγχος αλλά απεκτησα εξη και στο αλκοολ δεν ηταν δεικτης μη σωστης θεραπειας ?? Και απαντω στο τωρα πως ναι η θεραπεια ηταν λειψη γιατι δεν εκανα ψυχοθεραπεια και ολο το τοξικο μου δηλητηριο συνεχιζε να ψαχνει τροπο να βγει εξω να εκτονωθει. Παρολο που του ειχα πει οτι πινω του ψυχιατρου παλι ηταν ψιλο ζεν... ε ενταξει μωρε οκ ποσο να πινεις... δευτερο λαθος.
Τελος παντων, το παρελθον ειναι παρελθον αλλά αν κοιταξεις πισω μαθαινεις και κατι για το σημερα σου.
Συγνωμη αν πλατιασα,βρισκομαι σε συναισθηματικη υπερφορτωση αυτη τη στθγμη Μπου και Σειριε. Ειχα μεγαλη αναγκη να τα γραψω !!! Σας ευχαριστω αν το διαβασετε.
* δεν συγκρινω ασθενειες, διαγνωσεις κτλ ο ΠΟΝΟΣ ειναι ΕΝΑΣ.
Απλα λογω αυθορμητισμου συγνωμη που εγραψα στο ποστ αυτο τα συναισθηματα μου.
Eίναι μερικές φορες πολύ δύσκολο να κάνουμε τα αυτονόητα.Δηλαδή να είμαστε ευγενικοί και καλοί με τον εαυτό μας.Την αγάπη που βγάζω για ορισμένους ανθρώπους και την ευγένια που έχω γενικά δεν τα βγάζω στον εαυτό μου ούτε 1%.
Είναι βασικό να έχεις σύμμαχο τον εαυτό σου.Αλλά είναι δύσκολο όταν τον βλέπεις μέσα από μεγεθυντικό φακό προβλημάτων.Όταν για χρόνια είσαι επηρεασμένος από μια πάθηση που αλλάζει την συμπεριφορά σου και τις σκέψεις σου,όλο σου το είναι.
Τον πόνο και την δυστυχία των ψυχολογικών παθήσεων δεν νομίζω να είναι σωστό να τα συγκρίνουμε.Ο καθένας περνάει τον δικό του Γολγοθά και κάποιοι έχουν μικρότερη ανηφόρα να διανύσουν άλλοι περισσότερους ή λιγότερους συμμάχους δίπλα τους.Το κοινό για όλους είναι ότι πέφτουν και πρέπει να δώσουν ώθηση για να ξανασηκωθούν.
Ναι Σειριε, ο παραμορφωτικος καθρεφτης αντιληψης εαυτου, η μη σταθερη αντιληψη εαυτου, η μονιμη αυτο αμφισβητηση, η ευαλωτοτητα στα βελη των γυρω και η αγνοια του πως να μαθεις να σε αγαπας, να σε προσεχεις, να σε προστατευεις πιστευω οτι με μαθηματικη ακριβεια οδηγει σε τι αλλο ? σε ενα κουβαρι...
Συν του οτι εαν το περιβαλλον βρισκει φυσιολογικο καθε μη υγιες συμπεριφοριστικο μοντελο - χειριστικοτητα, ψευδος, λεκτικη κακοποιηση, κτλ -
παλι αργει η συνειδητοποιηση.