Το κοκκινο τετραδιο

εγω παλι ρε παιδια εχω ακομη ενα προβλημα...
σχετιζεται με το παραπανω....
εχοντας προσδοκιες απο τις δουλεις που εχω κανει κ εχοντας απογοητευτει στην πορεια.... τωρα δεν μπορω αν σκεφτω τι θα ηθελα να γινω οταν μεγαλωσω.... κ αλλο :S

Quote:

---

Originally posted by click
ποτε δεν ειναι αργα για να γινει αρτοποιος! ας γινει!

---

xaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxa

Οι αλλες στο μηχανογραφικο ειναι βιτρινα...για μπουγιο... (να λεμε κανενα αστειο να ελαφρυνουμε λιγακι το κλιμα)..Αλεξανδριτα μου ειτε γιατρεσσα εισαι, ειτε δικηγορεσσα, ειτε ηλεκτρολογος μηχανικος (τρελη φαντασιωση με φορμα εργασιας) αφου το εκανες τοτε μπορεις και τωρα..Αν πιστευεις οτι θα εισαι ΕΣΥ καλυτερα σε καποια αλλη σχολη σηκω και φυγε, ή ξαναδωσε, ή κανε τελος παντων το ονειρο σου...ΕΣΥ πως θα ηθελες να ειναι ο εαυτος σου σε 5 χρονια?

Quote:

---

Originally posted by spaceride
Στη Βρετανια καθε 7 χρονια που συμπληρωνει καποιος μπορει να παρει ενα-εναμισι χρονο σαμπατικαλ.. ειναι αδεια ανευ αποδοχων αλλα ειναι υποχρεωμενος ο εργοδοτης σου να σε επαναπροσλαβει στη θεση σου..φευγεις κανεις ταξιδακια, ξεσκας και επιστρεφεις

---

aaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!!!!!!1
κ εγω θελω!!!
κ αν σκεφτεις οτι σ αυτη τη δουλεια τα πρωτα 4 δεν μου δωσαν αδεια, δεν ειανι ν απορεις γιατι τα χω παιξει οεο!!!
ΘΕΛΩ ΤΩΡΑ ΤΟ ΣΑΜΠΑΤΙΚΑΛ!!!!!!!!!!!
(εν τω μεταξυ, σα χαπι ακουγεται :S )

χαχαχαχαχαχαχαχα
οντως σμαρτακι
1 σαμπατικαλ 3 φορες την ημερα

ενα κουτι σαμπατικαλ και για μενα, παρακαλω
των 100mg

εδω τα καλα σαμπατικαλ
ελα παρε παρε

Quote:

---

Originally posted by spaceride
Αλεξανδριτα ποτε δεν ειναι αργα για να αλλαξεις κατευθυνση και να παρεις τα πραγματα στα χερια σου..Ισως το ακουω λαθος αλλα μου κανει λιγο οτι το εχεις εγκαταλειψει το πραγμα..Εγω ετυχε να σπουδασω στην Βρετανια..ειχα συμφοιτητριες 40 και 50 χρονων.. ποτε δεν ειναι αργα να κανεις επαγγελμα αυτο που θα σου δωσει την ικανοποιηση που ψαχνεις..κι αυτη τη φορα δε θα ειναι για καμια μαμα και για κανενα μπαμπα..γτ το 17 και 18 χρονων παιδι ενηλικιωνεται..Μηπως ομως τελικα αυτο ειναι το πιο δυσκολο?? Η ενηλικιωση...

---

σορρυ κιόλας αλλά δν ζούμε στην βρετανία.εγώ έχω φίλες που ψάνχουν σα τρελές για δουλειά,η αυτή που βρίσκουν είναι πολύ κατώτερες των προσδοκιών τους.έχω φίλους που κάνουν 2 δουλειές κ φυσικά για να τα βγάλουν πέρα,κ άλλοι παρακαλάνε για οποιαδήποτε δουλειά.το οτι εγώ γκρινιάζω οτι δν μαρέσει να δουλεύω κ δν μαρέσει αυτό που διάλεξα να κάνω είναι απλά γκρίνια κ εκνευρισμός αλλά κάνω το σταυρό που έχω να φάω κ μάλιστα καλά,κ να ΄κάνω κ άλλα πράματα που θέλω. αλλά δν έχουμε κ την επιλογή όλοι να σπουδάζουμε 100 χρόνια ούτε να επιλέγουμε πάντα αυτό που θέλουμε ούτε και να παρατάμε την δουλειά μας τόσο εύκολα.

Επειδη λοιπον δε ζουμε στη Βρετανια να σου πω οτι ξερω πολλους και πολλες που ουτε τη δουλεια τους παρατησαν αλλα πηγαν και σπουδασαν.. Ή αλλους που σπουδασαν κι επειδη το ονειρο τους ειχε μεγαλη αξια δουλευαν σε καφετεριες και σουπερμαρκετ απλα για να το φερουν εις περας... Ολα εχουν να κανουν με το ποσο σημαντικο θεωρεις το ονειρο σου (κατα τη γνωμη μου παντα). Στη σημερινη περιοδο λογω της οικονομικης κρισης (που για μενα ειναι περισσοτερο κρισεις στις σχεσεις κι οχι στα λεφτα) το πραγμα γινεται πιο περιπλοκο γτ πρεπει να σκεφτει κανεις και το βιοποριστικο.. Οχι ομως ακατορθωτο..

Quote:

---

Originally posted by bouliana

Quote:

---

Originally posted by spaceride
Αλεξανδριτα ποτε δεν ειναι αργα για να αλλαξεις κατευθυνση και να παρεις τα πραγματα στα χερια σου..Ισως το ακουω λαθος αλλα μου κανει λιγο οτι το εχεις εγκαταλειψει το πραγμα..Εγω ετυχε να σπουδασω στην Βρετανια..ειχα συμφοιτητριες 40 και 50 χρονων.. ποτε δεν ειναι αργα να κανεις επαγγελμα αυτο που θα σου δωσει την ικανοποιηση που ψαχνεις..κι αυτη τη φορα δε θα ειναι για καμια μαμα και για κανενα μπαμπα..γτ το 17 και 18 χρονων παιδι ενηλικιωνεται..Μηπως ομως τελικα αυτο ειναι το πιο δυσκολο?? Η ενηλικιωση...

---

σορρυ κιόλας αλλά δν ζούμε στην βρετανία.εγώ έχω φίλες που ψάνχουν σα τρελές για δουλειά,η αυτή που βρίσκουν είναι πολύ κατώτερες των προσδοκιών τους.έχω φίλους που κάνουν 2 δουλειές κ φυσικά για να τα βγάλουν πέρα,κ άλλοι παρακαλάνε για οποιαδήποτε δουλειά.το οτι εγώ γκρινιάζω οτι δν μαρέσει να δουλεύω κ δν μαρέσει αυτό που διάλεξα να κάνω είναι απλά γκρίνια κ εκνευρισμός αλλά κάνω το σταυρό που έχω να φάω κ μάλιστα καλά,κ να ΄κάνω κ άλλα πράματα που θέλω. αλλά δν έχουμε κ την επιλογή όλοι να σπουδάζουμε 100 χρόνια ούτε να επιλέγουμε πάντα αυτό που θέλουμε ούτε και να παρατάμε την δουλειά μας τόσο εύκολα.

---

Την επιλογη την εχουμε παντα..το προσωπικο κοστος διαφερει..

συμφωνω με το προσωπικο κοστος... απλα καποιες φορες το προσωπικο κοστος μπορει να ειναι μεγαλυτερο απο το οφελος.... οποτε, ισως ειναι καλυτερο ν αποδεχθουμε καποια πραγματα !
τουλαχιστον για καποιο διαστημα...
απο κει κ περα, νομιζω οτι παντα μπορουμε να κυνηγαμε το ονειρο μας-ΑΝ εχουμε- αν κ ειναι κ αυτο πολυ ψυχοφθορο γιατι δεν μπορεις να αποκτησεις βασεις...

τι εννοεις σμαρτ με τις βασεις?

Quote:

---

Originally posted by spaceride
Οι αλλες στο μηχανογραφικο ειναι βιτρινα...για μπουγιο... (να λεμε κανενα αστειο να ελαφρυνουμε λιγακι το κλιμα)..Αλεξανδριτα μου ειτε γιατρεσσα εισαι, ειτε δικηγορεσσα, ειτε ηλεκτρολογος μηχανικος (τρελη φαντασιωση με φορμα εργασιας) αφου το εκανες τοτε μπορεις και τωρα..Αν πιστευεις οτι θα εισαι ΕΣΥ καλυτερα σε καποια αλλη σχολη σηκω και φυγε, ή ξαναδωσε, ή κανε τελος παντων το ονειρο σου...ΕΣΥ πως θα ηθελες να ειναι ο εαυτος σου σε 5 χρονια?

---

space μου ειμαι ηδη 27 και τελειωνω και το μεταπτυχιακο μου τωρα... ο,τι εγινε εγινε!!
δεν φοραμε φορμες εργασιας!!!καλα θα ηταν,δε θα ειχα και το αγχος τι να φορεσω καθε μερα στο γραφειο

εγώ ξέρω πάλι ένα σωρό μλκες που σπουδάζουν κ σπουδάζουν κ στο τέλος δν κάνουν κ τίποτα κ δν είναι κ ικανοί κ για τίποτα.απλά παίρνουν παράταση από την δουλειά.κ όσους ξέρω να πηδάν από τον ένα τομέα στον άλλον πάλι δν τα καταφέρουν κ πολύ καλά.εγώ ξέρω οτι τώρα έτσι όπως είναι τα πράματα λες ένα σκάσε κ κολύμπα κ προσπαθείς να κάνεις κάτι για να σαρέσει αυτό που δν αρέσει.αλλά αυτό σημαίνει κ δουλειά αλλιώς δν θα την λέγανε δουλειά αλλά "τι θάυμα που περνάμε εδώ πέρα"

δεν το εθεσα σωστα αλλα δεν εβρισκα τη σωστη λεξη ή εκφραση.
εννοω το να αισθανεσαι οτι "ανηκεις " καπου , οτι καπου εινα το σπιτι σου, η δουλεια σου γενικα .."σου"..