Η λυτρωση θα ηταν να φύγουμε κι οι δυο αλλά δεν έχω τη δυναμη
Printable View
Η λυτρωση θα ηταν να φύγουμε κι οι δυο αλλά δεν έχω τη δυναμη
George δεν κάνω καθόλου πλάκα. Ζω με το μαρτύριο να κινδυνεύει το παιδί μου και να μη με πιστεύει κάνεις. Κάθε φορά που τη βλέπω κλαίω απ τις τυψεις. Δεν αντέχω αλλο
Και τι πρέπει να κάνω κατά τη γνώμη σου?φαντάζεσαι τη ζωή που θα ζήσει αυτο το παιδί? Δεν έπρεπε να την ειχα κανει
ΕΡΙΚΑ δεν απαντας σε αυτο που σε ρωτησα.....
Καταλαβαινεις κοριτσι μου οτι τα λογια που ειπες συν οτι εισαι σε φαρμακευτικη αγωγη υπαρχει περιπτωση να χασεις την επιμελεια και να μην την ξαναδεις ποτε?
Ίσως είναι για καλυτερα
Εγώ κι ο άντρας μου έχουμε κάνει εξετάσεις που είναι αρνητικες. Αλλά εγώ πιστεύω ότι έχω ένα στέλεχος που δεν το πιάνουν οι εξετάσεις. Δεν εξηγείται αλλιως
Σίγουρα. Γι'αυτό πρέπει να αυτοκτονησω να ησυχάσουμε ολοι
Μα φυσικά.. Είναι η εύκολη λύση. Γιατί να το αντιμετωπισεις?? Γιατί να μην σταθείς απέναντι του και να το νικήσεις? Μια αυτοκτονία είναι η λύση. Μα φυσικά.. Το παιδί δεν θα έχει ψυχολογικά αν χάσει την μάνα του έτσι.. Όχι οχι. Έχει ένα κουμπάκι πίσω από το αφτι και το πατάς και δεν σου δημιουργεί ψυχολογικά η αυτοκτονία. Ξέρει αυτό το κουμπι το παιδί σου ή να έρθω να του το δείξω? Μπορώ όταν έρθω να σε μουντζωσω κιόλας;
George δεν καταλαβαίνεις όπως ολοι