Originally Posted by
_Vassilis
Δεν μπορείς να φανταστείς ΠΟΣΟ πολύ σε νιώθω στο παραπάνω.. Ήμουν ΑΚΡΙΒΩΣ έτσι πριν λίγο καιρό. Και βασικά παραλίγο κιόλας να έχω χαθεί εγώ ο ίδιος οριστικά, όχι απλά να τα έχω χάσει.. Με τρόμαξε ο εαυτός μου.. Μου βγαλε τρομακτικά «συμπτώματα» που δεν περίμενα ποτέ πως θα συνέβαιναν σε μένα.. Πήρε περίεργες στροφές το κεφάλι μου.. Τώρα λίγο έχω αρχίσει κάπως σα να συνηθίζω καλύτερα τα νέα δεδομένα και να συνέρχομαι.. Νιώθω καλύτερα.. Τα «συμπτώματα» φύγαν..
Καμιά φορά δεν ξέρω τι σκατά γίνεται, ευθυγραμμίζονται οι πλανήτες? Πάντως τα προβλήματα είναι σα να συνεννοούνται μεταξύ τους και να επιτίθενται ταυτόχρονα.. Γίνεται η τέλεια καταιγίδα..
Βάστα γερά Γιώργο.. Ό,τι άλλο και να συμβαίνει ταυτόχρονα.. Εσύ εκεί.. Λυπάμαι για τα σκυλάκια σου. Είναι πολύ πολύ δύσκολο γιατί δένεσαι πολύ με αυτά ειδικά κιόλας με αυτή την άνευ όρων αγάπη. Εγώ δεν είχα ποτέ κατοικίδιο, το κοντινότερο (αν πιάνεται) είναι ένα ενυδρείο με δυο χρυσόψαρα που είχα. Μου άντεξαν 3 χρόνια. Μια μέρα πήγα το πρωί και τα βρήκα τούμπα να επιπλέουν. Τα χασα. Δεν ήξερα τι να τα κάνω. Τα βαλα σε νάιλον σακουλάκι με νερό και τα πήγα σε αυτόν που πήρα το ενυδρείο, ήταν στη γειτονιά. Τον παρακάλεσα να τα πάρει αυτός, δεν είχα το κουράγιο να τα πετάξω εγώ. Και μιλάς με κάποιον που έχει κάνει πολλά ψαρέματα στο παρελθόν στη ζωή του και με καλάμια και με ψαροντούφεκο.. Δεν ξαναπήρα άλλα ψαράκια, δεν είχα το κουράγιο να ξαναχρειαστεί να το ζήσω αυτό. Εσένα τώρα είναι τελείως άλλο λέβελ δυσκολίας επειδή είναι σκυλάκια, συν το μαρτύριο του να πρέπει να τα βλέπεις να αργοσβήνουνε σιγά σιγά.. Δεν ξέρω τι να σου πω.. Κουράγιο.. Στη διάθεσή σου παραμένω αν υπάρχει κάποιος τρόπος να βοηθήσω..