krine, θελω την εκτιμηση σου γιατι πιστευεις φερεται ετσι..............?
Printable View
krine, θελω την εκτιμηση σου γιατι πιστευεις φερεται ετσι..............?
παιδια, ευχαριστω για την συμπαρασταση.....!οπως εχω γραψει δεν σκοπευεω να ασχοληθω αλλο με την υποθεση...ΜΙΛΑΩ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ.........ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΩ ΑΛΛΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΟ ΕΙΠΑ.......Η ΑΝΑΜΟΝΗ ΤΕΛΕΙΩΣΕ.....ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΑΝΤΕΔΡΑΣΑ ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΩΡΑ.......ΓΙΑΤΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΙΔΑ ΗΜΟΥΝ ΕΥΑΛΩΤΗ..........ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΗΡΕΜΗΣΑ ΚΑΙ ΤΑ ΒΛΕΠΩ ΨΥΧΡΑΙΜΑ ΚΑΙ ΚΑΘΩΣ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΗΜΟΥΝ ΕΞΩ ΑΠΤΗ ΣΧΕΣΗ ΤΑ ΕΧΩ ΔΕΙ ΟΛΑ ΠΙΟ ΚΑΘΑΡΑ...........
ΟΠΟΤΕ Η ΟΠΩΣΜ ΛΕΤΕ ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΜΑΙ............ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΙΝΩ ΠΟΤΕ ΣΗΜΕΙΑ ΖΩΗΣ................Η ΤΟ ΠΙΟ ΠΙΘΑΝΟ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΩ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΣΤΕΙΛΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΤΙ ΠΩΩΩΩΩΩΩΩ
ΟΠΟΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΩ ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΠΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΘΑ ΤΟΥ ΤΗΛ ΚΑΙ ΘΑΤΟΥ ΠΩ ΟΤΙ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ ΟΣΑ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΔΕΙΞΕΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ.........ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΑΝ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΑΛΛΟ ΓΙΑ ΜΑΣ........ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΟ.....ΘΕΣ Η ΔΕ ΘΕΣ ΟΠΟΤΕ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙ.......ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΙ ΑΛΛΟ.................ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΠΟΤΕ ΝΑ ΜΕ ΞΑΝΑΕΝΟΧΛΗΣΕΙΣ..................
μπορει να σας δινω την εικονα της ευαλωτης αλλα πλεον δεν ειμαι................το εχω αποφασισει ξεκαθαρα εχω σκεφτει τη ζωη μου χωρις αυτον και μπορω να το κανω πραξη.......δεν νιωθω οτι χανω τον κοσμο..........αθτο το ειχα κανει οταν χωρισαμε.....εδω και 4 μηνες εχω περασει σε αλλη φαση........ημουν βεβαια σε καποια αναμονη .........μετα το πηρα αποφαση οτι δεν προκειται να γινει τιποτα και τωρα πλεον ..........ειμαι σιγουρη.............
krine,μαλλον βαριεσαι οπως λες να μου απαντησεις....?θα ηθελα νακουσω και μια διαφορετικη αποψη.........σε σχεση με τα αλλα παιδια και τη δικη μου.........αν εχεις την καλοσυνη μου λες τι πιστευεις.....?
οκ,εξαλλου οσοι σχολιαζουν για υποστηριξη το κανουν..........
αννα...διαβασα όλο το θέμα σου και εντόπισα κάτι.
Αν εγω χώριζα από έναν άνθρωπο που αγαπώ και καίγομαι για αυτόν για τέσσερις μήνες, θα τρελλαινόμουν. Θα είχα συνέχεια άγχος για το που ειναι, τι κάνει, αν βγαίνει, αν γνώρισε καμία άλλη και...και ...και.
Δεν είδα πουθενά τέτοια αγωνία στο θέμα σου. Δεν σε είδα ερωτευμένη, τρελλαμένη, να σου λείπει, να θες να κάνετε σεξ, να τον αγγίξεις, να τον νιώσεις.
Το μόνο που βλέπω είναι μια συνεχή αγωνία να μη χαθούν τα πέντε χρόνια που περασες μαζί του.
Συγνώμη αλλά αυτό δεν είναι έρωτας.
Quote:
Originally posted by anna_thess
krine,μαλλον βαριεσαι οπως λες να μου απαντησεις....?θα ηθελα νακουσω και μια διαφορετικη αποψη.........σε σχεση με τα αλλα παιδια και τη δικη μου.........αν εχεις την καλοσυνη μου λες τι πιστευεις.....?
να σου πω,
πειραζει που πηγα για υπνο?
Ξερεις μερικοι εδω μεσα, δουλευουν και ξυπνανε νωρις.
Θα πιω καφε να ανοιξει το ματι και θα σου απαντησω.
Λοιπον εχω τις εξης σκεψεις:
Ησουν με ενα ανθρωπο, για 5 χρονια (οχι ενα η δυο) και ξαφνικα ανακαλυπτεις οτι δεν ειχατε επαφη.
Δεν μπορει απο την μια μερα στην αλλη να εγινε αναποφασιστος η διαταραγμενη προσωπικοτητα οπως προσπαθεις να πεις.
Ενα αλλο θεμα ειναι οτι απο οσο γραφεις εκεινο που σε ενδιαφερει, ειναι οτι προσπαθεις με ολες σου τις δυναμεις να μην πανε χαμενα τα πεντε χρονια της προηγουμενης ζωης σου.
Για αυτο φαινεσαι θυμωμενη για αυτη την ανεπαρκεια που εχει ο πρωην συντροφος σου.
Γραφεις ομως οτι ο πρωην συντροφος σου βρισκεται σε μια μεταβαλλομενη κατασταση κυριως δε επαγγελματικα.
Δεν διαβασα καθολου για καποια προθεση σου, να συζητησεις με τον συντροφο σου στο τι ακριβως του συμβαινει και ειναι σε μια τετοια ασταθεια.
Ξερεις ολα αυτα εχουν μια σημασια, οταν ερχεται ενας ανθρωπος και σου λεει,
η σχεση μου που ειμαστε 5 χρονια συμβαινουν αυτα και αυτα,
θα σου ελεγα εντελως αλλα πραγματα αν ελεγες οτι τον ανθρωπο αυτο τον γνωρισες προχθες η περυσι.
Δεν μπορω να ξερω με ακριβεια τι εχει συμβει,
αλλα οτι ολα αυτα συμβαινουν σε 2 ανθρωπους που εχουν φαει ο ενας τον αλλο στη μαπα για 5 χρονια
και ξαφνικα αρχιζουν να γινονται διαφορα παιχνιδια οπως αυτα που περιγραφεις μου λεει πολλα.
Εισαστε δυο ανθρωποι που κανατε το πειραμα σας και ειναι εμφανες οτι δεν κανετε ο ενας για τον αλλον.
Ουτε αυτος ειναι αναποφασιστος αλλα ουτε και εσυ η σουπερ ντουπερ αποφασισμενη.
Οπως ειχα γραψει και πιο πριν,
αν αυριο τον δεις με μια αλλη γυναικα να εχει στρωσει την ζωη του τι θα πεις?
Και η απαντηση σου ηταν, με εμενα τι κανει?
Το μονο που σε ενδιαφερει ειναι να παρεις τις απαντησεις που αφορουν την παρτη σου και τελος.
Σορρυ αλλα δεν λειτουργουν ετσι οι σχεσεις.
Καλη σου μερα.
δεκτες οι αποψεις σου krine αλλα νομιζω οτι αποτι εχω γραψει 5 χρονια εγω προσπαθουσα να επικοινωνω περισσοτερο μαζι του,αλλλα εκεινος οπως παραδεχτηκε κρυβοταν γιατι φοβοταν να μου μιλησει οτι δεν εχει αφομοιωθει τελειως....συνεπως εκεινος δημιουργουσε ανασφαλεια.......απτην αλλη εγω μολις χωρισαμε τον πλησιασα συζητησαμε ......απο κοντα και οσο αφορα τα εππαγελματικα του αν προσεξες του ειπα ειμαι διατεθημενη νατον ακολουθησω κατι που του αρεσε.υστερα ηθελε το χρονο να τα ξεδιαλυνει στο μυαλο του..........και τωρα οπως λειε τα εχει ξεκαθαρησει......αλλα σκεφτεται εμας........
θεοφανια,τους 2 πρωτους μηνες εκανα σαν τρελλη αλλα δεν υπηρχε ανταποκριση.........μου ειπε θελει χρονο το σεβαστηκα .........και αυτο ερωτας ειναι,και τωρα που εχδει ξεκαθαρισει καποια πραγματα παρολο που μεχει πληγωσει τον δεχομαι...........αν αθτο δεν ειναι ερωτας τι ειναι καλη μου?5 χρονια ημασταν μαζι και παρολο που εγιναν ολα αυτα ο ποθος και απτους 2 δεν εσβησε........απλα ισως οπως φαινεται πλεον εχοθμε διαφορετικα θελω.........
ο,τι διαβαζετε..........ειναι καποια δειγματα της κρισης που περασε η σχεση 5 χρονων.......δεν νομιζω οτι ειστε σε θεση να κρινεται τα συναισθηματα .............και την ποιοτητα αυτης της σχεσης απο οσα εχω γραψει..........
Quote:
Originally posted by anna_thess
δεκτες οι αποψεις σου krine αλλα νομιζω οτι αποτι εχω γραψει 5 χρονια εγω προσπαθουσα να επικοινωνω περισσοτερο μαζι του,αλλλα εκεινος οπως παραδεχτηκε κρυβοταν γιατι φοβοταν να μου μιλησει οτι δεν εχει αφομοιωθει τελειως....συνεπως εκεινος δημιουργουσε ανασφαλεια.......απτην αλλη εγω μολις χωρισαμε τον πλησιασα συζητησαμε ......απο κοντα και οσο αφορα τα εππαγελματικα του αν προσεξες του ειπα ειμαι διατεθημενη νατον ακολουθησω κατι που του αρεσε.υστερα ηθελε το χρονο να τα ξεδιαλυνει στο μυαλο του..........και τωρα οπως λειε τα εχει ξεκαθαρησει......αλλα σκεφτεται εμας........
μαστα....
Τι να κανουμε τωρα που η παρουσια σου και γενικα ολο το ειναι σου,
δεν μπορεσε να δημιουργησει αυτες τις προυποθεσεις για να αισθανεται χαλαρος η αν θες να το μοιραστει μαζι σου.
Δεν εισαι ουτε η πρωτη ουτε η τελευταια.
Συμβαινουν αυτα σε ολους μας και απο οτι φαινεται θα βρειτε εκατερωθεν αλλους ανθρωπους που θα ταιριαξετε καλυτερα.
ασε λοιπον τον ανθρωπο να βρει αυτο που του ταιριαζει και ασχολησου να βρεις και εσυ κατι αντιστοιχο.
Γιατι το ζητουμενο ειναι να προχωραμε την ζωη μας, και οχι να ξυνομαστε με το παρελθον.
Εκείνος δημιουργούσε ανασφάλεια,αλλά εσύ έμενες σε αυτήν.
Άννα μου,Quote:
Originally posted by anna_thess
ο,τι διαβαζετε..........ειναι καποια δειγματα της κρισης που περασε η σχεση 5 χρονων.......δεν νομιζω οτι ειστε σε θεση να κρινεται τα συναισθηματα .............και την ποιοτητα αυτης της σχεσης απο οσα εχω γραψει..........
εννοείται οτι κανένας απο εδώ μέσα δεν είναι σε θέση να κρίνει ούτε την ποιότητα της σχέσης, ούτε τα συναισθήματα του καθενός σας και αν το έκανε, θα ήταν αυθαίρετος και θα βασιζόταν στις δικές του εικασίες και ερμηνείες.
Οπότε καλή μου, δεν χρειάζεται να εκπλήσσεσαι αν βλέπεις να γράφεται κάτι άστοχο, συμβαίνουν αυτά.
Ο καθένας γράφει το κοντό και το μακρύ του και τα βλέπει όλα μέσα απο τα βιώματα και την ιδιοσυγκρασία του.
Φιλτράρισε τα και κράτα ότι εσύ που την ζεις την κατάσταση, πιστεύεις οτι ανταποκρίνεται περισσότερο στην αλήθεια των πραγμάτων.
Εσύ είσαι αυτή που ξέρει καλύτερα.
:))
Ξέρεις, ο καλός σου μπορεί να έχει χίλιες και μια δικαιολογίες.Quote:
Originally posted by anna_thess
krine,μαλλον βαριεσαι οπως λες να μου απαντησεις....?θα ηθελα νακουσω και μια διαφορετικη αποψη.........σε σχεση με τα αλλα παιδια και τη δικη μου.........αν εχεις την καλοσυνη μου λες τι πιστευεις.....?
Στην θέση σου, δεν θα εστιάζα εκεί αλλά στο πόσο εγώ αντέχω να υπόκειμαι στην συμπεριφορά του αυτή.
Παραβιάζει κάποια δικά μου εσωτερικά όρια το να βρίσκομαι σε καθεστώς αβεβαιότητας, αναμονής, πιθανώς ( εικασία) και εμπαιγμου?
Με βοηθάει αυτό, καλύπτει τις ανάγκες μου,μήπως με βλάπτει - κακοποιεί μια τέτοια ασάφεια γιατί τρώγομαι απο την αγωνία?
Κάπως έτσι, αφουγκραζόμενη το τι χρειάζομαι και τι μπορώ να ανεχθώ, θα λογάριαζα την στάση μου.
σαυτη τη θεση ειμαι ,πλεον νιωθω οτι παραβιαζει τα προσωπικα μου ορια απο τη στιγμη που ελυσε ολα ταλλα δεν υπαρχει αλλος λογος αναμονης........