ρε συ...
κι εγω τοχω πολυ με τα γαιδουρια!
μηπως να ερθω στην βραχονησιδα να ανεβοκατεβαζω την σημαια?
Printable View
Σκέφτομαι ότι ώρες ώρες είναι πολύ περίεργα τα πράγματα και οι αλλαγές πολύ απότομες.
Αναρωτιέμαι τα εξής:
1-Πόσο πειραματόζωο υπήρξα/ υπάρχω
2-Πόση ελευθερία έχω σε αυτά που κάνω
3-Πως έχω καταφέρει να μείνω ζωντανός μέχρι τώρα με όλες αυτές τις περιπέτειες
Καλή σας νύχτα και ευχαριστώ όσους ασχολήθηκαν έστω και λίγο μαζι μου
Είναι κάτι μαλακισμένα 20άχρονα έξω από το σπίτι μου που κάνουν φασαρία. Αν κατέβω να τα πλακώσω στις σφαλιάρες θα γίνω κακός η θα παραμείνω τρελός για δούλεμα?
Διαβάζεις μωρί τσουλίτσα? Δεν φαίνεσαι συνδεδεμένη αλλά είμαι σίγουρος πως διαβάζεις.
σκεφτομαι οτι υπαρχει κατι τεραστιο στο μυαλο μου, μια δυναμη υπερβολικα σκοτεινη, ικανη να γεμισει και να ξεπερασει κινηματογραφικη αιθουσα. ολη η κακια, το μισος, ο αρνητισμος, οι αυτοκαταστροφικες και οι επιθετικες τασεις απο εκει πηγαζουν. αυτο το πραμα δε ξερω αν ειμαι εγω ή αυτο που ονομαζουν στην εκκλησια Σατανας. μαλλον κατι μεγαλυτερο στο οποιο εχω ενσωματωθει και πλεον ειμαστε ενα. ή απλα τα αγρια ενστικτα του ανθρωπου, που στους περισσοτερους παραμενουν κοιμησμενα...
*Σκέφτομαι να γράψω ή οχι μια επιστολή???
*Κενό όλο αυτό με το σκοτάδι μου φαντάζει δημιουργικό. Ακόμη θα σου πρότεινα μια ταινία ευχαρίστως!!!
να μου προτεινεις ταινια να δω ή να γυρισω δικια μου ταινια ? αν ειναι το δευτερο παντως το εχω στο μυαλο μου, γιατι οντως ειμαι πολυ δημιουργικος, ξεχειλιζω φαντασια. απλα εδω Ελλαδα δε προκειται να γινει ποτε, γιαυτο παλευω να φυγω...
σημερα σκεφτομαι εναν πανευρωπαϊκο πολεμο, ολες τις χωρες της Ευρωπης να τσακωνονται μεταξυ τους, με την Αμερικη, Ρωσια και την Ασια να μας παρακολουθουν απλα. ποιος προβλεπεται να νικησει ? φυσικα η Γερμανια!
Είμαι καλά. Το μυαλό μου αντιστέκεται στις παπάρες του καθένα και στις βυζουμποσκέψεις της σιλικόνης της ιστορίας, της διδαχής και των προλήψεων. Δεν το περίμενα να αντιστέκομαι στη γοητεία του κρυφού, σαγηνευτικά κολακευτικού που μου γίνεται,χαίρομαι που το κάνω. Μου διδάσκω πως όσες/οι επιχειρούν το χειρισμό δε με ξέρουν καλύτερα από μένα. Είμαι η ιέρειά σου, αμέ, αλλά δε θα σε σώσω, ούτε θα σωθώ με τις ψευτοπαρακαταθήκες της γητειάς του παρελθόντος, γιατί το μέλλον μου θέλω να τις έχει στη σωστή τους θέση. ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ.
If only I could end it all...
But I 've tried to kill the pain, but only brought more..
Σκεφτομαι κατι που μου ειχανε πει παλιοτερα κ το κρατησα, "δεν ειναι ευκολο να πεθανεις.. η ζωη σε θελει εδω.. γιατι να προσθεσεις ακομα εναν πονο στον ηδη υπαρχων πονο σου??"
σκεφτομαι ποσο high κατασταση ειναι η ταπεινωση. ποσο αδειασμα εαυτου θελει. ποσο υψηλη αυτοεκτιμηση. ποσο βαθεια συμφιλιωση με τον εαυτο, τους αλλους κ το συμπαν. ποση συναισθηματικη ελευθερια. μονο ο αληθινα ταπεινος μπορει να εκτεθει κ να σταθει γυμνος απεναντι στον κοσμο. χωρις πανοπλια. χωρις καρυδοτσουφλο.
κ στον αντιποδα: ποση ανασφαλεια κρυβεται πισω απο την αναγκη για ελεγχο. ποσο χαμηλη αυτοεκτιμηση κρυβεται πισω απο την αναγκη για ερμητικη οχυρωση μεσα στην ασφαλεια που παρεχει ο εαυτος.
μαθηματα σκληρης αυτογνωσιας απο τα πιο σοφιστικε λημερια της ορθοδοξης χριαστιανικης παραδοσης.