Quote:
Originally posted by impossible
Καλησπέρα φίλοι μου!!!
Τί κάνετε; Ελπίζω καλά!
Προφανώς και δε θα με θυμάστε.... Μπήκα αρχές Ιανουαρίου, έγραφα μέχρι τέλη Μαρτίου και μετά σταμάτησα... Δεν το έκανα όμως επίτηδες, απλώς για κάποιο χρονικό διάστημα δεν είχα ίντερνετ, έπειτα έφυγα για ένα μήνα στο Παρίσι, γύρισα εδώ, εξεταστική, διάβασμα, πρόγραμμα για διακοπές, πώς πέρασε ο καιρός και δεν είχα μπει ούτε που το κατάλαβα...
Παρόλα αυτά σας σκεφτόμουν ειλικρινά. Και τους περισσότερους σας θυμόμουν, τουλάχιστον τα μέλη που όταν έγραφα εγώ ήταν ενεργά. Σκεφτόμουν την πορεία σας... Σκεφτόμουν τη Ναντίν, τον Κωστή, την hope, τη Νεφέλη, ανθρώπους που δεν ήξερα κάν, κι όμως σκεφτόμουν και ασγαλώς στενοχωριόμουν που δεν είχα το χρόνο να μπω ώστε να γράψω... Τί παράξενο, άτομα άγνωστα εντελώς, να τα σκέφτεσαι και να νομίζεις πως έχεις κάτι κοινό μαζί τους... Μελό, αλλά μου συνέβη....!
Τέλος πάντων, ας αφήσω τα συγκινησιακά! Στο θέμα μας. Μπήκα σε αυτό το φόρουμ με 89 κιλά. Ξεκίνησα δίαιτα 7 Ιανουαρίου, με στόχο τα 65 κιλά. Σήμερα, έξι μήνες μετά σχεδόν, έχω χάσει 22 κιλά, αντικρίζοντας στη ζυγαριά το συγκινητικό νούμερο των 67 κιλών. Μόνο με δίαιτα, η οποία κράτησε μέχρι και 15 Μαϊου. Δε θέλω να φτάσω στα 65, δε με ενδιαφέρει, και στα 70 μου άρεσα, και σαφώς είμαι παρα πολύ ευχαριστημένη...! Είμαι ευχαριστημένη με την εικόνα μου, με την ευκολία στην άνεση μου, με την αυτοπεποίθηση στην παραλία. Πλέον δε φοράω παρεό, φόρεσα μπικίνι και πραγματικά, μετά απ'όλα αυτά, χέστηκα για την κυτταρίτιδα, κι ας υπάρχει... ʼλλωστε όλες έχουν. Σημασία έχει πως πλέον νιώθω ελεύθερη!
Επίσης, από ΧΧL (No 46) σε μαγαζιά τύπου Ζάρα, έφτασα στο Μedium (38) και ενίοτε στις μπλούζες, στα φορέματα και στις φούστες το small (36)!! Τρομερή χαρά!
Πολλές φορές στο παρελθόν, είχα προσπαθήσει να κάνω δίαιτα. Από τα 13 μου. Δεν είχε πετύχει ποτέ έως και σήμερα, και τώρα κάπου στα 19, φτάνω να έχω απαλλαχτεί προσωρινά, ελπίζω και οριστικά από αυτό το βάσανο. Πρώτη φορά που το συζήτησα ανοιχτά με άτομα, που προβληματίστηκα με τις περιπτώσεις άλλων, που είδα πως υπάρχουν πιο δύσκολες περιπτώσεις, άλλες που το αντιμετώπισαν, άλλες που πάντα προσπαθούν. Κι έτσι νομίζω πήρα κουράγιο. Ακόμη και η υποχρέωση που ένιωθα κάθε Τετάρτη να μπαίνω και να γράφω τη μεταβολή βάρους μου, με έκανε να μη σταματώ, ωστε να μη φανώ αδύναμη, δειλή ότι τα παράτησα, και να δίνω και να παίρνω δύναμη από όλους σας.
Έτσι, χωρίς να θέλω να λέω μεγάλα λόγια, δε ξέρω αν αποτελέσατε καθοριστικό παράγοντα για αυτή την επιτυχία μου, θέλω πάντως να σας πω κατι που σκέφτομαι καιρό: Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για τη σήμασία, το κουράγιο που μου δώσατε, την ευχάριστη παρεούλα και την αίσθηση πως κάποιος με στηρίζει. Όσους γνώρισα έστω και λίγο ειλικρινά τους συμπάθησα, και προσωπικά πιστεύω ότι με βοήθησαν.. Γι'αυτό λοιπόν τους ευχαριστώ, γιατί αναμφισβήτητα η υποστήριξη διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην απώλεια βάρους.
Πολλά φιλιά και πάλι, και από εδώ και πέρα υπόσχομαι να μην χάνομαι. Να 'στε καλά και μην το βάζετε κάτω αξίζει απίστευτα!!!!!
Γεια σας και πάλι....