Πιστεύετε στις συζητήσεις?...Υπάρχει κάτι που αξίζει να ειπωθεί?...Η απλά οι άνθρωποι κάνουν μικρούς στοματικούς θορύβους χωρίς νόημα?
Printable View
Πιστεύετε στις συζητήσεις?...Υπάρχει κάτι που αξίζει να ειπωθεί?...Η απλά οι άνθρωποι κάνουν μικρούς στοματικούς θορύβους χωρίς νόημα?
οι νεάτερνταλ βγάζανε θορύβους ουγκ. εμείς απλά δεν ξέρουμε να κουβεντιάζουμε.
-το λέει κάπως ένα τραγούδι του Ξυλούρη -ή Ξηλούρη;
Εξαρταται φιλαρακι, εχω κανει συζητησεις που ηταν σαν τροφη για το μυαλο, διαλογος με ζουμι, συμπερασματα και μοιρασμα αποψεων. Εχω τυχει και σε παρεα οπου ακουγονταν απλα αλαλαγμοι απο δεξια κι αριστερα κι οχι ανταλλαγη αποψεων με επιχειρηματα και δομη.
Συνηθως, σχεδον κανεις δεν ακουει τον συνομιλητη του, απλα θελει να πει τα δικα του και δε δινει δεκαρα για την αλλη αποψη. Εχουμε ξεχασει ή απλα δεν θελουμε να ακουσουμε πριν απαντησουμε οταν κανουμε διαλογο. Βαβελ.
Είχα εφορία. Πιστεύω πως είναι το ενεργειακό κατά κύριο λόγο, είναι πολύ περίεργο όταν πίνω ενεργειακό - ξαφνικά παίρνω ενέργεια, περπατάω πιο γρήγορα, μιλάω πολύ και ασταμάτητα. Χάρηκα τόσο πολύ που μου μίλησε εκείνος ο άγνωστος, γιατί με παρατηρούσε και θαύμασε κάτι σε εμένα. Ήταν 5 λεπτά και είχε νόημα για εμένα, σε αντίθεση με τους ανουσιους καφέδες που ήπια με τις κοπέλες, συζητώντας βλακείες.
Σίγουρα έπαιξε ρόλο το ενεργειακό, σίγουρα έπαιξε ρόλο η απόρριψη από την ψυχολόγο και η άσχημη στάση της αντί να μου πει ευθέως το πρόβλημά της και όχι να με αγνοεί, αλλά σίγουρα έπαιξε ρόλο και εκείνος ο άγνωστος, που ας μην ήξερε, εντυπωσιάστηκε από κάτι που έκανα και θαύμασε κάτι σε εμένα.
Και ένιωσα πως υπάρχω, πως κάποιος με βλέπει, πως δεν είμαι αόρατη.
Αυτές οι στιγμές. Αυτοί οι άγνωστοι που τόσο σπάνια μου μιλάνε, οι άγνωστοι που τόσο σπάνια μου χαμογελούν. Μου θυμίζουν ότι κάποιος με βλέπει, ότι υπάρχω. Και σήμερα, μου θύμισε ότι υπάρχει κάτι θετικό σε εμένα.
ΚΑΙ Να αδερφέ μου που μάθαμε να κουβεντιάζουμε τώρα
δε χρειάζονται περσότερα. ♪
Μάλλον σε επηρεάζει πολύ η καφείνη. Συν ότι εξαρτάσαι πάρα πολύ από τη γνώμη των άλλων, μόλις σου δώσεις κάποιος σημασία πετάς, μόλις αδιαφορήσουν για σένα γίνεσαι κομμάτια. Μάλλον έχεις ανάγκη κάποιος να νοιαστεί για σένα για να αποκτήσει νόημα η ζωή σου και τότε θα έχεις μπόλικη ενέργεια. Μέχρι ενός σημείου είναι λογικό, είμαστε φτιαγμένοι για σύνδεση, αλλά σε όλα πρέπει να υπάρχει ένα μέτρο.
Βαρεμάρα ως συνήθως.
Και αγχοςςςςςς.
Επίσης, στεναχώρια γιατί πήρα κάποια κιλά.
Πέρασα τα εκατό δυστυχώς ξανά, αλλά πάλι δίαιτα αρχίσω, τώρα το καλοκαίρι είναι δύσκολο και να βγεις για τρέξιμο/περπάτημα.
Και ναι, αισθάνομαι και μοναξιά.
Αυτά.
Να ξέρεις σε διαβάζω εδώ και καιρό και ήθελα να πω ένα μεγάλο μπράβο για τον αγώνα που κάνεις και τα καλά αποτελέσματα που έχεις. Το αν έγινε ένα μικρό πισωγύρισμα στην προσπάθεια, αυτά συμβαίνουν, είναι στο πρόγραμμα, έτσι κι αλλιώς δεν είναι καθόλου εύκολο.. Και το ότι πέρασες τα εκατό, ούτε αυτό λέει κάτι, ένα παιχνίδισμα της σκέψης είναι και σύντομα θα είσαι διψήφιος πάλι. Να ξέρεις ότι ο αγώνας σου αποτελεί έμπνευση για προσπάθεια και για άλλο κόσμο. Εγώ πρέπει να χάσω πολύ πολύ περισσότερα κιλά από εσένα. Το χειμώνα ήμουνα σε ένα ας το πούμε ικανοποιητικό σημείο, πήγαινα και έριχνα και σουτάκια στο γηπεδάκι της γειτονιάς, αυτό με βοηθούσε πολύ, κυρίως στο ψυχολογικό κομμάτι, αλλά εκτός αυτού για τα δικά μου δεδομένα ήταν και μια χαρά άσκηση. Αυτό τον καιρό λόγω χρόνιου ζητήματος υγείας είμαι πιο περιορισμένος και δεν μπορώ να πάω, περιμένω να φθινοπωριάσει πάλι ώστε να ξαναπάω. Δυστυχώς υπάρχει πολύ άγχος και το χουμε ρίξει στο φαΐ και ξωκοίλαμε για τα καλά.. Θα το φτιάξω όμως, το ξέρω και δεν απογοητεύομαι. Απλά στην παρούσα φαση λόγω διαφόρων αγχωτικών ζητημάτων που τρέχουν δεν μπορώ να ακολουθήσω κάποιο αυστηρό πρόγραμμα (κανονικά θα έπρεπε..) και προσπαθώ απλά να μην κάνω ακρότητες. Πχ άμα θελήσω να πάρω σουβλάκια να φάω θα το κάνω, αλλά θα προσπαθήσω να πάρω κοτόπουλο αντί χοιρινό, να μη βάλω πατάτες μέσα και να ζητήσω αλάδωτη πίτα. Και παλι μια χαρά είναι, θα το ευχαριστηθώ. Η μπορεί να μην παρω καν τυλιχτό αλλά να παρω σκέτα καλαμάκια και μια σαλάτα. Α, κι αυτό είναι ένα καλό που έχω. Επειδή μου αρέσουν αρκετά και τα υγιεινά, όπως φρούτα και σαλατες, κοιταω να γεμίζω την κοιλιά μου με αυτά ώστε να χορταίνω κάπως και να μένει λιγότερος χώρος για τα άλλα. Δε σου λέω ότι τα καταφέρνω πάντα, σου λεω ποιος είναι ο στόχος. Να, ας πούμε σήμερα είχαμε μαζευτεί στο σπίτι ενός φίλου να δούμε τον Παναθηναϊκό και τα παιδιά παρήγγειλαν πίτσες. Είναι ένας απέναντι από το σπίτι του φίλου που κάνει καταπληκτική πίτσα που έχει βραβευτεί κιόλας. Μικρή συνοικιακή οικογενειακή επιχείρηση. Ε, την τιμήσαμε δεόντως.. Αν και σήμερα λόγω φόρτου εργασίας (λόγω του αγώνα) δεν ήταν τόσο εξαιρετική όσο άλλες φορές. Ε, αύριο σκέφτομαι να τη βγάλω πιο ελαφριά, με φρούτα και σαλάτες. Συνεχίζουμε, δεν το βάζουμε κάτω, με όποιον τρόπο μπορεί ο καθένας. Μην απογοητεύεσαι ή τουλάχιστον όχι για πολύ. Όταν πας λίγο πίσω έχεις πλέον και αρκετό χώρο μπροστά σου ώστε να πάρεις φόρα και να συνεχίσεις! Έλα, πάμε δυνατά! Survival of the fittest! ;-)
https://youtu.be/Dz5VzLz67WA
θεωρείτε οτι οι επιλογές που κάνουμε είνα ο καθρέπτης της ψυχής μας ?
όχι.
δεν διαφωνώ ότι οι επιλογές μας μάς καθορίζουν και η ζωή είναι το σύνολο των επιλογών μπλα μπλα όμως καθρέπτης της ψυχής όχι.
Αστα.. Κι εγώ πρέπει να χω πάρει κάμποσα σε σχέση με το χειμώνα. Δεν έχω ζυγιστεί γιατί η ζυγαριά μου έχει χαλασει, πρέπει να πάρω άλλη. Εμεινε σε ένα σημείο που χτυπούσε ο ήλιος το γυαλί της, ζεσταθηκε και οι μπαταρίες μέσα τρέξανε, βγάλαν τα υγρά τους.
Ναι, τώρα με τη ζέστη τρέξιμο ή περπάτημα δεν παλεύεται.. Κάνε ότι μπορείς με τη δίαιτα και βλέπουμε. Αλλά βασικά δεν πρέπει τοσο να το σκεφτόμαστε σαν στερητικη δίαιτα αλλα σαν αλλαγη τρόπου ζωης. Από ασκηση προσπαθησε για την ώρα να κανεις οτι μπορεις στο σπίτι που υπαρχει και το κλιματιστικό. Μια ιδέα/επένδυση είναι να πάρεις ένα καθιστό (recumbent) ποδήλατο , να βάλεις και ένα ανεμιστηράκι απέναντι μαζί με το κλιματιστικό και να κάνεις από λίγο κάθε μερα χαζεύοντας πχ από ένα επεισόδιο της αγαπημένης σου σειράς (για να μη βαριεσαι). Σκέψου το :)