Quote:
Originally posted by Nefeli-
Ιφιγένεια μου καλημέρα
αυτές οι δύσκολες στιγμές έρχονται για όλους κουστουμαρισμένες διαφορετικά... ο καθένας με τα δικά του προβλήματα και σκοτούρες. Και για μένα ήταν και είναι ένα πολύ δύσκολο διάστημα προσαρμογής στα νέα δεδομένα της καθημερινότητας μου. Αυτό που θα σου πρότεινα εγώ είναι να μην χρησιμοποιήσεις το "φτυαράκι" σου... αρκεί να βρεις τον δικό σου τρόπο ν'ανοίξεις μια τρύπα σ'αυτή τη δεξαμενή και θα αδιάσει μόνη της αργά και σταθερά... άρχισε να δοκιμάζεις για να βρεις τι είναι αυτό που σε αποσυμπιέζει και σε χαλαρώνει. Εμένα σίγουρα το περπάτημα... σε κάθε βήμα είναι λες και αφήνω πίσω μου όλες τις σκέψεις... το κακό είναι ότι στο τέλος της διαδρομής τις περιμένω να τερματίσουν κι αυτές... όπως και να΄χει εκείνη την μισή- μία ώρα... χαλαρώνω.
Σιγουρα δεν βοήθησα... αλλά να ξέρεις ότι εδώ είμαστε α+2
Κι όμως Νεφέλη, βοήθησες..