ποιος εισαι???????????????????????????????????????? ?????????????????????????????????????????????????? ?????????????
Printable View
Sing for your tears
a song of the hatred
No one can hear
'cause your life is forgotten
I want to give my life to you
but my will is tied with puppet strings
I am fighting and screaming alone
inside this empty room
They let you down, threw you in the rain
They let you down, sent you away... without a name
The night is dark when you're alone
and sometimes it can be so cruel
The rain keeps falling on me so coldly
'cause your wishes didn't come true
Nothing seems real anymore
as I dive into the sea of lies
I don't understand this sorrow
that keeps me sane
αχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
Ειμουν σιγουρος μην φρικαρεις σου στελνω μηνυμα τωρα!!!
[QUOTE=Chemistry;319649][B] ολα μοιαζουν σαν ψεμα σ'αυτη την ζωη καθως καθε λεπτο της ωρας που χανεται αφηνει στο παρελθον ενα γεγονος..μα αυτα τα λεπτα της ωρας ειναι που κανουν την αναμνηση να ποικιλει και ζωγραφιζουν το παρελθον ως χαρουμενη αναμνηση η μη..πολυ σοφος αυτος που ειπε:να ζεις την στιγμη...να την ζεις ανευ προηγουμενου γνωριζοντας οτι ειναι η ευτυχεστερη στιγμη
ποιος εισαι θα ΣΚΑΣΩ!!!
Αναμνήσεις μένουν οι ωραίες στιγμές
τα φιλια οι όρκοι κι χαρες
ο καιρός κυλάει κι αγάπες παίρνουν
κι οι καρδιές μας όλα τα ξεχνούν
κάποια μέρα φτάνει ένα γκρίζο πρωί
που δεν σου γέλα ποια η ζωή
και για συντροφια σου έχεις την μοναξιά
κι αναμνήσεις μέσα στην καρδια...
Πόπο! γουστάρω να βλέπω κασκόλ
να βλέπω σημαίες να μπαίνουνε γκολ
πώς μας ενώνει και πώς μας δονεί
του Διακογιάννη η φωνή
Αρχίζει το ματς
αδειάσαν οι δρόμοι
η ώρα ζυγώνει
αρχίζει το ματς
Αρχίζει το ματς
κανείς μην κουνιέται
σωπάτε, αρχίζει το ματς.
λοιπον jhoan ο chemistry με γνωρισε απο καπου κι ετσι εγραψε ενα ποιημα μου που θυμοταν..αφου εκανε την αρχη,παρτε το και ολοκληρο
ολα μοιαζουν σαν ψεμα σ'αυτη την ζωη καθως καθε λεπτο της ωρας που χανεται αφηνει στο παρελθον ενα γεγονος..μα αυτα τα λεπτα της ωρας ειναι που κανουν την αναμνηση να ποικιλει και ζωγραφιζουν το παρελθον ως χαρουμενη αναμνηση η μη..πολυ σοφος αυτος που ειπε:να ζεις την στιγμη...να την ζεις ανευ προηγουμενου γνωριζοντας οτι ειναι η ευτυχεστερη στιγμη της ζωης σου..χωρις αγχος και στρες..με ενα χαμογελο ως προς ολους μα περισσοτερο το χρωστας στον εαυτο σου.....αυτη ειναι η αβασταχτη ελαφροτητα του ειναι..
ο ερωτας μου για 'σενα ειναι κατι σκοτεινο
ειναι απ'τα ονειρα εκεινα που θελουν τοσο μα δεν ζωντανευουν και στην θολουρα τους μενει η λαχταρα βαθυα κι ακουραστη
κι αν κρυβει μεσα του ολο το φως της ανοιξης εγω δεν το 'δα παρα μονο λιγες στιγμες
κι ειναι μια θυμηση απο γλυκα κρασια..το πρωτο μου αρωμα..το πρωτοβροχι του φθινοπωρου,απο εναν χειμωνα βαρυ και αδικο
μα ακομα νιωθω πως ειμαι εσυ σαν εκεινη την πρωτη φορα και δεν ξεγευγω απο αυτο που λενε γραμμενο..και σ'αγαπω σαν να 'σουν εκεινο το αυριο που σου φερνει ελπιδα μεσα στο χαος
και σ'αγαπω ελπιζοντας σε ενα αδιεξοδο απο εναν λαβυρινθο που δεν τον διαλεξες ουτε τον διαλεξα..
μα σ'αγαπω μαζι με ολα σου τα μυστικα και τα λαθη αυτα που αντεξα εγω και για τους δυο
κι αν παλι ξανα κουραστεις εγω αγαπη μου πολεμαω και για 'σενα και ξερεις πως παντα βγαινω νικητρια
Σταχτες και αν μου ριξαν στα ματια
εγω τυφλος χαραξα δικο μου μονοπατι μεσα στα σκοταδια
Και αν νομιζεις πως ζω μεσα στο σκοταδι
το χαμογελο μου ειναι που θα διωξει την νυχτα και θα φερει την μερα
και ταξιδιαρα θα ειναι η ψυχη μου παρεα με τα τρενα,τα βουνα να ζω ανεμελα...
εμείς οι καλλιτέχνες έχουμε ανύσηχο πνεύμα,λεπτά συναισθήματα,ηλίθιες ευαισθησίες και χαζες αντιλλήψεις..
ο λόγος είναι ατελείωτη τέχνη