Quote:
Originally posted by Ava
MKEH78, μήπως γράφω εγώ μέσα από σένα και δεν το κατάλαβα? :)
Χθες βράδυ σκεφτόμουν διάφορα, τα εξής:
- Τώρα θα ήθελα να βγάλω τις πυζάμες, να φορέσω κάτι όμορφο και να πάω έξω,
- Τώρα θα ήθελα να είμαι σε αγαπημένο μπαράκι άλλης πόλης, να πίνω ποτό και να κάνω ατέλειωτες συζητήσεις με αγαπημένους φίλους.
Και κατέληξα,
- Τώρα θα ήθελα ένα μπωλ φυστίκια,
- Τώρα θα ήθελα ένα λικέρ,
- Τώρα θα ήθελα ένα χυμό,
- Τώρα θα ήθελα ένα τοστ,
- Τώρα θα ήθελα δημητριακά με σοκολάτα,
και επειδή δεν έπιασαν όλα αυτά, να και το χειρότερο:
- Τώρα θα ήθελα μία σοκολατίνα.
Ευτυχώς ξέρουμε την εξήγηση. Μέσα από το φαγητό καλύπτουμε άλλες ανάγκες και άλλα κενά. Αν ήμουν στο εν λόγω μπαράκι με τη συγκεκριμένη παρέα, δεν θα μου έλειπε ο παλιός τρόπος ζωής μου, ούτε οι αγαπημένοι μου φίλοι. Δεν θα ήμουν με τη πυζάμα στο σπίτι να αναμασώ την πίκρα μου παρέα με σοκολατίνες και λοιπές αηδίες.
Nαι όπως το λες είναι ....