κατάθλιψη ή απλά βαρεμάρα?

Quote:

---

Originally posted by xristinio
Margarita δεν μπορω να περιγράψω ακριβώς το μηχανισμό που μου παρουσίασε, αλλά αισθάνθηκα πως μια μερική λύση στα προβλήματα μου είναι η απο-συναισθηματοποίηση τομέων της ζωής μου. π.χ δουλειά, σπουδές.

το να σταματήσω να προβάλω πάνω π.χ στην αδυναμία μου να διαβάσω ότι άσχημο και μαύρο κουβαλάω. Το να αναγνωρίσω αυτόνομα τα προβλήματα μου και να μην τα κρυβω πίσω από προβολές

---

Ακούγεται ενδιαφέρον, απλά ξέρεις πως είναι με αυτά τα πράγματα. Χρειαζόμαστε φυσικά έναν άνθρωπο να μας το επισημάνει, αλλά τελικά είμαστε εμείς οι ίδιοι που πρέπει να αλλάξουμε. Κι αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι ένα: να αποκτήσουμε καινούργια μάτια.

συμφωνώ και αυτό είναι το πιο δύσκολο. Απλώς εγώ τους τελευταίους μήνες είχα βουλιάξει σε ένα μαζοχιστικό παραλάρημα, γενικής απόρριψης του εαυτού μου που το προέβαλα πάνω στην αδυναμία να διαβάσω.

Quote:

---

Originally posted by xristinio
συμφωνώ και αυτό είναι το πιο δύσκολο. Απλώς εγώ τους τελευταίους μήνες είχα βουλιάξει σε ένα μαζοχιστικό παραλάρημα, γενικής απόρριψης του εαυτού μου που το προέβαλα πάνω στην αδυναμία να διαβάσω.

---

Ξέρω πολύ καλά για τι πράγμα μιλάς.

αλλά αν αντιμετώπιζα το διάβασμα ή τη δουλειά απαλλαγμένα από προβολές, αν τα αντιμετώπιζα ψυχρά, έστω σαν μια υποχρέωση σαν κάτι κουραστικό σαν κάτι αδιάφορο, θα ήμουν πιο αποτελεσματική και με κάποιο τρόπο θα ξεκολούσα από την ανυπαρξία.

Να ρωτήσω κ εγώ κάτι. Παιδιά είπες δεν εχεις. Μήπως ενδόμυχα θέλεις κ νιώθεις οτι σε κυνηγάει ο χρόνος κ το μεταφέρεις αλλόυ πχ στη δουλειά;
Ακόμα, παρατήρησες καμία αλλαγή στον κύκλο σου; Μήπως είναι κάτι ορμονικό..
Κάνε ένα ειλικρεινή διάλογο με τον εαυτό σου κ βρες τι σου λείπει.
Φίλοι; Παιδιά; Παθος;
Η ζωη είναι απλή μην την περιπλέκεις κ βασανίζεσαι άδικα. Κ ξεκόλα με το ίντερνετ! Αυτό το κόλλημα έχεις φάει κ χάνεις την ζωή σου! Κλειστο το ρημάδι κ κάνε αποτοξίνωση! Περαν πλάκας το ίντερνετ έχει σοβαρές εθιστικές ικανότητες κ οι συνέπειες είναι ακριβώς αυτές που περιέγραψες. ΄Κ όχι δεν έχεις κατάθλιψη.

το κακό με μένα είναι ότι αντιμετωπίζω ολα τα πράγματα στη ζωή μου εμμονικά.

π.χ όταν δουλεύω/διαβάζω και ενθουσιάζομαι δεν κάνω τίποτα άλλο είμαι δοσμένη ολοκληρωτικά εκει, χάνω την επαφή με τον κόσμο.
και όταν απογοητεύομαι, εγκαταλείπω τελειώς τα πράγματα δεν τους αφιερώνω ούτε δευτερόλεπτο.

Μια πιο αρμονική σχέση με τα πράγαμτα και τις υποχρεώσεις θα με βοηθούσε και για μενα είναι ένα ζητουμενο να κατακτήσω.

Tι νέα Χριστίνα πως πάει ο αγώνας;

Μαργαρίτα μου το έχω πάρει ζεστά το θέμα.

Καταφέρνω και διαβάζω γύρω στις 4 ώρες την ημέρα. δουλεύω γύρω στη μια. και τις υπόλοιπες 3 του εργάσιμου χρόνου χαζεύω στο ιντερνετ. αλλά αισθάνομαι ήδη αρκετά καλύτερα.

Μπράβο, πολύ χαίρομαι.