Χαίρομαι γι\'αυτό.Και είναι αλήθεια,δηλαδή πράγματα που πιστεύουμε και όχι για να σε ηρεμίσουμε με ψεύτικα λόγια.
Printable View
Χαίρομαι γι\'αυτό.Και είναι αλήθεια,δηλαδή πράγματα που πιστεύουμε και όχι για να σε ηρεμίσουμε με ψεύτικα λόγια.
αυτη ειναι η ουσια στα πρσγματικα λογια
στο αλληλοενδιαφερον
ο μικρος κοιμαται, το κατοικιδιο επισηε ,η μανα μπυ επισης
η αγωγη ρχει πιασει πια κοινως με εχει καταηρεμισει
κουτσα σταβα η μερ ατελειωσε....
ευχαριστω
Kasi παρεμβαίνω κι ίσως κάνω και λάθος αλλά.Quote:
Originally posted by kassi_21
Είχε μια ιδιαίτερη προτίμηση στον αδερφό μου και δεν ζήλευα καθόλου!!!!!!
Επειδή είχα μια σχέση με μια κοπέλα με το ίδιο θέμα, δηλαδή μία εγκληματική όπως το βλέπω εγω΄προτίμηση στον αδελφό της έχω να σου πω αν μπορείς να τα γράψεις όλα στα παλια σου τα παπουτσια. Δεν αλλάζει αυτό μα το θεό όσο επώδυνο και να ναι. Αν μπορουσες απλά να το βαλεις σε δευτερη μοιρα...
Η κοπελα που σου λεω υπέφερε πολυ από αυτό. Μακάρι με κάποιο τρόπο να το ξεχάσεις και να δεις ότι έκαναν ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ οι γονεις σου και δη η μανα σου σ\' αυτό το θέμα και να ξεφυγεις. Στο λεω με καθε καλη διαθεση και ξερω πολυ καλα οτι δεν ειναι ευκολο. Αλλα μην χαντακωθεις γι αυτο, αν μπορεις.
ΑΧ αυτα τα 7 πρωτα χρονια. Ειναι η πιπιλα της μανας μου. Τα 7 πρωτα σου χρονια ηταν οπως επρεπε να ειναι. Εχεις γερες βασεις γιατι τα 7 πρωτα σου χρονια ηταν οπως επρεπε να ειναι.Quote:
Originally posted by interappted
ναι αλλα τι κανεις οταν οι ψυχιατροι σου λενε οτι φταινε τα πρωτα 7 χρονια της ζωης σου?
Α ρε μανα.
Δεν της εχω πει οτι στα 7 αυτα πρωτα χρονια εχω εγω την πρωτη εικονα απο το πατερα μου. Εκεινος να κλαιει μπροστα μου και ολος ο χωρος διπλα απο τα σκαλια που ειχαμε καθισει να βαφεται μαυρος. μαυρα τα σκαλια. οι πολυκατοικιες, τα πεζοδρομια μαυρος κι ο ιδιος ο ουρανος. νομιζω οτι κατι ελεγε για τη μανα μου πως τον ειχε αφησει (και καλα του εκανε) και μ αυτο μαυριζε τη ψυχη του 3χρονου γιου του. τα παντα ειχαν πραγματικοτατα μαυρισει. το βλεμμα μου ειχε γινει μαυρο....η πρώτη εικόνα καταθλιψης στη ζωη μου τετοιον εγωιστη δεν εχω ξαναδει. μαζι του ομως φευγουν οι σαρκες ολοκληρες της οικογενειας μου. απελευθερωνομαι αλλα οχι μονο απο το πατερα οπυ, απο τη μανα μου, απο ολους. ενα πολυ ξεκαθαρο συναισθημα με γραπωνει αυτες τις ημερες οτι δεν χρωσταω τιποτα σε κανενα, μα σε κανενα παρα μονο στον εαυτο μου
διαβάζω την απάντηση σου αλέξανδρε και ζηλεύω αυτο που λες οτι δε χρωστάς τίποτα και σε κανένα.αδύνατο να γίνω ένα μαζί του.κι όσο προσπάθησα, μόνο οι τύψεις μου απέμειναν.
Αλέξανδρε, θεωρείς οτι δεν εχεις αναγκη κανεναν?σε ρωτάω επηρεασμενη απο το \"Δεν χρωστάω τίποτα σε κανενα\".....
Δεν είναι ακριβώς το ίδιο. Αλλά το προσεγγίζει. Αυτό που αισθάνομαι κυρίως αυτό το καιρό όλο και πιο δυνατά είναι ότι ο πρώτος άνθρωπος στη ζωή μου είμαι εγώ. Δεν χαμογελώ αν δεν το θέλω, εκφράζω τα συναισθήματα μου όποια κι αν είναι, δεν χρωστάω τίποτα σε κανέναν, για μένα, σημαίνει ότι δεν έχει κανείς το δικαίωμα να μου πει τι θέλω και πως πρέπει να αισθάνομαι και κυρίως τι να κάνω ή να μην κάνω. Δεν υπάρχει ενοχή. Δεν υπάρχει έλεγχος.Quote:
Originally posted by Sofia
Αλέξανδρε, θεωρείς οτι δεν εχεις αναγκη κανεναν?σε ρωτάω επηρεασμενη απο το \"Δεν χρωστάω τίποτα σε κανενα\".....
ωραια αυτά:) καταλαβαινω τί εννοεις....αλλο ομως το να νιωθεις πιο δυνατος κ άλλο οτι δεν εχεις αναγκη κανεναν...επικίνδυνη λεπτή γραμμή (κοκκινή ή οχι δεν ξέρω:)))
ειναι πολύ σημαντικο να νιωσω εγώ δυνατή, να μπορέσω πρώτη εγώ να μου δώσω ασφάλεια, δύναμη, αξια, αγάπη γιατί αν δεν το κανω εγώ κ όλα έρχονται απο άλλους, ουσιαστικα θα στηρίζομαι σε ψεύτικα ποδια.
όμως και το 2 ειναι απαραίτητο:) κι αυτο δεν εχει να κανει με το να σου υποδειξει κανεις τί να πεις,τί να αισθανθεις, τι να νιώσεις...
Ποιό είναι το δεύτερο;
Αν σε κατάλαβα σωστά, το δεν χρωστάω τίποτα σε κανέναν δεν συνεπάγεται... μένω μόνος μου! Ακόμα και το δεν έχω ανάγκη κανέναν, που δεν είναι ακριβώς αυτό που αισθάνομαι όπως σου είπα, πάλι δεν σημαίνει μένω μόνος μου. Δεν δημιουργεί \"τείχη\". Το αντίθετο τα γκρεμίζει γιατί μπορείς επιτέλους να είσαι αυτός που θες να είσαι.
Πήρε πολύ καιρό για να το καταλάβω...Quote:
Originally posted by arktos
διαβάζω την απάντηση σου αλέξανδρε και ζηλεύω αυτο που λες οτι δε χρωστάς τίποτα και σε κανένα.αδύνατο να γίνω ένα μαζί του.κι όσο προσπάθησα, μόνο οι τύψεις μου απέμειναν.
το 2 ειναι η σχεση 2 ανθρωπων.....
οκ, άλλο κατάλαβα απο προηγουμενη σου απαντηση....
Αλέξανδρε μακάρι να μπορούσα κι εγώ να σκέφτομαι και να νιώθω έτσι.Είναι σημαντικό να νιώθεις δυνατός και ότι δεν εξαρτάσαι από κανέναν.
πολυ ωραιο αυτο για τα Τειχη http://homepage.eircom.net/~bray/em/mssmile4.gifQuote:
Originally posted by alexandros3
Αν σε κατάλαβα σωστά, το δεν χρωστάω τίποτα σε κανέναν δεν συνεπάγεται... μένω μόνος μου! Ακόμα και το δεν έχω ανάγκη κανέναν, που δεν είναι ακριβώς αυτό που αισθάνομαι όπως σου είπα, πάλι δεν σημαίνει μένω μόνος μου. Δεν δημιουργεί \"τείχη\". Το αντίθετο τα γκρεμίζει γιατί μπορείς επιτέλους να είσαι αυτός που θες να είσαι.
νομζο οτι ι σοφια ενοη πος πρεπι να προσεξις μιν πεσις στο αλο ακρο.
ακομη κι αν ηταν εστι, παραμενουν γιατι εσυ τις κρατας. εσυ δεν θες ουσιαστικα να τις ξεπερασεις για να μην φανεις στον εαυτο σου κυριως αδιαφορη, σκληρη κλπ. κι ισως γιατι αν τις ξεπερασεις θα πρεπει πλεον να αναλαβεις τις ευθυνες σου (παρεβακε τι σου γραφει ι ιριδα στο θεμα για το διαζιγιο)Quote:
Originally posted by arktos
διαβάζω την απάντηση σου αλέξανδρε και ζηλεύω αυτο που λες οτι δε χρωστάς τίποτα και σε κανένα.αδύνατο να γίνω ένα μαζί του.κι όσο προσπάθησα, μόνο οι τύψεις μου απέμειναν.
ακριβώς αυτό:))! ειναι εύκολο, να βρεθεις απο το ένα ακρο στο άλλο...Quote:
Originally posted by kanenas
νομζο οτι ι σοφια ενοη πος πρεπι να προσεξις μιν πεσις στο αλο ακρο.
κι ομως αυτα τα 7 χρονια ειναι οτι ειναιQuote:
Originally posted by alexandros3
ΑΧ αυτα τα 7 πρωτα χρονια. Ειναι η πιπιλα της μανας μου. Τα 7 πρωτα σου χρονια ηταν οπως επρεπε να ειναι. Εχεις γερες βασεις γιατι τα 7 πρωτα σου χρονια ηταν οπως επρεπε να ειναι.Quote:
Originally posted by interappted
ναι αλλα τι κανεις οταν οι ψυχιατροι σου λενε οτι φταινε τα πρωτα 7 χρονια της ζωης σου?
Α ρε μανα.
Δεν της εχω πει οτι στα 7 αυτα πρωτα χρονια εχω εγω την πρωτη εικονα απο το πατερα μου. Εκεινος να κλαιει μπροστα μου και ολος ο χωρος διπλα απο τα σκαλια που ειχαμε καθισει να βαφεται μαυρος. μαυρα τα σκαλια. οι πολυκατοικιες, τα πεζοδρομια μαυρος κι ο ιδιος ο ουρανος. νομιζω οτι κατι ελεγε για τη μανα μου πως τον ειχε αφησει (και καλα του εκανε) και μ αυτο μαυριζε τη ψυχη του 3χρονου γιου του. τα παντα ειχαν πραγματικοτατα μαυρισει. το βλεμμα μου ειχε γινει μαυρο....η πρώτη εικόνα καταθλιψης στη ζωη μου τετοιον εγωιστη δεν εχω ξαναδει. μαζι του ομως φευγουν οι σαρκες ολοκληρες της οικογενειας μου. απελευθερωνομαι αλλα οχι μονο απο το πατερα οπυ, απο τη μανα μου, απο ολους. ενα πολυ ξεκαθαρο συναισθημα με γραπωνει αυτες τις ημερες οτι δεν χρωσταω τιποτα σε κανενα, μα σε κανενα παρα μονο στον εαυτο μου
ευτυχως η δυστυχως
μπορει οπως λες να ειχες μαυρο πορτρετο του πατερα σου αλλα η δυναμη σου κι η αυτοπεποιθεση σου δειχνουν οτι οντως ειχες γερες βασεις αυτα τα χρονια απο την μητερα σου προφανως το οτι καταφερες να απαγκιστρωθεις απο ολο το\"οικογενεια\"σημαινει οτι καποια ασφαλεια ενιωθες
Εγω εχω γινει 30,εχω κανει δικο μου παιδι ,εχω χασει τον αντρα μου κ παλι με την μανα μου βγαζω ζορια κ ταλαιπωριες.
κι οταν κανω αποκαλυπτικη ψυχοθεραπεια πισω η μανα μου βρισκεται....αφου οι μανες ευθυνονται για την οριακη διαταραχη.
Παρολαυτα σε ευχαριστω για οσα εγραψες γιατι δινεις ενα ευνασμα να ξυπνησουμε ολοι κ να σπασουμε τον λανθασμενα ομφαλιο λωρο
κι απο οτι ειδε το ευνασμα δεν δωθηκε μονο σε εμενα!!!λιγο καποια λογια λιγο κι ο επαναστατης που κρυβουμε ολοι μεσα μας κατι θα γινει
Αλεξανδρε, μου κανει εντυπωση πως αφηνεις τη μητερα σου εντελως απεξω. Θελω να πω, δεν νομιζεις πως με τον εναν ή τον αλλον τροπο ισως συνεβαλλε στο να εισαι τοσο τρωτος (τουλαχιστον παλιοτερα) απεναντι στον πατερα σου; Δεν θα μπορουσε να κανει κατι ωστε να προστατευτεις χωρις να διακινδυνεψει η οποια σχεση σου μαυτον; Μηπως αντιθετα, καποιες συμπεριφορες της προκαλεσαν, εμμεσα, την ευαισθησια σου αυτη;Quote:
Originally posted by alexandros3
Δεν της εχω πει οτι στα 7 αυτα πρωτα χρονια εχω εγω την πρωτη εικονα απο το πατερα μου. Εκεινος να κλαιει μπροστα μου και ολος ο χωρος διπλα απο τα σκαλια που ειχαμε καθισει να βαφεται μαυρος. μαυρα τα σκαλια. οι πολυκατοικιες, τα πεζοδρομια μαυρος κι ο ιδιος ο ουρανος. νομιζω οτι κατι ελεγε για τη μανα μου πως τον ειχε αφησει (και καλα του εκανε) και μ αυτο μαυριζε τη ψυχη του 3χρονου γιου του. τα παντα ειχαν πραγματικοτατα μαυρισει. το βλεμμα μου ειχε γινει μαυρο....η πρώτη εικόνα καταθλιψης στη ζωη μου τετοιον εγωιστη δεν εχω ξαναδει.
Αυτό είναι σίγουρο kanenas.Quote:
Originally posted by kanenas
Αλεξανδρε, μου κανει εντυπωση πως αφηνεις τη μητερα σου εντελως απεξω. Θελω να πω, δεν νομιζεις πως με τον εναν ή τον αλλον τροπο ισως συνεβαλλε στο να εισαι τοσο τρωτος (τουλαχιστον παλιοτερα) απεναντι στον πατερα σου; Δεν θα μπορουσε να κανει κατι ωστε να προστατευτεις χωρις να διακινδυνεψει η οποια σχεση σου μαυτον; Μηπως αντιθετα, καποιες συμπεριφορες της προκαλεσαν, εμμεσα, την ευαισθησια σου αυτη;Quote:
Originally posted by alexandros3
Δεν της εχω πει οτι στα 7 αυτα πρωτα χρονια εχω εγω την πρωτη εικονα απο το πατερα μου. Εκεινος να κλαιει μπροστα μου και ολος ο χωρος διπλα απο τα σκαλια που ειχαμε καθισει να βαφεται μαυρος. μαυρα τα σκαλια. οι πολυκατοικιες, τα πεζοδρομια μαυρος κι ο ιδιος ο ουρανος. νομιζω οτι κατι ελεγε για τη μανα μου πως τον ειχε αφησει (και καλα του εκανε) και μ αυτο μαυριζε τη ψυχη του 3χρονου γιου του. τα παντα ειχαν πραγματικοτατα μαυρισει. το βλεμμα μου ειχε γινει μαυρο....η πρώτη εικόνα καταθλιψης στη ζωη μου τετοιον εγωιστη δεν εχω ξαναδει.
Παρεπιπτόντως γιατί τη μία φορά γράφεις ως δυσλεξικός και την άλλη γράφεις άψογα?!
ναι ρε kanenas λυσε μας αυτη την απορια
Αλεξανδρε θα θελα πολυ αν σου ειναι ευκολο να περιγραψεις το φερσιμο της μητερας σου.Γιατι οντως επαιξε σημαντικο ρολο στο πως εισαι σαν ανθρωπος πια
Θα θελα να μου πεις απο τα βιωματα σου ο,τι θεωρεις υποβοηθιτικο μιας κ θελω να μεγαλωσω το γιο μου οσο καλυτερα μπορω κ να συμβαλλω στο να γινει δυνατος χαρακτηρας
interappted,
όπως σου έχω ξαναπεί νοιάζεσε φοβερά για το παιδί σου κι αυτό φαίνεται από μίλια μακρυά. Αυτό είναι το Α και το Ω.
Από \'κει και πέρα ο καθένας έχει τον τρόπο του να μεγαλώνει τα παιδιά. Εγώ για παράδειγμα θα αλλάξω πολλά από όσα έχω δει στο μεγάλωμα μου.
Ας πούμε το παιδί μου θα το μάθω ότι ο κόσμος δεν είναι δίκαιος, θα του μάθω να είναι και λίγο κάφρος. Να μου πεις αυτά κι αν δεν τα έμαθα από τη μάνα μου, δεν τα έμαθα μόνος μου; Τα έμαθα.
Αυτό που δεν θα αλλάξω θα είναι η αίσθηση απόλυτης ασφάλειας, αγάπης και ενθάρρυνσης και κυρίως πίστης στις δυνατότητες του παιδιού μου. Η αίσθηση ότι είναι το πιο σημαντικό πρόσωπο στον κόσμο για μένα. Χωρίς να το \"πνίγω\". Απλά μια διακριτική ασφάλεια και πίστη στις δυνατότητες του. Μία αίσθηση ότι το εμπιστεύομαι.
Από τη δικιά μου εμπειρία μην ανησυχείς αν μεγαλώνει χωρίς πατέρα. Απλά να είσαι βράχος. Σημείο αναφοράς. Εστία.
Τι να κάνουμε. Ο ένας σκοτώθηκε στο πόλεμο, ο άλλος είναι ναυτικός, ο άλλος είχε κάποιο ατύχημα, ο άλλος (καλή ώρα) εξαφανίστηκε. Δεν χάθηκε κι ο κόσμος. Κοίτα το παιδί να έχει αγάπη. Αυτό είναι το πιο σημαντικό.
Χρησιμοποίησε ενθάρρυνση ή αποθάρρυνση, ήπια.
Για παράδειγμα. Ας πούμε ο γιός σου έμαθε καμιά κακιά κουβέντα στη πλατεία. Κι έρχεται σπίτι κι αρχίζει να λέει τους πάντες \"μαλάκες\" έτσι για πλάκα, για να δει τις αντιδράσεις σου. Μία καλή προσέγγιση είναι απλά να τον αγνοήσεις. Να μην επιβραβεύσεις αυτή τη συμπεριφορά με το να του δίνεις σημασία.
Αν για παράδειγμα έρθει τώρα με καλούς βαθμούς απ\' το σχολείο, δείξε ότι χάρηκες. Δείξε ότι είναι αυτό που θες.
Και κυρίως να στέκεσαι δίπλα του και να πιστεύεις στις δυνατότητες του.
Αν μπορείς να βρεις κάποια ΚΑΛΑ πατρικά πρότυπα (όχι άντρας να\'ναι κι ότι να\'ναι) από το οικογενειακό σου περιβάλλον, ας πούμε κάποιος συγγενής σου που τον έχεις σε εκτίμηση, κανόνισε μερικές φορές να βρίσκεστε μαζί. Ή αν έχει ένα παππού καλό να περνάει κάποιες ώρες μαζί του.
Και βέβαια μην παραμελείς τη δική σου ζωή χωρίς αυτή όμως να έρχεται σε σύγκρουση με το παιδί σου.
Μου είναι δύσκολο να μιλάω για οικογένεια χωρίς πατέρα γιατί δεν μπορεί να χωρέσει το δικό μου μυαλό να εγκαταλείψω το παιδί μου. Θα πρέπει όχι απλώς να με σκοτώσουν, να με ακρωτηριάσουν. Αλλά όσο δύσκολο και να μου είναι, αυτά είχα να σου πω.
παντα γραφο αψογα, φιλε αλεκο.Quote:
Originally posted by alexandros3
Παρεπιπτόντως γιατί τη μία φορά γράφεις ως δυσλεξικός και την άλλη γράφεις άψογα?!
ορθογραφημενα οταν αναφερομαι σε κατι που μπορει να θεωρηθει σημαντικο απο αλλα ατομα.
απλοπιημενα οταν γραφο αμιγ(κ)ος για party μου.
υγ ιωαννα στοχο ξανεξιγισι, μα φενετε δεν προσεχις! το μιαλο σου στον πεδαρα δοχτορ ινε!
Eνα μεγαλο ευχαριστωQuote:
Originally posted by alexandros3
interappted,
όπως σου έχω ξαναπεί νοιάζεσε φοβερά για το παιδί σου κι αυτό φαίνεται από μίλια μακρυά. Αυτό είναι το Α και το Ω.
Από \'κει και πέρα ο καθένας έχει τον τρόπο του να μεγαλώνει τα παιδιά. Εγώ για παράδειγμα θα αλλάξω πολλά από όσα έχω δει στο μεγάλωμα μου.
Ας πούμε το παιδί μου θα το μάθω ότι ο κόσμος δεν είναι δίκαιος, θα του μάθω να είναι και λίγο κάφρος. Να μου πεις αυτά κι αν δεν τα έμαθα από τη μάνα μου, δεν τα έμαθα μόνος μου; Τα έμαθα.
Αυτό που δεν θα αλλάξω θα είναι η αίσθηση απόλυτης ασφάλειας, αγάπης και ενθάρρυνσης και κυρίως πίστης στις δυνατότητες του παιδιού μου. Η αίσθηση ότι είναι το πιο σημαντικό πρόσωπο στον κόσμο για μένα. Χωρίς να το \"πνίγω\". Απλά μια διακριτική ασφάλεια και πίστη στις δυνατότητες του. Μία αίσθηση ότι το εμπιστεύομαι.
Από τη δικιά μου εμπειρία μην ανησυχείς αν μεγαλώνει χωρίς πατέρα. Απλά να είσαι βράχος. Σημείο αναφοράς. Εστία.
Τι να κάνουμε. Ο ένας σκοτώθηκε στο πόλεμο, ο άλλος είναι ναυτικός, ο άλλος είχε κάποιο ατύχημα, ο άλλος (καλή ώρα) εξαφανίστηκε. Δεν χάθηκε κι ο κόσμος. Κοίτα το παιδί να έχει αγάπη. Αυτό είναι το πιο σημαντικό.
Χρησιμοποίησε ενθάρρυνση ή αποθάρρυνση, ήπια.
Για παράδειγμα. Ας πούμε ο γιός σου έμαθε καμιά κακιά κουβέντα στη πλατεία. Κι έρχεται σπίτι κι αρχίζει να λέει τους πάντες \"μαλάκες\" έτσι για πλάκα, για να δει τις αντιδράσεις σου. Μία καλή προσέγγιση είναι απλά να τον αγνοήσεις. Να μην επιβραβεύσεις αυτή τη συμπεριφορά με το να του δίνεις σημασία.
Αν για παράδειγμα έρθει τώρα με καλούς βαθμούς απ\' το σχολείο, δείξε ότι χάρηκες. Δείξε ότι είναι αυτό που θες.
Και κυρίως να στέκεσαι δίπλα του και να πιστεύεις στις δυνατότητες του.
Αν μπορείς να βρεις κάποια ΚΑΛΑ πατρικά πρότυπα (όχι άντρας να\'ναι κι ότι να\'ναι) από το οικογενειακό σου περιβάλλον, ας πούμε κάποιος συγγενής σου που τον έχεις σε εκτίμηση, κανόνισε μερικές φορές να βρίσκεστε μαζί. Ή αν έχει ένα παππού καλό να περνάει κάποιες ώρες μαζί του.
Και βέβαια μην παραμελείς τη δική σου ζωή χωρίς αυτή όμως να έρχεται σε σύγκρουση με το παιδί σου.
Μου είναι δύσκολο να μιλάω για οικογένεια χωρίς πατέρα γιατί δεν μπορεί να χωρέσει το δικό μου μυαλό να εγκαταλείψω το παιδί μου. Θα πρέπει όχι απλώς να με σκοτώσουν, να με ακρωτηριάσουν. Αλλά όσο δύσκολο και να μου είναι, αυτά είχα να σου πω.
κι ενα ΜΠΡΑΒΟ σου για τις αποψεις σου
μου δινει πολυ κουραγιο οτι μια μανα κι ενα παιδι μεγαλωσαν ετσι
σκληρος θα του μαθω κι εγω να ειναι γιατι καφρος οπως πολυ καλα ειπες ειναι ο κοσμος μας χωρις να εξαιρουνται καποιες αρετες
οσο για αυτο που ειπες οτι μονο που ειπες οτι πρεπει να σε ακρωτηριασουν για να εγκαταλειψεις το παιδι σου..τα σεβη μου
τι θες να πεις Χρηστο???οτι σε εμενα ουδεποτε μιλησες σοβαρα???:PQuote:
Originally posted by kanenas
παντα γραφο αψογα, φιλε αλεκο.Quote:
Originally posted by alexandros3
Παρεπιπτόντως γιατί τη μία φορά γράφεις ως δυσλεξικός και την άλλη γράφεις άψογα?!
ορθογραφημενα οταν αναφερομαι σε κατι που μπορει να θεωρηθει σημαντικο απο αλλα ατομα.
απλοπιημενα οταν γραφο αμιγ(κ)ος για party μου.
υγ ιωαννα στοχο ξανεξιγισι, μα φενετε δεν προσεχις! το μιαλο σου στον πεδαρα δοχτορ ινε!
τι να κανουμε ετυχε ο δρ μου να ειναι εμφανισιμος αλλα πανω απο ολα ΔΡ
ε, εσυ ισε δικια μας- εκφραζομαι αυθορμητα!Quote:
Originally posted by interappted
τι θες να πεις Χρηστο???οτι σε εμενα ουδεποτε μιλησες σοβαρα???:PQuote:
Originally posted by kanenas
ορθογραφημενα οταν αναφερομαι σε κατι που μπορει να θεωρηθει σημαντικο απο αλλα ατομα.
απλοπιημενα οταν γραφο αμιγος για party μου.
καλα τοτε το εκλαμβανω ως θετικο:PQuote:
Originally posted by kanenas
ε, εσυ ισε δικια μας- εκφραζομαι αυθορμητα!Quote:
Originally posted by interappted
τι θες να πεις Χρηστο???οτι σε εμενα ουδεποτε μιλησες σοβαρα???:PQuote:
Originally posted by kanenas
ορθογραφημενα οταν αναφερομαι σε κατι που μπορει να θεωρηθει σημαντικο απο αλλα ατομα.
απλοπιημενα οταν γραφο αμιγος για party μου.
[quote]Originally posted by interappted
Ήρθα σα ξένος στη ζωηηηη και παραμέεεεενω ξεεεενος!!!Quote:
Originally posted by kanenas
ε, εσυ ισε δικια μας- εκφραζομαι αυθορμητα!Quote:
Originally posted by interappted
τι θες να πεις Χρηστο???οτι σε εμενα ουδεποτε μιλησες σοβαρα???:PQuote:
Originally posted by kanenas
ορθογραφημενα οταν αναφερομαι σε κατι που μπορει να θεωρηθει σημαντικο απο αλλα ατομα.
απλοπιημενα οταν γραφο αμιγος για party μου.
Χαχαχα
interappted,
σ\' ευχαριστώ γι\' αυτά που έγραψες αλλά απλά σου είπα τι αισθάνομαι και πέντε πράγματα για το μεγάλωμα μου. Νοιάζεσε το παιδί σου, δεν θέλω να νομίζεις ότι θα πάθει τίποτα από την απουσία πατέρα. Είναι λίγο σκληρό αυτό που λέω άλλα όλα είναι στα χέρια σου. Και δεν μπορείς, εκ των πραγμάτων, να είσαι και μάνα και πατέρας. Μην πιέζεις τον εαυτό σου και μην ανησυχείς. Χαίρομαι που αγαπάς το γιό σου τόσο πολύ και σου εύχομαι τα καλύτερα :)
σε ευχαριστω
κ γω καποιες στιγμες ξερω οτι θα τα παω καλα κ νιωθω δυνατη
αλλωστε δεν ειμαι η μονη που μεγαλωνει παιδι χωρις πατερα.Στο πενθος του θελω να του σταθω κ να μειωσω τις φορες που νιωθω οτι δεν αντεχω
κ να σου πω στην τελικη υπαρχουν κ παιδια που μεγαλωνουν με πατερα κ ειναι πιο δυστυχισμενα απο οτι σε αυτα που η μανα ειναι εκει.Σημερα νιωθω βραχος
ερχονται στιγμες που σπαω
αλλα ας το μαθει κι αυτο ο γιος μου ετσι ειναι η ζωη
μερικες φορες σπαμε,τσακιζομαστε αλλα συνεχιζουμε!
κι αυτο το τελευταιο θελω να το μαθει καλα η ζωη θελει μαγκια θελει κοτσια κ πεισμα
μια θα πεφτει κ 100 θα σηκωνεται.ειναι δυσκολο να του το \"περασω\"μιας κι ο πατερας του διαλεξε το θανατο αλλα...εγω κ το παιδι μου θα ζησουμε
επαναστατης Ποπολαρος την ειδα!
Αυτό ξαναπέστο... Έτσι είναι.Quote:
Originally posted by interappted
σε ευχαριστω
κ γω καποιες στιγμες ξερω οτι θα τα παω καλα κ νιωθω δυνατη
αλλωστε δεν ειμαι η μονη που μεγαλωνει παιδι χωρις πατερα.Στο πενθος του θελω να του σταθω κ να μειωσω τις φορες που νιωθω οτι δεν αντεχω
κ να σου πω στην τελικη υπαρχουν κ παιδια που μεγαλωνουν με πατερα κ ειναι πιο δυστυχισμενα απο οτι σε αυτα που η μανα ειναι εκει.
Καλό είναι να μην σε βλέπει το παιδί σου όταν \"σπας\". Να έχει ένα μοντέλο δυνατό τουλάχιστον μέχρι να αυτονομηθεί.Quote:
Σημερα νιωθω βραχος
ερχονται στιγμες που σπαω
αλλα ας το μαθει κι αυτο ο γιος μου ετσι ειναι η ζωη
μερικες φορες σπαμε,τσακιζομαστε αλλα συνεχιζουμε!
Να σου πως και κάτι ακόμα: το παιδί έχει εσένα ως σημείο αναφοράς. Αν εσύ δρας με το σκεπτικό ότι η έλλειψη του πατέρα δεν αποτελεί πρόβλημα, τότε το παιδί σου θα εισπράξει: \"η έλλειψη του πατέρα δεν αποτελεί πρόβλημα\".
Ότι σκέφτεσαι εσύ το παιδί σου το διαισθάνεται και τίποτα να μην του πεις. Αυτό που θα ήθελα και το λέω με κάθε συνείδηση είναι να απενοχοποιηθείς από κάποια σκέψη ότι ίσως έφταιξες εσύ που το παιδί σου μεγαλώνει χωρίς πατέρα. Ήταν δική του (του άντρα σου) επιλογή. Και ναι, όλα είναι δικές μας επιλογές για το τι συμβαίνει με μας. Κανενός άλλου.
Ο άντρας σου έφυγε από τη ζωή (με τον τρόπο που έφυγε) και άφησε το παιδί του μόνο του. Φταίει αυτός και κανένας άλλος. Σκληρό αλλά έτσι ακριβώς είναι.
Συνεχίζεις, με την αγάπη σου προς το παιδί σου, και χωρίς ενοχές.
alexandre τι να σου πω?μονο ευχομαι να καταλαβεις την ενθαρρυνση που δινεις με τα λογια σου.Απο την πειρα σου κι απο τη ζωη σου ο,τι λες το βρισκω βοηθιτικο κ αφυπνιστικο
καμια φορα θελω σκουντημα για να στροφαρω ξανα...
Μαλιστα. Ρε Ιωαννα, μηπως αντι να σκεφτεσαι πως θα συντηρησεις τη μανα σου, χωρις αυτη να δουλευει, να δοκιμαζες να φευγες απο κει;;Quote:
Originally posted by interappted
κ κατι που μου ειπε ο δρ μου
η μαμα σου σε γεμιζει αντιφασεις.Τωρα που εισαι 30 τις διακρινεις αλλα οταν ησουν παιδι μπερδευοταν ολος ο ψυχικος σου κοσμος!κ για να γινω πιο σαγης θα πω τι του ειπα
μανα μου: ειμαι μεγαλη γυναικα πια,κουραστηκα,ολα στο σπιτι τα κανω εγω,ψωνια εγω,δουλευω,κοιταω το γιο σου εσκασα πια(γεμισα ενοχες)
εγω: ρε συ μανα μη δουλευεις αλλο αφου δουλευω θα τα κουτσοκαταφερουμε
Σωστος κ παλι, αλεχαντρε.Quote:
Originally posted by alexandros3
Ο άντρας σου έφυγε από τη ζωή (με τον τρόπο που έφυγε) και άφησε το παιδί του μόνο του. Φταίει αυτός και κανένας άλλος... έτσι ακριβώς είναι.
Συνεχίζεις, με την αγάπη σου προς το παιδί σου, και χωρίς ενοχές.
Χρηστο μολις σταθω λιγο παραπανω στα ποδια μου το πρωτο που θα κανω ειναι να παρω το γιο μου κ να φυγουμε απο αυτο το σπιτι....κ ειναι πολυ κοντα η στιγμη σου λεω με χαρα!!!!!!
Μπραβο ρε, πολυ χαιρομαι! http://homepage.eircom.net/~bray/em/mssmile2.gif http://homepage.eircom.net/~bray/em/mssmile2.gifQuote:
Originally posted by interappted
Χρηστο μολις σταθω λιγο παραπανω στα ποδια μου το πρωτο που θα κανω ειναι να παρω το γιο μου κ να φυγουμε απο αυτο το σπιτι....κ ειναι πολυ κοντα η στιγμη σου λεω με χαρα!!!!!!
Μονο κανοντας τα δικα σου λαθη, μπορεις να προχωρησεις.
ακριβως!
κι ειμαι διαθετημενη να κανω λαθη κ να τα πληρωσω αρκει να προσπαθησω..
ρε σεις τι αντρασ την παντρευτικε την μετεχμιακη? εμενα κανενασ δεν με θελει απο τα ψυχιλογικα που εχω
μου λενε οι γιτριο οτι μπορω να παντρευτω μα ποιος αντρασ θα παρει μια ψυχωτικη?
συγνωμη επειδη δεν τα διαβασα ολα ο αντρασ τησ αυτοκτονησε?
Εσύ ποιόν άντρα θα πάρεις? Όχι ποιός άντρας θα πάρει εσένα!!!!!!!!!
ναιι lina αυτοκτονησε!κι αφησα εμενα την ταχαμ δηθεν δυνατη να ανταπεξελθω σε συναισθηματικα απιστευτα κενα κ πρακτικες δυσκολιες
ε λοιπον με 8 ψυχοφαρμακα κ διαλυμμενη τα κουτσοκαταφερνω
τελικα βγηκα πιο δυνατη...λεμε
με τεχνητη υποστηριξη...ναι μεν αλλα
Μαλάκα σε λέει σκρόφα η μάνα και τελικά οδηγήσε από το γνωμικό της και σκοτώνεις τον άντρα σου...Άντε μετά να αντεπεξέλθεις.............Άντε μετά να πειστείς ότι δεν \"σκοτώνεις\"...........Η μάνα μου σε φάση κρίσης μου μού απαντά με αγάπη \"Θέλω να αυτοκτονήσω\" \"Αυτοκτόνα!!!!!!\" Καλό;;;;;;;;Μόνο που μου κάθεται πλέον καλά γιατί όσο κάποιος με μισεί τόσο πεισμώνω.........Δεν θα σου κάνω την χάρη μωρή να αυτοκτονήσω...Εδώ θα ζω και θα σου βγάλω το λάδι......και πολλές φορές ως γνωστό θύμα θα ζητάω την αποδοχή σου που ποτέ δεν θα πάρω αλλά θα την ζητώ.....