Printable View
Είναι η ανασφάλεια ενός άρρωστου μυαλού boo
Όλοι μας έχουμε περάσει από αυτό το στάδιο. Πιθανόν είσαι και εσωστρεφής και έχεις ανάγκη να μένεις και μόνη.
Βασικά η σχιζο και εξωστρεφής να είσαι σε κάνει εσωστρεφή.
Οι ψυχολογικές παθήσεις νομίζω έχουν ένα βάρος παραπάνω από ότι οι φυσικές παθήσεις. Είναι κλάσεις πιο σύνθετες.
Δε ξέρω αν είναι εσωστρέφεια απλά όταν ειμαι έξω αισθάνομαι απειλή.. Δε ξέρω τι είναι αυτό..
Το έχει κανείς άλλος αυτό?
Εστάλη από Lenovo TB-X304L στο E-Psychology.gr Mobile App
εμ βεβαια τοσοι ψυχοπαθεις (οχι ψυχασθενεις) εδω περα γινεται να μη φοβασαι...
γραψτους σου λεω.
κανε τη προσευχη σου και γραψτους.
Βοηθεια μασ τεκνο μου
Συντελείται σε όλους μας ένας πόλεμος @boo
O πόλεμος που δημιουργεί το Εγώ μας προκαλεί ανασφάλεια, τρόμο και γι'αυτό αισθάνεσαι ευάλωτη και απειλούμενη.
Η σχιζο δημιουργεί μια απειλητική πραγματικότητα για το άτομο. Είναι το αντίθετο της ασφάλειας.
Το να δημιουργήσεις μια ψυχολογική ασφάλεια είναι κ αυτό μέρος της ανάρρωσης.
Καλησπέρα άλλη μια φορα
Πάλη με το τι είναι αλήθεια και τι όχι?
Αν ναι.. Σταματάει ποτέ αυτό σε κάποιον που του λένε ότι είναι ψυχωτικός?
Προσπαθώ να λέω στον εαυτό μου αυτές τις μέρες ότι είναι της ψύχωση αυτό που νιώθω αλλα δε μπορώ να το χωνέψω. Για ακρίβεια πιστεύω ότι δεν πάσχω από κάτι. Γιατί αφού το νιώθω πρέπει να πείσω τον εαυτό μου ότι είναι λάθος?
Εστάλη από Lenovo TB-X304L στο E-Psychology.gr Mobile App
.............................
παρατηρω οτι οταν παρεκλινω λιγο απο το καθιερωμενο προγραμμα μου με πιανει αγχος ταραχη δυσφορια.θελω να ειμαι στο οσο γινεται στο ελεγχομενο απο εμενα περιβαλλον.αν αλλαξω πχ δρομο για το σπιτι ειναι δυσκολα τα πραγματα.επισης οι ψυχαναγκασμοι δε λενε να φυγουν
Μπου πρεπει να χτισεισ κομφορτ ζοουν δηλαδη για μενα ειναι η πολη μου και το χωριο μου δεν το κουνω απο επαε με τιποτα
Εγω ειμαι ο σουρβαιβορ
Οχι ο ηθοποιοσ η ιστορια μου δεσ την ταινια
με παρακολουθει η αστυνομια.πιστευουν οτι σκοτωσα καποιον και θελουν με βαλουν στις εφημεριδες
Εεε;; τι εννοείς;Quote:
Originally Posted by boo
βοο για αναλυσετο?
οι μυστικες υπηρεσιες της αστυνομιας.τους βλεπω καθε μερα στη σχολη που παριστανουν τους φοιτητες.πιστευουν οτι εχω κανει φονο. δε ξερω πως να το αλλαξω αυτο.θα βαλουν τη φατσα μου στις εφημεριδες σαν επικυρηγμενη με αμοιβη οποιος πει πληροφοριες για μενα
βοο εισαι σε υποτροπη μηπως? δεν θα σε ειχανα ανακρινη π.χ.?
Καλησπέρα boo μου!Quote:
Originally Posted by boo
Δεν συμβαίνει αυτό που λες, δεν σε παρακολούθουν οι μυστικές υπηρεσίες της αστυνομίας μην αγχώνεσαι τζάμπα. Μήπως να μιλήσεις με τον γιατρό σου;;;
Έγινε κάτι αυτές τις μέρες που σε στρεσαρε;
ξερουν οτι δε θα παραδεχτω τιποτα τετοιο για αυτο προσπαθουν να αποσπασουν πληροφοριες μεσω αλλων.
απο στρες εχω για την εξεταστικη και τα βηματα που ακουω στο σπιτι το βραδυ ενω δεν ειναι κανενανς με φοβιζει παρα πολυ αυτο
Boo μου κάνεις δεν σε παρακολουθεί, εδώ δεν παρακολουθουν αυτούς που έχουν κάνει τόσα εγκλήματα, θα ασχοληθούν μαζί σου; είναι στο μυαλό σου όλα αυτά, είναι από την ασθένεια.εισαι μόνη στο σπίτι αυτές τις μέρες;;Quote:
Originally Posted by boo
τα απογευματα ερχονται οι "δικοι μου"..καλυττερα γιατι και αυτοι τα ιδια κανουν με τους υπολοιπους
οταν ακουω βηματα ειχα σηκωθει καποιες φορες να δω αλλα ολοι κοιμοντουσαν.καθε βραδυ αυτο.τωρα απλα φοβαμαι και καθομαι στο κρεβατι
Μήπως σε αγχωσε το γεγονός ότι είσαι μόνη κάποιες ώρες και μαζί με την σχολή στρεσαριστηκες πολύ;;Quote:
Originally Posted by boo
Με τον γιατρό σου μίλησες καθόλου; δεν σκέφτεσαι να τον πάρεις να τον ενημερώσεις για να σε βοηθήσει;;
Κάποτε όταν φοβόμουν έβαζα μουσική με ακουστικά μέχρι να με πάρει ο ύπνος. Το έχεις δοκιμάσει;Quote:
Originally Posted by boo
οχι στη συγκεκριμενη κατασταση οι γονεις ειναι εχθροι και καλυτερα που ειμαι μονη
αμα το πω στο γιατρο θα μου αυξησει τα φαρμακα και θα γινω φυτο..αυτο γινεται καθε φορα που του λεω για φωνες και παρακολουθηση.μου δινει τοσο μεγαλες δοσεις που τα χερια τρμουν παρα πολυ.στη σχολη με ρωτανε γιατι τρεμω και λεω δε ξερω
δε μπορω να κοιμηθω με μουσικη θελω ησυχια
Boo μου όλα αυτά που σκέφτεσαι είναι μέρος της πάθησης. Και η παρακολούθηση και τα βήματα που ακούς και οι αμφιβολίες που έχεις για τους γύρω σου..Quote:
Originally Posted by boo
Δεν είναι προτιμότερο να μιλήσεις με τον γιατρό σου να γίνει μια αύξηση για όσο καιρό χρειαστεί, παρά να έχεις μια υποτροπή;;
Αχ ρε boo.. Αξίζει να καταστρέφουμε την ψυχολογία μας.. Τις προσπάθειες μας για τις κ.... Εξετάσεις;;; Και αν δεν τα πας καλά τι; Είναι το τέλος του κόσμου; Κάνεις κάτι για σένα.. Είναι δικό σου. Για να είσαι εσύ καλά.. Μη το αφήνεις να σε επηρεάζει τόσο, να σου καταστρέφει όσα κατάφερες.. Μίλησε στον γιατρό και πες όλα αυτά που σου συμβαίνουν. Κανένας δεν σε παρακολουθεί.. Μη το αφήσεις όλο αυτό να σε φάει.. Τα πήγαινες τόσο καλά.
Αγάπη μου αν όντως ισχυε αυτό θα σε ειχαν συλλάβει.Μη βασανίζεις το μυαλουδακι σου με αποκυήματα της φαντασίας σου.Quote:
Originally Posted by boo
Καλημέρα μπου
Έκανες μεγάλο αγώνα για να φτάσεις εδώ που έφτασες μπου, είναι κρίμα να χαλάσουν όλα τώρα. Πρέπει να μιλήσεις στον γιατρό για να κρίνει αν είναι σημάδια υποτροπής αυτά που περιγράφεις και να την προλάβει.
Είσαι έξυπνη κοπέλα, αποκλείεται να μην μπορείς να δεις οτι ΚΑΘΕ φορά που είσαι σε στρες και άγχος εμφανίζονται σημάδια της ασθένειας.
Σου μιλώ με αγάπη, αν ήσουν αδερφή μου, κόρη μου, κολλητή μου θα σε απέτρεπα από το να συνεχίσεις την σχολή. Βασανίζεσαι να ξεπεράσεις τον εαυτό σου σε βάρος της υγείας σου. Σου προκαλεί άγχος η σχολή που δεν μπορείς να ελέγξεις. Έχεις ήδη πτυχίο, έχεις κάνει σε επίπεδο σπουδών πολλά περισσότερα από άλλους , σταμάτα να είσαι τόσο αυστηρή και απαιτητική με τον εαυτό σου! Αν δεν πας καλά στην εξεταστική δεν έγινε και τίποτα. Κάνουμε πράγματα που θα μας κάνουν να νιώσουμε καλύτερα, που θα μας βοηθήσουν. Αν είναι να κάνουμε κακό σητν υγεία μας με αυτά , καλύτερα να τα σταματάμε.
Boo καλησπέρα!Έχω ακριβώς την ίδια αίσθηση οτι με παρακολουθεί η αστυνομία χωρίς να ξέρω καν το λόγο.Απλά έρχονται ώρες που και εγώ απορώ.Πρώτον γτ να με παρακαλουθούν και δεύτερον εδώ δεν πιάνουν άλλους κι άλλους,κακούς που όντως κάνουν κακά πράγματα.Μια μου έρχεται μία μου φεύγει και βασανίζομαι καιρό.
Σίγουρα το άγχος πάντα κάνει χειρότερες τις σκέψεις και το λέω και για εμένα για αυτό πιστεύω πρέπει να χαλαρώσουμε λιγάκι.
Προσπάθησε για τη σχολή μέχρι εκεί που μπορείς.Μην υπερβαίνεις τις δυνάμεις σου.Και εγώ όταν πνίγομαι απο άγχος και στρες με πιάνουν όλα.
Προσπάθησε μέχρι εκεί που μπορείς.Ξέρω οτι κάθε σχολή έχει απαιτήσεις αλλά δεν χρειαζεται να φτάνουμε στο αμήν τα όρια μας.
Όσο αφορά την παρακολούθηση πο τους δικούς σου είναι καθαρά θέμα του οτι δεν έχεις απο κάπου να πιαστείς και να μοιραστείς πράγματα.Οι γονείς σου σε εγαπάνε και δεν θα σου έκαναν ποτέ κάτι τέτοιο.
Θα ξέρανε πράγματα που κάνεις,τις παρέες σου και θα σου λέγανε "σήμερα ξέρω ήσουνα με την τάδε".Αλλα προφανώς ρωτάνε..
Μην φοβάσαι τους γονείς σου και για να κλείσουμε χαλάρωσε μην στρεσάρεσαι τόσο διώξε κάθε μικρό μικρό άγχος κάθε φορα λέγοντας "δεν σε χρειάζομαι".Δεν χρειάζεται να αρρωστήσουμε για τίποτα.Πρέπει να βρίσκουμε και στιγμές χαλάρωσης και ηρεμίας.
Διώξε το πολύ άγχος.
boo καλησπερα...να σε ρωτησω κατι δινεις εξαταστατικη τωρα? Εχεις αγχωθει τον τελευταιο καιρο?
Κανενας δεν σε παρακολουθει.
καλησπερα παιδια
η αληθεια ειναι πως τελη δεκεμβρη ειχα παει στο γιατρο για τα βηματα και λιγες φωνες.
μου αυξησε το ενα αντιψυχωτικο και προσθεσαμε ενα αλλο για αγχος και αυπνιες.
τα πηρα 5 μερες μετα σταματησα γιατι κοιμομουν 15 και 16 ωρες και η αδερφη μου μου εκανε παραπονα πως δε με βλεπει καθολου μιας και αυτη σπουδαζει και ηρθε για λιγες μερες.
οποτε τα σταματησα και τα 2 στο 5ημερο και δεν εκανα θεραπεια 25-30 ημερων
μετα ξεκινησε η σχολη που επρεπε και πρεπει να ξυπναω νωρις..
παντα αυτο κανει ο γιατρος αληθεια με κανει φυτο τιποτα αλλο
παιρνω πολλα φαρμακα
και οι κοπελες στη σχολη με ρωτανε γιατι τρεμουν τα χερια μου τοσο πολυ απο παντα..
δε γινεται να αφησω τη σχολη γιατι οπως λεει η μανα μου τι θα κανω στη ζωη μου..?
εχω αγχος πολυ και με πολλα η σχολη ειναι ενα απο αυτα
μπορει να εχετε και δικιο αλλα εγω τα νοιωθω
Μπου θα σου μιλήσω πολύ χύμα. Αν είσαι στην κατάσταση που είσαι τώρα, πες ότι τελειώνεις την σχολή και παίρνεις το πτυχίο σου, θα μπορείς να δουλεύεις; Μπορείς να ζεις φυσιολογικά όταν φοβάσαι να βγεις έξω και νομίζεις πως σε παρακολουθεί η αστυνομία; Τι να το κάνεις το πτυχίο βρε γλυκιά μου μπου αν δεν είσαι καλά; Δεν το βλέπεις πως το βασικότερο είναι να είσαι καλά και συ πιέζεις υπερβολικά τον εαυτό σου;;;;Quote:
Originally Posted by boo
Η μάνα σου στο χω πει κι άλλες φόρες, με συγχωρείς αλλά με θυμώνει πολύ. Αυτό που θα πρεπε να την νοιάζει είναι να είσαι καλά κι όχι πόσα πτυχία έχεις.
Αυτά που λες για τα φάρμακα πολύ επικίνδυνα μου φαίνονται μπου. Έμεινες ένα μήνα χωρίς θεραπεία;;; Μίλα σε παρακαλώ άμεσα με τον γιατρό σου και πες του τι συμβαίνει. Μόνο αυτός μπορεί να σε βοηθήσει μπου και το ξέρεις.
Υπάρχουν φάρμακα που δεν σε κοιμιζουν και ζεις την ζωή σου κανονικά.. Το να τα σταματήσεις για να μπορείς να δώσεις εξετάσεις ήταν λάθος. Πήγες πίσω. Στο μηδέν..
Θες πραγματικά να σπουδάσεις; Κάνε αυτό που πραγματικά έχεις ανάγκη. Μια ζωή έχουμε, ας την ζήσουμε με βάση τις δικές μας επιλογές..
Καλημέρα boo.
Εγώ στο έχω ξαναγράψει, αν αυτή η σχολή είναι κάτι που θες η ίδια ή κάτι που πράγματι μπορεί να σου εξασφαλίσει μία δουλειά την οποία όμως όντως θες και μπορείς να κάνεις, συνέχισέ τη. Αν όχι, σταμάτα τη προσωρινά ή για πάντα. Δώσε βάση στην υγεία σου και όταν είσαι καλύτερα, προτιμότερο είναι να κάνεις μία προσπάθεια να πειραματιστείς με κάποια δουλειά, λίγων ωρών έστω, να δεις πως θα πάει, παρά να πιέζεσαι με σχολές και εξετάσεις. Αν θυμάμαι καλά αυτή η σχολή δεν σου αρέσει ιδιαίτερα και μάλλον ακόμα και δουλειά να έβρισκες πάνω στο αντικείμενο αυτό, πάλι θα πιεζόσουν πολύ ψυχολογικά. Βλέπεις τι σου κάνει το άγχος, το μυαλό σου δημιουργεί σενάρια και σε ταλαιπωρεί!
"Δεν γίνεται να αφήσεις τη σχολή, γιατί τι θα κάνεις στη ζωή σου"; Ε, τι θα κάνεις; Θα σπουδάζεις μία ζωή; Το λογικό για έναν υγιή άνθρωπο είναι να δουλεύει λίγο-πολύ μια ζωή, ανάμεσα σε πολλά άλλα φυσικά (ταξίδια, χόμπυ, δραστηριότητες, φιλίες, οικογένεια, ότι γουστάρει κι ότι κάτσει). Όχι να σπουδάζει και να μαζεύει πτυχία μπας και... Αν είναι υγιής. Αν έχει κάποια θέματα υγείας, προσαρμόζει τη ζωή του προσωρινά ή για πάντα ανάλογα με την κατάσταση. Το βασικότερο είναι μέρα με τη μέρα να βλέπει βελτίωση και στην καθημερινότητά του και στην υγεία του κάποιος με μία ασθένεια και να αισθάνεται όσο το δυνατόν καλύτερα. Όχι να αγχώνεται σώνει και καλά για πράγματα που μία δεδομένη στιγμή μπορεί να είναι πέρα από τις δυνατότητές του ή να τον βλάπτουν παρά να τον βοηθούν.
Οι γονείς σου boo δεν σε παρακολουθούν και δεν θέλουν να σε βλάψουν. Είναι οι πραγματικοί γονείς σου, όχι οι "γονείς" σου όπως γράφεις. Θέλουν το καλό σου, αλλά δεν βλέπουν πέρα από τη μύτη τους. Απλά σε έχουν απογοητεύσει εντελώς με την έλλειψη ενσυναίσθησης και κατανόησης για αυτά που περνάς και μάλλον σε πολλά πράγματα είναι ισχυρογνώμονες και θέλουν να επιβάλουν και το δικό τους. Αυτό είναι θέμα χαρακτήρα και ορίων, όχι θέμα συνωμοσιολογίας όμως.
Μίλα με τον γιατρό και πάρε ότι αγωγή σου συστήσει, καλύτερα να τρέμουν τα χέρια σου παρά να τρέμει το φυλλοκάρδι σου βρε boo, δεν το βλέπεις; Για χαζά πράγματα όπως το τι να πεις στα κορίτσια που σε ρωτάνε, μπορείς να πεις ότι το παθαίνεις όταν αγχώνεσαι κατά καιρούς και να λήξει η συζήτηση. Δεν υπάρχει λόγος να αγχώνεσαι χειρότερα!
εμενα με ενδιαφερει το κινητρο καποιου και οχι αν με παρακολουθει αν καποιος δε με βλαπτει αμεσα δε χρισημοποιει οσα λεω με κακοβουλο τροπο αλλα τα χρησιμοποιει για κοινωνικο οφελος οπως η ενημερωση του κοσμου δε με ενοχλει το να με παρακολουθει η να παιρνει ιδεες απο μενα το να με παρακολουθει και να γινετε και ενοχλητικος η να θελει να μου πει αυτος το να πω και τι να μη πω αυτο διχνει μεγαλο θρασος και σχολιαζω τα μυνηματα που εβλεπα στο μπροζενρ που ελεγε οτι η συνδεση δεν ειναι ιδιωτικη
οτι και να κανω παντα θα εχω αγχη που δε θα μπορω να διαχειριστω.οποτε αργοτερα μπορει να με πιασει αγχος για δουλεια και να νοιωθω παλι ετσι.Quote:
Originally Posted by elisabet
δεν το εχω το θεμα.. δε ξερω να το διαχειριζομαι αυτο το παλιοαγχος
καταλαβαινω πως με το γιατρο ηρεμω.μετα τα ξεχναω ολα τις περισσοτερες φορες. αλλωτε πιο γρηγορα αλλωτε πιο αργα
ημυν 8 μηνες κομπλε.απο το μαη.
εχουμε μειωσει φαρμακα
δε εμεινα χωρις θεραπεια απλα δεν πηρα στη δοση που ειπε την ανεβασμενη
το γιατρο μπορω να τον δω πρεπει νσ περιμενω 13 μερες..
απο αυριο το πρωι θα παρω το αντιψυχωτικο στην ανεβασμενη δοση. δε θα παρω το αγχολυτικο-υπνωτικο.μου το εγραψε γιατι δεν ειχα υπνο.τωρα τουλαχιστον με τη σχολη εχω στρωσει νυσταζω και κοιμαμαι.
η μανα μου πιστευει θελει να με δει να προκοψω σε κατι να κανω κατι στη ζωη μου να βρω δουλεια να κανω οικογενεια κλπ κλπ.
πως θα ζω? με 310ευρω το μηνα αν δεν μου το κοψουν το επιδομα?
δε θελω να την παρατησω τη σχολη.να βρω μια δουλεια μπορει να μην ειναι τελεια αλλα ποσοι δουλευουν σχετικο με οτι πτυχιο εχει ο καθενας?
ειναι κομματια της σχολης που μου αρεσουν καποια αλλα οχι.
εχω δοκιμασει 9 σντιψυχωτικα.Quote:
Originally Posted by george1520
καποια καινουρια φαρμακα μου πεφτουν πολυ ελαφρυα ειπε ο γιατρος.γι αυτο παιρνω παλια φαρμακα.
το μαη με το clopixol σταματησαν ολα και με λιγη βοηθεια απο seroquel αλλα ειχα πολλες παρενεργειες απο το seroquel και στην βδομαδα το κοψαμε.
δε σταματησα την αγωγη απλα δεν τα πηρα στην αυξημενη δοση..
η σχολη αυτη δεν ηταν απο τις πρωτες μου επιλογεςQuote:
Originally Posted by Sonia
εχει πραγματα που μου αρεσουν και αλλα που τα βρισκω βαρετα ή πολυ δυσκολα.μου αρεσει που σε καθε μαθημα εχουμε και το πρακτικο κομματι. δε βαριεσαι.ολο κατι κανεις.
πρεπει με καποιο τροπο να διαχειριζομαι το αγχος μου.τωρα εχω πολλους λογους να αγχωνομαι, σχολη, δουλεια, οικογενεια λεμε τωρα, υγειας τη οικογενειας, χρηματα για την αδερφη μου, φωνες και τσακωμοι σε καθημερινη βαση κλπ κλπ
δεν εχω λοιπον ηρεμια απο πουθενα.
ειδα διαφορα απο το μαη.τωρα ξανα. θα το παρω.
θα παρω την παραπανισια δοση που ειπε ο γιατρος μεχρι να τον δω.
δεν εχω ανθρωπους δεν εχω χομπυ