Οριακή μου αγάπη Vol. 2

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

Το κάθε μικρό επίτευγμα που με πολύ κόπο θα επιτευχθεί δίνει την ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει, αλλά η συνειδητοποίηση ότι δεν θα αλλάξει τίποτα τελικά δημιουργεί μεγάλη απογοήτευση.

---

Γι αυτό τελικά ο μόνος τρόπος (και λόγος) να είμαστε κοντά τους είναι οι χαμηλές και συγκεκριμένες προσδοκίες. Πραγματικά δεν το προτείνω για όποιον θέλει να συγκατοικήσει, να παντρευτεί, να κάνει παιδιά μαζί τους. Εγώ εδώ, από απόσταση και σε όχι αποκλειστική σχέση και πάλι προβληματίζομαι.

Ξέρω ότι για να τον δω για λίγες ώρες θα χρειαστεί εκ των προτέρων να προετοιμαστώ να είμαι καλή, συγκαταβατική, να συμφωνήσω με ενθουσιασμό σε όλα όσα μου λέει... Πόσο συχνά μπορείς να το αντέξεις αυτό; Κάθε μέρα δεν γίνεται.

Quote:

---

Originally Posted by Epsilon

Γι αυτό τελικά ο μόνος τρόπος (και λόγος) να είμαστε κοντά τους είναι οι χαμηλές και συγκεκριμένες προσδοκίες.

---

Είναι σημαντικό να προσθέσουμε, ότι αυτό ισχύει (χαμηλές προσδοκίες) όταν μιλάμε για περιπτώσεις bpd που βρίσκονται σε φάση θεραπείας. Αν μιλάμε για περιπτώσεις που δεν έχουν διαγνωστεί καν, τότε μιλάμε για καθόλου προσδοκίες.

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

Είναι σημαντικό να προσθέσουμε, ότι αυτό ισχύει (χαμηλές προσδοκίες) όταν μιλάμε για περιπτώσεις bpd που βρίσκονται σε φάση θεραπείας. Αν μιλάμε για περιπτώσεις που δεν έχουν διαγνωστεί καν, τότε μιλάμε για καθόλου προσδοκίες.

---

Πιστεύεις ότι μπορούν να μενουν αδιάγνωστοι; Εγώ νομίζω κάνουν μπαμ απο πολύ νωρις στη ζωή τους (ισως και από την εφηβεία) και έτσι θεωρώ αδύνατον να μην εχουν διαγνωστεί ως τα 25 το πολύ. Τώρα αν ακολουθουν τις υποδείξεις των ψυ, είναι αλλο θεμα.

Ένα πράγμα που θυμήθηκα από τη δικιά μου περίπτωση και το έχω διαβάσει τόσες φορές και σε άλλες αφηγήσεις, είναι ότι κατηγορήθηκα για χειριστικότητα, εγωισμό- ναρκισσισμό από το καημένο το θύμα μου. ΕΙΡΩΝΕΙΑ έτσι; Μπορούν να τρελάνουν και τον Θεό τον ίδιο

Quote:

---

Originally Posted by Ήλιος μεγάλος και ζεστός

Ένα πράγμα που θυμήθηκα από τη δικιά μου περίπτωση και το έχω διαβάσει τόσες φορές και σε άλλες αφηγήσεις, είναι ότι κατηγορήθηκα για χειριστικότητα, εγωισμό- ναρκισσισμό από το καημένο το θύμα μου. ΕΙΡΩΝΕΙΑ έτσι; Μπορούν να τρελάνουν και τον Θεό τον ίδιο

---

Κάποια στιγμή μου είπε "είσαι τοξικός άνθρωπος"!!! Η αλήθεια είναι ότι στο τέλος έγινα. Η κάθε προσπάθεια που θα κάνει κάποιος για να υπερασπιστεί τον εαυτό του και να υποστηρίξει την αλήθεια του είναι gaslighting!

Quote:

---

Originally Posted by Epsilon

Πιστεύεις ότι μπορούν να μενουν αδιάγνωστοι; Εγώ νομίζω κάνουν μπαμ απο πολύ νωρις στη ζωή τους (ισως και από την εφηβεία) και έτσι θεωρώ αδύνατον να μην εχουν διαγνωστεί ως τα 25 το πολύ. Τώρα αν ακολουθουν τις υποδείξεις των ψυ, είναι αλλο θεμα.

---

Ναι σαφώς! Οι περισσότεροι είναι αδιάγνωστοι διότι ποτέ δεν αναγνωρίζουν ότι ευθύνονται αυτοί για τα προβλήματά τους. Μπορεί να αναγνωρίζουν ότι έχουν τα θέματά τους, αλλά, ποιος δεν έχει θέματα; Σε περιπτώσεις χαμηλής λειτουργικότητας που βγαίνουν πολλά από νωρίς, υπάρχει περίπτωση οι γονείς ή ακόμα και το φιλικό πλαίσιο να πιέσουν για να απευθυνθεί σε ειδικό. Αλλά και πάλι δεν είναι σίγουρο ότι θα προκύψει σωστή διάγνωση καθώς η bpd έχει μεγάλη συννοσηρότητα με άλλες διαταραχές και συχνά γίνονται λάθος διαγνώσεις. Οι υψηλής λειτουργικότητας bpd δεν γίνονται αντιληπτοί στο κοινωνικό πλαίσιο. Τα μεγάλα προβλήματα βγαίνουν στις σχέσεις. Συνήθως θα απευθυνθούν σε ειδικό μετά από έναν δύσκολο χωρισμό, ή για να αντιμετωπίσουν το άγχος ή την κατάθλιψή τους αλλά και πάλι δεν είναι απαραίτητο ότι θα προκύψει διάγνωση. Θέλει να είναι έμπειρος και ο θεραπευτής. Η δικιά μου πολύ παλαιότερα έκανε πάνω από 1 χρόνο ψυχοθεραπεία. So what;

Η αλήθεια είναι ότι ο δικός μου δεν ξέρω καν αν έχει κάνει ψυχοθεραπεία... Διαβάζω αυτά που γράφετε για τη φάση υποτίμησης, που σας είπαν τοξικούς και φοβάμαι...

Καλημερα σε ολους, ειστε ολοι καλα; Κανενα νεο;

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

Ναι σαφώς! Οι περισσότεροι είναι αδιάγνωστοι διότι ποτέ δεν αναγνωρίζουν ότι ευθύνονται αυτοί για τα προβλήματά τους. Μπορεί να αναγνωρίζουν ότι έχουν τα θέματά τους, αλλά, ποιος δεν έχει θέματα; Σε περιπτώσεις χαμηλής λειτουργικότητας που βγαίνουν πολλά από νωρίς, υπάρχει περίπτωση οι γονείς ή ακόμα και το φιλικό πλαίσιο να πιέσουν για να απευθυνθεί σε ειδικό. Αλλά και πάλι δεν είναι σίγουρο ότι θα προκύψει σωστή διάγνωση καθώς η bpd έχει μεγάλη συννοσηρότητα με άλλες διαταραχές και συχνά γίνονται λάθος διαγνώσεις. Οι υψηλής λειτουργικότητας bpd δεν γίνονται αντιληπτοί στο κοινωνικό πλαίσιο. Τα μεγάλα προβλήματα βγαίνουν στις σχέσεις. Συνήθως θα απευθυνθούν σε ειδικό μετά από έναν δύσκολο χωρισμό, ή για να αντιμετωπίσουν το άγχος ή την κατάθλιψή τους αλλά και πάλι δεν είναι απαραίτητο ότι θα προκύψει διάγνωση. Θέλει να είναι έμπειρος και ο θεραπευτής. Η δικιά μου πολύ παλαιότερα έκανε πάνω από 1 χρόνο ψυχοθεραπεία. So what;

---

στις περιπτωσεις που προσπαθουν να σε πεισουν οτι δεν ευθυνονται για την ασυνεννοησια και για το οποιοδηποτε προβλημα, βγαζοντας εσενα υπερβολικο/λαθος κλπ, το κανουν συνειδητα για να σε εξαπατησουν ξεροντας την αληθεια, η πραγματικα νομιζουν οτι φταινε ολοι οι αλλοι εκτος απο τους ιδιους και οτι η μοιρα και η γκαντεμια τους κυνηγαει και ολοι τους αδικουν;;

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

στις περιπτωσεις που προσπαθουν να σε πεισουν οτι δεν ευθυνονται για την ασυνεννοησια και για το οποιοδηποτε προβλημα, βγαζοντας εσενα υπερβολικο/λαθος κλπ, το κανουν συνειδητα για να σε εξαπατησουν ξεροντας την αληθεια, η πραγματικα νομιζουν οτι φταινε ολοι οι αλλοι εκτος απο τους ιδιους και οτι η μοιρα και η γκαντεμια τους κυνηγαει και ολοι τους αδικουν;;

---

Η άποψή μου είναι ότι στις περιπτώσεις αυτές δεν το κάνουν για να σε εξαπατήσουν συνειδητά. Οι bpd ερμηνεύουν την πραγματικότητα με βάση αυτό που νοιώθουν χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τα δεδομένα του περιβάλλοντος. Ως εκ τούτου πιστεύουν ότι το περιβάλλον φταίει για τα συναισθήματα που νοιώθουν. Τα άτομα που αποτελούν το περιβάλλον θα δεχτούν επίθεση την οποία θα βρουν παράλογη και άδικη και θα προσπαθήσουν να υπερασπίσουν τον εαυτό τους, πράγμα που θα μεταφραστεί ως έλλειψη κατανόησης, ότι οι άλλοι δεν νοιάζονται κτλ. Κάπου εκεί ξεκινάει το μπάχαλο. Αυτό ισχύει κατά τη φάση του split.

Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που η συμπεριφορά είναι πολύ περισσότερο χειριστική και συνειδητή. Όπως για παράδειγμα όταν έχουν προετοιμάζει τον αντικαταστάτη και προκαλούν το σύντροφο προκειμένου οι αντιδράσεις του να προετοιμάσουν το έδαφος για ένα ανώδυνο και βολικό dicard. Εδώ εμπεριέχεται η εξαπάτηση, και ως ένα βαθμό η επίγνωση της αλήθειας αυτής, αλλά δεν τους νοιάζει. Θα τους νοιάξει μόνο αν δεν τους βγουν οι εξελίξεις όπως θα τους βόλευαν, κι αυτό το έχω δει να συμβαίνει.

Χαρακτηριστικός διάλογος:

Αυτή: από που το έμαθες αυτό για εμένα;
εγώ: εσύ μου το είχε πει
Αυτή: Α!.........οκ.........αυτό είναι το ευχαριστώ για την ειλικρίνεια λοιπόν!

Μπορούν να μπουν στη διαδικασία να σε εξαπατήσουν, να κάνουν το άσπρο μαύρο, παρόλο που ξέρουν ότι έχουν άδικο αρκεί να μην χρεωθούν καμία ευθύνη για τίποτα.

Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση νομίζω.

Δεν μπορούν να πάρουν την ευθύνη για τη διάλυση της σχέσης, αλλά προκαλούν τον άλλον μέχρι να χάσει την ψυχραιμία του και να μπορούν να τον κατηγορήσουν ότι αυτός φταίει, σαν να λέμε.

Κάποιες χειρίστηκες συμπεριφορές τις κάνουν επίτηδες, κάποιες όχι λόγω μοτίβου λειτουργιας τους. Κάποια ψέμματα τα λένε χωρίς να το αντιλαμβάνονται λόγω κενού μνήμης πχ, κάποια τα λένε εις γνώση τους χειριστικά, κάποια για να καλύψουν τα δυο πρώτα. Απλά χάνεσαι και στην πορεία χάφτεις αμάσητα κάποιους χειρισμούς και αμφισβητείς αλήθειες. Φτάνεις σε σημείο να σου προτείνει να πάτε μια βόλτα και σκέφτεσαι για ποιο λόγο να θέλει αυτή τη βόλτα, από κάποιο σημείο και μετά δε μπορείς να χαρείς ανέμελα τίποτε μαζί τους και προσωπικά πιστεύω ότι δεν μπορείς να το διορθώσεις ποτέ όσο κι αν προσπαθήσεις.

Quote:

---

Originally Posted by GeorgeGr1

Φτάνεις σε σημείο να σου προτείνει να πάτε μια βόλτα και σκέφτεσαι για ποιο λόγο να θέλει αυτή τη βόλτα, από κάποιο σημείο και μετά δε μπορείς να χαρείς ανέμελα τίποτε μαζί τους και προσωπικά πιστεύω ότι δεν μπορείς να το διορθώσεις ποτέ όσο κι αν προσπαθήσεις.

---

Αυτό ισχύει. Θες να τους δεις, αλλά δεν θες κιόλας, γιατί σκέφτεσαι ότι πρέπει να μετρας τα λόγια σου. Μην τυχόν πεις κάτι που δεν θα τους αρέσει, μην κάνεις καμία γκριμάτσα που θα παρεξηγήσουν, μην τυχόν σου ζητήσουν κάτι που θα σε φέρει σε δύσκολη θέση... Αντί για βόλτα νιώθεις ότι είσαι σε λαικό δικαστήριο.

Kαλησπέρα σε όλους. Μετά από 6μηνη γνωριμία που είχα με κοπέλα που εμφάνισε αρκετά και βασικά στοιχεία ΟΔΠ και παθητικής επιθετικότητας έχω να κάνω μια διαπίστωση. Το να ερωτευτείς ένα τέτοιο άτομο είναι μια πραγματικά πολύ επώδυνη εμπειρία. Ο βασικός λόγος είναι όπως έχει ειπωθεί στο παρόν θρεντ ότι συγχέουν το ρόλο του συντρόφου με το ρόλο του πατέρα. Του πατέρα ίσως με τον οποίο δεν ανέπτυξαν ποτέ τη σχέση που θα έπρεπε. Κι αυτό κάνει αυτά τα άτομα να αδυνατούν να συνδεθούν σε συναισθηματικό επίπεδο και να προσφέρουν ισότιμα σε μια σχέση. Κι αυτό με τη σειρά του πυροδοτεί την παράλληλη αλληλεπίδραση με άλλο ή άλλα άτομα, όταν δεν παίρνουν αυτό που θέλουν όπως το θέλουν. Μια δεύτερη διαπίστωση είναι πως είναι σχεδόν αδύνατον να αντισταθείς στην αρχική προσκόλλησή τους. Οπότε είναι κομβικό να αναγνωρίσεις νωρίς τα στοιχεία διαταραχής και να καταλάβεις αν μπορείς να το αντέξεις. Πιστεύω ότι όσο πιο έντονα συναισθήματα αναπτύσσει κανείς για αυτά τα άτομα τόσο πιο δυσλειτουργική είναι η συνύπαρξη. Αν και μου είναι πολύ πρόσφατο αποφάσισα να βάλω ένα τέλος με φιλική διάθεση, καθώς ήξερα ότι οι εντάσεις δε φέρνουν καλά αποτελέσματα. Τα συνεχή σκαμπανεβάσματα διάθεσης απέναντί μου (εξιδανίκευση-υποτίμηση), η γενικότερη ασάφεια για το είδος της αλληλεπίδρασής μας, τα σκοτσέζικα ντουζ, το γνωστό μοτίβο πλησιάζω-απομακρύνεται απομακρύνομαι-πλησιάζει με κούρασαν ψυχικά και πνευματικά. Ευτυχώς είχα κάνει την έρευνά μου πάνω στο θέμα και το πήρα απόφαση πως δε θα αγαπηθώ ποτέ με τον τρόπο που θέλω από την κοπέλα. Συμφωνήσαμε σε διακοπή επικοινωνίας για απροσδιόριστο διάστημα. Θα ήθελα να κάνω δυο ερωτήματα. Μπορεί να λειτουργήσει μακροπρόθεσμα σχέση όπου το άτομο που δεν έχει τη διαταραχή δεν αναπτύσσει σε καμιά φάση έντονα ερωτικά συναισθήματα ή θα χαλάσει όταν έρθει η ώρα να περάσει σε πιο σοβαρό στάδιο η σχέση; Επίσης προσωπικά θα ήθελα όταν την ξεπεράσω πλήρως ερωτικά και ωριμάσει αυτό μέσα μου να αναπτύξω φιλική σχέση. Πιστεύετε ότι αυτό μπορεί να λειτουργήσει ή θα είναι πισωγύρισμα;

Quote:

---

Originally Posted by The sound of silence

Kαλησπέρα σε όλους. Μετά από 6μηνη γνωριμία που είχα με κοπέλα που εμφάνισε αρκετά και βασικά στοιχεία ΟΔΠ και παθητικής επιθετικότητας έχω να κάνω μια διαπίστωση. Το να ερωτευτείς ένα τέτοιο άτομο είναι μια πραγματικά πολύ επώδυνη εμπειρία. Ο βασικός λόγος είναι όπως έχει ειπωθεί στο παρόν θρεντ ότι συγχέουν το ρόλο του συντρόφου με το ρόλο του πατέρα. Του πατέρα ίσως με τον οποίο δεν ανέπτυξαν ποτέ τη σχέση που θα έπρεπε. Κι αυτό κάνει αυτά τα άτομα να αδυνατούν να συνδεθούν σε συναισθηματικό επίπεδο και να προσφέρουν ισότιμα σε μια σχέση. Κι αυτό με τη σειρά του πυροδοτεί την παράλληλη αλληλεπίδραση με άλλο ή άλλα άτομα, όταν δεν παίρνουν αυτό που θέλουν όπως το θέλουν. Μια δεύτερη διαπίστωση είναι πως είναι σχεδόν αδύνατον να αντισταθείς στην αρχική προσκόλλησή τους. Οπότε είναι κομβικό να αναγνωρίσεις νωρίς τα στοιχεία διαταραχής και να καταλάβεις αν μπορείς να το αντέξεις. Πιστεύω ότι όσο πιο έντονα συναισθήματα αναπτύσσει κανείς για αυτά τα άτομα τόσο πιο δυσλειτουργική είναι η συνύπαρξη. Αν και μου είναι πολύ πρόσφατο αποφάσισα να βάλω ένα τέλος με φιλική διάθεση, καθώς ήξερα ότι οι εντάσεις δε φέρνουν καλά αποτελέσματα. Τα συνεχή σκαμπανεβάσματα διάθεσης απέναντί μου (εξιδανίκευση-υποτίμηση), η γενικότερη ασάφεια για το είδος της αλληλεπίδρασής μας, τα σκοτσέζικα ντουζ, το γνωστό μοτίβο πλησιάζω-απομακρύνεται απομακρύνομαι-πλησιάζει με κούρασαν ψυχικά και πνευματικά. Ευτυχώς είχα κάνει την έρευνά μου πάνω στο θέμα και το πήρα απόφαση πως δε θα αγαπηθώ ποτέ με τον τρόπο που θέλω από την κοπέλα. Συμφωνήσαμε σε διακοπή επικοινωνίας για απροσδιόριστο διάστημα. Θα ήθελα να κάνω δυο ερωτήματα. Μπορεί να λειτουργήσει μακροπρόθεσμα σχέση όπου το άτομο που δεν έχει τη διαταραχή δεν αναπτύσσει σε καμιά φάση έντονα ερωτικά συναισθήματα ή θα χαλάσει όταν έρθει η ώρα να περάσει σε πιο σοβαρό στάδιο η σχέση; Επίσης προσωπικά θα ήθελα όταν την ξεπεράσω πλήρως ερωτικά και ωριμάσει αυτό μέσα μου να αναπτύξω φιλική σχέση. Πιστεύετε ότι αυτό μπορεί να λειτουργήσει ή θα είναι πισωγύρισμα;

---

Δυσκολο, το ίδιο μοτίβο θα δεις και σαν φίλος, εκτός του ότι θα πρέπει και οι δυο να μην νοιώσετε τίποτα το ερωτικο ακόμη και σε στιγμές φουλ διάθεσης που μπορεί να έχετε πιει κτλ. Θα νοιωθεις χαζός ακόμη και σαν φίλος, θα τρως άκυρα τελευτα στιγμή κτλ, υποτιμήσεις, που αν τυχόν τα υποστείς και δεν ξεκόψεις τελείως σημαίνει ότι υποβόσκουν ακόμα συναισθήματα έρωτα

Quote:

---

Originally Posted by The sound of silence

Μπορεί να λειτουργήσει μακροπρόθεσμα σχέση όπου το άτομο που δεν έχει τη διαταραχή δεν αναπτύσσει σε καμιά φάση έντονα ερωτικά συναισθήματα ή θα χαλάσει όταν έρθει η ώρα να περάσει σε πιο σοβαρό στάδιο η σχέση; Επίσης προσωπικά θα ήθελα όταν την ξεπεράσω πλήρως ερωτικά και ωριμάσει αυτό μέσα μου να αναπτύξω φιλική σχέση. Πιστεύετε ότι αυτό μπορεί να λειτουργήσει ή θα είναι πισωγύρισμα;

---

Καλώς ήρθες στο κλαμπ, φίλε. Συμφωνώ με τις διαπιστώσεις σου. Για τα ερωτήματά σου, από τη δική μου εμπειρία, θα απαντήσω: στο 1) πως το σκέφτεσαι δηλαδή, να περάσετε σε "πιο σοβαρό στάδιο" (συγκατοίκηση, γάμος; ) χωρίς να έχεις έντονα ερωτικά συναισθήματα; Η μιλάς γενικά; Νομίζω και οι ίδιοι οι bordeline τη συγκατοίκηση και το γάμο, και γενικότερα τη στενή σχέση, ενώ τη θέλουν την πολεμάνε κιόλας. Αρα, κάποιος που έχει χλιαρά συναισθήματα δεν θα μπει σε τέτοιες διαδικασίες μαζί τους, δεν θα αντέξει βασικά.

στο 2) Δεν νομίζω ότι έχουν φίλους. Ακόμα και με τους φίλους τους γίνονται ερωτικά μπερδέματα, τα οποία οι ίδιοι οι borderline προκαλούν, γιατί περνάνε τα όρια της φιλίας. Πόσο μάλλον φίλους του αντίθετου φύλου, με τους οποίους έχει γίνει και κάτι στο παρελθόν.

Quote:

---

Originally Posted by GeorgeGr1

Δυσκολο, το ίδιο μοτίβο θα δεις και σαν φίλος, εκτός του ότι θα πρέπει και οι δυο να μην νοιώσετε τίποτα το ερωτικο ακόμη και σε στιγμές φουλ διάθεσης που μπορεί να έχετε πιει κτλ. Θα νοιωθεις χαζός ακόμη και σαν φίλος, θα τρως άκυρα τελευτα στιγμή κτλ, υποτιμήσεις, που αν τυχόν τα υποστείς και δεν ξεκόψεις τελείως σημαίνει ότι υποβόσκουν ακόμα συναισθήματα έρωτα

---

Γράφαμε ταυτόχρονα και σκεφτήκαμε περίπου τα ίδια! Μετατρέπουν και τις φιλικές σχέσεις σε περίπου ερωτικές. Περνάνε τα όρια.

Quote:

---

Originally Posted by The sound of silence

Αν και μου είναι πολύ πρόσφατο αποφάσισα να βάλω ένα τέλος με φιλική διάθεση, καθώς ήξερα ότι οι εντάσεις δε φέρνουν καλά αποτελέσματα.

---

Επίσης, αν είναι όντως borderline, θυμήσου αυτά που λέμε πιο πάνω (φαντάζομαι διάβασες τη συζήτηση πριν γράψεις). Αν το τέλος το έβαλες εσύ, αυτή δεν θα το δεχτεί και θα σε κυνηγάει, μέχρι να πετύχει να σου δώσει το τέλος εκείνη.

Quote:

---

Originally Posted by The sound of silence

Kαλησπέρα σε όλους. Μετά από 6μηνη γνωριμία που είχα με κοπέλα που εμφάνισε αρκετά και βασικά στοιχεία ΟΔΠ και παθητικής επιθετικότητας έχω να κάνω μια διαπίστωση. Το να ερωτευτείς ένα τέτοιο άτομο είναι μια πραγματικά πολύ επώδυνη εμπειρία. Ο βασικός λόγος είναι όπως έχει ειπωθεί στο παρόν θρεντ ότι συγχέουν το ρόλο του συντρόφου με το ρόλο του πατέρα. Του πατέρα ίσως με τον οποίο δεν ανέπτυξαν ποτέ τη σχέση που θα έπρεπε. Κι αυτό κάνει αυτά τα άτομα να αδυνατούν να συνδεθούν σε συναισθηματικό επίπεδο και να προσφέρουν ισότιμα σε μια σχέση. Κι αυτό με τη σειρά του πυροδοτεί την παράλληλη αλληλεπίδραση με άλλο ή άλλα άτομα, όταν δεν παίρνουν αυτό που θέλουν όπως το θέλουν. Μια δεύτερη διαπίστωση είναι πως είναι σχεδόν αδύνατον να αντισταθείς στην αρχική προσκόλλησή τους. Οπότε είναι κομβικό να αναγνωρίσεις νωρίς τα στοιχεία διαταραχής και να καταλάβεις αν μπορείς να το αντέξεις. Πιστεύω ότι όσο πιο έντονα συναισθήματα αναπτύσσει κανείς για αυτά τα άτομα τόσο πιο δυσλειτουργική είναι η συνύπαρξη.

---

Καλησπέρα κι από εμένα. Θα συμφωνήσω κι εγώ με τις διαπιστώσεις σου. Πράγματι σε βλέπου σαν γονιό, και θυμάμαι ότι και στη δική μου περίπτωση οι σχέσεις με τον πατέρα ήταν κάκιστες στα όρια του μίσους. Ειναι επίσης εξαιρετικα σημαντικό το να διαβάσει κανείς τα red flags.

Quote:

---

Αν και μου είναι πολύ πρόσφατο αποφάσισα να βάλω ένα τέλος με φιλική διάθεση, καθώς ήξερα ότι οι εντάσεις δε φέρνουν καλά αποτελέσματα. Τα συνεχή σκαμπανεβάσματα διάθεσης απέναντί μου (εξιδανίκευση-υποτίμηση), η γενικότερη ασάφεια για το είδος της αλληλεπίδρασής μας, τα σκοτσέζικα ντουζ, το γνωστό μοτίβο πλησιάζω-απομακρύνεται απομακρύνομαι-πλησιάζει με κούρασαν ψυχικά και πνευματικά. Ευτυχώς είχα κάνει την έρευνά μου πάνω στο θέμα και το πήρα απόφαση πως δε θα αγαπηθώ ποτέ με τον τρόπο που θέλω από την κοπέλα. Συμφωνήσαμε σε διακοπή επικοινωνίας για απροσδιόριστο διάστημα. Θα ήθελα να κάνω δυο ερωτήματα. Μπορεί να λειτουργήσει μακροπρόθεσμα σχέση όπου το άτομο που δεν έχει τη διαταραχή δεν αναπτύσσει σε καμιά φάση έντονα ερωτικά συναισθήματα ή θα χαλάσει όταν έρθει η ώρα να περάσει σε πιο σοβαρό στάδιο η σχέση; Επίσης προσωπικά θα ήθελα όταν την ξεπεράσω πλήρως ερωτικά και ωριμάσει αυτό μέσα μου να αναπτύξω φιλική σχέση. Πιστεύετε ότι αυτό μπορεί να λειτουργήσει ή θα είναι πισωγύρισμα;

---

Πολύ σημαντική η γνώση σου πάνω στο θέμα η οποία βοηθάει στο να παρθούν αποφάσεις. Η αμοιβαία συμφωνία που κάνατε κάπως με προβληματίζει γιατί αυτό που ονομάζουμε closure στις σχέσεις αυτές δεν υπάρχει. Όμως ειναι νωρίς ακόμα. Επίσης με προβληματίζει το ότι λες "συμφωνήσαμε σε διακοπή επικοινωνίας για απροσδιόριστο διάστημα". Το "απροσδιόριστο διάστημα" ίσως μαρτυρά ότι τελικά δεν υπάρχει closure. Θέλω να πώ ότι το "αποφάσισα να βάλω ένα τέλος" και το "απροσδιόριστο διάστημα" κάπου δεν συμφωνούν μεταξύ τους. Το "τέλος" σημαίνει τέλος και εμπεριέχει μονιμόνητα. Βέβαια, όπως λες θα ήθελες να συνεχιστεί αυτή η σχέση σε ένα φιλικό επίπεδο, και αυτό ειναι ανθρώππινο αλλά υπάρχουν αρκετοί περιορισμοί. Θα συμφωνήσω λοιπόν με τους προλαλήσαντες ότι κάτι τέτοιο ειναι δύσκολο. Μια bpd μπορεί να ειναι μόνο φίλη με τους gay φίλους της, και ειναι κάτι που συμβαίνει συχνά. Σε κάθε άλλη συνύπαρξη με στρειτ άντρα η απουσία ερωτικού στοιχείου ειναι σχεδον αδύνατη. Τώρα, το κατα πόσο κάτι τέτοιο θα ήταν πισογύρισμα, εξαρτάται από το πως θα νοιώθεις εσύ.

Σας ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις και να πω ότι το παρόν θρεντ με βοήθησε αρκετά στο όλο θέμα. Η γνωριμία είχε 2 φάσεις. Η πρώτη φάση έληξε όταν ζήτησα προσωρινή διακοπή επικοινωνίας (αργότερα παραδέχθηκε ότι το εξέλαβε ως απόρριψη) λόγω ανεξήγητα αλλοπρόσαλλης στάσης απέναντί μου, αλλά της είχα ξαναμιλήσει τότε γιατί κατάλαβα ότι θύμωσε για να εισπράξω ένα ακυρωτικό προς το πρόσωπό μου μήνυμα για κλείσιμο. Μετά έμαθα για ύπαρξη άλλου προσώπου. Τελικά υπήρξε επαναπροσέγγιση και βγήκαμε και κάποιες φορές. Υπήρχε χημεία αλλά δεν ξεκαθάρισε ποτέ πώς βλέπει το μεταξύ μας. Εγώ είχα ξεκαθαρίσει ότι αν κάνω κάτι θα είναι γιατί το νιώθω και το βλέπω σοβαρά. Όταν διαπίστωσα αυτά που είπα και στο πρώτο ποστ απομακρύνθηκα και ξαφνικά ήρθε με ναζιάρικη διάθεση και μου ζήτησε να βρεθούμε αφού δώσει κάτι μαθήματα, εγώ το παιξα χαλαρός. Τελικά απέφυγε να βρεθούμε γιατί μάλλον το ψιλιάστηκε από κάτι που είπα και στο τηλέφωνο προσπαθούσε να με πείσει ότι με βλέπει φιλικά εκτός από την αρχή της γνωριμίας (είχα εκφραστεί και τότε) και ότι δήθεν δεν κατάλαβε τη φύση του ενδιαφέροντός μου. Πήγε να χάσει τον έλεγχο όταν μίλησα για ανωριμότητα αλλά διατήρησα την ψυχραιμία μου και εν τέλει συμφωνήσαμε ότι είμαστε σε διαφορετικές φάσεις. Η αλήθεια είναι ότι όντως δε φάνηκε για οριστικό. Το κορυφαίο είναι ότι μετά πήρε για να πει για το άλλο πρόσωπο (για να καλύψει και τη συμπεριφορά της) αλλά την πρόλαβα και το πα από μόνος μου.

Quote:

---

Originally Posted by The sound of silence

Σας ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις και να πω ότι το παρόν θρεντ με βοήθησε αρκετά στο όλο θέμα. Η γνωριμία είχε 2 φάσεις. Η πρώτη φάση έληξε όταν ζήτησα προσωρινή διακοπή επικοινωνίας (αργότερα παραδέχθηκε ότι το εξέλαβε ως απόρριψη) λόγω ανεξήγητα αλλοπρόσαλλης στάσης απέναντί μου, αλλά της είχα ξαναμιλήσει τότε γιατί κατάλαβα ότι θύμωσε για να εισπράξω ένα ακυρωτικό προς το πρόσωπό μου μήνυμα για κλείσιμο. Μετά έμαθα για ύπαρξη άλλου προσώπου. Τελικά υπήρξε επαναπροσέγγιση και βγήκαμε και κάποιες φορές. Υπήρχε χημεία αλλά δεν ξεκαθάρισε ποτέ πώς βλέπει το μεταξύ μας. Εγώ είχα ξεκαθαρίσει ότι αν κάνω κάτι θα είναι γιατί το νιώθω και το βλέπω σοβαρά. Όταν διαπίστωσα αυτά που είπα και στο πρώτο ποστ απομακρύνθηκα και ξαφνικά ήρθε με ναζιάρικη διάθεση και μου ζήτησε να βρεθούμε αφού δώσει κάτι μαθήματα, εγώ το παιξα χαλαρός. Τελικά απέφυγε να βρεθούμε γιατί μάλλον το ψιλιάστηκε από κάτι που είπα και στο τηλέφωνο προσπαθούσε να με πείσει ότι με βλέπει φιλικά εκτός από την αρχή της γνωριμίας (είχα εκφραστεί και τότε) και ότι δήθεν δεν κατάλαβε τη φύση του ενδιαφέροντός μου. Πήγε να χάσει τον έλεγχο όταν μίλησα για ανωριμότητα αλλά διατήρησα την ψυχραιμία μου και εν τέλει συμφωνήσαμε ότι είμαστε σε διαφορετικές φάσεις. Η αλήθεια είναι ότι όντως δε φάνηκε για οριστικό. Το κορυφαίο είναι ότι μετά πήρε για να πει για το άλλο πρόσωπο (για να καλύψει και τη συμπεριφορά της) αλλά την πρόλαβα και το πα από μόνος μου.

---

Φίλε αυτή την ιστορία σου με τις λεπτομέρειες φαντάσου ότι σου τις λέει ένας αγαπημένος φίλος η αδερφος αν εχεισ και ζητάει τη συμβουλή σου. Αυτό που θα τον συμβουλευες, αυτό κάνε

Quote:

---

Originally Posted by The sound of silence

Τελικά απέφυγε να βρεθούμε γιατί μάλλον το ψιλιάστηκε από κάτι που είπα και στο τηλέφωνο προσπαθούσε να με πείσει ότι με βλέπει φιλικά εκτός από την αρχή της γνωριμίας (είχα εκφραστεί και τότε) και ότι δήθεν δεν κατάλαβε τη φύση του ενδιαφέροντός μου.

---

Δηλαδή δεν έχετε γίνει ζευγάρι ακόμα, απλά φλερτάρετε κι εκείνη όταν βλέπει ότι δεν μπορεί να σε έχει όπως θέλει, αρνείται ότι υπάρχει κάτι το ερωτικό και το γυρνάει στο φιλικό; (κάτι μου θυμίζουν αυτά...)

Quote:

---

Originally Posted by GeorgeGr1

Φίλε αυτή την ιστορία σου με τις λεπτομέρειες φαντάσου ότι σου τις λέει ένας αγαπημένος φίλος η αδερφος αν εχεισ και ζητάει τη συμβουλή σου. Αυτό που θα τον συμβουλευες, αυτό κάνε

---

Θυμήσου όμως πως ήμασταν εμείς τον πρώτο καιρό. Εντελώς συγχυσμένοι. Δεν νομίζω ότι έχει καθαρό μυαλό στο πρώτο εξάμηνο για να μπορεί να σκεφτεί πως θα συμβούλευε έναν άλλον. Γι αυτό πρέπει να μας τα πει, μια και εμείς μπορούμε να δούμε και τα επόμενα στάδια πιο καθαρά.

Ακριβώς έτσι είναι. Γενικά δε θα ήθελα να μπω σε άλλες λεπτομέρειες για ευνόητους λόγους. Επειδή διέκρινα από νωρίς πράγματα που δεν κολλούσαν με τη λογική έψαξα σχετικά. Επίσης είχα ο ίδιος μεταπτώσεις διάθεσης σχεδόν καθημερινά. Τώρα είμαι πολύ καλύτερα και αποδέχομαι τη νέα κατάσταση. Το θέμα είναι σε περίπτωση επαφής μελλοντικά να το διαχειριστώ σωστά για αυτό και με προβληματίζει το θέμα της φιλίας.

Quote:

---

Originally Posted by The sound of silence

Ακριβώς έτσι είναι. Γενικά δε θα ήθελα να μπω σε άλλες λεπτομέρειες για ευνόητους λόγους. Επειδή διέκρινα από νωρίς πράγματα που δεν κολλούσαν με τη λογική έψαξα σχετικά. Επίσης είχα ο ίδιος μεταπτώσεις διάθεσης σχεδόν καθημερινά. Τώρα είμαι πολύ καλύτερα και αποδέχομαι τη νέα κατάσταση. Το θέμα είναι σε περίπτωση επαφής μελλοντικά να το διαχειριστώ σωστά για αυτό και με προβληματίζει το θέμα της φιλίας.

---

Αν δεν έχετε γίνει ζευγάρι, αλλά φλερτάρατε εμφανώς, δεν θα υπάρξει και φιλία. Όταν θα σε ξαναπλησιάσει (γιατί θα σε ξαναπλησιάσει), θα κάνει πάλι τα ίδια, μπερδεύοντας τον έρωτα με τη φιλία, εκτός αν αναλάβεις εσύ την ευθύνη να της την πέσεις ξεκάθαρα (αφού πρώτα θα σε έχει προκαλέσει και μπερδέψει πάλι). Μη νομίζεις δηλαδή ότι θα γίνετε καλοί φίλοι, να λέτε τα νέα σας, να μιλάτε για άλλους κλπ (αυτή, βέβαια, θα μιλάει για άλλους όποτε θέλει. Εσύ, θα νιώσεις ότι δεν θα επιτρέπεται να το κάνεις).

Έχεις δίκιο. Καλύτερα να είμαι απλά τυπικός. Είμαι σίγουρος πως θα ξαναπλησιάσει.

Quote:

---

Originally Posted by GeorgeGr1

Φτάνεις σε σημείο να σου προτείνει να πάτε μια βόλτα και σκέφτεσαι για ποιο λόγο να θέλει αυτή τη βόλτα, από κάποιο σημείο και μετά δε μπορείς να χαρείς ανέμελα τίποτε μαζί τους και προσωπικά πιστεύω ότι δεν μπορείς να το διορθώσεις ποτέ όσο κι αν προσπαθήσεις.

---

Όσο περνάει ο καιρός και θυμάμαι καλύτερα κάποια γεγονότα, αλλά και συνδυάζοντας καλύτερα τα πράγματα σε σχέση με διάφορα που έμαθα τελευταία, συνειδητοποιώ ότι κάποιες "τυχαίες" συμπτώσεις, τελικά δεν ήταν και τόσο τυχαίες.

Quote:

---

Originally Posted by The sound of silence

Έχεις δίκιο. Καλύτερα να είμαι απλά τυπικός. Είμαι σίγουρος πως θα ξαναπλησιάσει.

---

Μη νομίζεις, στα λέω για να τα διαβάζω κι εγώ. Στους άλλους είναι εύκολο να τα λέμε. Στον εαυτό μας είναι το δύσκολο.

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

Όσο περνάει ο καιρός και θυμάμαι καλύτερα κάποια γεγονότα, αλλά και συνδυάζοντας καλύτερα τα πράγματα σε σχέση με διάφορα που έμαθα τελευταία, συνειδητοποιώ ότι κάποιες "τυχαίες" συμπτώσεις, τελικά δεν ήταν και τόσο τυχαίες.

---

Δηλαδή; Έκανε πράγματα εσκεμμένα και στα παρουσίαζε για τυχαία;

Quote:

---

Originally Posted by GeorgeGr1

Φίλε αυτή την ιστορία σου με τις λεπτομέρειες φαντάσου ότι σου τις λέει ένας αγαπημένος φίλος η αδερφος αν εχεισ και ζητάει τη συμβουλή σου. Αυτό που θα τον συμβουλευες, αυτό κάνε

---

Όλοι μου έλεγαν παράτα το κι εγώ λογικά αυτό θα έλεγα σε άλλον. Αλλά αυτό που κατάλαβα είναι ότι το συναίσθημα είναι ικανό να σε κρατήσει. Και σε αυτές τις περιπτώσεις όποιος ερωτεύεται παθαίνει μορφή εξάρτησης. Για αυτό και το πρώτο μου ερώτημα ήταν αν εν τέλει η μη ανάπτυξη έντονης ερωτικής έλξης είναι ο τρόπος να λειτουργήσει κάποια στιγμή με κάποια σταθερότητα μια σχέση με τέτοιο άτομο.

Quote:

---

Originally Posted by The sound of silence

Όλοι μου έλεγαν παράτα το κι εγώ λογικά αυτό θα έλεγα σε άλλον. Αλλά αυτό που κατάλαβα είναι ότι το συναίσθημα είναι ικανό να σε κρατήσει. Και σε αυτές τις περιπτώσεις όποιος ερωτεύεται παθαίνει μορφή εξάρτησης. Για αυτό και το πρώτο μου ερώτημα ήταν αν εν τέλει η μη ανάπτυξη έντονης ερωτικής έλξης είναι ο τρόπος να λειτουργήσει κάποια στιγμή με κάποια σταθερότητα μια σχέση με τέτοιο άτομο.

---

Στο ερώτημα αυτό, αν πρόκειται για περίπτωση BPD μη διαγνωσμένης και μη, θερεπευμένης, η απάντηση είναι ένα ξεκάθαρο όχι (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι σε περίτωση που πέρασε από θεραπεία η απάντηση δεν θα ήταν όχι). Κατ' αρχάς το συναίσθημα του έρωτα δεν μπορούμε να το ελέγξουμε. Επίσης στα πλαίσια μιας σχέσης push-pull, με τριγωνισμούς και χειριστικότητα, κάποια στιγμή θα βρεθείς υπό της όλης κατάστασης. Θα ζηλέψεις και θα νοιώσεις ευάλωτος όσο κι αν θέλεις να το αποφύγεις. Τέλος, ο μειωμένος - μη έντονος έρωτας θα είναι λάδι στη φωτιά σε μία τέτοια σχέση καθώς οι σχέσεις αυτές είναι του τύπου "όλα ή τίποτα". Όταν θα γίνει το τελικό discard θα έχεις και τις ενοχές ότι εσύ φταις για τη διάλυση της σχέσης επειδή δεν την αγαπούσες αρκετά.

Quote:

---

Originally Posted by The sound of silence

Η αλήθεια είναι ότι όντως δε φάνηκε για οριστικό.

---

Quote:

---

Originally Posted by The sound of silence

Είμαι σίγουρος πως θα ξαναπλησιάσει.

---

Βλέπεις! στις σχέσεις αυτές, το "κλείσιμο" είναι κάτι που δε θα το νοιώσεις ποτέ. Γι' αυτό και οι σχέσεις αυτές τελειώνουν με δύο τρόπους:

1) Όταν αποφασίσεις να φύγεις από τη σχέση (και το εννοείς) και πας no contact
2) Όταν θα γίνει το τελικό discard. Προϋπόθεση για να γίνει είναι το να έχεις αναλωθεί και φθαρεί πολύ από τη σχέση και όταν γίνει να σέρνεσαι στα πατώματα

Μέχρι να συμβεί ένα από τα παραπάνω η σχέση θα μεταβαίνει από την εξιδανίκευση στην υποτίμηση χωρίς να υπάρχει η αίσθηση ότι κάτι έκλεισε. Διαλέγεις και παίρνεις!

Ο προβληματισμός σου για φιλική σχέση κτλ σε εγκλωβίσει ανάμεσα σε αυτές τις δύο καταστάσεις, και αυτό σημαίνει ότι οδηγείσαι προς το δεύτερο σενάριο.

Quote:

---

Originally Posted by Epsilon

Δηλαδή; Έκανε πράγματα εσκεμμένα και στα παρουσίαζε για τυχαία;

---

κάπως έτσι

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

Στο ερώτημα αυτό, αν πρόκειται για περίπτωση BPD μη διαγνωσμένης και μη, θερεπευμένης, η απάντηση είναι ένα ξεκάθαρο όχι (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι σε περίτωση που πέρασε από θεραπεία η απάντηση δεν θα ήταν όχι). Κατ' αρχάς το συναίσθημα του έρωτα δεν μπορούμε να το ελέγξουμε. Επίσης στα πλαίσια μιας σχέσης push-pull, με τριγωνισμούς και χειριστικότητα, κάποια στιγμή θα βρεθείς υπό της όλης κατάστασης. Θα ζηλέψεις και θα νοιώσεις ευάλωτος όσο κι αν θέλεις να το αποφύγεις. Τέλος, ο μειωμένος - μη έντονος έρωτας θα είναι λάδι στη φωτιά σε μία τέτοια σχέση καθώς οι σχέσεις αυτές είναι του τύπου "όλα ή τίποτα". Όταν θα γίνει το τελικό discard θα έχεις και τις ενοχές ότι εσύ φταις για τη διάλυση της σχέσης επειδή δεν την αγαπούσες αρκετά.

---

Πάνω σε αυτό έχω και άλλο ερώτημα γενικό, μήπως λειτουργούν σε σχέσεις εξ αποστάσεως καλύτερα; Το λέω γιατί τα άτομα αυτά έτσι κι άλλωστε δε μπορούν να συνδεθούν ουσιαστικά συναισθηματικά κι έτσι μπορούν να παίρνουν αυτό που θέλουν χωρίς να νιώθουν εξάρτηση από τον άλλο. Γι' αυτό αν ο άλλος δε νιώθει κάτι βαθύ συμβιβάζεται εύκολα. Αλλά κάποια στιγμή, σε επόμενη φάση που θα προχωρήσουν τα πράγματα φαντάζομαι χαλάει το πράγμα, καθώς ανεβαίνουν οι απαιτήσεις κι έρχονται στην επιφάνεια στοιχεία που δε διακρίνονταν με την απόσταση. Συμφωνώ πάντως σε όσα γράφεις.

Quote:

---

Originally Posted by The sound of silence

Πάνω σε αυτό έχω και άλλο ερώτημα γενικό, μήπως λειτουργούν σε σχέσεις εξ αποστάσεως καλύτερα; Το λέω γιατί τα άτομα αυτά έτσι κι άλλωστε δε μπορούν να συνδεθούν ουσιαστικά συναισθηματικά κι έτσι μπορούν να παίρνουν αυτό που θέλουν χωρίς να νιώθουν εξάρτηση από τον άλλο. Γι' αυτό αν ο άλλος δε νιώθει κάτι βαθύ συμβιβάζεται εύκολα. Αλλά κάποια στιγμή, σε επόμενη φάση που θα προχωρήσουν τα πράγματα φαντάζομαι χαλάει το πράγμα, καθώς ανεβαίνουν οι απαιτήσεις κι έρχονται στην επιφάνεια στοιχεία που δε διακρίνονταν με την απόσταση. Συμφωνώ πάντως σε όσα γράφεις.

---

A, μπράβο, θέλω να δω τι θα μας απαντήσουν εδώ οι άλλοι, καθώς σε τέτοια σχέση βρίσκομαι κι εγώ. Να συμπληρώσω: εξ αποστάσεως και πολυγαμική επίσης. Είναι αδύνατον να περιμένεις να σου είναι πιστοί, καθώς γενικά παίζουν δεξιά αριστερά. Αν το αντέχεις έτσι... Εγώ, για δικούς μου λόγους, το αντέχω. (ως πότε δεν ξέρω κι εγώ).

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

Βλέπεις! στις σχέσεις αυτές, το "κλείσιμο" είναι κάτι που δε θα το νοιώσεις ποτέ. Γι' αυτό και οι σχέσεις αυτές τελειώνουν με δύο τρόπους:

1) Όταν αποφασίσεις να φύγεις από τη σχέση (και το εννοείς) και πας no contact
2) Όταν θα γίνει το τελικό discard. Προϋπόθεση για να γίνει είναι το να έχεις αναλωθεί και φθαρεί πολύ από τη σχέση και όταν γίνει να σέρνεσαι στα πατώματα

Μέχρι να συμβεί ένα από τα παραπάνω η σχέση θα μεταβαίνει από την εξιδανίκευση στην υποτίμηση χωρίς να υπάρχει η αίσθηση ότι κάτι έκλεισε. Διαλέγεις και παίρνεις!

Ο προβληματισμός σου για φιλική σχέση κτλ σε εγκλωβίσει ανάμεσα σε αυτές τις δύο καταστάσεις, και αυτό σημαίνει ότι οδηγείσαι προς το δεύτερο σενάριο.

---

Αρα, λοιπόν, όσοι έχουμε μπλέξει στο 2, θα πρέπει, αν θέλουμε να αποφύγουμε το τελικό discard να δείχνουμε ότι είμαστε αρκετά δυνατοί και ότι δεν θα πέσουμε στο πάτωμα αν μας αφήσει. Αν δει ότι σερνόμαστε και παρακαλάμε, τότε είναι που θα φύγει (αφού πρώτα βρει ένα τρόπο να κατηγορήσει εμάς).

Quote:

---

Originally Posted by The sound of silence

Πάνω σε αυτό έχω και άλλο ερώτημα γενικό, μήπως λειτουργούν σε σχέσεις εξ αποστάσεως καλύτερα; Το λέω γιατί τα άτομα αυτά έτσι κι άλλωστε δε μπορούν να συνδεθούν ουσιαστικά συναισθηματικά κι έτσι μπορούν να παίρνουν αυτό που θέλουν χωρίς να νιώθουν εξάρτηση από τον άλλο. Γι' αυτό αν ο άλλος δε νιώθει κάτι βαθύ συμβιβάζεται εύκολα. Αλλά κάποια στιγμή, σε επόμενη φάση που θα προχωρήσουν τα πράγματα φαντάζομαι χαλάει το πράγμα, καθώς ανεβαίνουν οι απαιτήσεις κι έρχονται στην επιφάνεια στοιχεία που δε διακρίνονταν με την απόσταση. Συμφωνώ πάντως σε όσα γράφεις.

---

Απαντάς μόνος στο ερώτημα. Αυτό που από απόσταση μπορεί να κρυφτεί καλύτερα, αργά ή γρήγορα θα έρθει στην επιφάνεια. Διαφωνώ στο ότι δεν νοιώθουν εξάρτηση. Αντιθέτως θεωρώ ότι είναι πλήρως εξαρτημένες συναισθηματικά από τους συντρόφους τους, και αυτό είναι που τους δημιουργεί φόβο. Όταν χρησιμοποιούν τη σχέση για να αποκτήσουν ταυτότητα, δεν μπορεί να μην υπάρχει εξάρτηση. Ο κάθε ένας που παίρνει από κάποιον άλλο αυτό που έχει ανάγκη και δεν το διαθέτει ο ίδιος, είναι εξαρτημένος από τον άλλο. Αυτό εμπεριέχει εξουσία από την πλευρά του δότη, την οποία ο ίδιος δεν συνειδητοποιεί ότι έχει, άλλα οι bpd το ξέρουν πολύ καλά από την πρώτη στιγμή. Από τη μία τους τραβά σαν μαγνήτης και από την άλλη τη φοβούνται. Γι' αυτό οι σχέσεις αυτές είναι καταδικασμένες από το ξεκίνημά τους να είναι μια μάχη εξουσίας και καταστροφής, την οποία οι σύντροφοι δεν κατανοούν, πριν καταλάβουν τι είχαν απέναντί τους. Όταν η bpd θα φύγει, δεν θέλει απλά να φύγει, θέλει να κόψει τους δεσμούς εξάρτησης, θέλει να νοιώθει ότι εδώ δεν υπήρχε τίποτα το οποίο είχα ανάγκη, και επειδή αυτό που είχε ανάγκη ήταν ο ίδιος σου ο εαυτός θα καταστρέψει αυτό ακριβώς! Αυτή η αίσθηση "έχασα τον εαυτό μου" που όλοι οι survivors έχουν νοιώσει δεν είναι τυχαία .

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

Γι' αυτό οι σχέσεις αυτές είναι καταδικασμένες από το ξεκίνημά τους να είναι μια μάχη εξουσίας και καταστροφής, την οποία οι σύντροφοι δεν κατανοούν, πριν καταλάβουν τι είχαν απέναντί τους .

---

Κι αν η κατάσταση ακροβατεί από απόσταση, μεταξύ έρωτα και φιλίας; Μου κάνει εντύπωση που ο φίλος silence κατέληξε στα δικά μου συμπεράσματα, σε μια προσπάθεια να διατηρήσει κάπως τη σχέση. Ή απλά ματαιοπονούμε και παρατείνουμε χρονικά το τέλος;

Ισχύει αυτό που λες για την ταυτότητα. Μέσω του άλλου ατόμου αναζητούν την ταυτότητά τους, οπότε ψάχνουν κάποιον που να λειτουργεί ως πρότυπο και καταλήγουν να αγαπάνε την εικόνα (ή την κατάσταση) που δημιουργούν στο μυαλό τους και όχι τον άλλον ως άνθρωπο (κι εδώ ταιριάζει και ο ρόλος του πατέρα που αποκτά στα μάτια τους ο σύντροφος). Κι αυτό οδηγεί στην υποτίμηση αν κάτι αλλοιώσει αυτήν την εικόνα. Και στις σχέσεις εξ αποστάσεως είναι πιο δύσκολο να συμβεί αυτό σύντομα, γι' αυτό σκέφτηκα πως σε αρχικά στάδια λειτουργεί η σχέση χωρίς ιδιαίτερα σκαμπανεβάσματα, οπότε η άλλη πλευρά, ειδικά αν το βλέπει χαλαρά, δε διακρίνει έντονα προβληματικά στοιχεία. Αλλά όπως λες όλο αυτό λειτουργεί πιο πολύ σαν ψευδαίσθηση και έχει καταστροφικές συνέπειες σε επόμενα στάδια. Εξάρτηση νιώθουν αλλά την πολεμάνε μέσα τους γιατί έχουν φόβο εγγύτητας (καθώς η εγγύτητα τους δημιουργεί φόβο μελλοντικής εγκατάλειψης). Ένα βασικό συμπέρασμα που προκύπτει από όλα αυτά είναι το ότι δεν μπορούν να αγαπήσουν τον εαυτό τους γιατί δεν τον έχουν αποδεχτεί. Κι εκεί έρχεται ο άλλος που θα πρέπει να λειτουργήσει ως σωτήρας.

Quote:

---

Originally Posted by Epsilon

Κι αν η κατάσταση ακροβατεί από απόσταση, μεταξύ έρωτα και φιλίας; Μου κάνει εντύπωση που ο φίλος silence κατέληξε στα δικά μου συμπεράσματα, σε μια προσπάθεια να διατηρήσει κάπως τη σχέση. Ή απλά ματαιοπονούμε και παρατείνουμε χρονικά το τέλος;

---

Σε αυτή τη φάση νιώθω αρκετά σίγουρος για το ότι δεν πρέπει να έχω καμία επαφή, για να το λήξω μέσα μου το ερωτικό κομμάτι και σε αυτό με βοηθάει η συνειδητοποίηση και οι γνώσεις που απέκτησα. Το θέμα είναι ότι απ' ότι φαίνεται ποτέ δεν μπορεί να είναι σίγουρος κανείς ότι μια πιθανή φιλική αλληλεπίδραση δε θα φέρει πισωγύρισμα. Οπότε ακόμα και σε ανθρώπινο επίπεδο μάλλον θα έπρεπε να παραμείνουμε ψυχροί απέναντί τους.