Τι σκεφτεστε (μερος τριτο)

Οσο μεγαλωνεις γινεσαι και λιγοτερο υπομονετικος με τους αλλους. Δεν με πειραζει ιδιαιτερα, δεν καθομαι να υπεραναλυσω γιατι ο καθενας φερθηκε οπως φερθηκε. Ειναι ματαιες σκεψεις και ουτε καν προσεγγιζουν πολλες φορες στο ελαχιστο την αληθεια. Εχω και το αντιστροφο προβλημα να δημιουργειται μιας και ειμαι αρκετα μοναχικος τυπος. Πως να ξεκοψω απο μερικους που δεν λενε να λαβουν τα σηματα, του στυλ τους μιλαω με το ζορι και τους αποφευγω αλλα δεν θελω να τους πω στα ισια οτι δεν θελω κανενα παρε-δωσε μαζι τους. Αυτο εχει σαν αποτελεσμα πολλες φορες να αρχιζουν και τα καλοπιασματα. Δυσκολη η αποριψη για ολους, ασχετως εαν ειναι παλιοχαρακτηρες στην συμπεριφορα. Λιγοι και καλοι.
Γενικα οι ανθρωπινες σχεσεις θα παραμεινουν δυσκολες και ενα τομεας που διαρκως μεταβαλλεται, αναλογα με ποιον εχεις απεναντι σου και αναλογα τον εαυτο σου.

Γιατί σού είναι δύσκολο να απορρίψεις κάποιον όταν βλέπεις ότι δεν τραβάει; Φαντάζομαι φοβάσαι κάτι

Μα τον απορριπτω απλα δεν του λεω με το που μου λεει καλημερα ξερεις κατι αντε γαμησου δεν θελω να μου μιλας.

Δε χρειάζεται να τούς πεις έτσι και καλά κάνεις..πάνω λες ότι ζορίζεσαι. Πρέπει να το λες όσο δύσκολο κι αν είναι..να ξέρει ο άλλος να μη χάνει το χρόνο του μαζί σου και να μη δίνει πράγματα σε σένα αν δεν έχεις τη θέληση. Να τα δώσει αλλού

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Γιατί είναι κακό ένα άτομο του χαβαλέ; Δεν είπα κάτι τέτοιο. Αφ' εαυτού ο χαβαλές είναι κάτι καλό που σε γεμίζει και θετικότητα και ενθουσιασμό. Εγώ, ίσως εκ λάθους, δεν το συνδύσα σωστά με άλλες όψεις της ζωής του τις οποίες εξεδήλωνε σε εμένα πχ εκμετάλλευση, προσβολές, συνεχές μπλα μπλα για το άτομο του για να χει κάποιον να τον ακούει.Μήπως είχαν και θετικά στοιχεία αυτά τα άτομα που "δεν ήταν της προκοπής" και δεν τα είδες/δεν τα "εκμεταλλεύτηκες" αυτά τα στοιχεία ;Η ίδια απάντηση. Τα θετικά ήταν η παρέα, το να μην κάθομαι σε ένα καφέ ή μπαρ μόνος, έστω μια θετική κουβέντα, έστω η θετική αύρα ότι έχεις κάποιους φίλους σε εισαγωγικά. Το ζήτημα είναι ότι η ζυγαριά φαινόταν και αυτό δεν απέχει από τη βεβαιότητα, ότι έκλεινε προς τα αρνητικά, γι αυτό με πείραξε η μοναξιά αλλά όχι ιδιαίτερα η απώλεια. Απλά άμα συνηθίσεις να συναναστρέφεσαι πρώτα και έπειτα να γίνεσαι αποδεκτός από ορισμένο τύπο ανθρώπων έπειτα είναι πολύ δύσκολο, όπως λέμε προσποιητικό, να σχετιστείς με άλλους διαφορετικούς τύπους ανθρώπου. Ακόμα και οι πρώτοι δεν με έβλεπαν και τόσο του δικού τους καλουπιού.

Πιστεύω ότι οι άνθρωποι που λένε συνεχώς ότι συναναστρέφονται λάθος άτομα, μένουν μόνοι κτλ, μπορεί να έχουν περάσει δύσκολα κάποια στιγμή και να έχουν πολλά ελαφρυντικά, ωστόσο φταίνε οι ίδιοι για την μοναξιά τουςΥπήρξαν περιπτώσεις, με καλά ας πούμε άτομα που εβαζα τον καλύτερο μου εαυτό για να συσχετιστώ μαζί τους, αλλά αυτό που εισέπραττα ήταν είτε απόρριψη/αποφυγή με τρόπο είτε υποκρισία/κοροϊδία είτε μέναμε απλά καλοί γνωστοί αλλ' όχι φίλοι.. Όταν όλα τα βλέπεις αρνητικά ή τα υπεραναλύεις αυτά παθαίνειςΥπεραναλύω όπου κάτι μου έχει δώσει την εικόνα κι όχι αβάσιμα, ότι κάτι δεν πάει καλά ή δεν μ' αρέσει. Αλλιώς μπορεί και να τρέξω ολοταχώς προς τα κει που λέμε.. Το λέω ρεαλιστικά και γενικά σαν παρατήρηση, όχι για να σου την πω.

Μήπως να κάνεις μία προσπάθεια να σχετιστείς με ανθρώπους χωρίς να το ψειρίζεις τόσο;Το ξέρω. Όμως τα βιώματα συσχέτισης με αποτρέπουν πχ φόβος αποτυχίας, δλδ να μείνουμε απλά γνωστοί κι αυτά που προανέφερα. Οι συσχετίσεις του παρελθόντος από παιδικής ηλικίας είχαν τέτοια τροπή που με καλούπωσαν σε έναν τρόπο στάσης αλλιώτικο απ αυτόν που ψάχνει ο σύνηθης άνθρωπος για να συσχετιστεί, τον οποίο τρόπο δεν θα απέρριπτα, πχ δυναμισμός στην παρέα, χαβαλές, έξω, κουβέντες για δουλειές, μπάλα κλπ. Τονίζω αυτό το "καλούπωσαν", το οποίο είναιπάλη και πρωτα θέληση για να το αλλάξει κανείς. Πρόσφατα πήρα τηλ τέσσερα άτομα που τα είχα περασμένα στις επαφές, καλοί γνωστοί από σχετικά πρόσφατα, από την πρώτη αντίδραση κατάλαβα πως και οι 4 με είχαν διαγράψει απ το κινητό. Ωστόσο, η διάθεση τους ήταν πολύ καλή. Έκανα κρούση για επικοινωνία ξανά, αλλά κανείς τους δεν με πήρε τηλέφωνο.

---

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

δεν ξερω, αν και ποσο ισχυουν αυτα στην περιπτωση του ιωαννη, συμφωνω ομως γενικοτερα, οπως το περιγραφεις κι εχω να συμπληρωσω και την ΔΥΣΠΙΣΤΙΑ στην αρνητικοτητα και την υπεραναλυσηαυτά τα δυο έχουν το υπόβαθρο που ανέφερα στην Sonia... και η υπερβολικη ευπιστια οδηγει σε προβληματα και η δυσπιστια ομως οδηγει στην μοναξιακαι τα δυο οδηγούν σε μοναξιά. χρειαζεται διακριση και ισορροπια.

---

Quote:

---

Originally Posted by keep_walking

Οσο μεγαλωνεις γινεσαι και λιγοτερο υπομονετικος με τους αλλους.Αυτό είναι αλήθεια. Ενοχλεί περισσότερο η συμπεριφορά πουυ πάντα σε ενοχλούσε ακόμα κι αν η ένταση της είναι μικρότερη. Δεν με πειραζει ιδιαιτερα, δεν καθομαι να υπεραναλυσω γιατι ο καθενας φερθηκε οπως φερθηκε. Ειναι ματαιες σκεψεις και ουτε καν προσεγγιζουν πολλες φορες στο ελαχιστο την αληθεια. Εχω και το αντιστροφο προβλημα να δημιουργειται μιας και ειμαι αρκετα μοναχικος τυπος. Το ζήτημα είναι πως κατέληξε κανείς να είναι από επιλογή πια μοναχικός τύπος. Οι ρίζες του θέματος μπορεί να φτάνουν πολύ νωρίς στην παιδική ηλικία και να μετεξελίχθηκαν με την παροδο των χρόνων για να φτάοσυν σ αυτό που σήμερα καλούμε επιλογή.Πως να ξεκοψω απο μερικους που δεν λενε να λαβουν τα σηματα, του στυλ τους μιλαω με το ζορι και τους αποφευγω αλλα δεν θελω να τους πω στα ισια οτι δεν θελω κανενα παρε-δωσε μαζι τους. Αυτο εχει σαν αποτελεσμα πολλες φορες να αρχιζουν και τα καλοπιασματα. Απλά κρατάς επαφή όπως σε απλά γνωστούς κι αποφυγή αν όντως είναι αρνητικοίΔυσκολη η αποριψη για ολους, ασχετως εαν ειναι παλιοχαρακτηρες στην συμπεριφορα. Αν για σενα είναι παλιοχαρακτήρας δυστυχώς η απόρριψη είναι μονόδρομος κι αυτή μπορεί να γίνει με αποφυγή, φυγή, κι ακόμα χειρότερα με αντιμετώπιση αν τον έχεις στα πόδια σου ολημερίς.Λιγοι και καλοι.Τους καλούς για σένα και για μένα, τους καταλαβαίνεις σχεδόν αμέσως, όπως το κλικ ή και με την πάροδο του χρόνου αν το αποτέλεσμα της συσχέτισης υπήρξε θετικό. Κι αυτό το τελευταίο πάλι είναι θέμα πρώτης καλής εντύπωσης, κλικ δηλαδή.
Γενικα οι ανθρωπινες σχεσεις θα παραμεινουν δυσκολες και ενα τομεας που διαρκως μεταβαλλεται, αναλογα με ποιον εχεις απεναντι σου και αναλογα τον εαυτο σου.

---

Αυτά που έγραψα πιο πάνω σε μπλε οι απαντήσεις μου.

Quote:

---

Originally Posted by kopela93

Δε χρειάζεται να τούς πεις έτσι και καλά κάνεις..πάνω λες ότι ζορίζεσαι. Πρέπει να το λες όσο δύσκολο κι αν είναι..να ξέρει ο άλλος να μη χάνει το χρόνο του μαζί σου και να μη δίνει πράγματα σε σένα αν δεν έχεις τη θέληση. Να τα δώσει αλλού

---

Τι να μου δωσει. Μου παιρνει γιατι εχουν αναρμοστη συμπεριφορα. Τους δινω ολα τα σηματα, μονο αν τους τρακαρω τους μιλαω και μονο μονολεκτικα του στυλ κοβω την συζητηση και δεν το συνεχιζω. Δεν μιλαμε για ερωτικο παρτεναιρ και σιγουρα οχι καθομαστε δεκα λεπτα και μιλαμε, φροντιζω να μην γινει. Οφειλω να προστατεψω τον εαυτο μου απο τετοιους τυπους. Συχναζουμε απλα στο ιδιο στεκι. Φυσικα λαμβανουν τα σηματα, ας ξεκοψουν αυτοι με οποιο τροπο γουσταρουν, εμεις δωσαμε. Μπορει και αυτοι να μη με χωνευουν, υποχρεωτικη κοινωνικοτητα δεσμιοι ολοι. Μονο που εγω κανω κινησεις για λιγοτερα πλεον.

Quote:

---

Originally Posted by keep_walking

Τι να μου δωσει. Μου παιρνει γιατι εχουν αναρμοστη συμπεριφορα. Τους δινω ολα τα σηματα, μονο αν τους τρακαρω τους μιλαω και μονο μονολεκτικα του στυλ κοβω την συζητηση και δεν το συνεχιζω. Δεν μιλαμε για ερωτικο παρτεναιρ και σιγουρα οχι καθομαστε δεκα λεπτα και μιλαμε, φροντιζω να μην γινει. Οφειλω να προστατεψω τον εαυτο μου απο τετοιους τυπους. Συχναζουμε απλα στο ιδιο στεκι. Φυσικα λαμβανουν τα σηματα, ας ξεκοψουν αυτοι με οποιο τροπο γουσταρουν, εμεις δωσαμε. Μπορει και αυτοι να μη με χωνευουν, υποχρεωτικη κοινωνικοτητα δεσμιοι ολοι. Μονο που εγω κανω κινησεις για λιγοτερα πλεον.

---

Για εμένα είσαι απόλυτα κατανοητός.
Πως εξηγείται, μετά από χρόνια να συναντάω τυχαία τύπους που μου ήταν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο ψυχοφθόροι, και να μου μιλάνε με τον καλύτερο τους τρόπο, τουλάχιστον με τρόπο που δείχνει σεβασμό?
Το χειρότερο είναι τέτοια ψυχοφθόρα άτομα, εκ των πραγμάτων (πχ γειτονιά, δουλειά) να τους έχεις σχεδόν συνέχεια στα πόδια σου.
Όπως είπα πιο πάνω, πρόσφατα, πήρα τηλ. από αυτούς που έχω στις επαφές μου, 4 άτομα, καλούς γνωστούς , με τα οποία πάνε αρκετοί μήνες να μιλήσουμε, όμως όσο τους ήξερα οι σχέσεις μας ήταν πολύ καλές, και από τον τρόπο που απαντάνε καταλαβαίνω ότι και οι 4 με είχαν διαγράψει από τις επαφές τους. Πόσο ασήμαντος ή κατά βάθος αντιπαθής μπορεί να τους ήμουν!
Είμαι εδώ και κανα μήνα στο τσακ να κόψω αεροπορικά εισητήρια για ένα ταξιδάκι, μερικές μέρες μόνο, αλλά αυτό το τσακ, δηλαδή να πατήσω το enter δεν μου βγαίνει διότι θα πάω μόνος. Και το μερικές μέρες είναι μόνο όσες θα μπορούσα να άντεχα μόνος.

Σιγά σιγά χάνω το νόημα και ψάχνω για διεξόδους. Νιώθω πως κοροϊδεύω τον εαυτό μου χωρίς να υπάρχει απολύτως τίποτα στη σκέψη μου που θα θελα πολύ να το επιδιώξω. Το μόνο που με γεμίζει είναι ναπηγαίνω σε χώρους ή να κάνω πράγματα στο σπίτι που ουσιαστικά είναι διέξοδοι ηρεμίας.

Ψες έβλεπα ένα όνειρο πολύ ζωντανό μέσα στον ύπνο μου που κόπηκε με το που ξύπνησα λόγω της κορύφωσης του ονείρου. Ήταν ένα όνειρο έντονης αγωνίας, αναμονής. Θα έπρεπε να πάω στο αεροδρόμιο με μεταφορικό μέσο για να πάω στο εξωτερικό. Ήμουν σε κάποιο συγγενικό σπίτι όπου μου έλεγαν πως θα βολέψουν να πάω στο ταξί της γραμμής για το αεροδρόμιο αλλά το πρόσωπο που θα ήθελαν να με έπαιρνε εκεί ένιωθα πως δεν θα με έπαιρνε στο ταξί στην ώρα μου. Τελικά με μετέφερε στο χώρο του γραφείου ταξί κάποιος από τους συγγενείς μάλλον με μηχανάκι, μάλλον καθυστερημένα, και στο δρόμο πέταγα κάποια πράγματα που μου έδωσε η μάνα μου να πάρω μαζί μου που ήταν μάλλον τρόφιμα. Αυτός που με πήρε απ εκεί για να με πάει στο αεροδρόμιο ήταν με κάτι σαν μηχανάκι. Βρεθήκαμε σε ένα υπόγειο σαν μηχανουργείο με δυο ή τρία πρόσωπα εκεί με αγριοπό βλέμμα με τα οποία θα είχε διαφορές και με ελιγμούς γύρω από τα αυτοκίνητα που είχαν εκεί τους ξεφύγαμε. Φαινόταν πως μας κυνηγούσαν. Με το μηχανάκι που μετά δυσκολίας μας μετέφερε φτάσαμε σε ένα σπίτι που ήταν στο δρόμο για το αεροδρόμιο, νοείται ούτε καν εκτός της πόλης προς το αεροδρόμιο, στη βεράντα του σπιτιού, να φωνάζουμε κάποιου Στέφανου, προφανώς για να μας γλυτώσει και μου φάνηκε πως στο τέλος πέσαμε και κάτω στη βεράντα ενώ του φωνάζαμε.

Η μόνη σύνδεση που υπάρχει με το πριν κοιμηθώ είναι που σκέφτηκα τον ανηψιό μου τον Στέφανο αλλά η σκέψη μου ήταν θετικότατη, και το ότι εδώ και καιρό λογαριάζω να πάω ταξίδι αλλά δεν πάω για λόγους μοναξιάς, αν και και σε κείνο στο όνειρο μου θα πήγαινα μόνος.

Το υποσυνείδητό σου σου στέλνει μηνύματα ότι θες να πας το ταξίδι, αλλά διάφοροι συγγενείς κτλ σου βάζουν εμπόδια και στα κάνουνε σκατά (σκέψεις και βαρίδια από το παρελθόν).

Εγώ λέω να αφήσεις τις πολλές σκέψεις, να προετοιμαστείς κατάλληλα για το ταξίδι και να πας. Επικεντρώσου σε εσένα, στο εδώ και το τώρα. Να έχεις κάποιες ιδέες στο μυαλό σου για το γιατί πας και τι θέλεις να κάνεις εκεί, να έχεις ψάξεις τα πρακτικά και να έχεις φτιάξει ένα υποτυπώδες πρόγραμμα ή δύο, αλλά όταν πας εκεί να είσαι ελαστικός, να το δεις χαλαρά και να κάνεις ότι σου έρθει εκείνη τη στιγμή. Μια χαρά θα περάσεις.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Σιγά σιγά χάνω το νόημα και ψάχνω για διεξόδους. Νιώθω πως κοροϊδεύω τον εαυτό μου χωρίς να υπάρχει απολύτως τίποτα στη σκέψη μου που θα θελα πολύ να το επιδιώξω. Το μόνο που με γεμίζει είναι ναπηγαίνω σε χώρους ή να κάνω πράγματα στο σπίτι που ουσιαστικά είναι διέξοδοι ηρεμίας.

Ψες έβλεπα ένα όνειρο πολύ ζωντανό μέσα στον ύπνο μου που κόπηκε με το που ξύπνησα λόγω της κορύφωσης του ονείρου. Ήταν ένα όνειρο έντονης αγωνίας, αναμονής. Θα έπρεπε να πάω στο αεροδρόμιο με μεταφορικό μέσο για να πάω στο εξωτερικό. Ήμουν σε κάποιο συγγενικό σπίτι όπου μου έλεγαν πως θα βολέψουν να πάω στο ταξί της γραμμής για το αεροδρόμιο αλλά το πρόσωπο που θα ήθελαν να με έπαιρνε εκεί ένιωθα πως δεν θα με έπαιρνε στο ταξί στην ώρα μου. Τελικά με μετέφερε στο χώρο του γραφείου ταξί κάποιος από τους συγγενείς μάλλον με μηχανάκι, μάλλον καθυστερημένα, και στο δρόμο πέταγα κάποια πράγματα που μου έδωσε η μάνα μου να πάρω μαζί μου που ήταν μάλλον τρόφιμα. Αυτός που με πήρε απ εκεί για να με πάει στο αεροδρόμιο ήταν με κάτι σαν μηχανάκι. Βρεθήκαμε σε ένα υπόγειο σαν μηχανουργείο με δυο ή τρία πρόσωπα εκεί με αγριοπό βλέμμα με τα οποία θα είχε διαφορές και με ελιγμούς γύρω από τα αυτοκίνητα που είχαν εκεί τους ξεφύγαμε. Φαινόταν πως μας κυνηγούσαν. Με το μηχανάκι που μετά δυσκολίας μας μετέφερε φτάσαμε σε ένα σπίτι που ήταν στο δρόμο για το αεροδρόμιο, νοείται ούτε καν εκτός της πόλης προς το αεροδρόμιο, στη βεράντα του σπιτιού, να φωνάζουμε κάποιου Στέφανου, προφανώς για να μας γλυτώσει και μου φάνηκε πως στο τέλος πέσαμε και κάτω στη βεράντα ενώ του φωνάζαμε.

Η μόνη σύνδεση που υπάρχει με το πριν κοιμηθώ είναι που σκέφτηκα τον ανηψιό μου τον Στέφανο αλλά η σκέψη μου ήταν θετικότατη, και το ότι εδώ και καιρό λογαριάζω να πάω ταξίδι αλλά δεν πάω για λόγους μοναξιάς, αν και και σε κείνο στο όνειρο μου θα πήγαινα μόνος.

---

καλημερα.
το ονειρο δεν ειναι ανησυχητικο.
ειναι ακριβως αυτο που περιγραφεις στο τελος.
τα εμποδια που βαζεις και δεν πραγματοποιειται αυτο το ταξιδι...
η διαθεση σου μπορει να ηταν θετικη, τα εμποδια ομως, δεν εχουν φυγει προς το παρον.

Γνώρισα κάποιον. Άλλος ένας του τύπου "την πέφτω σε όλες και όποια μου κάτσει". Όμως το φιλοσοφησα το πράγμα, ίσως αυτοί οι άντρες να είναι καλύτεροι. Γιατί δεν είναι ρατσιστές και δεν θέλουν μόνο μοντέλα. Αλλά μάλλον δεν θα γίνει τίποτα και μ'αυτόν γιατί δεν με αφήνουν τα μικροαστικά μου κόμπλεξ παρ'όλο που στα 40 θα έπρεπε να τα εχω ξεπεράσει αυτά.

Ανησυχητικό είναι ο φόβος, ο οποίος εκδηλώνεται ανά δεδομένη στιγμή. Ισχύει αυτό που λέει ο λαός μας "του έμεινε ο φόβος"?
Πχ κάποιος μια μέρα με έκανε να φοβηθώ και όποτε τον βλέπω τον φοβάμαι. Πχ μια συμπεριφορά κάποτε κάποιου με έκανε να φοβηθώ κι όποτε βρεθώ αντιμέτωπος με τέτοια συμπεριφορά πάντα φοβάμαι.

Σήμερα δεν είναι πολύ καλή μέρα... Νιώθω άσχημα και δεν ξέρω γιατί... Ζαλίζομαι εδώ και ώρες και νιώθω πολύ κουρασμένη χωρίς να δικαιολογείται αυτό... Περίεργα πράγματα...

Όσοι ειστε νεοι στην ηλικία και δεν εχετε ακομα κανει επαγγελματικο ξεκίνημα ή ξεκίνημα σπουδών, και υποφερετε απο θεματα ψυχολογίας, είτε έχετε αυτογνωσια αυτου είτε όχι αλλά βιώνεται αισθήματα λύπης, μειονεξίας, φοβου κλπ συναφή αισθηματα, επιδιωξετε τους στοχους σας που φτιαξατε στα ονειρα σας, έστω και αν ειναι υψηλοι, έστω και αν έχουν ρισκο, εστω και αν φαίνονται πολύ δύσκολοι. Να κάνετε το ξεκίνημα σ' αυτούς τους στόχους, και να μην παρασυρεστε απο την κακή σας σκεψη που σας λεει να μην τους ξεκινησετε καν ή να τους εγκαταλειψετε και η οποία σας προτρέπει να ασχοληθείτε με τις εναλλακτικές στις οποίες σας ωθουν τα θέματα ψυχολογίας. Να μπειτε στον κλάδοι σπουδών ή στο επάγγελμα με πεισμα πολεμώντας ταυτόχρονα να ξεπερασετε τα θεματα ψυχολογίας. Να μην δοκιμάσετε καν να μπείτε σε εναλλακτικές αν δεν δοκιμάσετε για τα καλά αυτό που ναι ο στοχος. Αν δεν το κάνετε αυτο και μείνετε αδρανεις ή δοθειτε σε εναλλακτικές όταν κάποτε η ψυχολογική σας κατασταση θα ναι καλύτερη θα μετανιωσετε για τις τοτε επιλογες σας, θα μετανιωσετε που τουλάχιστον δεν δοκιμασατε τον στοχο. Αφηστε το νου σας να σκεφτεί καθαρά.

έμαθα να μην εμπιστεύομαι
τις συναναστροφές των ανθρώπων
αδυνατώ να διαπιστώσω την ειλικρίνεια
το ψεύδος και η υποκρισία είναι παντού
δεν υπάρχει αυτή η αμόλυντη συνεννόηση
ο νους μου ΄χει πεδευτεί μέσα σε αρνητικά βιώματα
έτσι, μολυσμένος ψάχνει μέσα του να κτίσει την αντικειμενικότητα,
τη διάκριση, την ευστροφία και κριτική
μέσα στο μλυσμένο και στο τελειοποιημένο και υποκριτικό ψεύδος
να εντοπίζει την αλήθεια και να την εκτιμά όπως πάντοτε ονειρευόταν
και να κακίζει, να κτυπά το ψεύδος,
όμως στάθηκε ανίκανος να εξωτερικευσει τόσα χρόνια την αντίδραση του,
κι ίσως αυτό να του βγείκε σε καλό
απέφυγε τις περιττές προστιβές με άγνωστες συνέπειες
όμως υπήρχαν κι εκείνες οι καταφανείς περιπτώσεις όπου το ψέύδος είχε τη μορφή επίθεσης λεκτικής, εκφοβισμού,
εκει έμεινε ο εαυτός μου απαθής, παθητικός, ούτε καν αμυνόμενος
κι αυτό δημιούργησε μέσα μου τα απωθημένα, τις υπερεντάσεις που βασανίζουν το νου μου και ψάχνουν διέξοδο εκτόνωσης,
όλα ξεκινάνε από το πως έχει μορφωθεί η σκέψη σου να αντιδράς σε κάθε εξωτερικό ερέθισμα
συνέπεια είναι να κτίζεις προβληματικές σχέσεις
ή να αδυνατείς να αντιμετωπίσεις αποτελεσματικά τις προκλήσεις,
απλά ελπίζεις μέσα από σπασμωδικές κινήσεις αντίδρασης να βρεις την ισορροπία ανάμεσα σου και στους άλλους,
ο μόχθος όμως αυξάνει και γίνεται βαρύτερος,
σε επιβαρύνει με νέες μορφές ψυχικών συνεπειών αποτέλεσμα όλου αυτού του σκηνικού
απογοήτευση, λύπη, τάσεις φυφής και μια ουτοπική προσπάθεια να ανατρέψεις τα δεδομένα
η προσπάθεια αυτή αποδομεί σχέσεις που που έχτισες σε επαρκώς καλή βάση παρά τα προβλήματα
ο αγώνας είναι άνισος, ατέρμονος, αδυσώπητος, άγνωστος σε όποιον δεν έχει περάσει τέτοια,
ο οποίος μ αυτό που του δείχνεις απλά σε κατατάσσει σε μια από τις αρνητικές ομάδες που βλέπει ή έχει μάθει πως υπάρχουν,
ένας αγώνας αποφυγής στιγματισμού και αξιοπρεπούς επιβίωσης μέσα στην οποία επιζητείς κάτι που να σου ναι η ψυχική ικανοποίηση,
ότι πέτυχες έστω κάτι, ότι υπήρξες κάτι καλό παρά το κακό που σε λυσσομανούσε.
γράφεις κείμενα για ξέσπασμα για εσωτερική ηρεμία κι όχι για ν' αφήσεις γραπτό λόγο
διότι αυτοί που άφησαν γραπτό λόγο συνδύαζαν έμπνευση και καθαρή σκέψη..

Να ακουω ερωτικά τραγουδια του καλοκαιριού και να με πιάνει η καταθλιψη, διοτι ποτέ δεν εζησα αυτά που λένε τα τραγούδια.

Ειναι πολύ άσχημο πράγμα να μην μπορεις να αντιδρασεις όπως νιώθεις μέσα σου, να αφήσεις δηλαδή τον εαυτό σου ελεύθερο να νευριασει, να επιβληθεί, να φωνάξει, να βαλει τον αλλο στη θεση του. Ειναι πολύ άσχημο πραγμα αυτά να τα κανεις μέσα σου και να μην μπορείς να τα εξωτερίκευσεις. Διότι έτσι σε εμαθαν να αντιδρας απο παιδικής ηλικίας. Να αντιδρας ηπια και σπασμωδικα απλα για να περάσεις το μήνυμα. Οι γονεις μας περνάνε πολυ ασχημες μορφες αντιδρασης σαν κι αυτή διότι με αυτό τον τρόπο σκεφτονταν και αντιδρουσαν. Το αποτέλεσμα ειναι να υποφέρουμε ακόμα εμεις. Ειχαν τη ψευδαίσθηση οτι μας εκαναν καλα παιδιά και πιστευαν και τα μπραβο που άκουγαν απο τον καθένα. Μενει μέσα μας ο θυμός, τα νεύρα, η υπερένταση, δηλαδή η ζημια.

ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΓΕΛΟΙΟΣ εσυ που ανοιγεις το ενα μετα το αλλο ολα αυτα τα τρολοθεματα με τις μαλακιες που κατεβαζει το κεφαλι σου αντιγραφοντας (κακά), θεματα μελων απο εδω μεσα και αναγκαζεις τοσους καλοπροαιρετους ανθρωπους να σου απαντανε, ενω δεν τολμας να τους πεις το αληθινο σου προβλημα που σε εχει απομονωσει απο τους ανθρωπους...
πραγματικα , ελπιζω να ανοιξουν κι αλλοι τα ματια τους, αντι να απαντανε προθυμα στα κακοτεχνα και γελοια θεματα σου.

προσκαλω οσους τον καταλαβαινουν να σταματησουν να συμμετεχουν. αυτο θα κανω εγω.

Καλα ρε ρεμ τεχνολογια δεν εχεισ εχουν τεχνολογια που τα παιρνουν απο το κινητο σου να μη στα πολυλογω βλεπουν το παρελθον μασ

Εγω το ξερω δεν εχω τεχνολογια

Επισησ ενα ολοκληρο χωριο μου λεει οτι ειμαι ο πιο αχρηστοσ δε διαφωνω ειμαι αλλα ειναι στημενο στισ δουλειεσ με μαθαιναν μαλακιεσ στο τει αλλαζαν τισ ημερομηνιεσ των μαθηματων για να με βολευουν χωρισ εγω να το ξερω με παρακολουθουσαν απο τοτε που μπηκα και ειχαν πει αυτοσ θα παρει πτυχιο εγω δουλευα απο το 2000 μεχρι το 2009 συνολικα 3 χρονια κι απο το 2009 εωσ τωρα στα χωραφια το μυαλο που ειδατε ειναι 20 χρονια δουλεια συν καλη πληροφορηση εγω δεν αξιζω καντε με οτι θελετε

Δε με νοιάζει να μού πείτε για παιδικά τραύματα για σχέσεις με γονείς μεγάλωμα παιδιού τι πήγε λάθος και γιατί. Βαρέθηκα όλα αυτά.
Δε με νοιάζει η αιτία. Έχω βρει αιτίες και αιτίες. Και τι κατάφερα;
Με κούρασαν. Οκει είναι κάτι από αυτά. Και; Πόσο άλλο να ψάξω; Δεν έχει νόημα. Δε με νοιάζει το γιατί. Είναι κάτι που έγινε και αναπαράγεται συνεχώς. Θέλω να σταματήσει να αναπαράγεται.
Μπορεί κάποιος να μού πει πώς να σταματήσω να νιώθω ανεπιθύμητη από το άλλο φύλο χωρίς να εξετάσουμε τι πήγε στραβά χωρίς να μιλήσουμε για την προβληματική κοινωνία.
Θέλω απλά και μόνο να αλλάξω το συναίσθημα αυτό και τη σκέψη αυτή πάνω στην απόρριψη. Θέλω να προχωρήσω από αυτό το συναίσθημα/σκέψη και να απελευθερωθώ
Δε θέλω να βιώνω τα ίδια (μέσα μου). Δε φοβάμαι να ξαναγίνει ο,τι έγινε με άλλους.Φοβάμαι μήπως σκεφτώ τα ίδια, αντιδράσω ξανά ετσι, νιώσω τα ίδια μέσα μου,δώσω ίδιες ερμηνείες ,περάσω από ίδια μονοπάτια.
Όλα αυτά τα φοβάμαι όχι επειδή θα απωθησω άτομα. Αυτά θα φύγουν έτσι κι αλλιώς. Φοβάμαι ότι δε θα μπορέσω να τα βρω με τον εαυτό μου ποτέ. Όταν λέω ποτέ δεν το εννοώ. Κάποια στιγμή θα νιώθω καλύτερα στην απόρριψη. Αλλά πότε θα νιώσω 90% καλύτερα ώστε το 10% να είναι απλά ένα πικρό σφηνάκι που δε μού κάνει κακό και το προσπερνάω απλά; Αυτό είναι που με τρομάζει. Για τους άλλους; Κανένα πρόβλημα. Εκείνοι θα βρουν το δρόμο τους. Εγώ πότε θα νιώσω αλλιώς για μένα;
Και μη μού πει κανείς ότι θα νιώσω αλλιώς μόλις κάποιος με αποδεχτεί. Δε θέλω καν να περιμένω από κάποιον άλλον να αλλάξει τη δική μου πραγματικότητα. Θέλω να το κάνω μόνη μου.
Ακούω απόψεις όποιος έχει να πει κάτι.

Quote:

---

Originally Posted by kopela93

Μπορεί κάποιος να μού πει πώς να σταματήσω να νιώθω ανεπιθύμητη από το άλλο φύλο

---

Εύκολο!
Απλά σταμάτα να νιώθεις ανεπιθύμητη απο το άλλο φύλο!

Quote:

---

Originally Posted by kopela93

Δε θέλω να βιώνω τα ίδια (μέσα μου)

---

Μόνη σου το λες! Αυτό που βιώνεις, είναι "μέσα σου"!
Και όσο το "βιώνεις μέσα σου", το κάνεις πραγματικότητα!

Quote:

---

Originally Posted by kopela93

Δε με νοιάζει να μού πείτε για παιδικά τραύματα για σχέσεις με γονείς μεγάλωμα παιδιού τι πήγε λάθος και γιατί. Βαρέθηκα όλα αυτά.
Δε με νοιάζει η αιτία. Έχω βρει αιτίες και αιτίες. Και τι κατάφερα;
Με κούρασαν. Οκει είναι κάτι από αυτά. Και; Πόσο άλλο να ψάξω; Δεν έχει νόημα. Δε με νοιάζει το γιατί. Είναι κάτι που έγινε και αναπαράγεται συνεχώς. Θέλω να σταματήσει να αναπαράγεται.
Μπορεί κάποιος να μού πει πώς να σταματήσω να νιώθω ανεπιθύμητη από το άλλο φύλο χωρίς να εξετάσουμε τι πήγε στραβά χωρίς να μιλήσουμε για την προβληματική κοινωνία.
Θέλω απλά και μόνο να αλλάξω το συναίσθημα αυτό και τη σκέψη αυτή πάνω στην απόρριψη. Θέλω να προχωρήσω από αυτό το συναίσθημα/σκέψη και να απελευθερωθώ
Δε θέλω να βιώνω τα ίδια (μέσα μου). Δε φοβάμαι να ξαναγίνει ο,τι έγινε με άλλους.Φοβάμαι μήπως σκεφτώ τα ίδια, αντιδράσω ξανά ετσι, νιώσω τα ίδια μέσα μου,δώσω ίδιες ερμηνείες ,περάσω από ίδια μονοπάτια.
Όλα αυτά τα φοβάμαι όχι επειδή θα απωθησω άτομα. Αυτά θα φύγουν έτσι κι αλλιώς. Φοβάμαι ότι δε θα μπορέσω να τα βρω με τον εαυτό μου ποτέ. Όταν λέω ποτέ δεν το εννοώ. Κάποια στιγμή θα νιώθω καλύτερα στην απόρριψη. Αλλά πότε θα νιώσω 90% καλύτερα ώστε το 10% να είναι απλά ένα πικρό σφηνάκι που δε μού κάνει κακό και το προσπερνάω απλά; Αυτό είναι που με τρομάζει. Για τους άλλους; Κανένα πρόβλημα. Εκείνοι θα βρουν το δρόμο τους. Εγώ πότε θα νιώσω αλλιώς για μένα;
Και μη μού πει κανείς ότι θα νιώσω αλλιώς μόλις κάποιος με αποδεχτεί. Δε θέλω καν να περιμένω από κάποιον άλλον να αλλάξει τη δική μου πραγματικότητα. Θέλω να το κάνω μόνη μου.
Ακούω απόψεις όποιος έχει να πει κάτι.

---

δεν ξερω ποια ειναι "τα ιδια" σε σκεψεις και αντιδρασεις, αλλα γενικα μιλωντας, εγω τα παρακατω βλεπω:

1. με το να μην ασχολεισαι με οσους δεν τους αρεσεις. με τα λιγα που ξερουμε για σενα, εγω εχω δει ΥΠΕΡΕΝΑΣΧΟΛΗΣΗ σου με ατομο που ξερεις εδω και πολυ πολυ καιρο οτι δεν σε γουσταρει. οσο κολλας σε ανδρες που ξερεις ηδη οτι δεν γουσταρουν, τοσο θα γκρεμιζεις την αυτοπεποιθηση σου και θα αποκτας πληγες. με την πρωτη ξυνιλα, ΦΥΓΕ. μην καθεσαι να το κοσκινιζεις. και χειροτερο προβλημα αποκτας, και τον χρονο σου χανεις.

2. με αυτοβελτιωση. ο καθενας ξερει που υστερει και τι ελλειψεις εχει (απο ενα σημειο και περα). κανε ο,τι περναει απο το χερι σου (και την επιθυμια σου) να βελτιωσεις ο,τι βελτιωνεται, ειτε αφορα την εικονα σου, ειτε την διαθεση σου, τις γνωσεις σου, οτιδηποτε κι αν θεωρεις οτι πρεπει να βελτιωθει.

3. βρες τομεις ασχετους με τους ανδρες για να αντλησεις αυτοπεποιθηση και ικανοποιηση για τον εαυτο σου (δουλεια, μορφωση, ασχολιες, ανθρωπινες σχεσεις).

4. λιγο πιο πολυ στ @@ σου ο,τι σε χαλαει...

αααυτααα

Σκέφτομαι ότι η FIBA υποκλίνεται στον Greek Freak και θεωρεί ότι ο Γιάνναρος είναι Έλληνας Θεός.

https://www.instagram.com/p/CiLNrCgDBnb/

Εγκεφαλικό τα βλαχοβαλκάνια φασισταριά χαχα.. Γουστάρω.

Quote:

---

. Εύκολο!
Απλά σταμάτα να νιώθεις ανεπιθύμητη απο το άλλο φύλο!

---

Αν ήταν εύκολο θα το έκανα.

Quote:

---

Μόνη σου το λες! Αυτό που βιώνεις, είναι "μέσα σου"!
Και όσο το "βιώνεις μέσα σου", το κάνεις πραγματικότητα!

---

Ναι το ξέρω αυτό. Το θέμα είναι να μην το βιώνω να βρω έναν τρόπο να φύγει αυτό.

Quote:

---

Originally Posted by kopela93

Αν ήταν εύκολο θα το έκανα.



Ναι το ξέρω αυτό. Το θέμα είναι να μην το βιώνω να βρω έναν τρόπο να φύγει αυτό.

---

Αν δεν μπορείς να αλλάξεις αυτό που νιώθεις, άλλαξε τη συμπεριφορά σου.
Σκέψου το σαν μια ταινία, που έχεις προαποφασίσει το ρόλο σου.
Όταν συμπεριφέρεσαι σαν "μη επιθυμητή" προκαλείς την αντίστοιχη αντίδραση του άλλου.
Προσποιήσου πως είσαι επιθυμητή, και θα δεις πως και ο άλλος θα αλλάξει "ρόλο".
Υπάρχει και το ενδεχόμενο κάποιος όντως να μη σε "επιθυμεί"..
αλλά αν ισχύει αυτό, το πιθανότερο είναι να σταματήσει να σου μιλάει.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

δεν ξερω ποια ειναι "τα ιδια" σε σκεψεις και αντιδρασεις, αλλα γενικα μιλωντας, εγω τα παρακατω βλεπω:

1. με το να μην ασχολεισαι με οσους δεν τους αρεσεις. με τα λιγα που ξερουμε για σενα, εγω εχω δει ΥΠΕΡΕΝΑΣΧΟΛΗΣΗ σου με ατομο που ξερεις εδω και πολυ πολυ καιρο οτι δεν σε γουσταρει. οσο κολλας σε ανδρες που ξερεις ηδη οτι δεν γουσταρουν, τοσο θα γκρεμιζεις την αυτοπεποιθηση σου και θα αποκτας πληγες. με την πρωτη ξυνιλα, ΦΥΓΕ. μην καθεσαι να το κοσκινιζεις. και χειροτερο προβλημα αποκτας, και τον χρονο σου χανεις.

2. με αυτοβελτιωση. ο καθενας ξερει που υστερει και τι ελλειψεις εχει (απο ενα σημειο και περα). κανε ο,τι περναει απο το χερι σου (και την επιθυμια σου) να βελτιωσεις ο,τι βελτιωνεται, ειτε αφορα την εικονα σου, ειτε την διαθεση σου, τις γνωσεις σου, οτιδηποτε κι αν θεωρεις οτι πρεπει να βελτιωθει.

3. βρες τομεις ασχετους με τους ανδρες για να αντλησεις αυτοπεποιθηση και ικανοποιηση για τον εαυτο σου (δουλεια, μορφωση, ασχολιες, ανθρωπινες σχεσεις).

4. λιγο πιο πολυ στ @@ σου ο,τι σε χαλαει...

αααυτααα

---

1.Δεν μπορώ να το αποδεχτώ. Προσπαθώ να φτιάξω τη ζωή μου να βρω χρήσιμα πράγματα να κάνω. Γράφτηκα γυμναστήριο και πήγα σε μια συνέντευξη για δουλειά και θα πάω για δοκιμαστικό. Ίσως με πάρουν. Έτσι θα δουλεύω και θα γυμνάζομαι θα βελτιωθώ σε δύο τομείς με αυτά τα δύο πράγματα. Από κει και πέρα ποιος μού εγγυάται ότι δε θα ασχολούμαι πάλι; Σίγουρα δε θα ασχολούμαι τόσο πολύ, αλλά αν δεν το λύσω, πάλι θα με ενοχλεί θα βγαίνει πάλι στην επιφάνεια. Δεν ξέρω αν το κάνω από αντίδραση με το ζόρι δηλαδή να θέλω να με αποδεχτούν όπως είμαι. Σίγουρα δεν είμαι σωστή για όλους ούτε αρεστή. Αλλά πέρα από αυτό. Δεν είναι ότι δε θέλω να βελτιωθώ. Δε νομίζω όμως ότι δεν είμαι αποδεχτή από κανέναν. Σίγουρα κάποιοι θα με αποδέχονται. Αλλά εγώ δεν εστιάζω εκεί.
Δεν είναι δηλαδή ότι δε θέλω να γίνω καλύτερη ούτε ότι δε θέλω να δω τα "λάθη" μου. Μπορώ να τα παραδεχτώ και να τα αναγνωρίσω και να τα αλλάξω. Εμφάνιση; Σπουδές; Λεφτά; Να τα κάνω όλα δεν έχω κανένα πρόβλημα. Μετά τι; Ο,τι και να κάνεις θα σε απορρίπτουν. Αυτό δεν μπορώ να αποδεχτώ. Μια γενική αλήθεια. νομίζω ότι ένα κομμάτι μέσα μου αντιδρά ακόμη στον τρόπο που λειτουργούν τα πράγματα στη ζωή. Νομίζω ότι απλά δε συμφωνώ με το ότι κάποιοι δε θα με αποδεχτούν ποτέ και δεν ξέρω γιατί να με νοιάζει τόσο πολύ. Δε θα έπρεπε να με στεναχωρεί τόσο. Ειλικρινά αν έπρεπε να διαλέξω θα προτιμούσα να μην είχα κανέναν άνθρωπο να με αποδεχτεί αρκεί να μην ένιωθα έτσι. Θέλω τόσο να διώξω αυτόν τον καημό από πάνω μου που προτιμάω οτιδήποτε άλλο να στερηθώ που άλλοι πχ μπορεί να έχουν και να είναι φυσιολογικό να έχουν. Προσπαθώ να διευκρινίσω με αυτόν τον παραλληλισμό πόσο σημαντικό είναι για μένα να μην νιώθω έτσι. Βαρέθηκα.

2. Δε νιώθω ότι έκανα κάποιο φοβερό λάθος. Σίγουρα έχω κάνει λάθη και ξέρω πάνω κάτω ποια είναι αυτά. Πρόβλημα συμπεριφοράς πιστεύω ότι έχω. Δε νομίζω ότι φταίει κάτι άλλο πάνω μου.

3. Αυτό θα κάνω όπως είπα και πάνω. Και θα βρω κι άλλα ενδιαφέροντα πράγματα να κάνω στη συνέχεια. Πολύ σύντομα. Δε θα το καθυστερήσω.

4. Δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Είναι σαν εθισμός.

Quote:

---

Originally Posted by Cmos

Αν δεν μπορείς να αλλάξεις αυτό που νιώθεις, άλλαξε τη συμπεριφορά σου.
Σκέψου το σαν μια ταινία, που έχεις προαποφασίσει το ρόλο σου.
Όταν συμπεριφέρεσαι σαν "μη επιθυμητή" προκαλείς την αντίστοιχη αντίδραση του άλλου.
Προσποιήσου πως είσαι επιθυμητή, και θα δεις πως και ο άλλος θα αλλάξει "ρόλο".
Υπάρχει και το ενδεχόμενο κάποιος όντως να μη σε "επιθυμεί"..
αλλά αν ισχύει αυτό, το πιθανότερο είναι να σταματήσει να σου μιλάει.

---

Αυτό δεν νομίζω ότι μπορώ να το κάνω αλλά ίσως το δοκιμάσω.
Δε μού έχει τύχει ως τώρα να σταματάει κάποιος να μού μιλάει, αλλά δεν είναι εκεί το θέμα.

kopela93 δε γινεται να μας αποδεχονται ολοι,οπως ουτε εμεις αποδεχομαστε ολους τους αλλους.Αυτο δεν ειναι υγειες.Αυτο μας κανει και ξεχωριστους.Ειδικα οταν μιλας για ειλικρηνη και καθολικη αποδοχη.Αν κολλησεις σε 1-2 συγκεκριμμενες περιπτωσεις και εισαι συνεχεια με ενα "γιατι" γινεται εμμονη.
Θα ξεκολλησεις απο κει να εισαι σιγουρη,αφου εισαι δρατηρια και αποκτας καινουριες παραστασεις.Μπορει να παρει καιρο και να ειναι σαν αγκαθι μεσα σου αυτη η απογοητευση.Αν εχεις φιλους διπλα σου,που σε δεχονται το κανει πολυ πιο ευκολο.
Τωρα το συναισθημα μπορει να ειναι πολυ βαρυ,αλλα πρεπει να σκεφτεις οτι στην ουσια δεν ταιριαζες με τα συγκεκριμμενα ατομα και να πα να γαμηθουν.
Μην κανεις το λαθος και επιστρεψεις,στις ιδιες καταστασεις ,θα σε πληγωσουν πολυ περισσοτερο το λεω εκ πειρας.

Quote:

---

Originally Posted by sumac

kopela93 δε γινεται να μας αποδεχονται ολοι,οπως ουτε εμεις αποδεχομαστε ολους τους αλλους.Αυτο δεν ειναι υγειες.Αυτο μας κανει και ξεχωριστους.Ειδικα οταν μιλας για ειλικρηνη και καθολικη αποδοχη.Αν κολλησεις σε 1-2 συγκεκριμμενες περιπτωσεις και εισαι συνεχεια με ενα "γιατι" γινεται εμμονη.
Θα ξεκολλησεις απο κει να εισαι σιγουρη,αφου εισαι δρατηρια και αποκτας καινουριες παραστασεις.Μπορει να παρει καιρο και να ειναι σαν αγκαθι μεσα σου αυτη η απογοητευση.Αν εχεις φιλους διπλα σου,που σε δεχονται το κανει πολυ πιο ευκολο.
Τωρα το συναισθημα μπορει να ειναι πολυ βαρυ,αλλα πρεπει να σκεφτεις οτι στην ουσια δεν ταιριαζες με τα συγκεκριμμενα ατομα και να πα να γαμηθουν.
Μην κανεις το λαθος και επιστρεψεις,στις ιδιες καταστασεις ,θα σε πληγωσουν πολυ περισσοτερο το λεω εκ πειρας.

---

Θεωρητικά το ξέρω ότι δε μάς αποδέχονται όλοι. Πρακτικά δεν μπορώ ή δεν ξέρω ξέρω πως να το δεχτώ και δεν καταλαβαίνω γιατί μου είναι τόσο δύσκολο.
Το ξέρω ότι δεν ταιριάζω με μερικά άτομα και να πα να γαμηθουν. Αλλά και πάλι. Ειδικά όταν με απορρίπτουν άτομα που δε μού ταιριάζουν αλλά για κάποιο λόγο εγώ βρήκα κάτι σε αυτά, εμένα αυτό με καταστρέφει. Θα μείνω σε αυτό που είπες ..ότι θα το ξεπεράσω αργά ή γρήγορα επειδή προσπαθώ να ασχοληθώ με άλλα πράγματα. Εσένα σου έχει τύχει κάτι παρόμοιο; Και αν ναι,το ξεπέρασες τελικά;

Άμα σε πάρουν για αδύναμο, χωρίς διασυνδέσεις και πλάτες, άμα τους βγάζεις χαμηλή αυτοπεποίθηση και δεν ξέρεις και τον τρόπο να τους παραπλανάς έξυπνα, μπα να εισαι ο μεγάλος επιστήμονας, θα σε έχουν γις τις αγγαρείες. Θα αρρωστήσουν τα νεύρα σου, θα σε πιάσει μελαγχολία, θα έχεις απωθημένα, κι απλά θα ξεσπάς σπασμωδικά και χωρίς αποτέλεσμα λόγω του χαρακτήρα σου, κι έπειτα θα φοβάσαι να φύγεις να πας αλλού διότι ξέρεις ότι θα συναντήσεις ξανά την ίδια συμπεριφορά.

Δε θέλω να παραπλανήσω κανέναν. Δεν το βλέπω σαν παιχνίδι ούτε τακτική. Δε θα παίξω το παιχνίδι της διεκδίκησης ακόμη κι αν χρειαστεί να πληρώσω το μεγαλύτερο τίμημα.

Quote:

---

Originally Posted by kopela93

Θεωρητικά το ξέρω ότι δε μάς αποδέχονται όλοι. Πρακτικά δεν μπορώ ή δεν ξέρω ξέρω πως να το δεχτώ και δεν καταλαβαίνω γιατί μου είναι τόσο δύσκολο.
Το ξέρω ότι δεν ταιριάζω με μερικά άτομα και να πα να γαμηθουν. Αλλά και πάλι. Ειδικά όταν με απορρίπτουν άτομα που δε μού ταιριάζουν αλλά για κάποιο λόγο εγώ βρήκα κάτι σε αυτά, εμένα αυτό με καταστρέφει. Θα μείνω σε αυτό που είπες ..ότι θα το ξεπεράσω αργά ή γρήγορα επειδή προσπαθώ να ασχοληθώ με άλλα πράγματα. Εσένα σου έχει τύχει κάτι παρόμοιο; Και αν ναι,το ξεπέρασες τελικά;

---

Εννοειται μου εχει τυχει και πολλες φορες.Και ειναι και για μενα πολυ δυσκολο κομματι.Αλλα μεγαλη σημασια παιζει και το περιβαλλον.Δηλαδη ειναι πολυ διαφορετικο να εχεις υποστηρικτικο περιβαλλον οταν πεσεις στα σκατα και διαφορετικο να μενεις μονος σου μεσα σ αυτα και οι δηθεν φιλοι να το παιζουν υποστηρικτικοι οποτε τους βολευει(απο τα τηλεφωνα) και απο πισω κουτομπολιο και δημοσιες σχεσεις μ'αυτους που σε πληγωσαν.
Εγω ημουν πολυ ξεκαθαρος με τους ανθρωπους στο ποιος ειμαι απο παντα.Οι αλλοι δεν ηταν.Αρνουμαι πλεον να μπω στο χρηματιστηριο φιλιας ,που οταν πεφτεις σε πουλανε.Και νιωθω μεγαλο θυμο.Αν βρεθουν στο δρομο μου,θα φροντισω να το διαπιστωσουν!Γενικα δεν το εχω διαχειριστει και πολυ καλα!!!

Στην περιπτωση σου ομως,αν υπαρχει αυτο το υποστηρικτικο περιβαλλον τα πραγματα θα ειναι πολυ πιο ευκολα και να εισαι σιγουρη οτι θα το ξεπαρασεις,οσο βαρυ και να το νιωθεις τωρα.Χτισε την αυτοπεποιθηση σου και να εισαι ξεκαθαρη και αληθινη με τους αλλους και πας για τα πολυ καλυτερα!

Quote:

---

Originally Posted by sumac

Εννοειται μου εχει τυχει και πολλες φορες.Και ειναι και για μενα πολυ δυσκολο κομματι.Αλλα μεγαλη σημασια παιζει και το περιβαλλον.Δηλαδη ειναι πολυ διαφορετικο να εχεις υποστηρικτικο περιβαλλον οταν πεσεις στα σκατα και διαφορετικο να μενεις μονος σου μεσα σ αυτα και οι δηθεν φιλοι να το παιζουν υποστηρικτικοι οποτε τους βολευει(απο τα τηλεφωνα) και απο πισω κουτομπολιο και δημοσιες σχεσεις μ'αυτους που σε πληγωσαν.
Εγω ημουν πολυ ξεκαθαρος με τους ανθρωπους στο ποιος ειμαι απο παντα.Οι αλλοι δεν ηταν.Αρνουμαι πλεον να μπω στο χρηματιστηριο φιλιας ,που οταν πεφτεις σε πουλανε.Και νιωθω μεγαλο θυμο.Αν βρεθουν στο δρομο μου,θα φροντισω να το διαπιστωσουν!Γενικα δεν το εχω διαχειριστει και πολυ καλα!!!

Στην περιπτωση σου ομως,αν υπαρχει αυτο το υποστηρικτικο περιβαλλον τα πραγματα θα ειναι πολυ πιο ευκολα και να εισαι σιγουρη οτι θα το ξεπαρασεις,οσο βαρυ και να το νιωθεις τωρα.Χτισε την αυτοπεποιθηση σου και να εισαι ξεκαθαρη και αληθινη με τους αλλους και πας για τα πολυ καλυτερα!

---

Έχω υποστηρικτικά άτομα φίλους. Αλλά ο καθένας ερμηνεύει τα πράγματα αλλιώς. Αν πω σε ένα φίλο τον πόνο μου θα το ερμηνεύσει όπως θέλει. Δε θα μπει ακριβώς στα παπούτσια μου. Είναι δική μου ευθύνη τι θα κάνω. Θα πει ο καθένας τη γνώμη του. Το θέμα είναι είμαι έτοιμη να δω την αλήθεια; Και δεύτερον είμαι έτοιμη να αλλάξω;
Όλα αυτά δεν μπορούν να τα κάνουν οι φίλοι.
Προσωπικά εγώ έψαξα πολύ να βρω κομπλέ άτομα. Και αφιέρωσα πολύ χρόνο από τη ζωή μου για να διατηρήσω αυτές τις σχέσεις. Οπότε είναι στο χέρι σου αν θες κάτι αντίστοιχο. Αλλά αυτό δε σού λύνει τα προβλήματα. Είμαι ζωντανό παράδειγμα..

Quote:

---

Originally Posted by kopela93

Έχω υποστηρικτικά άτομα φίλους. Αλλά ο καθένας ερμηνεύει τα πράγματα αλλιώς. Αν πω σε ένα φίλο τον πόνο μου θα το ερμηνεύσει όπως θέλει. Δε θα μπει ακριβώς στα παπούτσια μου. Είναι δική μου ευθύνη τι θα κάνω. Θα πει ο καθένας τη γνώμη του. Το θέμα είναι είμαι έτοιμη να δω την αλήθεια; Και δεύτερον είμαι έτοιμη να αλλάξω;
Όλα αυτά δεν μπορούν να τα κάνουν οι φίλοι.
Προσωπικά εγώ έψαξα πολύ να βρω κομπλέ άτομα. Και αφιέρωσα πολύ χρόνο από τη ζωή μου για να διατηρήσω αυτές τις σχέσεις. Οπότε είναι στο χέρι σου αν θες κάτι αντίστοιχο. Αλλά αυτό δε σού λύνει τα προβλήματα. Είμαι ζωντανό παράδειγμα..

---

Συμφωνω οι φιλοι θα σου πουν την αποψη τους,με βαση οσα ξερουν απο σενα και με γνωμονα το καλο σου.Δεν θα σου λυσουν το προβλημα,αλλα θα ειναι εκει για να σ ακουσουν,να μιλησετε,να βγειτε καμια βολτα,να χαλρωσετε,να γελασετε να ξεχαστειτε οσο γινεται απο τα προβληματα.Το οτι αυτοι οι ανθρωποι σε αποδεχονται,σε επιζητουν και επιδιωκουν να ειναι διπλα σου,σου δινει αυτοματως μια αυτοπεποιθηση(και ας μη το καταλαβαινεις) η οποια ειναι πολυ χρησιμη για τη λυση προβληματος σου.

Οσο για μενα ειμαι αρκετο καιρο σε αυτο το λουκι,χωρις ουσιαστικη επικοινωνια και εχω βαλτωσει τελειως.Αυτα που μπορει να με κανουν να νιωσω καλυτερα, λιγο πολυ τα κανω ,αλλα ειναι κατανταει πολυ κουραστικο και ψυχοφθορο να εισαι μονο με την παρτη σου για τοσο μεγαλο διαστημα και δεδομενου του ασχημου παρελθοντος πιο πολυ νευριαζω και απελπιζομαι παρα ξεχνιεμαι

Quote:

---

Originally Posted by sumac

Συμφωνω οι φιλοι θα σου πουν την αποψη τους,με βαση οσα ξερουν απο σενα και με γνωμονα το καλο σου.Δεν θα σου λυσουν το προβλημα,αλλα θα ειναι εκει για να σ ακουσουν,να μιλησετε,να βγειτε καμια βολτα,να χαλρωσετε,να γελασετε να ξεχαστειτε οσο γινεται απο τα προβληματα.Το οτι αυτοι οι ανθρωποι σε αποδεχονται,σε επιζητουν και επιδιωκουν να ειναι διπλα σου,σου δινει αυτοματως μια αυτοπεποιθηση(και ας μη το καταλαβαινεις) η οποια ειναι πολυ χρησιμη για τη λυση προβληματος σου.

Οσο για μενα ειμαι αρκετο καιρο σε αυτο το λουκι,χωρις ουσιαστικη επικοινωνια και εχω βαλτωσει τελειως.Αυτα που μπορει να με κανουν να νιωσω καλυτερα, λιγο πολυ τα κανω ,αλλα ειναι κατανταει πολυ κουραστικο και ψυχοφθορο να εισαι μονο με την παρτη σου για τοσο μεγαλο διαστημα και δεδομενου του ασχημου παρελθοντος πιο πολυ νευριαζω και απελπιζομαι παρα ξεχνιεμαι

---

Έψαξες κάπου να βρεις άλλες παρέες για να βγεις από αυτό ηυαπλα δε θες και θα πορευτείς έτσι τελικά;

Quote:

---

Originally Posted by kopela93

Έψαξες κάπου να βρεις άλλες παρέες για να βγεις από αυτό ηυαπλα δε θες και θα πορευτείς έτσι τελικά;

---

Δεν ειναι οτι δε θελω και σιγουρα το να πορευτω ετσι θα με κανει πολυ χειροτερα.Απο την αλλη,που να ψαξω?Εκανα καποιες κινησεις απελπισιας πανω στις φρικες μου,που δεν ειναι και το στυλ μου και δεν εκατσε.

Quote:

---

Originally Posted by sumac

Δεν ειναι οτι δε θελω και σιγουρα το να πορευτω ετσι θα με κανει πολυ χειροτερα.Απο την αλλη,που να ψαξω?Εκανα καποιες κινησεις απελπισιας πανω στις φρικες μου,που δεν ειναι και το στυλ μου και δεν εκατσε.

---

Ε δεν είναι και πολύ εύκολο στις μέρες μας να βρεις άτομα για παρέα ή για το οτιδήποτε. Όλοι κλείνονται στο καβούκι τους και το τελευταίο που τούς νοιάζει είναι η συναναστροφή.

Εμενα παντωσ οι φιλοι κ γκομενεσ μου φαγανε υποψηφιεσ οχι σχεση και λεφτα μαλλον απο το να εχεισ μια παρεα που δε σε υπολογιζει καλυτερα να μην εχεισ εγω ειμαι σολο εδω κι 7 χρονια παω σε μια καφετερια πινω καφε κι αυτο ειναι ολο δεν μπορω να στο εξηγησω αλλα ετσι ειναι καλυτερα γτ δεν μου κανει καλο αλλα δεν μου κανει κ κακο οποτε ειναι στο χερι μου να την παλεψω τωρα εσυ εισαι κοριτσι παιζουν καποια θεματα αυτοαποδοχησ θα σ δωσω μια συμβουλη για ενα παιδι μπορει να εισαι μη ελκυστικη για ενα αγορι επισησ αλλα για εναν αντρα που σε βλεπει ολοκληρη σωμα στυλ εμφανιση ψυχολογια κλπ να πει καλα λογια τωρα γαμοι κι αηδιεσ να ξερεισ παντρευεσαι ολο το σοι τ αλουνου κ τα παιδια κανουν μαλακιεσ αραδα γτ εμεισ οι μεγαλοι δεν αξιζουμε κ μενουν τα λεφτα που αξιζουν ολο αυτο ειναι ενα ποδηλατο που ειναι στο χερι σου πωσ θα το πασ το παν ειναι να ισσοροπησεισ μεσα σε ολα αυτα
Αυτα απο το μετωπο

Quote:

---

Originally Posted by elis

θα σ δωσω μια συμβουλη για ενα παιδι μπορει να εισαι μη ελκυστικη για ενα αγορι επισησ αλλα για εναν αντρα που σε βλεπει ολοκληρη σωμα στυλ εμφανιση ψυχολογια κλπ να πει καλα λογια τωρα γαμοι κι αηδιεσ να ξερεισ παντρευεσαι ολο το σοι τ αλουνου κ τα παιδια κανουν μαλακιεσ αραδα γτ εμεισ οι μεγαλοι δεν αξιζουμε κ μενουν τα λεφτα που αξιζουν ολο αυτο ειναι ενα ποδηλατο που ειναι στο χερι σου πωσ θα το πασ το παν ειναι να ισσοροπησεισ μεσ

---

Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι.