_μισος _μισευω_φευγω μακρυα_ αυτο θες? η κατι μου λεει πως θα ηθελες κατι αλλο.... _να_εισαι_κοντα_
Printable View
_μισος _μισευω_φευγω μακρυα_ αυτο θες? η κατι μου λεει πως θα ηθελες κατι αλλο.... _να_εισαι_κοντα_
http://www.youtube.com/watch?v=7vFaoA7t2RE
Σα σκέψη. Έρχεται τελευταία συχνά πυκνά. Προβλεψιμότητες σε β' ενικό..
..........................
σκεφτομαι οτι μετραει περισσοτερο το "φαινεσθαι" απο το "ειμαι". αν κι ολοι πλεον "ειμαστε", τι κριμα που εγω δε θα μπορεσω ποτε να δω θετικα και το"φαινεσθαι" για να μετρησω πιο πολυ...
τι εισαι? Και τι φαινεσαι?
πιο σωστο θα ηταν να γραψω "νιωθω" γιατι δε μπορουμε να πουμε οτι "ειμαστε" το ιδιο καθε ωρα και στιγμη. εχει να κανει με τα της εικονας απλα, ενω πχ καποιος μπορει να εχει αυτοπεποιθηση και να πιστευει στον εαυτο του τοσο ωστε να νιωθει θεος, εξωτερικα δυστυχως ολοι "φαινομαστε" απλα ανθρωποι. κι αυτη τη γαμημενη ανθρωπινη αδυναμια οταν μισεις το ανθρωπινο ειδος, δυσκολα τη δεχεσαι.
σκεφτομαι οτι "βαφτιζω" λαθος καποια πραγματα..
σκεφτομαι ,την αλμυρα της θαλασσας πανω στο σωμα μου, μετα μια μεταμεσονυκτια βουτια να ξαποσταινω
και να κοιτω το ξαστερο ουρανο , παραδομενη μεσα στην αγκαλια της αιωρας μου !!
σκεφτομαι φιλακια
Σκεφτομαι, τι διαολο εγινε, καθε νυχτα ημασταν εξω και τωρα ο καθενας σπιτι του.
Σκέφτομαι αυτό που μόλις διάβασα.
Σκέφτομαι ότι ίσως και τότε, έξω, να ήμασταν και πάλι ο καθένας σπίτι του.
Σκέφτομαι ότι άλλο το μαζί κι ας είναι όπου.
Μία από τα ίδια κι εδώ. Στροφή προς τα μέσα.
Κάτι αποτυπώνει το νέο ρεύμα, ίσως όχι μονάχα σε ατομικό επίπεδο αλλά και σε κοινωνικό.
Και μπορεί και να κυοφορείται το έξω παράλληλα, ίσως το έξω όλων να είναι πιο εκκωφαντικό όταν συμβεί
μετά από ένα γύρισμα στο μέσα.
Επιθυμώ το μαζί, αλλά δεν το επιδιώκω αυτή την εποχή.
Το νοσταλγώ, το σκέφτομαι, αλλά δεν κάνω τις κινήσεις που θα το φέρουν προς τα μένα.
Θα δείξει.
Σκεφτομαι οτι.. ποτε δε μπορουμε να γυρισουμε σε οτι ημασταν, εστω κι αν το θελουμε.
Σκεφτομαι οτι ο χρονος περναει πολυ γρηγορα, οτι αυτα που σκεφτομαι ειναι απλα στιγμες που χανονται.
σκεφτομαι οτι ημουν υπερβολικα μπροστα για την εποχη μου κι αυτο το κοσμο γενικοτερα.
σκεφτομαι οτι τελικα ισως ειμαι πιο ασχημα απ'οτι νομιζα. βρισκω πως φαινεται μονιμως και στη μαπα μου ολη η καταθλιψη. δεν υπαρχει σωτηρια απλα, εχω γινει ενας ζωντανος νεκρος χωρις καμια απολυτως στηριξη, μονο αχρηστα ατομα που χανουν το χρονο μου συνεχεια. ΓΑΜΩ ΤΙΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΑΝΑΠΗΡΕΣ , αυτες ευθυνονται γι'αυοτ το χαλι. εχω θολωσει κι αυτη τη στιγμη θα κομματιαζα την οποιαδηποτε πεσει στα χερια μου
Σκέφτομαι ότι έχω διανύσει αρκετό δρόμο αλλά έχω κουραστεί πάρα πολύ από τη δύσβατη διαδρομή...
...ίσως να πρέπει να ξαποστάσω λίγο στην άκρη και βλέπουμε...
Σκεφτομαι οτι δεν υπαρχει αρκετος χρονος στο 24 ωρο...
Σκέφτομαι ότι μια ματαιότητα μέσα μου γιγαντώνεται. Θα ήθελα να ήμουν άνεργος, να είχα πάλι αγωνία για κάτι, να ξαναβρώ τους φίλους μου και την οικογένεια μου. Να αλλάξω περιβάλλον, να βγω από τη φυλακή αλλά δε μπορώ. Σκέφτομαι ακριβώς τη διαδρομή εκεί που άρχισε ο εκτροχιασμός, ξέρω τη μέρα, ξέρω την ώρα και ξέρω το χρώμα του ουρανού. Η αλαζονοία είναι αμάρτημα και τιμωρήται σ' αυτή τη ζωή. Ο δρόμος προς τη κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις. Θέλω ένα κίνδυνο ξανά για να νοιώσω ζωντανός. Ή κάτι ευχάριστο. Θέλω να κλειστώ σ' ένα άσυλο! Θέλω να φύγω μ'όσα λεφτά έχω στη τράπεζα να πουλήσω τα πάντα και να φύγω.
Σκεφτομαι τι μπορω να κανω για μια κοπελιτσα που ξερω και που αρνειται να παει σε ψυχολογο ενω εχει αυτοκτονικες τασεις, ειναι πολυ επιθετικη, ακραια, πινει, χτυπαει τους φιλους της και την οικογενεια της, της φταινε ολοι και ενω μεχρι ενος σημειου εχει τα δικια της, τωρα εχει ξεφυγει και πλαθει σεναρια που δεν ισχυουν εναντιον των αλλων καθως επισης ξεχναει πραγματα που ειναι εναντιον της. Εξτριμ προσωπικοτητα, υπερβολικα ευθραυστη, παλινδρομει στην παιδκη της ηλικια και ακροβατει αναμεσα σε χαρα και θλιψη, δεν ξερω αν θα την χαρακτηριζε μανιοκαταθλιπτικη ενας γιατρος, αλλα κατι πρεπει να κανω!!!!!!!!
Σκέφτομαι πόσο φοβάμαι τον τελευταίο καιρό. Λες και η ψυχοθεραπεία μου έχει ανοίξει ένα πηγάδι φόβων. Από ποιο λήθαργο ξυπνάνε όλ΄αυτά? Νιώθω αγωνία, νιώθω τύψεις, νιώθω πόνο, νιώθω ένα σκατά κουβάρι τελειωμένο. Κι όμως, χαίρομαι για όλ΄αυτά που περνάω. Θέλω να τα περάσω. Σκέφτομαι πόσα πέρασα που δεν ήθελα να τα περάσω. Κι είναι τόσο ειρωνικό... Πώς για να ξεπεράσω πρέπει ΠΑΛΙ να περάσω από πόνο. Γαμώ την κοινωνία μου. Ένα κορμί κι ένα μυαλό έχω, και τα έχω σαπίσει στο πέρασμα και ξεπέρασμα. Κι όχι μόνο το δικό μου αλλά και όσων αγαπώ και θέλω να προστατέψω. Των παιδιών μου. Των αδερφών μου. Του συντρόφου μου. Των ανηψιών μου. Βαρέθηκα να είμαι ηρωίδα ιάμβου. Θέλω να μην αντέχω, θέλω να μην αισθάνομαι την ανάγκη να αντέχω και αυτό να μη με πανικοβάλλει πια. Θέλω να σταματήσω να σέρνω το παρελθόν μου στο παρόν μου, το θέλω καθαρό, δε θέλω να μου βάζουν στον καμβά μου τις ξένες τους μπογιές που δεν τις έχω επιλέξει. Θέλω να ζωγραφίζω με δικά μου χρώματα. Θέλω να είμαι το παιδί που έχασα στην πορεία μου για επιβίωση. Θέλω να αγαπώ δίχως φόβο. Θέλω να ανοίγω την αγκαλιά μου και να χωράει μέσα της τον κόσμο.
Κάποιες μέρες με ξυπνάνε τα πρόσωπά σας, οι πόνοι σας, τα λόγια όλων, οι σιωπές και οι ήχοι σας. Κάποιες φορές νιώθω να πονάω πάνω από την αντοχή μου. Και η αντοχή μου στον πόνο είναι μεγάλη. The pain threshold is high. Γι αυτό ξεχνώ να με φροντίζω. Γι αυτό δε θέλω να πεινάς εσύ, γι αυτό δε θέλω να πονάς εσύ, γιατί εγώ πόνεσα τόσο. Και δεν είμαι παρά μία κουκίδα σε έναν ωκεανό καημών που στενάζουν, νοσταλγιών που ζητάνε να τις δεις, παραπόνων που στέκονται κοιτώντας αλλού μέχρι να πας εσύ κοντά και να σκύψεις πάνω από το στοματάκι τους. Είμαστε πολλοί σ' αυτή τη βάρκα φίλε. Πιάνω το κουπί μου, πιάσε το δικό σου. Μαζί δε θα τσακιστούμε στα βράχια. Βοήθα με να βγούμε κάπου αλλού.
Το έγραψα σε post-it. Κίτρινο. Το κόλλησα προσωρινά στο αριστερό ηχείο. Κόλλησε μόνο του και κάπου αλλού, υποδόρια.Quote:
Originally Posted by RainAndWind
Σκέφτομαι πόσο εύκολη λύση είναι να ζητάει κάποιος από ένα φίλο του να τακτοποιήσει μια δική του εκκρεμότητα. Σκέφτομαι.
Δε λυπάμαι. Αρκούμαι απλά να μειδιάσω.. Προβλεψιμότητες σε β' ενικό.
να μου τη γνωρισεις γιατι μου αρεσουν οι αρρωστες και φαινεται ενδιαφερον, λολ.Quote:
Originally Posted by carrie
σημερα σκεφτομαι οτι εχω κοινα ακομα και με ατομα τα οποια παλιοτερα ηταν εχθροι μου, τους ειχα βρισει τη μανα και κοντεψαμε να παιξουμε ξυλο, τα οποια τωρα καταντησαν να μου κανουν Like μεχρι και στο facebook! με ολους θα μπορουσα να κανω παρεα αλλα ολοι μοιαζουν τοσο κοντα και ταυτοχρονα τοσο μακρια, στις ζωες τους... κι εγω δε μπορω να ευχαριστηθω τιποτα στη ζωη μου λες και δεν ειμαι ανθρωπος... αυτο εκει εξω δεν ειναι εγω, ειναι ενας κλωνος, μια μαριονετα που πρεπει να υπαρχει.
θα ετρωγες ξυλο αν την γνωριζες. Λιγοι πρωην της δεν εχουν φαει ξυλο, μονο πολυ παλια ηταν καλυτερα και ειχε πιο ωραιες σχεσεις. Τι θα κανω γμτ δεν ξερω. ειναι αξιαγαπητη, αξιολατρευτη, ολοι την αγαπανε, ακομα και οσους εχει βρισει/χωρισει/χτυπησει. Και χτες την τρεχαμε στο νοσοκομειο για ενεση καφεινης και ηθελε να παει να πεσει απο μια γεφυρα εδω περα. Πως να την πεισω να παει καπουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ υυυυυυυυυυ. Και δε μπορω να καταλαβω τι εχει.... Περα απο απιστευτα νευρα/θυμο/θλιψη/επιθετικοτητα και παιδικοτητα. Ξερει κανεις??????????? θα την πεισω ααααααα εχω πεισμωσει!!!!!!! Αμα δεν την εχω κανει μεχρι την αλλη βδομαδα να παρει τηλεφωνο να κλεισει ραντεβου να με λετε Αφροξυλανθη
μακαρι ρε να μου σπαγε τα μουτρα, αμαν και πως κανω γιαυτα, αφορμες ζηταω για ξυλο και βια. αλλα αμα δεν επικοινωνει, δλδ δε μπορει να κατσει να πει κουβεντα, να κανει πολιτισμενη συζητηση, και γενικα δεν ειναι υπακουη... ειναι οντως αχρηστη κι αναρωτιεμαι γιατι δε τη κλεινετε μεσα ? για να καταλαβεις παντως οτι οντως γουσταρω τετοιες, η τελευταια που κυνηγουσα ηταν μια ψιλοχοντρουλα καφριληνα απο Σαλονικα, που γουσταρε να της μιλας λες και ειναι σκυλι, και μεταξυ μας οταν μιλουσαμε βριζομασταν παρα πολυ ασχημα και χυδαια ΧΩΡΙΣ καν να τσακωνομαστε ή να θελει να προσβαλει ο ενας τον αλλον!
Κανεις ανθρωπος που μπορει να παιρνει και να δινει αγαπη δεν ειναι αχρηστος!
Mα σκέφτομαι πόσο σπαστικό πράγμα είναι το όριο χρόνου!!!!!!!!!!
Έγραψα ίσως το πιο μακροσκελές μνμ (που δεν είμαι και πολυλογού!) και χάθηκε με το πάτημα δημοσίευση! ουφ. γκρρρρρρρρρρ.
δλδ τι όριο έχει γμτ! τι θα τα γράφουμε στο οφις πρώτα?
Σκέφτομαι αυτό που έλεγε ένας προφέσορας ότι και η αυτοκαταστροφή είναι κι αυτή μία δήλωση ελευθερίας.
xexe!! Arsi πριν πατησεις δημοσιευση ,κανε ενα κοπυ στο μνμ σου.!!
Εγω ετσι κανω παντα ,και δεν εχει σημασια καμια φορα το ποσο μεγαλο ειναι ,αν και εχει αναφερθει το οριο αλλα δεν το θυμαμαι τωρα
Αλλα μου εχει συμβει και σε μικρο μνμ !
Δεν έχει σημασία το μεγάλο απλά έκανα κανένα 2ωρο να το γράψω κι αυτό είναι το σπαστικό! απλά όταν πάτησα δημοσίευση ήμουν εκτός φόρουμ...
doesn't matter άηντε ένα 2ωράκι ακόμα αχαχαχα:P
αν δεν εχεις οριο στο χρονο λολ !! xexexexe!!:P
εδω θα αναμενουμε εμεις !!
μηπως αυτο το χαος ασυνεννοησιας που λες συμβαινει γιατι εσυ και ο συνομιλητης σου εχετε διαφορετικες ιδεολογικες βασεις? ειναι σαν να θελεις να μιραστεις με καποιον μια συνταγη π.χ μηλοπιτας και ο αλλος να νομιζει οτι το μηλο ειναι το πορτοκαλι. αντε βρες ακρη!
ισως θα βοηθουσε κατ αρχας δωσετε εναν προσδιορισμο στην λεξη (ή την ιδεα) για να ξεκινησετε με κοινη βαση!
Καλησπερα σας
Τι σκεφτομαι για να δω............Σκεφτομαι λοιπον οτι για καιρο προστατευω τους αλλους οπως καποτε προστατευα την μανα μου απο τον πατερα μου.Σκεφτομαι αυτο μου εγινε συνηθεια και στο τελος εξεκολουθω να προστατευω και αλλους που δεν το αξιζουν σε καμια περιπτωση.Σκεφτομαι οτι αυτο μαλλον εκλαμβανεται σαν σαν αδυναμια μου και ο αλλος προσπαθει να το χειριστει για να καλυψει προσωπικες αδυναμιες και ελειψεις του.Αναρωτιεμαι σημερα ολους αυτους που προστατεψα κατα καιρους ποσο κακο τους εκανα αλλα το κυριοτερο ποσο κακο εκανα σε μενα.σημερα λοιπον θα σταματησω να σε προστατευω και θα σε αντιμετωπισω ισον προς ισον.........
Αναρωτιεμαι λοιπον πρωη μου αν κατι δεν το εκανα καθαρο?Αμ σε κατι δεν ημουν σαφης........Ετσι λοιπον σκεφτομαι για σενα πρωην μου οτι ειναι καιρος να μεγαλωσεις,να δεις οτι οι ανθρωποι δεν μας χρωστανε την αποδοχη αλλα οτι αυτη κερδιζεται η οχι.Οτι η απορριψη ειναι μεσα στην ζωη και οτι συνηθως μας κανει καλο και μας παει μπροστα.Το δωρο που εσυ ειπες οτι σου εκανα σημερα θες να το πεταξεις στα σκουπιδια και για μενα το εχεις πεταξει ηδη γιατι πολυ απλα καει και ειναι βαρυ τοση αυτονομια και ελευθερια που να χωρεσει οταν ολο τον χωρο τον παιρνει ο θυμος,η μνησικακια και η εκδικητικοτητα?Γιατι εκδικητικοτητα ειναι να μην σηκωνεις το τηλ για μενα και οχι απλα αρνηση.Ολα αυτα ειναι δικα σου και δεν με αφορουν πλεον.
Απο την μερια μου θελω να σου πω οτι εγω δεν ειμαι εκει πλεον και οπως διαισθανθηκες σωστα ειμαι ηδη αλλου και ευτυχισμενος!!!!!!!Δικαιωμα μου ειναι και μαγκια μου δεν την γνωρισα οσο ημασταν μαζι και ημουν πολυ ειλικρινης απεναντι σου.Αυτο το αναφερω για το email που μου εστειλες και γιατι ηθελα να γραψω εδω γιααυτο και σκεφτομουνα την κατασταση σου και μονο αλλα τωρα αυτο τελειωσε για μενα!!!!!!!!!!!!Κλεινοντας θα ηθελα να τελειωσει το θεμα που εχει ανοιξει οσο δυνατον το γρηγοροτερο και να επιστρεψεις αυτο που ειναι δικο μου χωρις πολλα και αλλες αναβολες..........Δεν σου χρωσταω κατι ουτε και εσυ,μονο αυτο που ειναι δικο μου και τιποτε αλλο,δεξου το και προχωρα παρακατω..........
Θελω να πιστευω οτι αυτο που εγινε σημερα δεν θα ξαναγινει.........και θα τελειωσουμε εδω.....μια και καλη,αρκετα πηγε αλλωστε......
σκεφτομαι οτι ειμαι μαλακας και τελικα δεν ειμαι τοσο ασχημα οσο εγραψα στη πισω σελιδα. απλα ειμαι κυκλοθυμικος και των ακρων, κι ετσι οταν ειμαι σκατα θα τα βλεπω ολα μαυρα για αυτοκτονια, ενω οταν ειμαι καλα θα ειμαι οπως τωρα κι ακομα πιο ψηλα! φαγαμε και τα σουβλακια μας και καληνυχτιζουμε γιατι δεν εχουμε αναγκη τιποτα και κανεναν τελικα!
Ποσο ευκολα μαθαινεις να προφερεις, και να γραφεις τη λεξη ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ
Kαι ποσο δυσκολη γινεται οταν φτανει η ωρα να την κανεις πραξη
Θα τα καταφερω τουτη φορα αραγε ?
Και αυτο το ερωτημα μου με συντροφευει παντα ,παρεα με μια αλλη λεξη αυτης της ΑΚΥΡΩΣΗΣ
Οταν χανομαι στις βαθιες δικες μου χαραδρες
σκέφτομαι πως αν συνεχίζω να διαβάζω τα ποστ αυτού του θέματος θα φάω χειρότερες φρίκες από αυτές που ήδη έχω φάει...
αλλά με τραβάει σαν μαγνήτης...
γίναμε μοναχικοί...Quote:
Originally Posted by Fearg
Φοβάμαι να πάω σε ψυχίατρο να δω αν όντως έχω διπολική. Φοβάμαι γιατί έχει η μητέρα μου. Και οτιδήποτε έχει εκείνη εγώ το φοβάμαι.
Όλη μέρα κάθομαι και σκέφτομαι, αν κάποιος μου πει ότι θα γίνω σαν αυτήν, θα θελήσω να πεθάνω. Προτιμώ το θάνατο από μια τέτοια μοίρα. Το να μη με θέλουν οι γύρω μου, το να μη με αγαπά κανένας αληθινά, το να μη με αντέχει κανένας.
Μια μέρα στο δρόμο μια γειτόνισσα μου είπε πως (επειδή από σύμπτωση είχαμε βάψει και οι δυο μας τα μαλλιά μας τότε στο ίδιο χρώμα) της μοιάζω, ήθελα να πεθάνω.
Τρομοκρατήθηκα.
Άρκτε, βοήθεια! Κυκλοθυμική?
Τι θα κάνω? Πώς θα είναι η ζωή μου αν είμαι σαν εκείνη???
Έχουν παγώσει τα χέρια μου από το φόβο. Και κλαίω όλη μέρα σήμερα.
Πείτε μου, τι θα κάνω αν είμαι σαν αυτή? Έχω διπολική? Δε θέλω να είμαι σαν εκείνη. Όλη μου τη ζωή προσπαθώ να ξεπεράσω ό,τι έζησα μαζί της.
Μπορεί να είμαι και να μην το ξέρω?
rain rain!!! τι εγινε????? τι επαθες???