Οδεύοντας για το φώς στην άκρη του τούνελ!

Πωλίνα μου, για να πάρει το παιδί εξιτήριο πρέπει να είναι 100% σίγουροι ότι μπορεί να ανταπεξέλθει. Σχετικά με τη δυσαπορρόφηση, σου είπαν πως με το χειρουργείο θα αντιμετωπιστεί επιτυχώς; Δεν μπορείς, παρά να περιμένεις το πλήρωμα του χρόνου.
Τι παράξενη που είναι η ζωή, εμείς να προσπαθούμε με δίαιτες και επεμβάσεις να φύγουν κάποια κιλά από πάνω μας και αυτά τα μικροσκοπικά πλασματάκια να παλεύουν να πάρουν γραμμάριο-γραμμάριο μέρα με τη μέρα! Κάποιες τέτοιες μάχες σε κάνουν να αναθεωρείς πολλά πράγματα που τα είχες δεδομένα και να εκτιμάς την κάθε μέρα.
Το ότι δεν χρειάζεται πια διάχυτο οξυγόνο, είναι πολύ θετικό. Το ότι θα χρειαστεί έξτρα βοήθεια για να πάρει βάρος, είμαι σίγουρη πως θα κάνουν όσες δοκιμές απαιτηθεί, προκειμένου να βρεθεί ο κατάλληλος τρόπος, έστω κι αν χρειαστεί πάλι ενδοφλέβια.
Και όπως λέει και ο γιατρός μας, υπομονή, υπομονή, κι όταν αυτή τελειώσει, τότε κουράγιο. Θα περάσει κι αυτή η δοκιμασία.

Είναι λίγο πιο περίπλοκο το θέμα Κατερίνα μου από όσο το βλέπεις. Ναι, να της βάλουν τα ενδοφλέβια, δεν με ενοχλεί αυτό, και εννοείτε πως δεν θα μου δώσουν το μωρό έτσι απλά. Το θέμα είναι ότι, αν όντως έχει δυσαπορρόφηση το εντεράκι της, η μόνη λύση είναι να ενοθεί ξανά, να γίνει δηλαδή το επόμενο χειρουργείο. Ομως για να γίνει το επόμενο χειρουργείο πρέπει να πάρει βάρος. Το ένα ανατρέπει το άλλο λοιπόν και δεν ξέρω τί θα γίνει τελικά αν όντως έχει δυσαπορρόφηση, γιατί αν πάρει το βάρος της μέχρι τα 2 κιλά με ενδοφλέβια, σημαίνει ότι σπίτι δεν θα μπορεί να πάρει βάρος μόνο με το γάλα.

Τέλος πάντον, ελπίζω να ξεκινήσει να βάζει βάρος από μόνη της, και να είναι απλά μία στάση που έκανε ο οργανισμός της ετσι για να τρομάξει λίγο.

Από την ώρα που ξεκίνησα να γράφω την απάντηση μου απαντήσατε και εσείς κορίτσια!! Η απάντηση μου προς την Κατερίνα νομίζω πως καλύπτει και εσάς..

Καθολου απλα δεν ειναι τα πραγματα , συμφωνω. Ωστοσο σκοπος τωρα ειναι να παρει βαρος το παιδι με καθε δυνατο τροπο , οταν αναπτυχθει θα μπορεσουν να κανουν την επεμβαση και μετα να θρεφεται με κανονικο τροπο και να παιρνει βαρος. Ετσι θελω να σκεφτομαι τουλαχιστον , θετικα.
Αληθεια εχεις εσυ γαλα? το βγαζεις για να το δινεις στο μωρο ?

Καλημέρα Πωλίνα μου!
Ήρθε και η επόμενη δοκιμασία λοιπον... μην ανησυχείς θα τα καταφέρετε μια χαρά και σε αυτήν. Ο δρόμος είναι μακρύς και με εμπόδια αλλά προς το παρόν η μικρή παρόλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει το παλεύει δυνατά. Θα δεις που και αυτό το εμπόδιο λοιπόν θα το ξεπεράσετε. Εύχομαι πράγματι να περνάει περίοδο προσαρμογής ο οργανισμός της και σύντομα να αρχίσει να αυξάνει και πάλι το βάρος της. Προσπάθησε να κρατάς την θετική σου ενέργεια και την ελπίδα σου ζωντανή και να της δίνεις δύναμη και κουράγιο να παλέψει. Η σκέψη μου και οι προσευχές μου μαζί σας :love:

πωλινα μου χρονο θελει η μικρουλα κ ολα θα φτιαξουν,κ τα κιλακια θα φτιαξουν κ το εντερακι θα το αποκαταστησουν ξανα οταν ερθει ο καιρος του κ θα τη παρεις σπιτακι σας. ξερω οτι για σενα ο χρονος δεν περναει αυη τη στιγμη πουεισαι μακρια της αρκτες ωρες ομως θα περασει κ μετα θα δεις οτι θα τα σκεφτεσαι ολα σαν ενα δυσκολο ονειρο που περασε κ ξυπνησες κ ειναι ολα καλα!

πωλινακι, καλησπέρα και απο μένα, ξ'έρεις ότι σας σκέφτομαι και πάντα εύχομαι για το καλύτερο!

Quote:

---

Originally posted by polinaki1983
Λοιπόν, αύριο πρωί στις 10 έχω το πρώτο μου ραντεβού για προενχειριτικό έλενχο. Εχω το ultrasound κοιλιάς που θα δείξει κατά πόσο έχω οποιαδήποτε κύλη ή όχι. Ελπίζω πως δεν θα έχω, για να κάνει το χειρουργείο μου ευκολότερο πάνω σαυτό το θέμα.

Εν το μεταξύ σήμερα δεν ξέρω και πάλι γιατί, αλλά τα πόδια μου είναι υπερβολικά πρισμένα από το πρωί σε συμείο που δεν μου έκλειναν οι μπότες και αναγκάστηκα να βάλω ανοικτό παπούτσι, και πριν κανένα 3ωρο άρχισαν να πρίζονται και τα δάκτυλα των χεριών μου και αναγκάστηκα να βγάλω την βέρα μου γιατί με πονούσε πολύ..... μέχρι στιγμής από το πρωί μέχρι τώρα μέτρησα 3 φορές την πίεσή μου και ήταν στο 13/8 δλδ αρκετά καλή. Σκεύτομαι μια που θα πάω αύριο νοσοκομείο για το ultrasound, αν συνεχίσουν να είναι φουσκωμένα τα άκρα μου, να περάσω μια και απτις πρώτες βοήθειες να με δει εκεί γιατρός.... Ας ελπίσουμε πως όλα θα μου παν καλά.

Σας εύχομαι καλό βράδυ

---

Polina mou ego pou exo to idio problima prizonte ta xeria kai ta podia mou exo osteoar8itida ...to exeis psaksi? i osteoar8itida prokaleite kurios apo to paxos...kai ego perimeno tilfonima auton ton kairo gia tin imerominia eisagogis mou :D mazi ston agona loipon :D

Είναι ότι καλύτερο αυτό που έκανε η νοσοκόμα να σου την δώσει αγκαλίτσα!

Μόνο με την εικόνα μου ήρθαν δάκρυα στα μάτια!

Χρόνια πολλά Πωλίνα, εύχομαι οτι καλύτερο!

φιλ, είμαι σίγουρη πως η πωλινα μας θα χαρει που τη σκεφτηκες αλλα νομιζω, αν δεν κανω λαθος, οτι το ονομα της γιορταζει 1η σεπτεμβρίου!

Kαλησπέρα Πωλινάκι μου!Η σκέψη μου είναι δίπλα σας διαρκώς.Είναι ψυχοφθόρο όλο αυτό,το ξέρω.
Από την τεράστια χαρά του να την κρατάς και να βλέπεις τα σημαντικά θετικά της βήματα προς το σπίτι σας
μέχρι τα μικρά πισωγυρίσματα,που κάνουν το όνειρο προς το παρόν να θαμπώνει...Κράτα την πίστη σου ακλόνητη!
Ακούμπησε το πλασματάκι στα χέρια του Θεού και μάζεψε όση υπομονή έχεις.Στα δύσκολα εσένα δε σε πιάνει κανείς!
Λυπάμαι που για άλλη μια φορά καλείσαι να δοκιμαστείς,αλλά πιστεύω δυνατά σ'εσένα και στο καλύτερο για σας!Σε φιλώ. :love:

Καλημέρα σας.

Φίλιππε μου, αν και γιορτάζω 1 Σεπτεμβρίου, όντας Πολύμνια και όχι Παυλίνα, εν τούτις σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου, άλλωστε μου χρειάζονται!!!!

Την περασμένη Παρασκευή, μιας και η μικρούλλα μου συνέχισε να μην βάζει βάρος, της ξαναέβαλαν τα ενδοφλέβια και της άλλαξαν και το γάλα. Της έκαναν να παίρνει 3 γεύματα ένα άλλο γάλα ειδικό που έχει πιο πολύ λίπος μέσα, και 4 γεύματα το ειδικό για το εντεράκι της. Σημείωση ότι τα συγγεκριμένα γάλατα έρχονται μόνο με παραγγελία και τα έχει μόνο το νοσοκομείο.

Το Σαββατοκυρίακο είχα έντονη συζήτηση με τους γιατρούς που εφυμέρευαν στην μονάδα και τους έκφρασα κάθε μου απορία. Κανείς όμως δεν τόλμησε να μου δώσει απαντήσεις, παρά μόνο "είναι πολύ εξυδυκευμένες οι απορίες σου Πολύμνιά μου, και πρέπει να περιμένουμε να μας δείξει ο χρόνος". Επομένως το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να πω οκ, θα τα πούμε καθώς περνάει ο χρόνος.

Χτες όμως το απόγευμα που ήμουνα εκεί ήρθε μία νεογνολόγος και με βρήκε, πράγμα που σημαίνει πως το συζήτησαν μεταξύ τους στην συνάντηση της Δευτέρας ότι έχω τις απορίες μου, και μου είπε ξεκάθαρα πως η μικρή έχει δυσαπορρόφιση, της άλλαξαν και πάλι το γάλα και της έκαναν 4 φορές αυτό με το λίπος και 3 φορές το άλλο και σταμάτισαν τα ενδοφλέβια για να δουν αν θα πέρνει βάρος από μονη της με την διατροφή, μου είπε πως δυστυχώς δεν μπορούμε να ξέρουμε αν θα έχει δυσαπορρόφιση και μετά που θα ενοθεί το εντεράκι της πίσω στην θέση του, επειδή είναι ανενεργό αυτή την στιγμή το μισό.

Επισεις ότι μέσα στην μονάδα θα μείνει μέχρι να πάρει το βάρος που χρειάζετε για την μονάδα, και να ξεπεράσει οπιοδήποτε άλλο πρόβλημα πχ να τρώει κανονικά με μπιμπερό, να αναπνέει χωρίς προβλήματα, αλλά μετά θα βγει. Δεν μπορεί να μείνει μέχρι να πάρει το βάρος που χρειάζετε για το επόμενο χειρουργείο. Μου είπε πως είναι σίγουρο πως όταν βγει το μωρό θα χρειαστεί σε κάπια φάση να ξαναμπεί στο νοσοκομείο για το βάρος της, όμως θα είμαστε υπό στενή παρακολούθηση από τους παιδοχειρούργους και αυτοί θα μας καθοδηγούν. Οταν θα βγει θα μας συνταγογραφούν τα ειδικά γάλατα για να τα παίρνουμε επειχορηγημένα σε μειωμένη τιμή, και θα ακολουθούμε ειδική ΄διατροφή.

Μου τόνισε όμως πως έχουμε πάρα πολύ δρόμο μπροστά μας, και ότι και να γίνει, είτε της μείνει δυσαπορρόφηση είτε όχι, το συμαντικό είναι πως νοητικά είναι μια χαρά, και όλα τα άλλα διορθώνονται.

Λίγο με χάλασε η εξέλιξη, γιατί ενώ το ήξερα πως είχε δυσαπορρόφηση, δεν ήθελα να το δεκτώ μέσα μου πως ίσως συνεχίσει αυτό το πρόβλημα και μετά. Να όμως που μου το επιβεβαίωσαν πως παίζει και αυτό.

Το μόνο που μου μένει πια είναι να κάνω υπομονή, να την βλέπω σιγά σιγά να μεγαλώνει, και να παρακαλώ τον θεό μετά το χειρουργείο της να παν όλα καλά και να μην λυθεί το πρόβλημα δυσαπορρόφησης...

Πάντος χτες το βράδυ καθόμουνα και σκεφτόμουνα, πάντα όλοι με ρωτούσαν αν θα έκανα δεύτερο παιδί ,μετά από όλα όσα πέρασα στην εγκυμοσύνη μου αλλά και μετά με τον Ανδρέα μου, και πάντα η απάντησή μου ήταν "Ναι θα έκανα, ακόμα κι αν ήξερα πως θα περάσω και πάλι τα ίδια, φτάνει να πάρω ένα νοητικά υγιές μωρό σαν τον Ανδρέα μου" και όλοι έλεγαν πως είμαι τρελλή. Τώρα βλέπω πως ο Θεός πραγματοποιεί αυτό που έλεγα, με βάζει ξανά στην ίδια θέση, και ακόμη πιο χειρότερη, δοκιμάζει τις αντοχές μου και την δύναμή μου. Εγώ θα του αποδείξω για ακόμη μία φορά πως θα βγω δυνατή από αυτή την κατάσταση, και τον ευχαριστώ που το κοριτσάκι μου τουλάχιστον είναι νοητικά υγιές. Για όλα τα υπόλοιπα, είμαι δίπλα της εδώ και 44 μέρες, και θα είμαι δίπλα της για όσο χρειαστεί μέχρι να τα ξεπεράσουμε όλα.

Πωλινα μου κουραγιο,δεν μπορω να σου πω κατι αλλο,με ολες μου τις ευχες να πανε ολα καλα.Αφου ειναι νοητικα ολα καλα θα γινουν κ τα υπολοιπα.Γραφω βιαστικα γιατι εχω αργησει αλλα να ξερεις οτι σε σκεφτομαι κ προσευχομαι για τη μικρουλα.Φιλια.

Καλημέρα Πωλίνα, είναι ευχάριστα τα νέα σου ότι η μικρούλα είναι νοητικά υγιής γιατί είναι το μόνο που δεν διορθώνεται, για όλα τα υπόλοιπα μπορείτε να το παλέψετε και να τα καταφέρετε. Καλή συνέχεια και καλή δύναμη.