Originally Posted by
KENO
περασα ενα ψυχοφθορο πραγματικα παρασκευοσαββατοκυριακο, και τωρα καταφερα να μαζεφτω σπιτι. μετανιωσα ολα τα καλα λογια που ειπα για τη περιοχη, τελικα οπου κι αν πας αν δεν εχεις τη καταληλη παρεα, παντου τα ιδια σκατα ειναι. βγηκαν και τα ψυχολογικα στην επιφανεια, ζηλεια, παγωμαρα, γκρινια, ουτε μπανιο δεν πηγα τις δυο αυτες μερες παρολο που ηταν απεναντι η θαλασσα. και να νιωθω ασχημα, οτι περισσευω, οτι δεν εχω τι να κανω και να μη περνα η ωρα, να μη μπορω να κοιμηθω το βραδυ, να με ριμαζουν τα κουνουπια, χαλια τελειως να μη ξερουμε ποιοι ειμαστε, τι θελουμε και που παμε. τωρα περιμενουμε τις 27/7 για καμια βδομαδα-το πολυ δεκαημερο τελειως μονος στο σπιτι. ηταν το περισσοτερο που μπορω να εχω, απ'του ενος χρονου τη καταπιεση. αδεια τελειως η ζωη μας, κενη περιμενωντας να τελειωσει.