Ουφ...οχι δυστυχως...ειδικα αυτα που εχεις συνηθισει να κανει...δεν νομιζω οτι μπορει να το απαλυνει τιποτα αυτο περα απτο να αφησουμε τον χρονο να κανει την δουλεια του...εμενα μου λειπει οταν την επαιρνα αγκαλια...
Printable View
Συμφωνω απολυτα. Το ατομο που κατα πασα πιθανοτητα φολιασε το σκυλο μου ειναι η ψυχοπαθης απο πανω που ενα χρονο πριν ειχε ξεκινησει να κλωτσαει το πατωμα τις νυχτες διωχνοντας με απο το δωματιο μου. Την επομενη του θανατου του μας επισκεφθηκε με καποια δικαιολογια ζητωντας απο τον αδελφο μου (που ειναι πρωην της) να περασει μεσα. Συνειδητοποιωντας οτι δεν ακουσε βηματα/γαυγισμα σκυλου ως συνηθως, δε μπορεσε να συγκρατησει το γελιο της, μιλαγε και η φωνη της ακουγοταν σαν του χλαπατσα, πνιγοταν απο χαρα.
Καλημέρα κορίτσια! :)
Καλημέρα George! :)
Το γράφω εδώ μιας κι είναι το δικό μου θέμα αντί να συνεχίσω στο "τι σκέφτεστε;"...
Το απόγευμα θα φύγω εκτός πόλης για μια δυο μέρες και μ' έχει πιάσει άγχος ότι δεν θα προλάβω να ετοιμάσω τα πράγματα μου και να κάνω μπάνιο, άγχος που ξέρω ότι είναι υπερβολικό γιατί έχω πολλές ώρες μπροστά μου αλλά παρόλα αυτά δεν μπορώ να σταματήσω να το νιώθω... Το γράφω εδώ μήπως με τη συζήτηση το εκλογικεύσουμε...
Μου συμβαίνει και εμένα αυτό με το άγχος του "δεν θα προλάβω" ..Αλλά τελικά προλαβαίνω :)
Και φυσικά τα μισά πράγματα τα ξεχνάω :D
Αν αρχίσεις από τώρα να ετοιμαστείς,θα προλάβεις σίγουρα..Εγώ πιστεύω είναι καλύτερα να ετοιμάσεις πρώτα τα πράγματα σου και μετά να κάνεις μπάνιο κτλ...