λες;
όσο για το άλλο ναι θα θελα να βάλω στόχο να τηλεφωνήσω για να κλείσω ραντεβού μεσα στην εβδομάδα.
Printable View
...μπορεί...
Δεν ειχα δει το μηνυμα σου λιλιουμ! Μπραβο!
Ειναι ευεργετικο σε φορουμ ψυχολογικης υποστηριξης να γραφονται μηνυματα που βοηθουν τους ανθρωπους να κοιτανε μπροστα, με αισιοδοξια, εγκαταλειποντας οποιαδηποτε προσκολλιση στο παρελθον. Πραγματικα, εχεις δικιο, η χαρα ειναι στο παρον, σε νεες σχεσεις, σε αναδιοργανωση των παλιων(αν υπαρχει εδαφος φυσικα), σε νεες ασχολιες, σε νεα χομπι. Φυσικα για καποιον που ποναει και ψαχνει το παρελθον, ειναι δυσκολο στην αρχη να βιωσει την αληθεια των λογων σου. Όμως τελικα, αν αγαπαει καποιος τον εαυτο του, ψαχνει να κανει το επομενο βημα, κοντα σε ανθρωπους που αγαπαει αλλα και τον αγαπουν...
νιώθω κάπως καλύτερα τις τελευταίες μερες. πιέζω τον εαυτό μου να κάνει πράγματα, να δει τα θετικά που υπάρχουν. έτυχε να χω και λίγο παραπάνω χρονο ελευθερ
...............................................
.................................................. .
.................................................. .....
αν μου τί κάνεις? απ' όσα διάβασα χαίρομαι που είσαι καλά και κάνεις συνεχείς κι ευχάριστες προσπάθειες στην καθημερινότητά σου.
Αυτό ειλικρινά είναι το πιο σημαντικό! Για τ' άλλο θέμα σου.. τα είχαμε ξαναπεί χρειάζεται χρόνος, για να ξεπεραστεί..
Φόβους να μην έχεις για τίποτα! Κι εννοείται ούτε τύψεις. Ούτε το ένα εξυπηρετεί σε κάτι και κυρίως ούτε τ' άλλο.
Ο φόβος είναι εξωπραγματικό σενάριο κι όσο για τις τύψεις, δεν είδα όλ' αυτό το διάστημα εσύ νάχεις κάνει κάτι.
δεν βλέπω όμως σε τί εξυπηρετούν! Σε βασανίζουν μόνο και σε κάνουν να νιώθεις ενοχικά την στιγμή, που έκανες πλέον ότι μπορούσες. Είναι δύσκολο.. Θα χρειαστεί το χρόνο του, αλλά όσο μπαίνεις στην διαδικασία και κάνεις κι άλλα πράγματα σιγά-σιγά ο χρόνος θα κάνει εκείνο που ξέρει καλά.. να γιατρεύει.. :)
δεν εξυπηρετουν σε κατι.γι αυτο εγρα ψα οτι το ξερω οτι δεν εχιυν νοημα :( νιωθω οτι και ο φοβος και οι τυψεις συμβαλλουν στο να συνεχιζω να τον σκεφτομαι
Ωραίες σκέψεις αυτές αλλά αναρωτιέμαι, να μην παλεύουμε καθόλου τα θέματά μας;
Προσωπικά τα θέματα που με απασχολούν τα παλεύω μεχρι εκεί που δεν παει άλλο. Αλλά έχω κουραστεί πάρα πολύ από αυτή τη νοοτροπία που έχω. Μήπως θα 'ηταν καλύτερο να τα αφήσουμε στη μοίρα τους και ο,τι γίνει;