τα προβλήματά μου...

Quote:

---

Originally posted by amelie74
μολις γυρισα απο την γιατρο μου.
μου εκανε πολυ μικρες τροποποιησεις στα φαρμακα.

οσων αφορα το θεμα εργασιας,αποφασισα να παω την δευτερα στον οαεδ,προκειμενου να ενταχτω σε καποιο κεκ(κεντρο επαγγελματικης καταρτισης).
προκειται για προγραμματα επιχορηγουμενα απο την εοκ και τον οαεδ.
παρακολουθεις καποια μαθηματα στο κεκ και μετα το περας των παρακολουθησεων,πληρωνεσα� � για τις ωρες που παρακολουθησες.

πως σας φενεται η ιδεα?

---

πολυ καλη για αρχη
το ιδιο εκανα κι εγω καποια εποχη

ξεθαρρευεις σιγα σιγα <ξετριβεσαι>μεχρι που να βρεθει κατι καλυτερο

ειναι πολυ καλο βημα αυτο για σενα.το να προσπαθησεις να σταθεις σιγα σιγα στα δικα σου ποδια :)

ε οσο για τα οικογενειακα προβληματα ..πιστευω ενας λογος που γκρινιαζουν και διαμαρτυρονται οι γονεις ειναι οταν βλεπουν τα παδιια τους να ειναι αδρανη.αν μη τι αλλο μπαινοντας σε καποιο τετοιο προγραμμα δεν θα εισαι συνεχεια μες τα ποδια τους αυτο μονο καλο μπορει να σου κανει ;)

Αμελί,
έχεις δίκιο όταν λες ότι είναι σημαντικό να έχει κανείς ένα υποστηρικτικό οικογενειακό περιβάλλον.
Ο ειδικός στον οποίο πηγαίνεις κάνει καθόλου συνεδρίες με τους δικούς σου, ώστε να τους το τονίσει αυτό;

αμελι:)

διαβασα οτι σκεφτεσαι τα ΚΕΚ του ΟΑΕΔ. Πριν πολλααααα χρονια, ειχα παρει μερος κι εγω σε ενα τετοιο σεμιναριο...Οταν εψαχνα για δουλεια. Ειχε ενδιαφερον, πολλους διαφορετικους ενδιαφεροντες επαγγελματιες/καθηγητες κ δεν το μετανιωσα.

Νομιζω οτι ειναι ενας τροπος να μαθαινουμε σε ενα προγραμμα, αν ειναι επιδοτουμενο παιρνεις κ καποια χρηματα. Επιπλεον θα λειπεις αρκετες ωρες απο το σπιτι, θα γνωρισεις νεο κοσμο κ θα κανεις κατι διαφορετικο.

Πιστεύω πώς οι νεες δραστηριοτητες, μικροτερες ή μεγαλυτερες μπορουν πραγματικα να μας ανανεωσουν:) Να δωσουν εναν αλλο αερα που ολοι τον χρειαζομαστε κατα διαστηματα στη ζωη μας. Ακομα κ σε οσους απο μας αγαπαμε την ρουτινα ή δεν βαριομαστε ευκολα. Ή φοβομαστε τις αλλαγες.

Καλη βδομάδα λοιπον:)

καλη μερα και καλη εβδομαδα ανωνυμη και σοφια.
να ειστε παντα καλα:)
ΣΟΦΙΑ ΕΙΣΑΙ ΠΗΓΗ ΔΥΝΑΜΗΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ!!!!

παιδια σημερα ηταν μια πολυ δυσκολη μερα για μενα.
πηγα σε ενα κεκ,αφου πρωτα ετρεξα να μαζεψω ενα καρο δικαιολογητικα.
το κεκ ειναι σχετικα κοντα,ομως η πρακτικη εξασκηση θα γινεται στην αλλη ακρη της αθηνας απο κει που μενω.
δεν προκειται να παω.
θα παω τελικα στα κομπαρσαδικα και στα φυλλαδια.
ειναι κριμα να χασω την καρτα ανεργιας μου(την οποια στην κρατανε οταν σε παρουν στο κεκ) και τελικα να μην φερω σε περας το σεμιναριο...

δεν ειμαι καθολου καλα.
πριν απο λιγο απο το αγχος μου εκανα εμετο παλι.
με βασανιζουν παρα πολλα.(τα εχω αναφερει-δεν θελω να επαναλαμβανομαι)
θα παρω τηλ την γιατρο μου το απογευμα μηπως μου αυξησει καποιο φαρμακο γιατι δεν την παλευω παιδια καθολου ομως!!!

Amelie, με δεδομενο το οτι υπάρχει μια αλλη επιλογη, μία εναλλακτικη με τα θετικα και τα αρνητικα της, τί ειναι αυτο που σε αγχωνει?

Ειναι η σχεση με τους γονεις? Ειναι οτι ηθελες οπωσδηποτε τη θεση στο σεμιναριο?

Θες να γραψεις κατι σχετικο?

Σοφια μου,
ειναι η σχεση με την μητερα μου.
ειναι τα προβληματα της αδερφης μου.
ειναι η επαγγελματικη μου αβεβαιοτητα.
ειναι η ανυπαρκτη ερωτικη μου ζωη....

Quote:

---

Originally posted by amelie74
Σοφια μου,
ειναι η σχεση με την μητερα μου.
ειναι τα προβληματα της αδερφης μου.
ειναι η επαγγελματικη μου αβεβαιοτητα.
ειναι η ανυπαρκτη ερωτικη μου ζωη....

---

Αμελί,νομίζω όταν τα βλέπεις όλα μαζεμένα και μέσα σου ζητάς άμεσες λύσεις για τα παραπάνω μπορεί να πελαγώνεις και να σου δημιουργείται ακόμα πιο πολύ άγχος.
Είναι καλό που αναγνωρίζεις τα προβλήματά σου αλλά προσπάθησε να μην πελαγώνεις και να σκεφτείς βήμα βήμα πως θα τα επιλύσεις.Δυστυχώς δε γίνεται να λυθούν απ\'τη μια στιγμή στην άλλη.

πηρα τηλ. την γιατρο μου και μου αυξησε το zyprexa.
δεν την παλευα αλλο.
δικιο εχεις αρσι μου.

Quote:

---

Originally posted by amelie74
Σοφια μου,
ειναι η σχεση με την μητερα μου.
ειναι τα προβληματα της αδερφης μου.
ειναι η επαγγελματικη μου αβεβαιοτητα.
ειναι η ανυπαρκτη ερωτικη μου ζωη....

---

αμελι μου οταν ζουμε με τους γονεις μας δημιουργουνται προστριβες.θα το πω λιγο ωμα αλλα καποια πραγματα πρεπει απο το ενα αυτι να μας μπαινουν και απο το αλλο να μας βγαινουν οταν γινονται υπερβολικοι.τωρα οσον αφορα το επαγγελματικο κοματι και την ερωτικη ζωη,συμφωνω με την αρσι μην αγχωνεσαι τοσο δεν γινονται και δεν αλλαζουν ολα απο την μια μερα στην αλλη,ολα θα βρουν το δρομο τους αφου εχεις μπει στη διαδικαδισια να δραστηριοποιηθεις.
και στο ξαναλεω μην αγχωνεσαι και μη στεναχωριεσαι τοσο πολυ για ολα,τα καλυτερα ερχονται εκει που δεν το περιμενεις:):):)

χθες βραδυ οι γονεις μου με πληγωσαν για μια ακομη φορα.
τους ειπα για την αυξηση του φαρμακου και θυμωσαν.
15 χρονια υποφερω και ακομα να το χωνεψουν.
δεν θελουν να παραδεχτουν οτι εχω ψυχολογικο προβλημα.
τους εχουν μιλησει για το προβλημα μου,ολοι οι ειδικοι,στους οποιους εχω παει,αλλα τπτ...οτι και αν τους ειπαν,απο το ενα αυτι μπηκε και απο το αλλο βγηκε...
γιατι τοση ελλειψη κατανοησης???? γιατι τοσο ακρατος εγωισμος????

Quote:

---

Originally posted by amelie74
Σοφια μου,
ειναι η σχεση με την μητερα μου.
ειναι τα προβληματα της αδερφης μου.
ειναι η επαγγελματικη μου αβεβαιοτητα.
ειναι η ανυπαρκτη ερωτικη μου ζωη....

---

Πρεπει να τα βαλεις σε μια σειρα.
Καταρχην η μητερα σου ειναι μεγαλη γυναικα μην περιμενεις να αλλαξει.
Η αδερφη σου εχει προβληματα...αλλα το μονο που μπορεις να κανεις για αυτο ειναι πολυ αγαπη.
Και παμε στα ουσιαστικα:
Το επαγγελματικο.
Εαν καταφερεις και επιλυσεις αυτο το προβλημα μεγαλο μερος των προβληματων σου θα λυθουν.
Ανεξαρτησια,κοινωνικες γνωριμιες μεσω της δουλειας και της οικονομικης δυνατοτητας για πιο πλουσια ζωη (εδω κολλαει και το ερωτικο).
Ενασχοληση,δημιουργικοτητ� �...ειναι πολλα που προσφερει η εργασια.Μπορεις αν μαλιστα καταφερεις και πιαστεις καλα...κατι που ειναι δυσκολο ως εχει η κατασταση στην Ελλαδα να βοηθησεις ουσιαστικα και αλλους γυρω σου οπως την αδερφη σου.
Και ειναι κατι που ειναι στο χερι σου πιστευω,οσο δυσκολα και αν φαινονται...κινησου με ολες τις δυναμεις σου προς αυτη την κατευθυνση.
Καθε αρχη και δυσκολη αλλα...και το ημισυ του παντος λενε.

Quote:

---

Originally posted by amelie74
χθες βραδυ οι γονεις μου με πληγωσαν για μια ακομη φορα.
τους ειπα για την αυξηση του φαρμακου και θυμωσαν.
15 χρονια υποφερω και ακομα να το χωνεψουν.
δεν θελουν να παραδεχτουν οτι εχω ψυχολογικο προβλημα.
τους εχουν μιλησει για το προβλημα μου,ολοι οι ειδικοι,στους οποιους εχω παει,αλλα τπτ...οτι και αν τους ειπαν,απο το ενα αυτι μπηκε και απο το αλλο βγηκε...
γιατι τοση ελλειψη κατανοησης???? γιατι τοσο ακρατος εγωισμος????

---

γιατι οι γονεις λογω ηλικιας,ισως και εν αγνοια τους δν μπορουν να συλλαβουν το γεγονος οτι ενω το παιδι τους ισως <<φαινομενικα?>> τα χει ολα υποφερει απο καποιο ψυχολογικο προβλημα.
οταν συμβαινει κατι τετοιο την αδυμαμια μας,το φοβο μας,το αγχος μας,τα αντιλαμβανονται σαν αδρανεια-στασιμοτητα και ετσι αρχιζουν οι τριβες.
η καλυτερη λυση ειναι η ευρεση εργασιας που θα σου δωσει ανεξαρτησια,θα γνωρισεις ατομα,θα λειπεις απο το σπιτι και με τον καιρο θα παρεις τη ζωη στα χερια σου.
εχεις τη δυναμη και θα τα καταφερεις...
καλημερα αμελι:)

κιπακο και ολγακι σας ευχαριστω για τις απαντησεις σας.
εχετε δικιο οτι μια δουλεια θα ηταν οτι καλυτερο.
αλλωστε οπως λενε \"αργια μητηρ πασης κακιας\".
ομως σε αυτη τη φαση δεν μπορω να εργαστω.
*με αγχωνουν τα λεωφορεια και το μετρο.
*με αγχωνει το γεγονος οτι πινω συνεχεια νερα και θελω να πηγαινω συχνα τουαλετα(στην τελευταια μου δουλεια με κοροιδευαν επειδη καθε 20 λεπτα πηγαινα στο πιπι-ρουμ...)
*επισης φοβαμαι οτι αν αρχισω μια δουλεια,απο το αγχος μου δεν θα ειμαι καθολου παραγωγικη...

εχω καταληξει στο συμπερασμα οτι το μεσα στο σπιτι ειναι σκατα,ομως το εκτος σπιτιου,ειναι 2 φορες πιο σκατα:((((((