http://www.youtube.com/watch?v=nA3Cx4VvQs4
Printable View
http://www.youtube.com/watch?v=nA3Cx4VvQs4
http://www.youtube.com/watch?v=VLK5AvNmSfk
http://www.youtube.com/watch?v=pHO5KWIMZUo
(λιγάκι άσχετο) :P
Υ.Γ. by the way, ωραίο threadακι!
ευχαριστω iberis, γιατι τα δικα μου ειναι πολυ σχετικα;;;
τελειο κομματι και να σου πω χτες το ακουγα, απλα τελειο....
Κεραυνοι και αστραπες
Μια ηρεμη νυχτα,γεματη αστερια κ γαληνιο φως της σιωπης και της αγαπης,
αυτου του μαθητευομενου ερωτα,της βαθητατης ανοιξης της ψυχης,το φτερουγισμα της καρδιας,
γινεται ταξιδι διχως γυρισμο...με δακρυα πολλα...
Αυτο το πρωινο που θα μπορουσε να ειναι υπεροχο,κατακερματιζεται απο το αθλιο ξυπνιμα μου,
απο τις βροντες,τις αστραπες και τους κεραυνους τους δικους σου.
Και αναρωτιεμαι γιατι παγωσε ετσι ο καιρος,αφου δεν εδειχνε την ψυχρα του!!!
Πληγωθηκα και πονεσα γιατι καταλαβα οτι δεν θα μπορουσα να παιξω αλλο στον παραδεισο
εναν παραδεισο που με κοπο με βοηθησαν μερικα αγγελουδια να φτιαξω,
και τωρα ζητησαν απο το Θεο να ριξει βροντες και αστραπες,κεραυνους και καταιγιδες
για να καταστρεψουν το δημιουργημα μας.
Τελικα ισχυει οτι ο διαβολος ηταν καποτε αγγελος,αλλα παραστρατησε???
Σταματησε ξαφνικα η καταιγιδα,αγαλιασσε η πλαση,
και εγω κοιταω ψηλα στον ουρανο και ευχαριστω το Θεο που χαρισε στην ψυχη μου την καταιγιδα.
την καταιγιδα που μου εμαθε πολλα για τα οντα.
Το μονο αληθινο τελικα ειναι ο πονος που προκαλει η αγαπη!!!
Αυτο το εγραψα πριν παρα παρα πολυ καιρο και επειδη το βρισκω πολυ ομορφο θελω να το μοιραστω μαζι σας...δεν ξερω αν μοιραζεστε την αποψη μου...:)
Άνοιξη, χαίρομαι που μοιράζεσαι τις σκέψεις και τα συναισθήματά σου..Quote:
Originally posted by anoiksi
Κεραυνοι και αστραπες
Μια ηρεμη νυχτα,γεματη αστερια κ γαληνιο φως της σιωπης και της αγαπης,
αυτου του μαθητευομενου ερωτα,της βαθητατης ανοιξης της ψυχης,το φτερουγισμα της καρδιας,
γινεται ταξιδι διχως γυρισμο...με δακρυα πολλα...
Αυτο το πρωινο που θα μπορουσε να ειναι υπεροχο,κατακερματιζεται απο το αθλιο ξυπνιμα μου,
απο τις βροντες,τις αστραπες και τους κεραυνους τους δικους σου.
Και αναρωτιεμαι γιατι παγωσε ετσι ο καιρος,αφου δεν εδειχνε την ψυχρα του!!!
Πληγωθηκα και πονεσα γιατι καταλαβα οτι δεν θα μπορουσα να παιξω αλλο στον παραδεισο
εναν παραδεισο που με κοπο με βοηθησαν μερικα αγγελουδια να φτιαξω,
και τωρα ζητησαν απο το Θεο να ριξει βροντες και αστραπες,κεραυνους και καταιγιδες
για να καταστρεψουν το δημιουργημα μας.
Τελικα ισχυει οτι ο διαβολος ηταν καποτε αγγελος,αλλα παραστρατησε???
Σταματησε ξαφνικα η καταιγιδα,αγαλιασσε η πλαση,
και εγω κοιταω ψηλα στον ουρανο και ευχαριστω το Θεο που χαρισε στην ψυχη μου την καταιγιδα.
την καταιγιδα που μου εμαθε πολλα για τα οντα.
Το μονο αληθινο τελικα ειναι ο πονος που προκαλει η αγαπη!!!
Αυτο το εγραψα πριν παρα παρα πολυ καιρο και επειδη το βρισκω πολυ ομορφο θελω να το μοιραστω μαζι σας...δεν ξερω αν μοιραζεστε την αποψη μου...:)
είναι όμορφο αυτό που γράφεις πιο πάνω, εξαιρετικά λυρικό, σημάδι μιας βαθύτατης ευαισθησίας, που λίγοι άνθρωποι έχουν το χάρισμα να νιώθουν και να γίνονται δέκτες της.
Ο πόνος που προκαλεί η αγάπη, είναι ένα μόνο απο τα αληθινά.
Υπάρχουν κι άλλα, πολλά άλλα, κι εσύ θα τα ανακαλύπτεις σε κάθε σου βήμα, μέσα σε μπόρες, καταιγίδες, ομίχλες, ανοιξιάτικα πρωινά, μελαγχολικά φθινοπωρινά απογεύματα, ζεστά βράδια του χειμώνα, ολόλευκα, δίπλα σε αυτόν που θα σου αγγίζει βαθιά την καρδια και την πολύτιμη ευαισθησία σου.
Σου αξίζουν τα καλύτερα :)
Quote:
Originally posted by anoiksi
Κεραυνοι και αστραπες
δεν ειναι ετσι το σωστο,
εδω ειναι το ορθον......
[flash=425x344]http://www.youtube.com/v/0KrRNBqallI&hl=en_US&fs=1&[/flash]
λολ απλά.:P:P
Δεν ξέρω γιατί,αλλά εγώ το βλέπω όπως και ο Κρίνος.;)
Sfakianakis να τραγουδάει μπροστά από ναζιστικές σημαίες και βόμβες μιλάμε για πολύ epic! Δεν το είχα δει το βιντεο thanks lol.
Χρονια Πολλα και κυριως ευτυχισμενα σε ολους που γιορταζουν σημερα και σε ολους τους υπολοιπους να χαιροντε αυτους που γιορταζουν....:-)))....
weird μου, εχεις απολυτο δικιο...ζεστες νυχτες που προσπαθησεις να μπεις σε καμια βαρκα και να κανεις μια γυρα στην λιμνουλα (δυστυχως σε πιανει ο θυρωρος και στο απαγορευει:-)), πρωινα που ξυπνας διπλα στον καλο σου, φλογερα βλεμματα που σε αναστατωνουν, απογευματινοι περιπατοι, ηλιοβασιλεματα και ανατολες και κυριως κορμια που γινονται ενα...:-)....
Παντα νιωθω ετσι εντονα, δεν ξερω αν ειναι καλο η κακο.....φαντασου αυτο που εκανα ποστ παραπανω, δεν το εγραψα για κανενα γκομενο, αλλη ηταν η αφορμη....απλα νιωθω εντονα τα οποια συναισθηματα και αυτο με κανει να αντιδρω πολυ πολλες φορες...
Desperados μπυρα πια, να δουμε αν κοβονται ετσι ευκολα οι παλιες συνηθειες :)
Θα ηθελα να συζητησουμε για την ΣιΩπΗ στις ανθρωπινες σχεσεις, θελω να μαθω πως την αντιλαμβανεστε εσεις....ευχαριστω εκ τον προτερον για τις απαντησεις, καποια στιγμη θα πω και εγω την αποψη μου αλλα οχι τωρα γιατι εχω πιει, νυσταζω και αυριο δουλευω...νομιζω οτι ειναι πολυ ενδιαφερον θεμα :)....αχχχ αυτες οι ανθρωπινες σχεσεις, απο πιο απλες μεχρι ακρως δυσκολες....νομιζω μια ζωη αναλωνωμαστε σε αυτες... :)
Το θεωρώ χάρισμα, το να ρουφάς την ύλη των πραγμάτων μέχρι το μεδούλι και να αποκομίζεις την βαθιά ουσία τους...Quote:
Originally posted by anoiksi
weird μου, εχεις απολυτο δικιο...ζεστες νυχτες που προσπαθησεις να μπεις σε καμια βαρκα και να κανεις μια γυρα στην λιμνουλα (δυστυχως σε πιανει ο θυρωρος και στο απαγορευει:-)), πρωινα που ξυπνας διπλα στον καλο σου, φλογερα βλεμματα που σε αναστατωνουν, απογευματινοι περιπατοι, ηλιοβασιλεματα και ανατολες και κυριως κορμια που γινονται ενα...:-)....
Παντα νιωθω ετσι εντονα, δεν ξερω αν ειναι καλο η κακο.....φαντασου αυτο που εκανα ποστ παραπανω, δεν το εγραψα για κανενα γκομενο, αλλη ηταν η αφορμη....απλα νιωθω εντονα τα οποια συναισθηματα και αυτο με κανει να αντιδρω πολυ πολλες φορες...
Desperados μπυρα πια, να δουμε αν κοβονται ετσι ευκολα οι παλιες συνηθειες :)
έχεις τα μάτια της ψυχής ανοιχτά και τα χρώματα των αισθημάτων σου ολοζώντανα, παλλόμενα.
Είναι πολύ όμορφο όλο αυτό που αποπνεεις άνοιξη.
Να σε αγαπάς για αυτό που είσαι, ένα παιδί της Πλάσης που της δίνει ξεχωριστό σχήμα και μορφή :)
Η σιωπή.Quote:
Originally posted by anoiksi
Θα ηθελα να συζητησουμε για την ΣιΩπΗ στις ανθρωπινες σχεσεις, θελω να μαθω πως την αντιλαμβανεστε εσεις....ευχαριστω εκ τον προτερον για τις απαντησεις, καποια στιγμη θα πω και εγω την αποψη μου αλλα οχι τωρα γιατι εχω πιει, νυσταζω και αυριο δουλευω...νομιζω οτι ειναι πολυ ενδιαφερον θεμα :)....αχχχ αυτες οι ανθρωπινες σχεσεις, απο πιο απλες μεχρι ακρως δυσκολες....νομιζω μια ζωη αναλωνωμαστε σε αυτες... :)
Έχουμε συνηθίσει την φασαρία και δεν αντέχουμε την ησυχία.
Κι όμως, η σιωπή είναι μια κατάσταση γαλήνης.
Στις σχέσεις μου, έχω παρατηρήσει ότι μόνο με τους ανθρώπους εκείνους που νοιώθω εκπληκτική άνεση και οικειότητα, σιωπώ ελεύθερα. Χωρίς να με νοιάζει.
Απο εκεί και πέρα, η σιωπή μπορεί να φέρνει αμηχανία ή να δημιουργήσει παρερμηνείες.
Πάντως στιγμές σιπωπηλής επαφής και επικοινωνίας μεσα σε μια σχέση, είναι πολύτιμες.
Quote:
Originally posted by weird
Το θεωρώ χάρισμα, το να ρουφάς την ύλη των πραγμάτων μέχρι το μεδούλι και να αποκομίζεις την βαθιά ουσία τους...Quote:
Originally posted by anoiksi
weird μου, εχεις απολυτο δικιο...ζεστες νυχτες που προσπαθησεις να μπεις σε καμια βαρκα και να κανεις μια γυρα στην λιμνουλα (δυστυχως σε πιανει ο θυρωρος και στο απαγορευει:-)), πρωινα που ξυπνας διπλα στον καλο σου, φλογερα βλεμματα που σε αναστατωνουν, απογευματινοι περιπατοι, ηλιοβασιλεματα και ανατολες και κυριως κορμια που γινονται ενα...:-)....
Παντα νιωθω ετσι εντονα, δεν ξερω αν ειναι καλο η κακο.....φαντασου αυτο που εκανα ποστ παραπανω, δεν το εγραψα για κανενα γκομενο, αλλη ηταν η αφορμη....απλα νιωθω εντονα τα οποια συναισθηματα και αυτο με κανει να αντιδρω πολυ πολλες φορες...
Desperados μπυρα πια, να δουμε αν κοβονται ετσι ευκολα οι παλιες συνηθειες :)
έχεις τα μάτια της ψυχής ανοιχτά και τα χρώματα των αισθημάτων σου ολοζώντανα, παλλόμενα.
Είναι πολύ όμορφο όλο αυτό που αποπνεεις άνοιξη.
Να σε αγαπάς για αυτό που είσαι, ένα παιδί της Πλάσης που της δίνει ξεχωριστό σχήμα και μορφή :)
Χαιρομαι που το αντιλαμβανεσαι ως ομορφο....:)....χαιρομαι επισης που μου εχει δωθει αυτο το χαρισμα, αλλα καποιες φορες κατανταει κουραστικο...κουραστικο για μενα και τους γυρω μου πιθανον...
ΑΝ ΗΤΑΝ ΟΛΑ ΑΛΛΙΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ...Θελω να ξερεις οτι πολλες φορες σκεφτομαι τα λογια σου, χαιρομαι καθε φορα που βλεπω μυνημα σου...Εμπνεεις τοση μεγαλη αισιοδοξια και γαληνη και σε ευχαριστω γιαυτο...μπορεις και μιλας στην ψυχη μου, μου λες πραγματα που απλα με ηρεμουν...:)